BREVIARIUM ROMANUM

21 aprilis 2025
Feria Secunda infra Octavam Paschæ

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Hic est dies verus Dei,
sancto serénus lúmine,
quo díluit sanguis sacer
probrósa mundi crímina.

Fidem refúndit pérditis
cæcósque visu illúminat;
quem non gravi solvit metu
latrónis absolútio?

Opus stupent et ángeli,
pœnam vidéntes córporis
Christóque adhæréntem reum
vitam beátam cárpere.

Mystérium mirábile,
ut ábluat mundi luem,
peccáta tollat ómnium
carnis vitia mundans caro,

Quid hoc potest sublímius,
ut culpa quærat grátiam,
metúmque solvat cáritas
reddátque mors vitam novam?

Esto perénne méntibus
paschále, Iesu, gáudium,
et nos renátos grátiæ
tuis triúmphis ággrega.

Iesu, tibi sit glória,
qui morte victa prǽnites,
cum Patre et almo Spíritu,
in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Ego sum qui sum, et consílium meum non est cum ímpiis; sed in lege Dómini volúntas mea est, allelúia.

Beati qui, sperantes in crucem, in aquam descenderunt. (Ex auctore quodam II sǽculi)

¹ Beátus vir, qui non ábiit in consílio impiórum †
      et in via peccatórum non stetit *
      et in convéntu derisórum non sedit,
² sed in lege Dómini volúntas eius, *
      et in lege eius meditátur die ac nocte. –

³ Et erit tamquam lignum plantátum secus decúrsus aquárum, *
      quod fructum suum dabit in témpore suo;
  et fólium eius non défluet, *
      et ómnia, quæcúmque fáciet, prosperabúntur. –

⁴ Non sic ímpii, non sic, *
      sed tamquam pulvis, quem próicit ventus.
⁵ ídeo non consúrgent ímpii in iudício *
      neque peccatóres in concílio iustórum. –

⁶ Quóniam novit Dóminus viam iustórum, *
      et iter impiórum períbit.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Ego sum qui sum, et consílium meum non est cum ímpiis; sed in lege Dómini volúntas mea est, allelúia.

Ant. 2 Postulávi Patrem meum; dedit mihi gentes in hereditátem, allelúia.

Convenerunt vere adversus puerum tuum Iesum, quem unxisti. (Act 4, 27)

¹ Quare fremuérunt gentes, *
      et pópuli meditáti sunt inánia?
² Astitérunt reges terræ, †
      et príncipes convenérunt in unum *
      advérsus Dóminum et advérsus christum eius:
³ „Dirumpámus víncula eórum *
      et proiciámus a nobis iugum ipsórum!“ –

⁴ Qui hábitat in cælis, irridébit eos, *
      Dóminus subsannábit eos.
⁵ Tunc loquétur ad eos in ira sua *
      et in furóre suo conturbábit eos:
⁶ „Ego autem constítui regem meum *
      super Sion, montem sanctum meum!“ –

⁷ Prædicábo decrétum eius. †
      Dóminus dixit ad me: *
      "Fílius meus es tu; ego hódie génui te.
⁸ Póstula a me, et dabo tibi gentes hereditátem tuam, *
      et possessiónem tuam términos terræ.
⁹ Reges eos in virga férrea *
      et tamquam vas fíguli confrínges eos.“ –

¹⁰ Et nunc, reges, intellégite; *
      erudímini, qui iudicátis terram.
¹¹ Servíte Dómino in timóre *
      et exsultáte ei cum tremóre.
¹² Apprehéndite disciplínam, ne quando irascátur, †
      et pereátis de via, cum exárserit in brevi ira eius. *
      Beáti omnes, qui confídunt in eo.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Postulávi Patrem meum; dedit mihi gentes in hereditátem, allelúia.

Ant. 3 Ego dormívi et somnum cepi et exsurréxi, quóniam Dóminus suscépit me, allelúia.

