☼ lat ☰

BREVIARIUM ROMANUM

18 maius 2018
S. Ioannis I, Papæ et martyris, memoria ad libitum


Natus in Tuscia, episcopus Ecclesiæ Romanæ electus est anno 523. Constantinopolim ad imperatorem Iustinum se contulit, legatus regis Theodorici; inde reversus et captus a rege, qui de exitu legationis indignabatur, in carcerem detrusus est Ravennæ, ibique mortuus anno 526.

AD OFFICIUM LECTIONIS

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Beáte (Beáta) martyr, próspera
diem triumphálem tuum,
quo sánguinis merces tibi
coróna vincénti datur.

Hic (Hæc) te ex tenébris sǽculi,
tortóre victo et iúdice,
evéxit ad cælum dies
Christóque ovántem réddidit.

Nunc angelórum párticeps
collúces insígni stola,
quam testis indomábilis
rivis cruóris láveras.

Adésto nunc et óbsecra,
placátus ut Christus suis
inclínet aurem prósperam,
noxas nec omnes ímputet.

Paulísper huc illábere
Christi favórem déferens,
sensus graváti ut séntiant
levámen indulgéntiæ.

Honor Patri cum Fílio
et Spíritu Paráclito,
qui te coróna pérpeti
cingunt in aula glóriæ. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Laborávi clamans, dum spero in Deum meum. Allelúia.

Psalmus 68 (69), 2-22. 30-37
Zelus domus tuæ comedit me

Dederunt ei vinum bibere cum felle mixtum. (Mt 27, 34)

I

2 Salvum me fac, Deus, *
      quóniam venérunt aquæ usque ad guttur meum.
3 Infíxus sum in limo profúndi, et non est substántia; *
      veni in profúnda aquárum, et fluctus demérsit me.
4 Laborávi clamans, raucæ factæ sunt fauces meæ; *
      defecérunt óculi mei, dum spero in Deum meum.
5 Multiplicáti sunt super capíllos cápitis mei, *
      qui odérunt me gratis.
   Confortáti sunt, qui persecúti sunt me inimíci mei mendáces; *
      quæ non rápui, tunc exsolvébam. –

6 Deus, tu scis insipiéntiam meam, *
      et delícta mea a te non sunt abscóndita.
7 Non erubéscant in me, qui exspéctant te, *
      Dómine, Dómine virtútum.
   Non confundántur super me, *
      qui quærunt te, Deus Israel. –

8 Quóniam propter te sustínui oppróbrium, *
     opéruit confúsio fáciem meam;
9 extráneus factus sum frátribus meis *
       et peregrínus fíliis matris meæ. –

10 Quóniam zelus domus tuæ comédit me, *
       et oppróbria exprobrántium tibi cecidérunt super me.
11 Et flevi in ieiúnio ánimam meam, *
       et factum est in oppróbrium mihi. –

12 Et pósui vestiméntum meum cilícium, *
       et factus sum illis in parábolam.
13 Advérsum me loquebántur, qui sedébant in porta, *
       et in me canébant, qui bibébant vinum.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Laborávi clamans, dum spero in Deum meum. Allelúia.

Ant. 2 Dedérunt in escam meam fel, et in siti mea potavérunt me acéto. Allelúia.

II

14 Ego vero oratiónem meam ad te, Dómine! *
       in témpore benepláciti, Deus.
    In multitúdine misericórdiæ tuæ exáudi me, *
       in veritáte salútis tuæ.
15 Eripe me de luto, ut non infígar, †
       erípiar ab iis, qui odérunt me, *
       et de profúndis aquárum.
16 Non me demérgat fluctus aquárum, †
       neque absórbeat me profúndum, *
       neque úrgeat super me púteus os suum. –

17 Exáudi me, Dómine, quóniam benígna est misericórdia tua; *
       secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum réspice in me.
18 Et ne avértas fáciem tuam a púero tuo; *
       quóniam tríbulor, velóciter exáudi me. –

19 Accéde ad ánimam meam, víndica eam, *
       propter inimícos meos rédime me.
20 Tu scis oppróbrium meum *
       et confusiónem meam et reveréntiam meam. –

    In conspéctu tuo sunt omnes, qui tríbulant me; *
21    oppróbrium contrívit cor meum, et elángui.
    Et sustínui, qui simul contristarétur, et non fuit, *
       et qui consolarétur, et non invéni.
22 Et dedérunt in escam meam fel, *
       et in siti mea potavérunt me acéto.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Dedérunt in escam meam fel, et in siti mea potavérunt me acéto. Allelúia.

