Do | II | III | IV | V | VI | Sa |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
Tempus nativitatis, hebd. II
S. Raimundi de Penyafort, presbyteri, memoria ad libitum
Pro O.P.: S. Raimundi de Penyafort, presbyteri, memoria
Communia non applicare
horas componere
ordinarium
officum defunctorum
dedicationis ecclesiæ
BREVIARIUM ROMANUM
Præsul Ordinis apostolum se præbuit audacia plenum. Corde habuit apostolatum apud Iudæos, et missionibus in partibus Africæ septentrionalis favit tum Fratrum beátæ Mariæ Virginis a Mercede tum aliorum Mendicantium, valde sollicitus de dialogo cum Islam: ad hoc missionarios proficiscentes ut discerent linguam arabicam et Coranum incitabat. Obiit Barcinonæ die 6 ianuarii 1275 fere centenarius. A Clemente VIII, die 29 aprilis 1601 inter sanctos adscriptus est.
V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.
HYMNUS
Adhibetur textus congruus vel sequens:
Sacra Raimúndi venerémur omnes
gesta, quæ toto résonant in orbe:
et chorus noster réferat canóro
cármine laudes.
Ille, qui claris méritis refértus
duxit in terris sine labe vitam,
cǽlico lætus iubilánte cœtu
sídera scandit.
Doctor et virgo dúplici coróna
fulget in cælis: sed amóre plenus,
quotquot hic languent miseri fidéles,
réspicit omnes.
Laus, honor, virtus Dómino perénnis,
qui, Deus simplex paritérque trinus,
nostra, Raimúndi précibus, remíttat
crímina vitæ. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1 Inclína ad me, Dómine, aurem tuam, ut éruas me.
Pater, in manus tuas commendo spiritum meum. (Lc 23, 46)
I
2 In te, Dómine, sperávi, non confúndar in ætérnum; *
in iustítia tua líbera me.
3 Inclína ad me aurem tuam, *
accélera, ut éruas me.
Esto mihi in rupem præsídii et in domum munítam, *
ut salvum me fácias. –
4 Quóniam fortitúdo mea et refúgium meum es tu *
et propter nomen tuum dedúces me et pasces me.
5 Edúces me de láqueo, quem abscondérunt mihi, *
quóniam tu es fortitúdo mea. –
6 In manus tuas comméndo spíritum meum; *
redemísti me, Dómine, Deus veritátis.
7 Odísti observántes vanitátes supervácuas, *
ego autem in Dómino sperávi.
8 Exsultábo et lætábor in misericórdia tua, *
quóniam respexísti humilitátem meam;
agnovísti necessitátes ánimæ meæ, †
9 nec conclusísti me in mánibus inimíci; *
statuísti in loco spatióso pedes meos.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 1 Inclína ad me, Dómine, aurem tuam, ut éruas me.
Ant. 2 Illúmina fáciem tuam super servum tuum, Dómine.
10 Miserére mei, Dómine, quóniam tríbulor; †
conturbátus est in mæróre óculus meus, *
ánima mea et venter meus.
11 Quóniam defécit in dolóre vita mea *
et anni mei in gemítibus;
infirmáta est in paupertáte virtus mea, *
et ossa mea contabuérunt. –
12 Apud omnes inimícos meos factus sum oppróbrium †
et vicínis meis valde et timor notis meis: *
qui vidébant me foras, fugiébant a me.
13 Oblivióni a corde datus sum tamquam mórtuus; *
factus sum tamquam vas pérditum.
14 Quóniam audívi vituperatiónem multórum: *
horror in circúitu;
in eo dum convenírent simul advérsum me, *
auférre ánimam meam consiliáti sunt. -
15 Ego autem in te sperávi, Dómine; †
dixi: "Deus meus es tu, *
16 in mánibus tuis sortes meæ."
Eripe me de manu inimicórum meórum *
et a persequéntibus me;
17 illústra fáciem tuam super servum tuum, *
salvum me fac in misericórdia tua.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 2 Illúmina fáciem tuam super servum tuum, Dómine.
Ant. 3 Benedíctus Dóminus, quóniam mirificávit misericórdiam suam mihi.
20 Quam magna multitúdo dulcédinis tuæ, Dómine, *
quam abscondísti timéntibus te.
Perfecísti eis, qui sperant in te, *
in conspéctu filiórum hóminum.
