Do | II | III | IV | V | VI | Sa |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
PER ANNUM, hebd. XXVI
Pro O.P.: B. Raimundi a Capua, presbyteri, memoria ad libitum
In memoria S. Mariæ in sab.
Communia non applicare
horas componere
ordinarium
officum defunctorum
dedicationis ecclesiæ
BREVIARIUM ROMANUM
V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.
HYMNUS
Iesu, redémptor ómnium,
perpes coróna cǽlitum,
in hac die cleméntius
nostris favéto vócibus,
Sacri tui qua nóminis
conféssor almus cláruit,
cuius celébrat ánnua
devóta plebs sollémnia.
Per illa quæ sunt sǽculi
gressu seréno tránsiit,
tibi fidélis iúgiter
iter salútis pérsequens.
At rite mundi gáudiis
non cor cadúcis ápplicans,
cum ángelis cæléstibus
lætus potítur prǽmiis.
Huius benígnus ánnue
nobis sequi vestígia;
huius precátu sérvulis
dimítte noxam críminis.
Sit, Christe, rex piíssime,
tibi Patríque glória
cum Spíritu Paráclito,
in sempitérna sǽcula. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1 Dóminus facit mirabília magna solus, in ætérnum misericórdia eius.
Domini res gestas narrare laudare est. (Cassiodorus)
1 Confitémini Dómino, quóniam bonus, *
quóniam in ætérnum misericórdia eius.
2 Confitémini Deo deórum, *
quóniam in ætérnum misericórdia eius.
3 Confitémini Dómino dominórum, *
quóniam in ætérnum misericórdia eius. –
4 Qui facit mirabília magna solus, *
quóniam in ætérnum misericórdia eius.
5 Qui fecit cælos in intelléctu, *
quóniam in ætérnum misericórdia eius.
6 Qui expándit terram super aquas, *
quóniam in ætérnum misericórdia eius.
7 Qui fecit luminária magna, *
quóniam in ætérnum misericórdia eius;
8 solem, ut præésset diéi, *
quóniam in ætérnum misericórdia eius;
9 lunam et stellas, ut præéssent nocti, *
quóniam in ætérnum misericórdia eius. –
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 1 Dóminus facit mirabília magna solus, in ætérnum misericórdia eius.
Ant. 2 Edúxit Israel de médio Ægýpti, in manu poténti et brácchio exténto.
10 Qui percússit Ægýptum in primogénitis eórum, *
quóniam in ætérnum misericórdia eius.
11 Qui edúxit Israel de médio eórum, *
quóniam in ætérnum misericórdia eius;
12 in manu poténti et bráchio exténto, *
quóniam in ætérnum misericórdia eius.
13 Qui divísit mare Rubrum in divisiónes, *
quóniam in ætérnum misericórdia eius.
14 Et tradúxit Israel per médium eius, *
quóniam in ætérnum misericórdia eius.
15 Et excússit pharaónem et virtútem eius in mari Rubro, *
quóniam in ætérnum misericórdia eius. –
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 2 Edúxit Israel de médio Ægýpti, in manu poténti et brácchio exténto.
Ant. 3 Confitémini Deo cæli; ipse redémit nos ab inimícis nostris.
16 Qui tradúxit pópulum suum per desértum, *
quóniam in ætérnum misericórdia eius.
17 Qui percússit reges magnos, *
quóniam in ætérnum misericórdia eius;
18 et occídit reges poténtes, *
quóniam in ætérnum misericórdia eius.
19 Sehon regem Amorræórum, *
quóniam in ætérnum misericórdia eius;
20 et Og regem Basan, *
quóniam in ætérnum misericórdia eius.
21 Et dedit terram eórum hereditátem, *
quóniam in ætérnum misericórdia eius;
22 hereditátem Israel servo suo, *
quóniam in ætérnum misericórdia eius. –
23 Qui in humilitáte nostra memor fuit nostri, *
quóniam in ætérnum misericórdia eius;
24 et redémit nos ab inimícis nostris, *
quóniam in ætérnum misericórdia eius.
