☼ lat ☰

BREVIARIUM ROMANUM

6 september 2016
Pro O.P.: Bb. Michaelis (Jan Franciszek) Czartoryski, presbyteri, et Iuliæ (Stanislavæ) Rodzińska, virginis, sororis regularis, martyrum in Polonia, pro commemoratione


Frater Michael (1897-1944), e nobili familia Poloniæ, licentiam in architektura adeptus habitu Ordinis indutus est anno 1927 atque presbyter anno 1931 fuit ordinatus. Cui munus formationis potissimum fuit in Ordine commissum, utpote magister novitiorum et studentium Cracoviæ et Varsaviæ. Altero mundiali bello sæviente, cum ‘tumultus Polonicus’ exarsit (die 1 augusti 1944), in via interceptus est a rebellibus ac eorum cappellanus factus est ut spem in eos infunderet. Cum autem milites Germanici territorium ceperunt ubi ipse erat (die 1 septembris), mansit ut cappellanus pro sauciis qui in valetudinario subitario collecti erant, nec voluit eos relinquere. Dimidia tantum hora post eorum adventum transacta, Germanici omnes saucios necnon et cappellanum necaverunt (die 6 septembris 1944). Eorum corpora protracta sunt et combusta, ac postea in communem fossam sunt collecta.
Soror Iulia (1899-1945), prima ætate orbata parentibus, in orphanotrophio Dominicanarum recepta est ibique anno 1918 in novitiatum ingressa statim in quoddam orphanotrophium missa est; anno 1922 magistra erat et postea pædagogii rectrix in urbe Vilnius. Anno 1934 laudem étiam civitatis consecuta est pro sua cura et sollicitudine erga pauperes et derelictos. Vitæ spirituali religiosarum diligenter consuluit et fuit étiam adsistens cuiusdam fraternitatis laicalis Tertii Ordinis. Omnia officia sua semper servavit, gravis et sapiens fuit necnon et liberalis ac prudens administratrix. Anno 1939 Vilnius occupata est ab exercitu Sovietico et insequenti anno Lituania imperio Unionis Republicarum Socialistarum Sovieticarum est addita. Anno autem 1941, Lituania a Germanicis militibus occupata et multis presbyteris ac religiosis in vincula conditis, soror Iulia cum capta non esset captivos succurrere potuit. A militibus illius manus quæ Gestapo appellabatur capta est anno 1943 in urbe Vilnius, ubi segregata est per annum unum, ut aliæ religiosæ, sævitias patiens corporis et animi. Mense iulio 1944 translata est in castra quæ Stutthort appellabantur, ubi custodiebantur mulieres Iudææ ad excidium damnatæ; hic ipsa eminebat ob animum et spem et caritatem, atque cum illis sociis orabat, custodibus mirantibus. Mense novembris 1944 se obtulit ut maneret in sectione ubi servabantur mulieres morbo typhico affectæ, in quas spem et caritatem infudit. Cum liberatores pervenerunt in castra (die 30 ianuarii 1945) 6922 mulieres moribundas invenerunt, inter quas soror Iulia, quæ die 20 februarii mortua est.
Frater Michael et soror Iulia simul inter Beatos adscripti sunt a Ioanne Paulo II Varsaviæ die 13 iunii 1999 una cum aliis 106 martyribus Polonicis (3 episcopis, 52 presbyteri dioecesani, 26 presbyteri religiosi, 3 clericis, 7 fratribus, 8 sororibus, 9 fidelibus laicis, omnibus e 18 dioecesibus et 22 familiis religiosis, in 4 coetibus distributis).

AD OFFICIUM LECTIONIS

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Rex glorióse mártyrum,
coróna confiténtium,
qui respuéntes térrea
perdúcis ad cæléstia,

Aurem benígnam prótinus
appóne nostris vócibus;
tropǽa sacra pángimus,
ignósce quod delíquimus.

Tu vincis in martýribus
parcéndo confessóribus;
tu vince nostra crímina
donándo indulgéntiam.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Unice,
cum Spíritu Paráclito
regnans per omne sǽculum. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Exsúrgit Deus, et fúgiunt qui odérunt eum a fácie eius.

