BREVIARIUM ROMANUM

4 iunius 2022
Pro O.P.: S. Petri de Verona, presbyteri et martyris, memoria

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Adest dies célebris,
quo lumen de ténebris
exórtum emícuit.

Nam ab infidélibus
Petrus dispar móribus
ortus mundo cláruit.

Mundum mundus ábicit,
Ordini se súbicit
evangelizántium.

Fit salútis spéculum
morum et spectáculum,
vas virtútum ómnium.

Verbi semen séminat,
erróres extérminat,
Verbo pugnans fórtiter.

A profánis mánibus,
Sanctus diris íctibus
procúmbit viríliter.

Christi factus hóstia,
cæli transit óstia
cum palma martýrii.

Sempitérna gáudia
póssidet cum glória
trecenténi prǽmii.

Nobis ergo véniam
det Deus et grátiam
Petri prece sédula.

Et post hanc misériam
largiátur glóriam
per ætérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Venit hora ut omnis qui intérficit vos arbitrétur obséquium se præstáre Deo. Allelúia.

Verbum misit Deus filiis Israel evangelizans pacem per Iesum Christum. (Act 10, 36)

¹ Confitémini Dómino, quóniam bonus, *
      quóniam in sǽculum misericórdia eius.
² Dicant, qui redémpti sunt a Dómino, *
      quos redémit de manu adversárii,
³ et de regiónibus congregávit eos, †
      a solis ortu et occásu, *
      ab aquilóne et mari. –

⁴ Erravérunt in solitúdine, in inaquóso, *
      viam civitátis habitatiónis non invenérunt.
⁵ Esuriéntes et sitiéntes, *
      ánima eórum in ipsis defécit.
⁶ Et clamavérunt ad Dóminum, cum tribularéntur, *
      et de necessitátibus eórum erípuit eos. –

⁷ Et dedúxit eos in viam rectam, *
      ut irent in civitátem habitatiónis.
⁸ Confiteántur Dómino propter misericórdiam eius *
      et mirabília eius in fílios hóminum,
⁹ quia satiávit ánimam sitiéntem *
      et ánimam esuriéntem replévit bonis. –

¹⁰ Sedéntes in ténebris et umbra mortis, *
      vincti in mendicitáte et ferro,
¹¹ quia exacerbavérunt elóquia Dei *
      et consílium Altíssimi sprevérunt.
¹² Et humiliávit in labóribus cor eórum, *
      infirmáti sunt, nec fuit qui adiuváret.
¹³ Et clamavérunt ad Dóminum, cum tribularéntur, *
      et de necessitátibus eórum liberávit eos. –

¹⁴ Et edúxit eos de ténebris et umbra mortis *
      et víncula eórum dirúpit.
¹⁵ Confiteántur Dómino propter misericórdiam eius *
      et mirabília eius in fílios hóminum,
¹⁶ quia contrívit portas ǽreas *
      et vectes férreos confrégit.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Venit hora ut omnis qui intérficit vos arbitrétur obséquium se præstáre Deo. Allelúia.

Ant. 2 Si quis mihi minístrat me sequátur, et ubi sum ego, illic et miníster meus erit. Allelúia.

¹⁷ Stulti facti sunt in via iniquitátis suæ *
      et propter iniustítias suas afflícti sunt;
¹⁸ omnem escam abomináta est ánima eórum, *
      et appropinquavérunt usque ad portas mortis.
¹⁹ Et clamavérunt ad Dóminum, cum tribularéntur, *
      et de necessitátibus eórum liberávit eos.
²⁰ Misit verbum suum et sanávit eos *
      et erípuit eos de interitiónibus eórum.
²¹ Confiteántur Dómino propter misericórdiam eius *
      et mirabília eius in fílios hóminum,
²² et sacríficent sacrifícium laudis *
      et annúntient ópera eius in exsultatióne. –

²³ Qui descéndunt mare in návibus, *
      faciéntes operatiónem in aquis multis,
²⁴ ipsi vidérunt ópera Dómini *
      et mirabília eius in profúndo.
²⁵ Dixit et excitávit spíritum procéllæ, *
      et exaltáti sunt fluctus eius.
²⁶ Ascéndunt usque ad cælos †
      et descéndunt usque ad abýssos; *
      ánima eórum in malis tabescébat.
²⁷ Turbáti sunt et moti sunt sicut ébrius, *
      et omnis sapiéntia eórum devoráta est.
²⁸ Et clamavérunt ad Dóminum, cum tribularéntur, *
      et de necessitátibus eórum edúxit eos. –

²⁹ Et státuit procéllam eius in auram, *
      et tacuérunt fluctus eius.
³⁰ Et lætáti sunt quia siluérunt, *
      et dedúxit eos in portum voluntátis eórum.
³¹ Confiteántur Dómino propter misericórdiam eius *
      et mirabília eius in fílios hóminum,
³² et exáltent eum in ecclésia plebis *
      et in convéntu seniórum laudent eum.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Si quis mihi minístrat me sequátur, et ubi sum ego, illic et miníster meus erit. Allelúia.