Ant. 3 Quǽrite Dóminum, et vivet ánima vestra. Allelúia.

III

30 Ego autem sum pauper et dolens; *
       salus tua, Deus, súscipit me.
31 Laudábo nomen Dei cum cántico *
       et magnificábo eum in laude.
32 Et placébit Dómino super taurum, *
       super vítulum córnua producéntem et úngulas. –

33 Vídeant húmiles et læténtur; *
       quǽrite Deum, et vivet cor vestrum,
34 quóniam exaudívit páuperes Dóminus *
       et vinctos suos non despéxit.
35 Laudent illum cæli et terra, *
       mária et ómnia reptília in eis.
36 Quóniam Deus salvam fáciet Sion †
       et ædificábit civitátes Iudæ; *
       et inhabitábunt ibi et possidébunt eam.
37 Et semen servórum eius hereditábunt eam *
       et, qui díligunt nomen eius, habitábunt in ea.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Quǽrite Dóminum, et vivet ánima vestra. Allelúia.

V. In resurrectióne tua, Christe, allelúia.
R. Cæli et terra læténtur, allelúia.

LECTIO PRIOR

Epístola secúnda beáti Ioánnis apóstoli

Qui permanet in doctrina, hic et Patrem et Filium habet

     Présbyter eléctæ dóminæ et fíliis eius, quos ego díligo in veritáte, et non ego solus sed et omnes, qui novérunt veritátem, propter veritátem, quæ pérmanet in nobis et nobíscum erit in sempitérnum. Erit nobíscum grátia, misericórdia, pax a Deo Patre et a Iesu Christo, Fílio Patris, in veritáte et caritáte.
     Gavísus sum valde quóniam invéni de fíliis tuis ambulántes in veritáte, sicut mandátum accépimus a Patre. Et nunc rogo te, dómina, non tamquam mandátum novum scribens tibi, sed quod habúimus ab inítio, ut diligámus altérutrum. Et hæc est cáritas, ut ambulémus secúndum mandáta eius; hoc mandátum est, quemádmodum audístis ab inítio, ut in eo ambulétis.
     Quóniam multi seductóres prodiérunt in mundum, qui non confiténtur Iesum Christum veniéntem in carne; hic est sedúctor et antichrístus. Vidéte vosmetípsos, ne perdátis, quæ operáti estis, sed ut mercédem plenam accipiátis. Omnis, qui ultra procédit et non manet in doctrína Christi, Deum non habet; qui pérmanet in doctrína, hic et Patrem et Fílium habet.
     Si quis venit ad vos et hanc doctrínam non affert, nolíte recípere eum in domum, nec «Ave» ei dixéritis; qui enim dicit illi: «Ave», commúnicat opéribus illíus malígnis.
     Plura habens vobis scríbere nólui per chartam et atraméntum, spero enim me futúrum apud vos et os ad os loqui, ut gáudium nostrum plenum sit.
     Salútant te fílii soróris tuæ eléctæ.

RESPONSORIUM

Cf. 2 Io 5.3; Deut 5, 33

R. Hoc est mandátum, quod accépimus a Patre, non tamquam novum, sed quod habúimus ab inítio: * Ambuláte in veritáte et caritáte, allelúia.
V. Per viam quam præcépit Dóminus Deus vester ambulábitis, ut vivátis. * Ambuláte in veritáte et caritáte, allelúia.