21 Abscóndes eos in abscóndito faciéi tuæ *
a conturbatióne hóminum;
próteges eos in tabernáculo *
a contradictióne linguárum. –
22 Benedíctus Dóminus, *
quóniam mirificávit misericórdiam suam mihi in civitáte muníta.
23 Ego autem dixi in trepidatióne mea: *
"Præcísus sum a conspéctu oculórum tuórum."
Verúmtamen exaudísti vocem oratiónis meæ, *
dum clamárem ad te. –
24 Dilígite Dóminum, omnes sancti eius: †
fidéles consérvat Dóminus *
et retríbuit abundánter faciéntibus supérbiam.
25 Viríliter ágite, et confortétur cor vestrum, *
omnes, qui sperátis in Dómino.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 3 Benedíctus Dóminus, quóniam mirificávit misericórdiam suam mihi.
V.
Annuntiavérunt cæli iustítiam eius.
R.
Et vidérunt omnes pópuli glóriam eius.
LECTIO PRIOR
De libro Proverbiórum
Audite, fílii, disciplínam patris et atténdite, ut sciátis prudéntiam; quóniam doctrínam bonam tríbuam vobis, legem meam ne
derelinquátis. Nam et ego fílius fui patris mei, tenéllus et unigénitus co¬ram matre mea; et docébat me atque dicébat: « Suscípiat
verba mea cor tuum, custódi præcépta mea et vives. Pósside sapiéntiam, pósside prudéntiam, ne obliviscáris neque declínes a
verbis oris mei. Ne dimíttas eam, et custódiet te, dílige eam, et servábit te.
Princípium sapiéntiæ: pósside sapiéntiam, et in omni possessióne tua acquíre prudéntiam. Arripe illam, et exaltábit te,
glorificáberis ab ea, cum eam fúeris amplexátus. Dabit cápiti tuo diadéma grátiæ, et coróna ínclita próteget te ».
Audi, fili mi, et súscipe verba mea, ut multiplicéntur tibi anni vitæ. Viam sapiéntiæ monstrávi tibi; duxi te per sémitas
æquitátis, quas cum ingréssus fúeris, non arctabúntur gressus tui, et currens non habébis offendículum. Tene disciplínam,
nec laxes; custódi illam, quia ipsa est vita tua.
Fili mi, auscúlta sermónes meos et ad elóquia mea inclína aurem tuam; ne recédant ab óculis tuis, cu¬stódi ea in médio cordis
tui: vita enim sunt inveniéntibus ea et univérsæ carni sánitas. Omni custódia serva cor tuum, quia ex ipso vita procédit.
RESPONSORIUM
Vel, præsertim in cantu:
LECTIO ALTERA
Ex Epístola sancti Raimúndi presbýteri
Si omnes qui pie volunt vívere in Christo, persecutiónem passúros prædicátor veritátis, non méntiens, vere dixit, nullus, ut árbitror,
ab hac generalitáte excípitur, nisi qui sóbrie, iuste et pie vívere in hoc sǽculo aut néglegit aut non novit.
Vos autem absit ut in eórum número computémini, quorum domus pacátæ sunt et quiétæ, secúræ, et non est virga Dómini super eos, qui
ducunt in bono dies suos et in puncto ad inférna descéndent. Vestra vero púritas ac píetas hoc merétur, et éxigit, ut, quia accépti
estis Deo et grati, ideóque usque ad sinceritátem pleníssimam crebris tunsiónibus ve¬stra púritas expurgétur. Quod si duplicátur
intérdum aut triplicátur super vos gládius, et hoc ipsum omne gáudium et amóris indícium existimári opórtet.
Gládius ex utráque parte acútus sunt foris pugnæ intúsque timóres; iste duplicátur aut triplicátur intérius, cum spíritus ille
cállidus cum dolo atque blandíciis corda íntima inquiétat; et hæc quidem bellándi génera satis háctenus didicístis, alióquin ad
illam pulchritúdinem pacis ac tranquillitátis intérnæ fúerat impossíbile perveníre. Duplicátur autem extérius et triplicátur gládius,
cum sine causa egréditur persecútio ecclesiástica circa spiritália, ubi gra¬vióra sunt vúlnera máxime ab amícis.
Hæc est illa desiderábilis et beáta crux Christi quam ille vere virilis Andréas gaudénti ánimo suscépit, in qua sola vas electiónis ásserit gloriándum.