Psalmus 67 (68)
Triumphalis ingressus Domini

Ascendens in altum captivam duxit captivitatem, dedit dona hominibus. (Eph 4, 8)

I

2 Exsúrgit Deus, et dissipántur inimíci eius; *
      et fúgiunt qui odérunt eum a fácie eius.
3 Sicut dissipátur fumus, tu díssipas; †
      sicut fluit cera a fácie ignis, *
      sic péreunt peccatóres a fácie Dei.
4 Et iusti læténtur et exsúltent in conspéctu Dei *
      et delecténtur in lætítia. –

5 Cantáte Deo, psalmum dícite nómini eius; †
      iter fácite ei, qui fertur super nubes: *
      Dóminus nomen illi.
   Iubiláte in conspéctu eius; †
6     pater orphanórum et iudex viduárum, *
      Deus in habitáculo sancto suo.
7 Deus, qui inhabitáre facit desolátos in domo, †
      qui edúcit vinctos in prosperitátem; *
      verúmtamen rebélles habitábunt in árida terra. –

8 Deus, cum egrederéris in conspéctu pópuli tui, *
      cum pertransíres in desérto, terra mota est,
9 étiam cæli distillavérunt a fácie Dei Sínai, *
       a fácie Dei Israel.
10 Plúviam voluntáriam effundébas, Deus; *
       hereditátem tuam infirmátam, tu refecísti eam.
11 Animália tua habitábant in ea, *
       parásti in bonitáte tua páuperi, Deus.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Exsúrgit Deus, et fúgiunt qui odérunt eum a fácie eius.

Ant. 2 Deus noster, Deus ad salvándum; et Dómini sunt éxitus mortis.

II

12 Dóminus dat verbum; *
       vírgines annuntiántes bona sunt agmen ingens:
13 "Reges exercítuum fúgiunt, fúgiunt, *
       et spécies domus dívidit spólia.
14 Et vos dormítis inter médias caulas: *
       alæ colúmbæ nitent argénto, et pennæ eius pallóre auri.
15 Dum dispérgit Omnípotens reges super eam, *
       nive dealbátur Selmon." –

16 Mons Dei mons Basan, *
       mons cacúminum mons Basan.
17 Ut quid invidétis, montes cacúminum, †
       monti, in quo beneplácitum est Deo inhabitáre? *
       Etenim Dóminus habitábit in finem.
18 Currus Dei decem mília mílium: *
       Dóminus venit de Sínai in sancta.
19 Ascendísti in altum, captívam duxísti captivitátem; †
       accepísti in donum hómines, *
       ut étiam rebélles hábitent apud Dóminum Deum. –

20 Benedíctus Dóminus die quotídie; *
       portábit nos Deus salutárium nostrórum.
21 Deus noster, Deus ad salvándum; *
       et Dómini, Dómini éxitus mortis.
22 Verúmtamen Deus confrínget cápita inimicórum suórum, *
       vérticem capillátum perambulántium in delíctis suis. –

23 Dixit Dóminus: "Ex Basan redúcam, *
       redúcam de profúndo maris,
24 ut intingátur pes tuus in sánguine, *
       lingua canum tuórum ex inimícis portiónem invéniat."

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Deus noster, Deus ad salvándum; et Dómini sunt éxitus mortis.

Ant. 3 Regna terræ, cantáte Deo; psállite Dómino.

III

25 Vidérunt ingréssus tuos, Deus, *
       ingréssus Dei mei, regis mei in sancta.
26 Præcédunt cantóres, †
       postrémi véniunt psalléntes, *
       in médio iuvénculæ tympanístriæ.
27 "In ecclésiis benedícite Deo, *
       Dómino, vos de fóntibus Israel."
28 Ibi Béniamin adulescéntulus ducens eos, †
       príncipes Iudæ cum turma sua, *
       príncipes Zábulon, príncipes Néphthali. –

29 Manda, Deus, virtúti tuæ; *
       confírma hoc, Deus, quod operátus es in nobis.
30 A templo tuo in Ierúsalem *
       tibi áfferent reges múnera.
31 Increpa feram arúndinis, †
       congregatiónem taurórum in vítulis populórum, *
       prostérnant se cum láminis argénti.
    Díssipa gentes, quæ bella volunt. †
32    Vénient optimátes ex Ægýpto, *
       Æthiópia prævéniet manus suas Deo. –

