BREVIARIUM ROMANUM

4 iulius 2014
S. Elisabeth Lusitaniæ, memoria ad libitum

Aragoniæ regibus orta, nata est anno 1271; puellula regi Lusitaniæ nuptui tradita, duos peperit filios. Ærumnas et difficultates fortiter sustinuit orando et opera caritatis exercendo. Viro defuncto, bona pauperibus distribuit et habitum Tertii Ordinis S. Francisci suscepit. Dum pacem firmaret inter filium et generum, morte occubuit anno 1336.
AD OFFICIUM LECTIONIS

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Hæc fémina laudábilis
et honoráta méritis,
ut sanctis pollet móribus,
triúmphat sic cum ángelis.

Ex corde devotíssimo
orans Deum cum lácrimis,
vigíliis, ieiúniis
hærébat hæc assíduis.

Contémnens mundi glóriam
ac mente semper íntegra,
perféctam post iustítiam
migrávit super sídera.

Quæ sanctitátis áctibus
sua ditávit límina,
lætátur nunc perpétuis
cæléstis ædis prǽmiis.

Laus uni ac trino Dómino,
qui nos eius precátibus,
perácto vitæ término,
coniúngat cæli cívibus. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Exsúrge, Dómine, in adiutórium mihi.

Psalmus 34 (35), 1-2. 3c. 9-19. 22-23. 27-28
Dominus salvator in persecutione

Congregati sunt ... et consilium fecerunt, ut Iesum dolo tenerent et occiderent. (Mt 26, 3. 4)

I

¹ Iúdica, Dómine, iudicántes me;
      impúgna impugnántes me.
² Apprehénde clípeum et scutum †
      et exsúrge in adiutórium mihi. *
      Dic ánimæ meæ: "Salus tua ego sum." –

⁹ ánima autem mea exsultábit in Dómino *
      et delectábitur super salutári suo.
¹⁰ Omnia ossa mea dicent: *
       "Dómine, quis símilis tibi?
    Erípiens ínopem de manu fortiórum eius, *
       egénum et páuperem a diripiéntibus eum." –

¹¹ Surgéntes testes iníqui, *
       quæ ignorábam, interrogábant me;
¹² retribuébant mihi mala pro bonis, *
       desolátio est ánimæ meæ.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Exsúrge, Dómine, in adiutórium mihi.

Ant. 2 Iúdica causam meam; defénde, quia potens es, Dómine.

II

¹³ Ego autem, cum infirmaréntur, *
      induébar cilício,
   humiliábam in ieiúnio ánimam meam, *
      et orátio mea in sinu meo convertebátur.
¹⁴ Quasi pro próximo et quasi pro fratre meo ambulábam, *
      quasi lugens matrem contristátus incurvábar. –

¹⁵ Cum autem vacillárem, lætáti sunt et convenérunt; *
      convenérunt contra me percutiéntes, et ignorávi.
¹⁶ Diripuérunt et non desistébant; tentavérunt me, subsannavérunt me subsannatióne, *
      frenduérunt super me déntibus suis.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Iúdica causam meam; defénde, quia potens es, Dómine.

Ant. 3 Lingua mea, tota die, meditábitur iustítiam tuam.

III

¹⁷ Dómine, quámdiu aspícies? †
      Restítue ánimam meam a malignitáte eórum, *
      a leónibus únicam meam.
¹⁸ Confitébor tibi in ecclésia magna, *
      in pópulo multo laudábo te. –

¹⁹ Non supergáudeant mihi inimíci mei mendáces, *
      qui odérunt me gratis et ánnuunt óculis.

²² Vidísti, Dómine, ne síleas; *
      Dómine, ne discédas a me.
²³ Exsúrge et evígila ad iudícium meum, *
      Deus meus et Dóminus meus, ad causam meam. –

²⁷ Exsúltent et læténtur, qui volunt iustítiam meam, *
      et dicant semper: "Magnificétur Dóminus, qui vult pacem servi sui." –

²⁸ Et lingua mea meditábitur iustítiam tuam, *
      tota die laudem tuam.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Lingua mea, tota die, meditábitur iustítiam tuam.