Ant. 3 Ego sum via, véritas et vita: nemo venit ad Patrem nisi per me. Allelúia.

³³ Pósuit flúmina in desértum *
      et éxitus aquárum in sitim,
³⁴ terram fructíferam in salsúginem *
      a malítia inhabitántium in ea.
³⁵ Pósuit desértum in stagna aquárum *
      et terram sine aqua in éxitus aquárum. –

³⁶ Et collocávit illic esuriéntes, *
      et constituérunt civitátem habitatiónis.
³⁷ Et seminavérunt agros et plantavérunt víneas *
      et fecérunt fructum in provéntum suum.
³⁸ Et benedíxit eis, et multiplicáti sunt nimis, *
      et iuménta eórum non minorávit.
³⁹ Et pauci facti sunt et vexáti sunt *
      a tribulatióne malórum et dolóre. –

⁴⁰ Effúdit contemptiónem super príncipes *
      et erráre facit eos in desérto ínvio.
⁴¹ Et suscépit páuperem de inópia *
      et pósuit sicut oves famílias.
⁴² Vidébunt recti et lætabúntur, *
      et omnis iníquitas oppilábit os suum.
⁴³ Quis sápiens, et custódiet hæc *
      et intélleget misericórdias Dómini?

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Ego sum via, véritas et vita: nemo venit ad Patrem nisi per me. Allelúia.

V. Glória et honóre coronásti eum, Dómine. Allelúia.
R. Et constituísti eum super ópera mánuum tuárum. Allelúia.

LECTIO PRIOR

De Epístola secúnda beáti Pauli apóstoli ad Timótheum

     Caríssime, tu assecútus es meam doctrínam, in¬stitutiónem, propósitum, fidem, longanimitátem, dilectiónem, patiéntiam, persecutiónes, passiónes, quália mihi facta sunt Antiochíæ, Icónii, Lystris, quales persecutiónes sustínui; et ex ómnibus me erípuit Dóminus. Et omnes qui volunt pie vívere in Christo Iesu, persecutiónem patiéntur; mali autem hómines et seductóres profícient in peius in errórem mitténtes et errántes.
     Tu vero pérmane in his, quæ didicísti et crédita sunt tibi, sciens a quibus didíceris, et quia ab infántia Sacras Lítteras nosti, quæ te possunt instrúere ad salútem per fidem quæ est in Christo Iesu. Omnis Scriptúra divínitus inspiráta est et útilis ad docéndum, ad arguéndum, ad corrigéndum, ad erudiéndum in iustítia, ut perféctus sit homo Dei, ad omne opus bonum instrúctus.
     Testíficor coram Deo et Christo Iesu, qui iudicatúrus est vivos ac mórtuos, per advéntum ipsíus et Regnum eius: prædica verbum, insta opportúne importúne, árgue, íncrepa, óbsecra, in omni patiéntia et doctrína. Erit enim tempus cum sanam doctrínam non sustinébunt, sed ad sua desidéria coacervábunt sibi magístros pruriéntes áuribus, et a veritáte quidem audítum avértent, ad fábulas autem converténtur. Tu vero vígila in ómnibus, labóra, opus fac evangelístæ, ministérium tuum imple.