LECTIO ALTERA

Ex Epístolis sancti Ioánnis de Avila presbýteri

(Ep. ad amicos, 58: Opera omnia, edit. B.A.C. 1, 533-534)

Vita Iesu manifestetur in nobis

     Benedíctus Deus et Pater Dómini nostri Iesu Christi, Pater misericordiárum et Deus totíus consolatiónis, qui consolátur nos in omni tribulatióne nostra; ut possímus et ipsi consolári eos, qui in omni pressúra sunt, per exhortatiónem, qua exhortámur et ipsi a Deo. Quóniam sicut abúndant passiónes Christi in nobis, ita et per Christum abúndat consolátio nostra.
     Verba sunt hæc beáti Pauli apóstoli. Ter virgis cæsus est, quínquies verbéribus, semel lapidátus, pro mórtuo derelíctus, ab omni génere hóminum persecutiónem passus, et ómnibus cruciátibus laboribúsque tortus, nec semel aut íterum, sed ut ipse álio loco ait: Semper nos in mortem trádimur propter Iesum, ut et vita Iesu manifestétur in nobis.
     Et in ómnibus his ærúmnis non solum non admúrmurat nec quéritur de Deo, ut débiles solent; nec tristátur, ut suæ glóriæ et voluptátis amatóres fáciunt; nec flágitat Deum ut ab eis liberétur, ut qui ea ignórant ideóque illórum societátem rénuunt; nec parvi facit, ut qui ea parum æstimant; sed omni ignorántia et imbecillitáte posthábita, Deum in ipsis ærúmnis benedícit, gratésque refert Datóri quasi ut pro insígni benefício, se felícem exístimans, cum possit áliquid pati pro illíus honóre, qui tantas mirífice passus est ignomínias, ut nos ab ignomíniis, quibus peccáto obstrícti erámus, liberáret, et nos suo spíritu et adoptióne filiórum Dei decorávit atque honestávit; pignus et signum dedit gáudii cæléstis in se et per se.
     O fratres mei ádmodum dilécti! Vestros óculos apériat Deus, ut videátis quot mercédes nobis cónferat in iis quæ mundus contémptum exístimat, et quómodo honóre decorémur in dedécore, cum glóriam Dei quærámus, et quanta glória nobis servétur ex afflictióne præsénti, et quam blanda, quam amíca, quam dúlcia brácchia nobis Deus tendat apérta, ut vulnerátos in suis prœliis recípiat, quod sine dúbio maiórem suppéditat dulcédinem omni melle, quod omnes labóres hic confícere possunt. Quod si sápimus, multum hæc brácchia desiderábimus; quis enim non desíderat eum qui totus et amábilis et desiderábilis est, nisi qui cuiúslibet desidérii est ignárus?
     Si ergo illa gáudia vos deléctant eáque vidére et frui optátis, scitóte nullam esse viam pleniórem quam pati. Hæc est sémita, qua Christus omnésque sui iérunt. Ille angústam vocat, sed ea recte ducit ad vitam. Et ita ille docet ut, si ad eum perveníre optámus, viam, qua ipse proféctus est, sequámur. Non enim decet, cum Fílius Dei sémita ignomíniæ progrediátur, fílios hóminum vias honórum quǽrere, quia non est discípulus super magístrum, nec servus maior dómino suo.
     Faxit Deus ut noster ánimus núllibi quiéscat, nec álium victum in hoc mundo quærat, nisi in labóribus ad crucem Dómini.

RESPONSORIUM

2 Cor 4, 11. 16

R. Semper nos qui vívimus, in mortem trádimur propter Iesum, * Ut et vita Iesu manifestétur in carne nostra mortáli.
V. Licet is, qui foris est, noster homo corrúmpitur, tamen is, qui intus est, renovátur de die in diem. * Ut et vita Iesu manifestétur in carne nostra mortáli.

ORATIO

Orémus:
Deus, fidélium remunerátor animárum, qui hunc diem beáti Ioánnis papæ martýrio consecrásti, exáudi preces pópuli tui, et præsta, ut, qui eius mérita venerámur, fídei constántiam imitémur. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

    Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio Benedicámus Dómino., atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Glória Patri.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)