Do | II | III | IV | V | VI | Sa |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 |
PER ANNUM, hebd. XXV
Pro O.P.: B. Laurentii de Ripafratta, presbyteridpkn,rhsm
Pro O.P.: Ss. Dominici Ibáñez de Erquicia et Iacobi Kyushei Tomonaga, presbytorum, Laurentii Ruiz de Manila, laici, et sociorum, martyrum in Iaponia, memoria
Communia non applicare
horas componere
ordinarium
officum defunctorum
dedicationis ecclesiæ
BREVIARIUM ROMANUM
Novem ex illis sunt ex Iaponia, quattuor ex Hispania, unus e Francia et alius ex Italia, alius denique e Manila. Hi omnes sunt Familiæ Dominicanæ utriusque sexus sodales vel cum ipsa consociati: quorum novem exstiterunt presbyteri – Dominicus Ibáñez de Erquicia († 1633), Iacobus Kyushei Gorobioye Tomonaga († 1633), Lucas Alonso a Spiritu Sancto († 1633), Iordanus Ansalone a Sancto Stephano († 1634), Thomas Hioji Rokuzayemon Nishi († 1634), Antonius González († 1637), Guillelmus Courtet († 1637), Michael de Aozaraza († 1637), Vincentius Schiwozuka († 1637) –, duo autem Fratres Cooperatores – Franciscus Schoyemon († 1633) et Matthæus Kohioye a S.Rosario († 1633) –, tres laici collaboratores et catechistæ – Michael Kurobioye († 1633), Lazarus de Kyoto († 1637) et Laurentius Ruiz de Manila, paterfamilias, qui Ecclesiæ Philippinarum exstat protomartyr († 1637).
Ioannes Paulus II die 18 octobris 1987 illos sollemniter sanctos declaravit: pulchrum exemplum præbent unitatis compositæ et communitatis christianæ ipsiusque Familiæ Dominicanæ.
V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.
HYMNUS
Qui novos, Christe, mártyres
sub una iam concédis nos
festíva laude extóllere,
clamántum preces súscipe.
Ab horum nova sánguine
in nos ætas advéniat
fidélium, qui própriam
missiónem plane adímpleant.
Ecclésiæ vita flóreat,
fervéscat ómnium cáritas,
vocatorúmque númerum
ad ministrándum áugeas.
Et pax in mundum véniat
quam nequit ipse trádere
quia illam neque póssidet,
quæ donum tuum éminet.
Illórum fac ut sánguine
nitéscant mores iúvenum,
cæléstis grátiæ múnera
homínibus effúlgeant.
Te nunc, Redémptor, quǽsumus,
ut mártyrum consórtio
iungas precántes sérvulos
in sempitérna sǽcula. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1 Exsúrge, Dómine, in adiutórium mihi.
Congregati sunt ... et consilium fecerunt, ut Iesum dolo tenerent et occiderent. (Mt 26, 3. 4)
I
1 Iúdica, Dómine, iudicántes me;
impúgna impugnántes me.
2 Apprehénde clípeum et scutum †
et exsúrge in adiutórium mihi. *
Dic ánimæ meæ: "Salus tua ego sum." –
9 ánima autem mea exsultábit in Dómino *
et delectábitur super salutári suo.
10 Omnia ossa mea dicent: *
"Dómine, quis símilis tibi?
Erípiens ínopem de manu fortiórum eius, *
egénum et páuperem a diripiéntibus eum." –
11 Surgéntes testes iníqui, *
quæ ignorábam, interrogábant me;
12 retribuébant mihi mala pro bonis, *
desolátio est ánimæ meæ.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 1 Exsúrge, Dómine, in adiutórium mihi.
Ant. 2 Iúdica causam meam; defénde, quia potens es, Dómine.
13 Ego autem, cum infirmaréntur, *
induébar cilício,
humiliábam in ieiúnio ánimam meam, *
et orátio mea in sinu meo convertebátur.
14 Quasi pro próximo et quasi pro fratre meo ambulábam, *
quasi lugens matrem contristátus incurvábar. –
15 Cum autem vacillárem, lætáti sunt et convenérunt; *
convenérunt contra me percutiéntes, et ignorávi.
16 Diripuérunt et non desistébant; tentavérunt me, subsannavérunt me subsannatióne, *
frenduérunt super me déntibus suis.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 2 Iúdica causam meam; defénde, quia potens es, Dómine.
Ant. 3 Lingua mea, tota die, meditábitur iustítiam tuam.