33 Regna terræ, cantáte Deo, psállite Dómino, †
34     psállite Deo, qui fertur super cælum cæli ad oriéntem; *
       ecce dabit vocem suam, vocem virtútis. –

35 Tribúite virtútem Deo. †
       Super Israel magnificéntia eius *
       et virtus eius in núbibus.
36 Mirábilis, Deus, de sanctuário tuo! †
       Deus Israel ipse tríbuet virtútem et fortitúdinem plebi suæ.*
       Benedíctus Deus!

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Regna terræ, cantáte Deo; psállite Dómino.

V. Audiam quid loquátur Dóminus Deus.
R. Loquétur pacem ad plebem suam.

LECTIO PRIOR

Incipit liber Hábacuc prophétæ

1,1-2.4
Oratio tempore desolationis

     Oráculum, quod vidit Hábacuc prophéta Usquequo, Dómine, clamábo, et non exáudis? Vociferábor ad te: «Violéntia!», et non salvas? Quare ostendísti mihi iniquitátem et malítiam vides? Et vástitas et violéntia est coram me, et facta est conténtio, et iúrgium exóritur. Propter hoc languet lex, et non pervénit usque ad finem iudícium. Quia ímpius prǽvalet advérsus iustum, proptérea egréditur iudícium pervérsum. «Aspícite in géntibus et vidéte, admirámini et obstupéscite, quia opus fácio in diébus vestris, quod nemo credet, cum narrábitur. Quia ecce ego suscitábo Chaldǽos, gentem amáram et velócem, ambulántem super latitúdinem terræ, ut possídeat tabernácula non sua. Horríbilis et terríbilis est, ex semetípsa iudícium eius et maiéstas eius egrediétur. Levióres pardis equi eius et sævióres lupis desérti; et accúrrunt équites eius: équites namque eius de longe vénient, volábunt quasi áquila festínans ad comedéndum. Omnes, ut violéntiam fáciant, vénient, omnes fácies eórum ventus urens; et congregábunt quasi arénam captívos. Et ipsa reges subsannábit, tyránnis illúdet; ipsa super omnem munitiónem ridébit et comportábit ággerem et cápiet eam. Tunc ultra progrédiens quasi ventus pertransíbit et constítuet fortitúdinem suam deum suum».
     Numquid non tu a princípio, Dómine, Deus meus, sanctus meus, qui non moriéris? Dómine, ad iudícium posuísti eam; petra mea, ad corripiéndum fundásti eam. Mundi sunt óculi tui, ne vídeas malum; et respícere ad iniquitátem non póteris. Quare réspicis super iníque agéntes et taces, devoránte ímpio iustiórem se? Fecísti hómines quasi pisces maris, quasi réptile non habens príncipem super se. Omnes in hamo súblevat, trahit eos in sagéna sua et cóngregat in rete suo; super hoc lætátur et exsúltat. Proptérea ímmolat sagénæ suæ et sacríficat reti suo; quia in ipsis incrassáta est pórtio eius et cibus eius pinguis. Propter hoc ergo evaginábit gládium suum semper, ut interfíciat gentes sine misericórdia? Super custódiam meam stabo et consístam super spéculam et contemplábor, ut vídeam quid dicat mihi, et quid respóndeat ad querélam meam. Et respóndit mihi Dóminus et dixit: «Scribe visum et explána eum super tábulas, ut percúrrat, qui légerit eum. Quia adhuc visus ad tempus constitútum, sed anhélat in finem et non mentiétur; si moram fécerit, exspécta illum, quia véniens véniet et non tardábit. Ecce lánguidus, in quo non est ánima recta; iustus autem in fide sua vivet».

RESPONSORIUM

Hebr 10, 37-38a. 39

R. Adhuc módicum quántulum: qui ventúrus est véniet et non tardábit. * Iustus meus ex fide vivet.
V. Nos autem non sumus subtractiónis in perditiónem, sed fídei in acquisitiónem ánimæ. * Iustus meus ex fide vivet.