Aspícite ítaque in auctórem fídei et conservatórem Iesum, qui innocentíssime passus et est a suis, atque cum scelerátis est deputátus;
et cálicem Dómini Iesu quam præclárum bibéntes, ágite grátias Dómino, bonórum ómnium largitóri.
Parátus sum et ero, cooperánte Dei grátia, vobis in omni tribulatióne assístere et vobíscum bíbere, quidquid vobis a Dómino fúerit
propinátum. Cum autem præsens fúero, plénius pótero quæ circa vos sunt cognóscere et efficácius et secúrius adiuváre.
Sit ígitur in Deo cor vestrum, nec accommodétis cor ómnibus quæ dicúntur. Ipse autem Deus dilectiónis et pacis corda vestra
pacíficet et iter vestrum accéleret, ut in abscóndito faciéi suæ a conturbatióne hóminum ínterim vos abscóndat, donec ad illam
plenitúdinem introdúxerit et transplantáverit, ubi sedébitis æternáliter in pulchritúdine pacis et ta- bernáculis fidúciæ et in réquie opuléntiæ.
RESPONSORIUM
Vel, præsertim in cantu:
Vel alia:
Ex Collatiónibus Mare historiárum fratris Ioánnis Colónna presbýteri coævi
Cláruit sub pontífice Gregório Nono frater Raimúndus de Pennafórti, génere catalánus, tértius Ordinis prædicatórum Magíster.
Hic, ante ingréssum Ordinis fuit excéllens doctor in iure canónico, in quo rexit Bonóniæ multis annis.
Postquam hábitum sanctæ religiónis assúmpsit, propter sui prudéntiam, sciéntiam et sanctitátem assúmptus est in sócium a
dómino Ioánne de Abbátis villa, cardináli legáto in Hispánia. Deínde rédiens ad cúriam factus est familiaríssimus et consiliárius
secrétus dómino Gregório Nono papæ, et cappellánus et pænitentiárius eius et « expeditor petitiónum páuperum ». Póstmodum, de
eius mandáto, compilávit Decretáles in uno volúmine quæ hódie sunt in usu, cum ántea essent in quáttuor volúmina distínctæ.
Sed sicut vir sanctus et religiósus erat, ita sancte se hábuit et prudénter in cúria, per omnia sui Ordinis servans humilitátem
et omnímodam honestátem; quia vix fuit unquam de curiálibus áliquis de eúntibus et redeúntibus ab illa cúria, qui de ipso bona
non díceret et ipsum, ut erat, virum sanctíssimum reputáret.
Cuius sanctitátem consíderans Summus Póntifex vóluit eum ad archiepiscopátum promovére; qui tam constánter quadam sancta
religióne réstitit, quod Papa coáctus sit revocáre coactiónem quam céperat, videns eius contráriam voluntátem.
Hic, licet cum difficultáte, obténta a Papa licéntia, de cúria Romána recéssit; qui cum in convéntu Barcinónæ angélicam vitam
dúceret, eléctus est in Magístrum Ordinis; qui vix ad illud recipiéndum indúci pótuit. Erat autem vir máximæ perfectiónis et
zelátor religiónis permáximus, volens étiam ut in mínimis rigor Ordinis servarétur.
Hic est qui compilávit Summam de cásibus, toti Ecclésiæ pernecessáriam, circa consília salútis animárum. Per eius étiam
diligéntiam constitutiónes nostræ redáctæ sunt ad formam débitam, sub certis distinctiónibus et títulis, in qua sunt hódie,
quæ sub multa confusióne ántea habebántur.
Cum per duos annos Ordinem rexísset, videns sibi vires de cétero ad supportándos labóres non suppétere, apud Bonóniam, ad
eius magnam instántiam diffinitóres eius cessioni consensérunt. Qui póstmodum ad Provínciam suam rédiens, in vita páriter et
in morte miráculis clarens, in convéntu Barcinonénsi vitam finívit.
RESPONSORIUM
ORATIO
Orémus:
Omnípotens piíssime Pater, qui beáti Raimúndi exémplis et doctrínis tuæ legis plenitúdinem in dilectióne caritátis osténdis,
tuum in nobis Spíritum cleménter infúnde, ut corda nostra ea dilectióne potiántur qua in libertátem filiórum tuórum
veráciter proficiámus. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:
Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.
Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio Benedicámus Dómino., atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Glória Patri.
Breviarium Romanum
textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)