17 Dómine, quámdiu aspícies? †
Restítue ánimam meam a malignitáte eórum, *
a leónibus únicam meam.
18 Confitébor tibi in ecclésia magna, *
in pópulo multo laudábo te. –
19 Non supergáudeant mihi inimíci mei mendáces, *
qui odérunt me gratis et ánnuunt óculis.
22 Vidísti, Dómine, ne síleas; *
Dómine, ne discédas a me.
23 Exsúrge et evígila ad iudícium meum, *
Deus meus et Dóminus meus, ad causam meam. –
27 Exsúltent et læténtur, qui volunt iustítiam meam, *
et dicant semper: "Magnificétur Dóminus, qui vult pacem servi sui." –
28 Et lingua mea meditábitur iustítiam tuam, *
tota die laudem tuam.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 3 Lingua mea, tota die, meditábitur iustítiam tuam.
V.
Fili mi, custódi sermónes meos.
R.
Serva mandáta mea, et vives.
LECTIO PRIOR
De libro Ezechiélis prophétæ
In vicésimo et quinto anno transmigratiónis nostræ, in exórdio anni, décima mensis, quarto décimo anno, postquam percússa est
cívitas, in ipsa hac die facta est super me manus Dómini et addúxit me illuc. In visiónibus Dei addúxit me in terram Israel
et pósuit me super montem excélsum nimis, super quem erat quasi ædifícium civitátis ad austrum. Et introdúxit me illuc; et
ecce vir, cuius erat spécies quasi spécies æris, et funículus líneus in manu eius, et cálamus mensúræ in manu eius, stabat
autem in porta. Et locútus est ad me idem vir: «Fili hóminis, vide óculis tuis et áuribus tuis audi et, pone cor tuum in ómnia,
quæ ego osténdam tibi, quia ut ostendántur tibi, addúctus es huc; annúntia ómnia, quæ tu vides, dómui Israel».
Et duxit me ad portam, quæ respiciébat ad viam orientálem, et ecce glória Dei Israel ingrediebátur per viam orientálem,
et vox erat ei quasi vox aquárum multárum, et terra splendébat a maiestáte eius. Et vidi visiónem secúndum spéciem, quam
víderam, quando venit, ut dispérderet civitátem, et spécies secúndum aspéctum, quem víderam iuxta flúvium Chobar, et
cécidi super fáciem meam.
Et maiéstas Dómini ingréssa est templum per viam portæ, quæ respiciébat ad oriéntem. Et levávit me spíritus et introdúxit
me in átrium intérius; et ecce repléta erat glória Dómini domus. Et audívi loquéntem ad me de domo, cum vir staret iuxta me,
et dixit ad me: «Fili hóminis, locus sólii mei et locus vestigiórum pedum meórum ubi habitábo in médio filiórum Israel in
ætérnum; et non pólluent ultra domus Israel nomen sanctum meum, ipsi et reges eórum, in fornicatiónibus suis et in cadavéribus
regum suórum in morte eórum, qui fabricáti sunt limen suum iuxta limen meum et postes suos iuxta postes meos, et páries erat
inter me et eos, et polluérunt nomen sanctum meum in abominatiónibus, quas fecérunt; propter quod consúmpsi eos in ira mea.
Nunc ergo repéllant procul fornicatiónem suam et cadávera regum suórum a me, et habitábo in médio eórum semper.
Tu autem, fili hóminis, osténde dómui Israel templum, et confundántur ab iniquitátibus suis et metiántur fábricam. Et si
erubúerint ex ómnibus, quæ fecérunt, descríbe domum et supelléctilem eius, éxitus et intróitus, et omnem figúram eius et
univérsa præcépta eius et omnes leges eius osténde eis et scribes óculis eórum, ut custódiant omnem figúram eius et ómnia
præcépta illíus et fáciant ea. Ista est lex domus in summitáte montis: omnes fines eius in circúitu sanctum sanctórum est;
hæc est ergo lex domus.
Et dices ad exasperántem me domum Israel: Hæc dicit Dóminus Deus: Suffíciant vobis omnes abominatiónes vestræ, domus Israel,
eo quod induxístis alienígenas incircumcísos corde et incircumcísos carne, ut essent in sanctuário meo et pollúerent domum
meam, cum offértis panem meum, ádipem et sánguinem; et dissolvístis pactum meum in ómnibus abominatiónibus vestris et non
explevístis ministérium sanctórum meórum et posuístis illos ministrántes mihi in sanctuário meo. Proptérea hæc dicit Dóminus
Deus: Omnis alienígena incircumcísus corde et incircumcísus carne non ingrediétur sanctuárium meum, omnis alienígena, qui
est in médio filiórum Israel».