LECTIO ALTERA

E Lítteris Apostólicis sub plumbo datis « Incarnatiónis mystérium » Ioánnis Pauli II papæ

(n. 13, in: AAS 91, 1999, p. 142 s.)

Sanctorum martyrum memoria, signum perenne veritatis amoris

     Signum quoddam perénne, at hódie perquam signíficans, veritátis christiáni amóris est . Eórum testificátio ne oblivióne obruátur. Ii sunt qui, vitam ob amórem tradéntes, Evangélium nuntiavérunt. Martyr, nostra potíssimum ætáte, maióris illíus amóris est signum quod ómnia ália bona compléctitur. Eius vita suprémum illud verbum, quod Christus in cruce pronuntiávit, refert: “Pater dimítte illis, non enim sciunt quid fáciunt” (Lc 23, 34). Fidélis, qui sério ánimo suam christiánam vocatiónem putávit, secúndum quam martýrium possibílitas est quædam a Revelatióne iam enuntiáta, hanc exspectatiónem suæ in vitæ spátio exclúdere non potest. Duo mília annórum a Christo nato continuáta mártyrum testificatióne notántur.
     Hoc ínsuper sǽculum, quod ad finem vergit, innúmeros cognóvit mártyres præsértim propter nazísmum, communísmum, stírpium tribuúmve contentiónes. Omnium órdinum hómines suam ob fidem passi sunt, sánguine suam Christo Ecclesiǽque adhæsiónem luéndo sive interminátos cárceris annos omniúmque génerum angústias tolerándo, ne cuídam obsequeréntur ideológiæ quæ in immánis dictatúræ régimen immutáta est. Psychológica spectáta ratióne, martýrium est significantíssimum veritátis fídei documéntum, quæ humánum vultum tribúere vel violentíssimo mortis géneri valet suámque osténdit pulchritúdinem étiam inter crudelíssimas persecutiónes.
     Adveniéntis iubiláris anni perfúsi grátia, maióre ímpetu gratiárum actiónis Patri hymnum dícere potérimus et cánere: Te mártyrum candidátus laudat exércitus. Utique, hic est exércitus illórum qui “lavérunt stolas suas et dealbavérunt eas in sánguine agni” (Ap 7, 14). Hanc ob causam Ecclésiæ ubíque terrárum eórum testificatióni adhæréndum est itémque eórum studióse tuénda. Utinam Dei Pópulus, horum germanórum signiferórum cuiúsvis ætátum, linguárum et natiónum exémplis in fide roborátus, fidénter tértii millénnii limen transgrediátur. Eórum martýrii admirátio, in fidélium córdibus, cum voluntáte coniungátur illórum exémpla per Dei grátiam sectándi, si exstíterint condiciónes.

RESPONSORIUM

Mt 5, 11.12a.10

R. Beáti estis, cum maledíxerint vobis et persecúti vos fúerint et díxerint omne malum advérsum vos, mentiéntes, propter me; gaudéte et exultáte, * quóniam merces vestra copiósa est in cælis.
V. Beáti qui persecutiónem patiúntur propter iustítiam, quóniam ipsórum est regnum cælórum. * Quóniam merces vestra copiósa est in cælis.

Vel:

Lc 6, 27; Mt 5, 44-45.48

R. Dilígite inimícos vestros, benefácite his, qui odérunt vos, et oráte pro persequéntibus et calumniántibus vos, * ut sitis fílii Patris vestri, qui in cælis est.
V. Estóte ergo perfécti, sicut et Pater vester cæléstis perféctus est. * Ut sitis fílii Patris vestri, qui in cælis est.

ORATIO

Orémus:
Beatórum mártyrum Michaélis et Iúliæ, quǽsumus Dómine, tibi nos orátio grata comméndet, et in tuæ veritátis professióne confírmet. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

Vel: Dio onnipotente e misericordioso, guarda il tuo popolo, che fa gloriosa memoria dei beati martiri Michele e Giulia, e come frutto del loro sacrificio donaci l’invitta costanza nella fede. Per il nostro Signore Gesù Cristo, tuo Figlio, che è Dio, e vive e regna con te, nell’unità dello Spirito Santo, per tutti i secoli dei secoli.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

    Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio Benedicámus Dómino., atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Glória Patri.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)