25 Qui dat escam omni carni, *
quóniam in ætérnum misericórdia eius. –
26 Confitémini Deo cæli, *
quóniam in ætérnum misericórdia eius.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 3 Confitémini Deo cæli; ipse redémit nos ab inimícis nostris.
V.
Vias tuas, Dómine, demónstra mihi.
R.
Et sémitas tuas édoce me.
LECTIO PRIOR
De Epístola ad Philippénses
Fratres: Gavísus sum autem in Dómino veheménter quóniam tandem aliquándo refloruístis pro me sentíre, sicut et sentiebátis,
opportunitáte autem carebátis. Non quasi propter penúriam dico, ego enim dídici, in quibus sum, suffíciens esse. Scio et humiliári,
scio et abundáre; ubíque et in ómnibus institútus sum et satiári et esuríre et abundáre et penúriam pati. Omnia possum in eo, qui me confórtat.
Verúmtamen bene fecístis communicántes tribulatióni meæ. Scitis autem et vos, Philippénses, quod in princípio evangélii,
quando proféctus sum a Macedónia, nulla mihi ecclésia communicávit in ratióne dati et accépti nisi vos soli; quia et Thessalónicam
et semel et bis in usum mihi misístis. Non quia quæro datum, sed requíro fructum, qui abúndet in ratiónem vestram. Accépi
autem ómnia et abúndo; replétus sum accéptis ab Epaphrodíto, quæ misístis, odórem suavitátis, hóstiam accéptam, placéntem Deo.
Deus autem meus implébit omne desidérium vestrum secúndum divítias suas in glória in Christo Iesu. Deo autem et Patri nostro
glória in sǽcula sæculórum. Amen.
Salutáte omnem sanctum in Christo Iesu. Salútant vos, qui mecum sunt, fratres. Salútant vos omnes sancti, máxime autem, qui de Cǽsaris domo sunt.
Grátia Dómini Iesu Christi cum spíritu vestro. Amen.
RESPONSORIUM
LECTIO ALTERA
E Lítteris beáti Raimúndi a Cápua presbýteri
Fratres præcaríssimi in Dómino Iesu ac dilécti, post cordiáles in Christo benedictiónes páriter et salútes.
Grátias ago Deo quod vobis inspirávit Spíritum Sanctum suum quo ducti estis ad sanctam observántiam regulárem, et ad imitándum sanctos patres
prædecessóres nostros qui post beátum Domínicum via rectíssima incessérunt, propter quod manénte Dei gratia éritis semen bonum, gens elécta,
peculiáris pópulus beáti Domínici, efficieminíque lux aliórum et sal.
Obsecro autem vos, fratres, per víscera caritátis Dómini nostri Iesu Christi, ut non terreámini a quibuscúmque adversántibus seu comminántibus,
nec moveámini propter quodcúmque pravum consílium a sancto ópere et a sancta vita quam incepístis.
Céterum, fratres mei, nolo quod propter hoc quomodocúmque superbiátis aut álios despiciátis áliter vivéntes. Potens est enim Deus et illis dare
Spíritum Sanctum suum. Insuper fórsitan gratióres illi sunt Deo quam vos. Scimus enim quod corporális exercitátio ad módicum quidem útilis est,
píetas valet ad ómnia. Et si illi cum cárnibus et vino plus abúndant in pietáte, melióres útique coram Deo sunt vobis, quia Regnum Dei non est
esca et potus sed diléctio Dei et próximi.
Non ergo volo ut reputétis vos melióres céteris, sed cunctis inferióres et qui tamquam débiles et infírmi indigétis illis auxíliis quibus non
índigent álii. Nam si ego, cum cárnibus et vino, díligo recto et toto corde Deum meum et próximum meum, tu autem sine his aliméntis spernis
próximum tuum, non póterit adæquári abstinéntia tua comestióni meæ coram Altíssimo.
