☼ lat ☰

BREVIARIUM ROMANUM

27 ianuarius 2024
Pro O.P.: B. Marcolini de Forli, presbyteri, pro commemoratione


Forolivii [Forli] in Italia anno 1317 natus, Ordinem Prædicatorum adulescens ingressus est. Silentii ac solitudinis amore, divinæ contemplationis dono et in Deiparam Virginem devotione enituit. Contemptus a fratribus, qui respuebant reformationem Raimundi a Capua, humilis Marcolinus longam vitam egit in patrio coenobio Foroliviensi, sacris ministeriis et caritatis operibus deditus. Ad ipsum, magnæ orationis virum ac pauperum amicissimum, plurimi se conferebant, afflicti præsertim et ægri, quos peramanter adiuvabat et solabatur. Mira simplicitate, innocentia et caritate fulgens, supernis charismatibus cumulatus, obiit octogenarius die 24 ianuarii 1397. Benedictus XIV cultum ei tributum, die 9 maii 1750 confirmavit.

AD OFFICIUM LECTIONIS

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Iesu, redémptor ómnium,
perpes coróna cǽlitum,
in hac die cleméntius
nostris favéto vócibus,

Sacri tui qua nóminis
conféssor almus cláruit,
cuius celébrat ánnua
devóta plebs sollémnia.

Per illa quæ sunt sǽculi
gressu seréno tránsiit,
tibi fidélis iúgiter
iter salútis pérsequens.

At rite mundi gáudiis
non cor cadúcis ápplicans,
cum ángelis cæléstibus
lætus potítur prǽmiis.

Huius benígnus ánnue
nobis sequi vestígia;
huius precátu sérvulis
dimítte noxam críminis.

Sit, Christe, rex piíssime,
tibi Patríque glória
cum Spíritu Paráclito,
in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Confiteántur Dómino misericórdiæ eius, et mirabília eius fíliis hóminum.

Psalmus 106 (107)
Pro liberatione gratiarum actio

Verbum misit Deus filiis Israel evangelizans pacem per Iesum Christum. (Act 10, 36)

I

1 Confitémini Dómino, quóniam bonus, *
      quóniam in sǽculum misericórdia eius.
2 Dicant, qui redémpti sunt a Dómino, *
      quos redémit de manu adversárii,
3 et de regiónibus congregávit eos, †
      a solis ortu et occásu, *
      ab aquilóne et mari. –

4 Erravérunt in solitúdine, in inaquóso, *
      viam civitátis habitatiónis non invenérunt.
5 Esuriéntes et sitiéntes, *
      ánima eórum in ipsis defécit.
6 Et clamavérunt ad Dóminum, cum tribularéntur, *
      et de necessitátibus eórum erípuit eos. –

7 Et dedúxit eos in viam rectam, *
      ut irent in civitátem habitatiónis.
8 Confiteántur Dómino propter misericórdiam eius *
      et mirabília eius in fílios hóminum,
9 quia satiávit ánimam sitiéntem *
      et ánimam esuriéntem replévit bonis. –

10 Sedéntes in ténebris et umbra mortis, *
      vincti in mendicitáte et ferro,
11 quia exacerbavérunt elóquia Dei *
      et consílium Altíssimi sprevérunt.
12 Et humiliávit in labóribus cor eórum, *
      infirmáti sunt, nec fuit qui adiuváret.
13 Et clamavérunt ad Dóminum, cum tribularéntur, *
      et de necessitátibus eórum liberávit eos. –

14 Et edúxit eos de ténebris et umbra mortis *
      et víncula eórum dirúpit.
15 Confiteántur Dómino propter misericórdiam eius *
      et mirabília eius in fílios hóminum,
16 quia contrívit portas ǽreas *
      et vectes férreos confrégit.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Confiteántur Dómino misericórdiæ eius, et mirabília eius fíliis hóminum.

Ant. 2 Ipsi vidérunt ópera Dei et mirabília eius.

II

17 Stulti facti sunt in via iniquitátis suæ *
      et propter iniustítias suas afflícti sunt;
18 omnem escam abomináta est ánima eórum, *
      et appropinquavérunt usque ad portas mortis.
19 Et clamavérunt ad Dóminum, cum tribularéntur, *
      et de necessitátibus eórum liberávit eos.
20 Misit verbum suum et sanávit eos *
      et erípuit eos de interitiónibus eórum.
21 Confiteántur Dómino propter misericórdiam eius *
      et mirabília eius in fílios hóminum,
22 et sacríficent sacrifícium laudis *
      et annúntient ópera eius in exsultatióne. –