Dormivit et somnum cepit et resurrexit, quóniam Dominus suscepit eum. (S. Irenæus)

² Dómine, quid multiplicáti sunt, qui tríbulant me? *
      Multi insúrgunt advérsum me,
³ multi dicunt ánimæ meæ: *
      „Non est salus ipsi in Deo.“ –

⁴ Tu autem, Dómine, protéctor meus es, *
      glória mea et exáltans caput meum.
⁵ Voce mea ad Dóminum clamávi, *
      et exaudívit me de monte sancto suo. –

⁶ Ego obdormívi et soporátus sum, *
      exsurréxi, quia Dóminus suscépit me.
⁷ Non timébo mília pópuli *
      circumdántis me. –

⁸ Exsúrge, Dómine, salvum me fac, Deus meus; †
      quóniam tu percussísti in maxíllam omnes adversántes mihi, *
      dentes peccatórum contrivísti.
⁹ Dómini est salus, *
      et super pópulum tuum benedíctio tua.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Ego dormívi et somnum cepi et exsurréxi, quóniam Dóminus suscépit me, allelúia.

V. Gavísi sunt discípuli, allelúia.
O. Viso Dómino, allelúia.

LECTIO PRIOR

Incipit Epístola prima beáti Petri apóstoli

     Petrus apóstolus Iesu Christi eléctis ádvenis dispersiónis Ponti, Galátiæ, Cappadóciæ, Asiæ et Bithýniæ, secúndum præsciéntiam Dei Patris, in sanctificatióne Spíritus, in obœdiéntiam et aspersiónem sánguinis Iesu Christi: grátia vobis et pax multiplicétur.
     Benedíctus Deus et Pater Dómini nostri Iesu Christi, qui secúndum magnam misericórdiam suam regenerávit nos in spem vivam per resurrectiónem Iesu Christi ex mórtuis, in hereditátem incorruptíbilem et incontaminátam et immarcescíbilem, conservátam in cælis propter vos, qui in virtúte Dei custodímini per fidem in salútem parátam revelári in témpore novíssimo. In quo exsultátis, módicum nunc si opórtet contristáti in váriis tentatiónibus, ut probátio vestræ fídei multo pretiósior auro, quod perit, per ignem quidem probáto, inveniátur in laudem et glóriam et honórem in revelatióne Iesu Christi. Quem cum non vidéritis dilígitis, in quem nunc non vidéntes, credéntes autem, exsultátis lætítia inenarrábili et glorificáta, reportántes finem fídei vestræ salútem animárum.
     De qua salúte exquisiérunt atque scrutáti sunt prophétæ, qui de futúra in vos grátia prophetavérunt, scrutántes in quod vel quale tempus significáret, qui erat in eis, Spíritus Christi, prænúntians eas, quæ in Christo sunt, passiónes et posterióres glórias; quibus revelátum est quia non sibi ipsis, vobis autem ministrábant ea, quæ nunc nuntiáta sunt vobis per eos, qui evangelizavérunt vos, Spíritu Sancto misso de cælo, in quæ desíderant ángeli prospícere.
     Propter quod succíncti lumbos mentis vestræ, sóbrii, perfécte speráte in eam, quæ offértur vobis, grátiam in revelatióne Iesu Christi. Quasi fílii obœdiéntiæ, non configuráti prióribus in ignorántia vestra desidériis, sed secúndum eum, qui vocávit vos, sanctum, et ipsi sancti in omni conversatióne sitis, quóniam scriptum est: «Sancti éritis, quia ego sanctus sum». Et si Patrem invocátis eum, qui sine acceptióne personárum iúdicat secúndum uniuscuiúsque opus, in timóre incolátus vestri témpore conversámini, sciéntes quod non corruptibílibus argénto vel auro redémpti estis de vana vestra conversatióne a pátribus trádita, sed pretióso sánguine quasi Agni incontamináti et immaculáti Christi, præcógniti quidem ante constitutiónem mundi, manifestáti autem novíssimis tempóribus propter vos, qui per ipsum fidéles estis in Deum, qui suscitávit eum a mórtuis et dedit ei glóriam, ut fides vestra et spes esset in Deum.