RESPONSORIUM

LECTIO ALTERA

E Bulla canonizatiónis sancti Petri, presbýteri et mártyris

     Vox fusi sánguinis íntonat, ínclyti martýrii tuba clangit, terra non silet sudans aspersióne cruóris. Hæc sunt certe, certa fídei sacræ indícia. Propter quod lætáti sunt cæli; et terra in tanti perceptióne gáudii páriter exsultávit. Grandis adest matri Ecclésiæ causa lætítiæ; multa ei matéria iucunditátis advénit.
     Habet unde Dómino cánticum novum cantet, unde imménsæ laudis hymnum réferat Deo suo. Habet plebs cathólica unde plaudat levátis Altíssimo mánibus, sonóris iúbilet vócibus, et lætis ánimis iucundétur; habet christiána cóntio, unde devótas Conditóri cóncinat cantiónes. De orto síquidem fídei, nuper in mensam Regis ætérni, dulcis allátus est fructus. De vínea Ecclésiæ in régium cálicem áffluens nóviter liquor inflúxit; quóniam fecúndus palmes hostíli mucróne concísus hábuit plus humóris, quia cohǽsit préssius vivæ viti.
     De Praedicatorum Ordine flórido pródiit rosa rubens. De huius Ecclésiæ fábrica eléctus est lapis, qui pressúra et tunsióne polítus decénter supérnis ǽdibus est insértus. Unde factum est magnum in cælo gáudium, exsultántibus sanctis ómnibus, et sollemnitátem agéntibus tanti festi.
     Sane beátus Petrus de Ordine Fratrum prædicatórum, vitæ sémitam éligens tutiórem, ad divína obséquia se totáliter tránstulit, in evangélicæ institutiónis observántiam cuncta sua convértens stúdia, et univérsas dírigens actiónes, rectum ac lúcidum callem sequens, salúbrem vidélicet ipsíus Ordinis régulam, per quam regi valéret, et dírigi, duci étiam, et indúci ad sperátam réquiem post labórem. In qua útique trigínta fere annórum spátio, fide præámbula, cómite caritáte, sic præváluit et profécit, circa ipsíus máxime defensiónem fídei, pro qua totus ardébat. Et sic ipse Petrus, firmus in petra fídei, petra demum passiónis allísus, ad petram Christum digne laureándus ascéndit.
     Pro fide mortem subíre cúpiens, hoc principáliter a Dómino atténtis, et crebris supplicatiónibus postulásse probátur, quod non síneret, eum ex hac luce migráre, nisi sumpto pro illa cálice passiónis. Ipso sacrílego, percussúras in Christi minístrum géminas inculcánte, ille non querulósa voce múrmurans, sed súfferens ómnia patiénter, suum Dómino spíritum commendábat, dicens: In manus tuas, Dómine, comméndo spíritum meum. Sýmbolum étiam cœpit dícere fídei, cuius nec in hoc artículo désiit esse præco.
     Sic granum fruménti cadens in terram, et infidélium mánibus compréssum, et mórtuum, úberem consúrgit in spicam; sic botrus in torculári calcátus, liquóris redúndat in cópiam; sic tríticum attrítum in área, in Domínicum hórreum, excússa pálea, deportátur; sic arómata pilo contúsa, odórem plénius circumfúndunt; sic regnum cælórum a violéntis percípitur; sic per fidem a sanctis regna sublímia devincúntur.

RESPONSORIUM

Vel alia:

E Lítteris cuiúsdam fratris Romǽi vel Roderíci de Aténcia ad Sanctum Raimúndum de Pényafort

     Domínica in octáva Paschæ cum pro causa fídei oportéret ipsum fratrem Petrum Mediolánum veníre de Como, iter arrípuit sábbato præcedénti. Cumque summo mane accépta benedictióne iter arrípere vellet, súbito venit in cor eius, ut ántea Missam de resurrectióne celebráret, et cuiúsdam fratris qui secum ire debébat pédibus provolútus, ut frequénter confitéri consuéverat, sólito morósius et curátius est conféssus, ut dictus frater rétulit viva voce et, sic Missa devóte celebráta, una cum tribus frátribus iter fecit et, ut póstmodum fratres dixérunt, dum irent per totam illam viam nihil áliud fecit quam narráre devóte quorúndam mártyrum fortíssimas passiónes; qua sic longa narratióne finíta, contra morem suum cœpit alta voce cantáre «Víctimæ pascháli laudes » et statim iuvit eum frater Domínicus, futúrus sócius próximæ passiónis. Cum vero álius frater, Conrádus nómine, eúndem cantum in quinta voce cantáre cum quadam consonántia niterétur, frater Petrus ad fratrem benígne convérsus ait: « Rogo vos quod permittátis me cantáre solum et fratrem Domínicum, quia vos discordátis in cantu », et sic fratre tacénte ipsi duo alta voce totam sequéntiam cantavérunt.
     Qua finíta, iam hora prándii quendam burgum qui Meda dícitur, Mediolanénsis diœcésis, intravérunt et, ne hóspites gravaréntur, se ad prándium divisérunt: duo namque ivérunt ad unum locum, frater vero Petrus cum fratre Domínico ad quoddam monastérium declinavérunt, ubi prándium parátum inveniéntes celériter manducavérunt et, misso ad álios fratres núntio ut suum eis nuntiáret recéssum et díceret eis quod sumpto prándio sequeréntur, iter arrípuit próperans celériter ad corónam.
     Cum autem in quodam montículo a burgo per duo miliária essent longe, duo conductítii prétii, idest minístri Sátanæ latitábant, qui fratres vidéntes a longe de ipsórum nece collóquium habuérunt; sed unus illórum pœniténtia ductus, horrens tanto scéleri consentíre, ab áltero recédens versus prædíctum burgum cursu céleri properábat et habens óbvios álios duos fratres totum iníquum consílium cum lácrimis propalávit; et tunc fratres fórtiter cúrrere cœpérunt ubi fratri Petro fíerent in salútem, sed cum pervenérunt, alter miníster Sátanæ cum quodam falcástro quinque íctibus fratrem Petrum crudéliter trucidávit.
     Qui, cum ferirétur, ut sócius eius testátus est qui per dies sex póstmodum supervíxit, exémplo Salvatóris non múrmurans, non se deféndens, non fúgiens, sed constánter sústinens benígne feriénti remisit iniúriam et pro eo rogans proténsis in cælum mánibus clara voce dicéndo: In manus tuas, Dómine, comméndo spíritum meum, Christo crucifíxo et resurgénti, témpore nonis, hora sexta spíritum réddidit impollútum.