23 Qui descéndunt mare in návibus, *
      faciéntes operatiónem in aquis multis,
24 ipsi vidérunt ópera Dómini *
      et mirabília eius in profúndo.
25 Dixit et excitávit spíritum procéllæ, *
      et exaltáti sunt fluctus eius.
26 Ascéndunt usque ad cælos †
      et descéndunt usque ad abýssos; *
      ánima eórum in malis tabescébat.
27 Turbáti sunt et moti sunt sicut ébrius, *
      et omnis sapiéntia eórum devoráta est.
28 Et clamavérunt ad Dóminum, cum tribularéntur, *
      et de necessitátibus eórum edúxit eos. –

29 Et státuit procéllam eius in auram, *
      et tacuérunt fluctus eius.
30 Et lætáti sunt quia siluérunt, *
      et dedúxit eos in portum voluntátis eórum.
31 Confiteántur Dómino propter misericórdiam eius *
      et mirabília eius in fílios hóminum,
32 et exáltent eum in ecclésia plebis *
      et in convéntu seniórum laudent eum.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Ipsi vidérunt ópera Dei et mirabília eius.

Ant. 3 Vidébunt recti et lætabúntur, et intéllegent misericórdias Dómini.

III

33 Pósuit flúmina in desértum *
      et éxitus aquárum in sitim,
34 terram fructíferam in salsúginem *
      a malítia inhabitántium in ea.
35 Pósuit desértum in stagna aquárum *
      et terram sine aqua in éxitus aquárum. –

36 Et collocávit illic esuriéntes, *
      et constituérunt civitátem habitatiónis.
37 Et seminavérunt agros et plantavérunt víneas *
      et fecérunt fructum in provéntum suum.
38 Et benedíxit eis, et multiplicáti sunt nimis, *
      et iuménta eórum non minorávit.
39 Et pauci facti sunt et vexáti sunt *
      a tribulatióne malórum et dolóre. –

40 Effúdit contemptiónem super príncipes *
      et erráre facit eos in desérto ínvio.
41 Et suscépit páuperem de inópia *
      et pósuit sicut oves famílias.
42 Vidébunt recti et lætabúntur, *
      et omnis iníquitas oppilábit os suum.
43 Quis sápiens, et custódiet hæc *
      et intélleget misericórdias Dómini?

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Vidébunt recti et lætabúntur, et intéllegent misericórdias Dómini.

V. Dómine, véritas tua usque ad nubes.
R. Iudícia tua abýssus multa.

LECTIO PRIOR

De libro Deuteronómii

32,48-52; 34,1-12
De morte Moysis
     In diébus illis: Locútus est Dóminus ad Móysen in eádem die dicens: «Ascénde in montem istum Abárim, in montem Nebo, qui est in terra Moab contra Iéricho, et vide terram Chánaan, quam ego tradam fíliis Israel obtinéndam. Et mórere in monte, quem conscéndens iúngeris pópulo tuo, sicut mórtuus est Aaron frater tuus in monte Hor et appósitus pópulo suo. Quia prævaricáti estis contra me in médio filiórum Israel ad aquas Meribathcádes desérti Sin, quia non sanctificástis me inter fílios Israel. E contra vidébis terram et non ingrediéris in eam, quam ego dabo fíliis Israel».“
     Ascéndit ergo Móyses de campéstribus Moab super montem Nebo in vérticem Phasga contra Iéricho; ostendítque ei Dóminus omnem terram Gálaad usque Dan et univérsum Néphthali terrámque Ephraim et Manásse et omnem terram Iudæ usque ad mare occidentále et Nageb et latitúdinem campi Iéricho civitátis palmárum usque Segor. Dixítque Dóminus ad eum: «Hæc est terra, pro qua iurávi Abraham, Isaac et Iacob dicens: Sémini tuo dabo eam. Vidísti eam óculis tuis et non transíbis ad illam».
     Mortuúsque est ibi Móyses servus Dómini in terra Moab, iubénte Dómino. Et sepelívit eum in valle in terra Moab contra Béthphegor; et non cognóvit homo sepúlcrum eius usque in præséntem diem. Móyses centum et vigínti annórum erat, quando mórtuus est; non caligávit óculus eius, nec robur illíus defécit. Fleverúntque eum fílii Israel in campéstribus Moab trigínta diébus; et compléti sunt dies planctus lugéntium Móysen.
     Iósue vero fílius Nun replétus est spíritu sapiéntiæ, quia Móyses pósuit super eum manus suas; et obœdiérunt ei fílii Israel fecerúntque, sicut præcépit Dóminus Móysi.
     Et non surréxit ultra prophéta in Israel sicut Móyses, quem nosset Dóminus fácie ad fáciem, in ómnibus signis atque porténtis, quæ misit eum, ut fáceret in terra Ægýpti pharaóni et ómnibus servis eius universǽque terræ illíus, et in cuncta manu robústa magnísque mirabílibus, quæ fecit Móyses coram univérso Israel.