RESPONSORIUM

LECTIO ALTERA

Ex Homilía Melitónis Sardiáni epíscopi in Pascha

     Intellégite, caríssimi: novum est et vetus paschále mystérium, ætérnum et temporále, corruptíbile et incorruptíbile, mortále et immortále.
     Vetus iuxta Legem, novum iuxta Verbum; temporáneum figúra, ætérnum grátia; corruptíbile ovis immolatióne, incorruptíbile vita Dómini; mortále eius sepultúra in terra, immortále eius resurrectióne a mórtuis.
     Vetus quidem est Lex, sed novum Verbum; temporális figúra, ætérna grátia; corruptíbilis ovis, incorruptíbilis Dóminus, qui immolátus est ut agnus, resurréxit ut Deus.
     Nam tamquam ovis ad occisiónem ductus est, nec tamen ovis erat, et sicut agnus sine voce, nec tamen agnus erat. Figúra enim tránsiit et véritas est invénta: pro agno Deus, et pro ove homo, in hómine autem Christus qui cóntinet ómnia.
     Ergo immolátio ovis et celebrátio paschæ et scriptúra Legis finem habuérunt Christum Iesum, propter quem ómnia in Lege véteri contingébant, magis vero in órdine novo.
     Lex enim facta est Verbum, et antíqua facta est nova (utráque autem e Sion et Ierúsalem egréssa), et præcéptum transívit in grátiam, et figúra in veritátem, et agnus in Fílium, et ovis in hóminem, et homo in Deum.
     Dóminus, cum esset Deus, índuit hóminem, et passus pro patiénte, et vinctus pro captívo, et condemnátus pro nóxio, et sepúltus pro sepúlto, resurréxit a mórtuis, et hanc magnam emísit vocem: «Quis est qui condémnet me? Accédat ad me. Ego damnátum solvi, ego mórtuum vivificávi, ego sepúltum suscitávi. Quis contradícet mihi? Ego, inquit, Christus sum, qui mortem destrúxi, qui inimícum triumphávi, qui inférnum calcávi, qui fortem alligávi et rápui hóminem in cælórum sublímia: ego, inquit, qui Christus sum.
     Veníte ígitur, omnes hóminum natiónes peccátis conglutinátæ, et remissiónem accípite peccatórum. Ego enim vestra sum remíssio, ego pascha salútis, ego agnus immolátus pro vobis, ego vestrum lavácrum, ego vita vestra, ego resurréctio vestra, ego lux vestra, ego vestra salus, ego rex vester. Vos ego éffero in alta cælórum; vos ego resuscitábo, vobísque osténdam Patrem qui est in cælis; vos ego mea déxtera suscitábo».

RESPONSORIUM

HYMNUS

Te Deum laudámus: *
    te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem, *
    omnis terra venerátur.
Tibi omnes ángeli, *
    tibi cæli et univérsæ potestátes:
tibi chérubim et séraphim *
    incessábili voce proclámant:
Sanctus,* Sanctus,* Sanctus*
    Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra *
    maiestátis glóriæ tuæ.

Te gloriósus *
    Apostolórum chorus,
te prophetárum *
    laudábilis númerus,
te mártyrum candidátus *
    laudat exércitus.
Te per orbem terrárum *
    sancta confitétur Ecclésia,
Patrem *
    imménsæ maiestátis;
venerándum tuum verum *
    et únicum Fílium;
Sanctum quoque *
    Paráclitum Spíritum.

Tu rex glóriæ, *
    Christe.
Tu Patris *
    sempitérnus es Fílius.
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem, *
    non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, *
    aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, *
    in glória Patris.
Iudex créderis *
    esse ventúrus.
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, *
    quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum sanctis tuis *
    in glória numerári.

* Salvum fac pópulum tuum, Dómine, *
    et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, *
    et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies *
    benedícimus te;
et laudámus nomen tuum in sǽculum, *
    et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto *
    sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, *
    miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, *
    quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: *
    non confúndar in ætérnum.

* Hæc ultima pars hymni ad libitum omitti potest.

ORATIO

Orémus:
Deus, qui Ecclésiam tuam nova semper prole multíplicas, concéde fámulis tuis, ut sacraméntum vivéndo téneant, quod fide percepérunt. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

    Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio Benedicámus Dómino., atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Glória Patri.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)