V. Fili mi, custódi sermónes meos.
R. Serva mandáta mea, et vives.

LECTIO PRIOR

De libro secúndo Samuélis

     In diébus illis: Factum est, cum sedísset rex in domo sua, et Dóminus dedísset ei réquiem úndique ab univérsis inimícis suis, dixit ad Nathan prophétam: «Vidésne quod ego hábitem in domo cédrina, et arca Dei pósita sit in médio péllium?». Dixítque Nathan ad regem: «Omne, quod est in corde tuo, vade, fac, quia Dóminus tecum est».
     Factum est autem in nocte illa, et ecce sermo Dómini ad Nathan dicens: «Vade et lóquere ad servum meum David: Hæc dicit Dóminus: Numquid tu ædificábis mihi domum ad habitándum? Numquam enim habitávi in domo ex die, qua edúxi fílios Israel de terra Ægýpti usque in diem hanc, sed ambulábam in tabernáculo et in tentório. Per cuncta loca, quæ transívi cum ómnibus fíliis Israel, numquid loquens locútus sum ad unum de iudícibus Israel, cui præcépi, ut pásceret pópulum meum Israel dicens: Quare non ædificástis mihi domum cédrinam? Et nunc hæc dices servo meo David: Hæc dicit Dóminus exercítuum: Ego tuli te de páscuis sequéntem greges, ut esses dux super pópulum meum Israel, et fui tecum in ómnibus, ubicúmque ambulásti, et interféci univérsos inimícos tuos a fácie tua; fecíque tibi nomen grande iuxta nomen magnórum, qui sunt in terra. Et ponam locum pópulo meo Israel et plantábo eum, et habitábit in eo et non turbábitur ámplius; nec addent fílii iniquitátis ut afflígant eum sicut prius et ex die, qua constítui iúdices super pópulum meum Israel, et réquiem dabo tibi ab ómnibus inimícis tuis. Prædicítque tibi Dóminus quod domum fáciat tibi Dóminus. Cumque compléti fúerint dies tui, et dormíeris cum pátribus tuis, suscitábo semen tuum post te, quod egrediétur de viscéribus tuis; et firmábo regnum eius. Ipse ædificábit domum nómini meo, et stabíliam thronum regni eius usque in sempitérnum. Ego ero ei in patrem, et ipse erit mihi in fílium; qui si iníque áliquid gésserit, árguam eum in virga virórum et in plagis filiórum hóminum. Misericórdiam autem meam non áuferam ab eo, sicut ábstuli a Saul, quem amóvi a fácie tua; et stábilis erit domus tua et regnum tuum usque in ætérnum ante fáciem meam, et thronus tuus erit firmus iúgiter».
     Secúndum ómnia verba hæc et iuxta univérsam visiónem istam sic locútus est Nathan ad David.
     Ingréssus est autem rex David et sedit coram Dómino et dixit: «Quis ego sum, Dómine Deus, et quæ domus mea, quia adduxísti me hucúsque? Sed et hoc parum visum est in conspéctu tuo, Dómine Deus: et locútus es étiam de domo servi tui in longínquum, et ista est lex hóminis, Dómine Deus! Quid ergo áddere póterit adhuc David, ut loquátur ad te? Tu enim scis servum tuum, Dómine Deus. Propter verbum tuum et secúndum cor tuum fecísti ómnia magnália hæc, ita ut nota fáceres servo tuo. Idcírco magnus es, Dómine Deus, quia non est símilis tui; neque est Deus extra te, iuxta ómnia, quæ audívimus áuribus nostris. Quæ est autem ut pópulus tuus Israel una gens in terra, propter quam ivit Deus, ut redímeret eam sibi in pópulum et póneret sibi nomen facerétque eis magnália et horribília, ut eíceres a fácie pópuli tui, quem redemísti tibi ex Ægýpto, gentes et deos eórum? Et firmásti tibi pópulum tuum Israel in pópulum sempitérnum; et tu, Dómine, factus es eis in Deum. Nunc ergo, Dómine Deus, verbum, quod locútus es super servum tuum et super domum eius, confírma in sempitérnum et fac, sicut locútus es!».