Mementóte apostólicæ doctrínæ: Si quis, inquit, exístimat áliquid esse cum nihil sit, ipse se sedúcit. Cavéte, fratres mei, a bélua illa
elatiónis et própriæ reputatiónis, quæ omne opus bonum déstruit et enérvat. Et ut cor meum vobis apériam, nihil vobis tam tímeo quam pestem
seu béstiam illam. Nihil tam a vobis auférri desídero. Et vos quoque simíliter timeátis et super hoc exorétis Deum ut det vobis spíritum
humilitátis. Sed et pro me servo vestro qui, infírmus et inérmis in campo magni certáminis pósitus sum, súpplico ut frequénter et fervénter
orétis ut det mihi Spíritum Sanctum suum quo solo vivam et váleam pro suo nómine triumpháre.
RESPONSORIUM
Vel alia:
Ex Epístolis sanctæ Catharínæ Senénsis vírginis
Dilectíssime Pater in Christo dulci Iesu. Ego Catharína, minístra et serva servorum Iesu Christi, scribo tibi in pretióso sánguine eius,
te videre desíderans sponsum verum Veritátis eiúsque sectatórem amatorémque. Sed non video quómodo veritátem sápere et cum illa habitáre
possímus si nosmetípsos non cognóscimus. Nosmetípsos enim cognoscéntes, veráciter nos non esse cognóscimus et a Deo natúram accepísse
intellégimus, vidéntes quóniam ille ad imáginem atque similitúdinem suam nos fecit. Nosmetípsos cognoscéntes invenímus étiam recreatiónem
quam Deus fecit nos récreans ad grátiam in sánguine Unigéniti Fílii sui; sanguis hic nobis Patris veritátem patefácit. Et hæc est: quóniam
ille nos creávit ad laudem et glóriam nóminis sui, ad participándam ætérnam pulchritúdinem suam, ut in ipso sanctificarémur. Quis autem
osténdit nobis quóniam hoc verum est? Sanguis Agni immaculáti.
Ubinam hunc sánguinem invenímus? in cognoscéndo nos. Nos illa fúimus terra ubi vexíllum crucis confíxum fuit, nos instar vásculi stétimus
ad accipiéndum sánguinem Agni qui per crucem descendébat. Quare nos terra illa fúimus? Quia terra non sufficiébat ad crucem eréctam
sustinéndam, immo tantam recusavísset iniustítiam, neque clavus sufficiébat ad illum confíxum atque clavátum constringéndum nisi eum
tenuísset ineffábilis salútis nostræ dilectio.
Exǽstuans cáritas erga Patris honórem hominúmque salútem ténuit eum. Nos ígitur illa terra fúimus qui crucem eréctam sustinúimus, et vas
sumus qui sánguinem accépimus.
Qui cognóscet et sponsus erit Veritátis, in sán- guine invéniet grátiam, divítias ac vitam gratiæ: coopértam invéniet nuditátem suam,
seque indútum veste nuptiáli ignis caritátis et hic ignis commíxtus fuit cum sánguine qui amóre effúsus est ac Deitáte coniúnctus.
In sánguine pascétur et alétur misericórdia; in sánguine calíginem solvit et luce perfrúitur; quia in sánguine nébulam perdit amóris sui
sensitívi ac timórem servílem, qui dat pœnam. Qui amátor veritátis non inveniétur, eam non cognóscet in cognoscéndo se ac sánguinem.
Necésse ígitur est Veritátem cognóscas qui Veritátis sponsus esse velis. Ubinam? In domo cognosciménti tui ipsíus, cognóscens te a Deo
grátia non débito ómnia habére, in te ipso étiam recreatiónem cognóscere quam dedit, hoc est quod ad grátiam recreátus es in sánguine Agni,
et tibi lavári et voluntátem submérgere atque occídere. Alio modo sponsus non esses fidélis Veritátis, sed infidélis. Atqui sponsum verum
Veritátis te vidére dixi quóniam cupiébam.
Pérmane in sancta ac dulci Dei dilectióne. Iesu dulcis, Iesu amor.
RESPONSORIUM
ORATIO
Orémus:
Deus qui Beátum Raimúndum ad tuum regnum perquiréndum per caritátis perféctæ prosecutiónem vocásti, concéde ut,
eius intercessióne roboráti, in dilectiónis via, spíritu gaudéntes, progrediámur. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:
Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.
Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio Benedicámus Dómino., atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Glória Patri.
Breviarium Romanum
textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)