Do | II | III | IV | V | VI | Sa |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
TEMPUS PASCHALE, hebd. V
S. Pii V, Papæ, memoria ad libitum
Pro O.P.: S. Pii V, papæ, memoria
Pro O.P.: S. Pii V, papæ, festum
Communia non applicare
horas componere
ordinarium
officum defunctorum
dedicationis ecclesiæ
BREVIARIUM ROMANUM
V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.
HYMNUS
Christe, pastórum caput atque princeps,
géstiens huius celebráre festum,
débitas sacro pia turba psallit
cármine laudes,
Quas oves Petro déderas, ovíle
orbis ut totus fíeret sacrátum,
hic tuo nutu pósitus suprémo
cúlmine rexit.
Hic gregis ductor fuit atque forma,
lux erat cæco, mísero levámen,
próvidus cunctis pater omnibúsque
ómnia factus.
Christe, qui sanctis méritam corónam
reddis in cælis, dócili magístrum
fac sequi vita, similíque tandem
fine potíri.
Æqua laus summum célebret Paréntem
teque, Salvátor, pie rex, per ævum;
Spíritus Sancti résonet per omnem
glória mundum. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1 Cantáte Dómino, mementóte mirabílium eius quæ fecit. Allelúia.
Apostoli gentibus manifestant mirabilia Dei in adventu eius. (S. Athanasius)
I
1 Confitémini Dómino et invocáte nomen eius, *
annuntiáte inter gentes ópera eius.
2 Cantáte ei et psállite ei, *
meditámini in ómnibus mirabílibus eius.
3 Laudámini in nómine sancto eius, *
lætétur cor quæréntium Dóminum. –
4 Quǽrite Dóminum et poténtiam eius, *
quǽrite fáciem eius semper.
5 Mementóte mirabílium eius, quæ fecit, *
prodígia eius et iudícia oris eius:
6 semen Abraham, servi eius, *
fílii Iacob, elécti eius. –
7 Ipse Dóminus Deus noster; *
in univérsa terra iudícia eius.
8 Memor fuit in sǽculum testaménti sui, *
verbi, quod mandávit in mille generatiónes,
9 quod dispósuit cum Abraham, *
et iuraménti sui ad Isaac. –
10 Et státuit illud Iacob in præcéptum *
et Israel in testaméntum ætérnum
11 dicens: „Tibi dabo terram Chánaan *
funículum hereditátis vestræ.“
12 Cum essent número brevi, *
paucíssimi et peregríni in ea
13 et pertransírent de gente in gentem *
et de regno ad pópulum álterum,
14 non permísit hóminem nocére eis *
et corrípuit pro eis reges:
15 „Nolíte tángere christos meos *
et in prophétis meis nolíte malignári.“
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 1 Cantáte Dómino, mementóte mirabílium eius quæ fecit. Allelúia.
Ant. 2 Vénditum iustum Dóminus non derelíquit, sed a peccatóribus liberávit eum. Allelúia.
16 Et vocávit famem super terram *
et omne báculum panis contrívit.
17 Misit ante eos virum, *
in servum venúmdatus est Ioseph.
18 Strinxérunt in compédibus pedes eius, *
in ferrum intrávit collum eius,
19 donec veníret verbum eius, *
elóquium Dómini purgáret eum. –
20 Misit rex et solvit eum, *
princeps populórum, et dimísit eum;
21 constítuit eum dóminum domus suæ *
et príncipem omnis possessiónis suæ,
22 ut erudíret príncipes eius sicut semetípsum *
et senes eius prudéntiam docéret.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 2 Vénditum iustum Dóminus non derelíquit, sed a peccatóribus liberávit eum. Allelúia.
Ant. 3 Memor fuit Dóminus verbi sancti sui, et edúxit pópulum suum in exsultatióne. Allelúia.
23 Et intrávit Israel in Ægýptum, *
et Iacob peregrínus fuit in terra Cham.
24 Et auxit pópulum suum veheménter *
et confortávit eum super inimícos eius.
25 Convértit cor eórum, ut odírent pópulum eius *
et dolum fácerent in servos eius.
26 Misit Móysen servum suum, *
Aaron, quem elégit.
27 Pósuit in eis verba signórum suórum *
et prodigiórum in terra Cham. –
28 Misit ténebras et obscurávit, *
et restitérunt sermónibus eius.
29 Convértit aquas eórum in sánguinem *
et occídit pisces eórum.
30 Edidit terra eórum ranas *
in penetrálibus regum ipsórum.
31 Dixit, et venit cœnomýia *
et scínifes in ómnibus fínibus eórum.
32 Pósuit plúvias eórum grándinem, *
ignem comburéntem in terra ipsórum.
33 Et percússit víneas eórum et ficúlneas eórum *
et contrívit lignum fínium eórum. –
34 Dixit, et venit locústa *
et bruchus, cuius non erat númerus,
35 et comédit omne fenum in terra eórum *
et comédit fructum terræ eórum.
36 Et percússit omne primogénitum in terra eórum, *
primítias omnis róboris eórum. –
37 Et edúxit eos cum argénto et auro; *
et non erat in tríbubus eórum infírmus.
38 Lætáta est Ægýptus in profectióne eórum, *
quia incúbuit timor eórum super eos.
39 Expándit nubem in protectiónem *
et ignem, ut lucéret eis per noctem. –
40 Petiérunt, et venit cotúrnix, *
et pane cæli saturávit eos.