RESPONSORIUM

R. Gábriel ángelus locútus est Maríæ dicens: Ecce concípies in útero et páries fílium, et dabit illi Deus sedem David patris eius; * Et regnábit super domum Iacob in ætérnum.
V. Iurávit Dóminus David veritátem et non recédet ab ea: De fructu ventris tui ponam super sedem tuam. * Et regnábit super domum Iacob in ætérnum.

LECTIO ALTERA

Ex Sermóne sancto Petro Chrysólogo epíscopo attribúto

     Beáti pacífici, ait evangelísta, caríssimi, quia ipsi fílii Dei vocabúntur. Mérito christiánæ virtútes viréscunt in eo qui unanimitátem christiánæ habet pacis, nec pervenítur ad vocábulum fílii Dei, nisi per nomen pacífici.
     Pax est, caríssimi, quæ spóliat hóminem servitúte, dat nomen ingénuum, mutat apud Deum cum condicióne persónam, ex fámulo fílium, líberum facit ex servo. Pax fratrum volúntas est Dei, iucúnditas Christi, perféctio est sanctitátis, iustítiæ régula, magístra doctrínæ, morum custódia, atque in rebus ómnibus laudábilis disciplína. Pax suffrágium precum est, supplicatiónum fácilis atque impetrábilis via, desideriórum ómnium cómpetens plenitúdo. Pax dilectiónis mater est, concórdiæ vínculum ac puræ mentis indícium maniféstum, quæ sibi éxigit de Deo quod velit; quæ quidquid volúerit petit, quidquid petíerit, sumit. Pax præcéptis regálibus conservánda est, ipso Dómino Christo dicénte: Pacem relínquo vobis, pacem meam do vobis; hoc est dícere: In pace vos dimísi, in pace vos invéniam; proficíscens vóluit dare quod desiderábat rédiens in ómnibus inveníre.
     Cæléste mandátum est serváre quod dedit: una vox est, invéniam quod dimísi. Plantáre pacem radícitus est Dei; evéllere pénitus, inimíci. Nam sicut amor fraternitátis ex Deo est, ita ódium ex diábolo; quaprópter damnánda sunt ódia, quóniam scriptum est: Qui odit fratrem suum, homicída est.
     Vidétis ergo, fratres dilectíssimi, quare pax amánda est, et diligénda concórdia; ista sunt enim quæ génerant et nútriunt caritátem. Scitis autem, secúndum Apóstolum, quia cáritas ex Deo est; sine Deo ergo est, qui non habet caritátem.
     Servémus ergo, fratres, mandáta, quæ vitæ sunt; téneat se profúndæ pacis néxibus colligáta fratérnitas, et salutári vínculo caritátis mútua se dilectióne constríngat, quæ óperit multitúdinem peccatórum. Diléctio ergo ómnibus desidériis amplecténda est, quæ tot bona potest habére quot prǽmia. Custodiénda præ ómnibus virtútibus pax est, quóniam Deus semper in pace est.
     Amáte pacem, et tranquílla sunt ómnia: ut et nobis prǽmia, et vobis gáudia reservétis, ut Ecclésia Dei in pacis unitáte fundáta, perféctam in Christo téneat disciplínam.

RESPONSORIUM

R. Frange esuriénti panem tuum, et egénos vagos indue in domum tuam; * tunc erúmpet quasi auróra lumen tuum, et antéibit fáciem tuam iustítia tua.
V. Cum videris nudum, óperi eum, et carnem tuam ne despéxeris. * Tunc erúmpet quasi auróra lumen tuum, et antéibit fáciem tuam iustítia tua.

ORATIO

Orémus:
Deus, auctor pacis et amátor caritátis, qui beátam Elísabeth mira dissidéntes componéndi grátia decorásti, da nobis, eius intercessióne, pacis ópera exercére, ut fílii Dei nominári possímus. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

    Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio Benedicámus Dómino., atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Glória Patri.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)