RESPONSORIUM

Vel alia:

Epístola sancti Petri mártyris ad prioríssam Sancti Petri in Campo Sancto mediolanénsi

     Lítteras tuas desiderábiles ánimo lætabúndo suscépi et ex tenóre eárum plénius intelléxi, quod de die in diem de virtúte in virtútem profíciens claustrális milítiæ bravíum meruísti. Ascendísti in montem sacrifícii: ego adhuc in valle sollicitúdinis moror et pro áliis fere totam vitam meam expéndi. Tu, pennas contemplatiónis assúmens, hæc ómnia transcéndis: me autem glútinum aliénæ sollicitúdinis ádeo inviscávit, quod voláre non possum. Heu mihi, quia incolátus meus prolongátus est. Quis dabit mihi pennas sicut colúmbæ, et volábo et requiéscam? In ómnibus réquiem quæsívi, in ómnibus labórem et dolórem invéni. Non est réquies nisi in hereditáte sanctórum, de qua scriptum est; Hæc réquies mea in sǽculum sǽculi. Ego autem libertátem filiórum Dei, sicut vellem et desídero, respícere non váleo, nec ad ipsam respiráre possum.
     Adiuva me in oratiónibus tuis, soror caríssima: dies mei transiérunt, iuxta verbum Iob. Per viam qua ingrédior non revértor. Non sum longe ab illa meta quæ præfíxa est omni carni; iam canos vidímus horæ finális prænúntios. Ora ígitur, soror dulcíssima, inter secretióres lácrimas tuas ibi memóriam fácias, ófferens in conspéctu Fílii Dei: scio quod multum valet deprecátio iusti assídua, et quod própria vota non óbtinent facit intercéssio aliéna.
     Elécta es, soror amantíssima, in minístram a Christo, ut ei ministério suffragéris oratiónis, ut reddas soróres tuas Dómino acceptábiles, sectatríces bonórum óperum, ipsas verbo struens et oratiónis exémplo, et depósita omni vanitáte stúdeas móribus implére ministérium, et ut Sancto sanctórum devótæ servitútis impéndas offícium, índuas sanctitátem. Sis, quæso, in divítiis recta, in loquéndo modésta, in iubéndo discréta, in auxiliándo sollícita, in consíliis fida, in responsiónibus circumspécta, ad patiéntiam prona. Exhibe te maióribus devótam, minóribus blandam, æquálibus benígnam, rígidam supérbis, benígnam humílibus, pæniténtibus misericórdem, obstinátis inflexíbilem. Quanto áltior est títulus tui offícii, tanto gloriósius tibi erit si álios súperas sanctitáte.
     Hæc te, amantíssima soror, mea exhortatióne exhortári decrévi, non ut admonitióne mea indígeas, sed ut ad palmam et bravíum animósius curras et in domo Dei et sancti Petri, cum soróribus tuis et meis caríssimis, intráre festínes ut, cum de Capítulo ad vos vénero, consolatiónem de hábitu et religióne plenam hábeam. Veniébam ad vos, sed quibúsdam novis cásibus emergéntibus veníre non possum. Sed versus Capítulum cum fratre Ulríco pergo et vos omnes Deo recomméndo donec vénero. Véniam autem cito.
     Salútat vos frater Ulrícus in Dómino et se vestris oratiónibus recomméndat.

RESPONSORIUM

ORATIO

Orémus:
Præsta, quǽsumus, omnípotens Deus, ut beáti Petri mártyris tui fidem cóngrua devotióne sectémur, qui pro eiúsdem fídei dilatatióne, martýrii palmam méruit obtinére. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

    Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio Benedicámus Dómino., atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Glória Patri.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)