41 Dirúpit petram, et fluxérunt aquæ, *
abiérunt in sicco flúmina.
42 Quóniam memor fuit verbi sancti sui *
ad Abraham púerum suum. –
43 Et edúxit pópulum suum in exsultatióne, *
eléctos suos in lætítia.
44 Et dedit illis regiónes géntium, *
et labóres populórum possedérunt,
45 ut custódiant iustificatiónes eius *
et leges eius servent.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 3 Memor fuit Dóminus verbi sancti sui, et edúxit pópulum suum in exsultatióne. Allelúia.
V.
Deus regenerávit nos in spem vivam, allelúia.
R.
Per resurrectiónem Iesu Christi ex mórtuis, allelúia.
LECTIO PRIOR
De libro Apocalýpsis
Dicit mihi Ioánni ángelus: «Ne signáveris verba prophetíæ libri huius; tempus enim prope est! Qui nocet, nóceat adhuc,
et qui sórdidus est, sordéscat adhuc, et iustus iustítiam fáciat adhuc, et sanctus sanctificétur adhuc.
Ecce vénio cito, et merces mea mecum est, réddere unicuíque sicut opus eius est. Ego Alpha et Omega, primus et novíssimus,
princípium et finis. Beáti, qui lavant stolas suas, ut sit potéstas eórum super lignum vitæ, et portis intrent in civitátem.
Foris canes et venéfici et impudíci et homicídæ et idólis serviéntes et omnis, qui amat et facit mendácium!
Ego Iesus misi ángelum meum testificári vobis hæc super ecclésiis. Ego sum radix et genus David, stella spléndida matutína».
Et Spíritus et sponsa dicunt: «Veni!». Et qui audit, dicat: «Veni!». Et qui sitit, véniat; qui vult, accípiat aquam vitæ gratis.
Contéstor ego omni audiénti verba prophetíæ libri huius: Si quis apposúerit ad hæc, appónet Deus super illum plagas
scriptas in libro isto; et si quis abstúlerit de verbis libri prophetíæ huius, áuferet Deus partem eius de ligno vitæ
et de civitáte sancta, de his, quæ scripta sunt in libro isto.
Dicit, qui testimónium pérhibet istórum: «étiam, vénio cito». «Amen. Veni, Dómine Iesu!». Grátia Dómini Iesu cum ómnibus.
RESPONSORIUM
LECTIO ALTERA
Ex Tractátibus sancti Augustíni epíscopi in Ioánnem
Præter ália solácia miserórum, quæ géneri humáno præbére non cessat Deus, in plenitúdine témporis, quo ipse sciébat hoc esse faciéndum,
misit Fílium suum unigénitum, per quem creávit univérsa, ut manens Deus fíeret homo et esset mediátor Dei et hóminum, homo Christus Iesus.
In quem credéntes per lavácrum regeneratiónis solúto reátu ómnium peccatórum, liberaréntur a damnatióne perpétua et víverent in fide et
spe et caritáte, peregrinántes in hoc sǽculo atque in eius tentatiónibus laboriósis et periculósis, consolatiónibus autem Dei et
corporálibus et spiritálibus ambulárent ad conspéctum eius, viam tenéntes quod eis factus est Christus.
Et quia in ipso quoque ambulántes non sunt sine peccátis, quæ de huius vitæ infirmitáte subrépunt, dedit eleemosynárum remédia salutária,
quibus eórum adiuvarétur orátio, ubi eos dícere dócuit: Dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris.
Hoc agit Ecclésia spe beáta in hac vita ærumnósa, cuius Ecclésiæ Petrus apóstolus, propter apostolátus sui primátum, gerébat figuráta generalitáte persónam.
Quod enim ad ipsum próprie pértinet, natúra unus homo erat, grátia unus christiánus, abundantióre grátia unus idémque primus Apóstolus;
sed quando ei dictum est: Tibi dabo claves regni cælórum, et quodcúmque ligáveris super terram erit ligátum et in cælis, et quodcúmque
sólveris super terram erit solútum et in cælis, univérsam significábat Ecclésiam, quæ in hoc sǽculo divérsis tentatiónibus velut ímbribus,
flumínibus, tempestátibus quátitur, et non cadit, quóniam fundáta est super petram, unde Petrus nomen accépit.
ídeo quippe ait Dóminus: Super hanc petram ædificábo Ecclésiam meam, quia díxerat Petrus: Tu es Christus Fílius Dei vivi. Super hanc ergo,
inquit, petram, quam conféssus es, ædificábo Ecclésiam meam. Petra enim erat Christus; super quod fundaméntum étiam ipse ædificátus est
Petrus. Fundaméntum quippe áliud nemo potest pónere præter id quod pósitum est, quod est Christus Iesus.
Ecclésia ergo, quæ fundátur in Christo, claves ab eo regni cælórum accépit in Petro, id est potestátem ligándi solvendíque peccáta.
Hæc ígitur Ecclésia, amándo et sequéndo Christum, liberátur a malis. Magis autem séquitur in eis, qui certant pro veritáte usque ad mortem.
RESPONSORIUM
ORATIO
Orémus:
Deus, qui in Ecclésia tua beátum Pium papam ad fidem tuéndam ac te dígnius coléndum próvidus excitásti, da nobis, ipso intercedénte, vívida fide ac
fructuósa caritáte mysteriórum tuórum esse partícipes. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:
Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.
Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio Benedicámus Dómino., atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Glória Patri.
Breviarium Romanum
textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)