RESPONSORIUM
LECTIO ALTERA
Ex epístula sancti Domínici Ibáñez de Erquicia, presbýteri et mártyris, ad patrem suum die 18 octóbris 1630 ex Iapónia dirécta
Aliquo tibi erunt solácio, dilectíssime pater, epístulæ meæ, cum áliter te consolári non possim nec cor meum filiále tibi monstráre
nec auxílio tibi esse nisi coram Deo, quod quidem non néglego, paupéribus oratiónibus meis ac Missæ sacrifício: «sive vívimus sive mórimur».
Idémque fácio pro ómnibus propínquis et univérso pópulo isto, quibus precor omne bonum.
Abhinc annos octo, ínsulis Philippínis relíctis, in Iapóniam tránsii: hic autem vigínti iam annos persecútio contra Christiános orta est, quo
témpore multi tam ex religiósis quam ex sæculáribus exstitérunt mártyres. Et cotídie magis ac magis urget persecútio ista, ita ut his duóbus
præsértim annis infánda exstíterit. Prætérito enim anno, exeúnte mense Iúlio, in urbem ubi ipse nunc cómmoror crudélis venit præféctus, qui
omnes éxitus terra maríque óbsidens ne quis effúgeret, Christiános tot talibúsque torméntis cœpit excruciáre et tam sǽviter, ut plúrimos
ad lapsum indúceret, quo fidem Christi desérerent (...).
Qua tempestáte paulum intermíssa, religiósos nitebántur cápere, ita ut omnes álius álibi nos abdámus, permutáto étiam cum indígenis hábitu,
iísque qui religiósos repériant illi prétium pendant. Sic vero die vigésima Novémbris deprehendérunt in monte religiósum quemdam Ordinis
Sancti Augustíni, et post tres dies in hac urbe cepérunt presbýterum Societátis Iesu, in hac regióne natum: qui quidem captus est tam prope
locum ubi ego eram, ut hora sexta occúlto hábitu fúgerim e domo, providéntiæ Dei me commíttens (...).
Próximo mense Maio fratrem cepérunt laicum Ordinis Sancti Francísci: ítaque nunc quinque religiósi sunt capti una cum univérsa plebe, qui fere
quadringénti mártyres exstant. Superióre mense, multi sunt vivi combústi et círciter trigínta serra harundínea sunt secáti. Crudélia enim sunt
torménta quibus nitúntur míseros cógere ad fidem deseréndam: álios coquunt paulátim aqua fervénti super caput eórum infúsa una cum súlphure,
résina, óleo aliísque rebus quæ cruciátus áugeant; álios crucifígunt, álios in aquam demérgunt ut frígore moriántur, álios vero defódiunt usque
ad médium córporis serráque harundínea paulátim secant, ita ut cruciátus per septem vel octo dies provehántur. Religiósos usque adhuc non áliter
excrúciant nisi vivos crement lignis seórsum pósitis, ita ut flammis non circumvolúti paulátim moriántur.
Ineo nunc perículum máximum persecutiónis huius, iam præséntio hanc epístulam extrémam fore quam ipse scriptúrus sim. Efficiámus ergo, pater mi
amantíssime, ut in cælo nos videámus in ætérnum, nullam iam separatiónem timéntes. De hoc mundo ne sit nobis cura, quia exílium est nobis
et séparat nos a Deo, qui totum nostrum est bonum. Idémque dico soróri meæ dilectíssimæ, ne obliviscátur me Deo commendáre, omnibúsque dico
propínquis et notis salútem. Custódiat te Dóminus noster usque ad cæléstem pátriam.
RESPONSORIUM
RESPONSORIUM
ORATIO
Orémus:
Beatórum mártyrum tuórum (Domínici) et Sociórum, Dómine, patiéntiam in servítio tui et próximi nobis concéde, quia in regno tuo sunt beáti qui persecutiónem
patiúntur propter iustítiam. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
Vel ut ad Vesperas:
Deus, cuius ineffábili misericórdia beátus (Domínicus) et Sócii mártyres, verbo et sánguine Christum prædicavérunt, da nos, eórum intercessióne,
créscere in sciéntia tua, et in omni ópere bono fructificántes, secúndum Evangélii veritátem coram te fidéliter
ambuláre. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:
Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.
Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio Benedicámus Dómino., atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Glória Patri.
Breviarium Romanum
textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)