RESPONSORIUM

Io 1, 14bc. 16a. 17; Sir 24, 33

R. Habitávit in nobis Verbum plenum grátiæ et veritátis, et de plenitúdine eius nos omnes accépimus; quia lex per Móysen data est, * Grátia et véritas per Iesum Christum facta est.
V. Lex, quam mandávit Móyses, heréditas dómui Iacob. * Grátia et véritas per Iesum Christum facta est.

LECTIO ALTERA

Ex Homilíis sancti Ioánnis Chrysóstomi epíscopi in Epístolam ad Romános

(Homilia 15, 6: PG 60, 547-548)
Misericordiam Christus præcipit

     Deus quidem Fílium suum trádidit; tu vero ne panem quidem das ei, qui pro te tráditus et occísus est.
     Pater propter te illi non pepércit, cum vere Fílius ipsíus esset; tu vero illum fame tabescéntem contémnis, cum sumptum factúrus sis ab iis, quæ illíus sunt, idque propter te factúrus sis.
     Quid hac iniquitáte detérius fúerit? Tráditus est propter te, occísus est propter te, círcumit esúriens propter te; ex iis quæ illíus sunt das, ut ipse utilitátem accípias: at ne ita quidem das.
     Quibus lapídibus non stupidióres sunt, qui tot rebus se pertrahéntibus, in diabólica illa inhumanitáte manent? Neque enim satis ille hábuit crucem et mortem subíre; sed et pauper fíeri vóluit et peregrínus, erro et nudus, atque in cárcerem cónici infirmitatémque pati, ut vel sic te advocáret.
     Si mihi non retríbuis, ut pro te passo, miserére mei tamen propter paupertátem. Si nolis propter paupertátem miseréri, propter morbum vel propter cárcerem flectáris: si ne hæc quidem ad humanitátem pértrahunt, ánnue ob petitiónis tenuitátem. Nihil a te sumptuósum peto, sed panem, tectum, verbórum consolatiónem.
     Si póstea adhuc ferox máneas, saltem propter regnum cælórum mélior efficiáris, saltem ob præmia quæ promísi. Verum ne horum quidem ullam ratiónem habes?
     Saltem propter natúram te frangas, nudum videns, et meménto nuditátis meæ in cruce, quam propter te passus sum. Si illíus nolis, at istíus qua pauper et nudus sum.
     Vinctus tunc fui propter te, et nunc étiam propter te; ut sive illis, sive his motus vínculis, áliquid misericórdiæ mihi præstáre velis: ieiúnus fui propter te, rursus esúrio propter te: sitívi in cruce pendens, per páuperes nunc sítio; ut vel ex illis vel ex his te ad meípsum allíciam, et pro salúte tua benígnum te reddam.
     ídeo te, mille devínctum benefíciis, vicem mihi repéndas rogo: non ut a debénte éxigo, sed ut largiéntem coróno, et pro módicis istis regnum do.
     Non dico: «Solve paupertátem meam»; nec: «Largíre mihi divítias, quamvis propter te pauper sim», sed panem tantum peto, et vestem, et in fame módicam consolatiónem.
     Si in cárcerem coniéctus sim, non cogo te, ut a vínculis me solvas et edúcas, sed unum quæro tantum: ut propter te vinctum vídeas; hæc mihi grátia satis erit, pro qua tibi cælum lárgior. Quamquam te ego gravíssimis exsólvi vínculis; at mihi satis erit, si velis me vinctum invísere.
     Possum quidem citra hæc te coronáre, sed volo tibi débitor esse, ut cum coróna quædam tibi fidúcia accédat.

RESPONSORIUM

Mt 25, 35. 40; Prov 19, 17

R. Esurívi, et dedístis mihi manducáre; sitívi, et dedístis mihi bíbere; hospes eram, et collegístis me: * Amen dico vobis: Quámdiu fecístis uni de his frátribus meis mínimis, mihi fecístis.
V. Fenerátur Dómino, qui miserétur páuperi. * Amen dico vobis: Quámdiu fecístis uni de his frátribus meis mínimis, mihi fecístis.

ORATIO

Orémus:
Deus, cui humílium et mansuetórum semper plácuit deprecátio, præsta quǽsumus ut, Beáti Marcolíni vestígia sectántes, vere mites et húmiles corde efficiámur et facílius tua dona capiámus. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

    Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio Benedicámus Dómino., atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Glória Patri.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)