BREVIARIUM ROMANUM

15 maius 2025
Pro O.P.: B. Andreæ Abellon, presbyteri, pro commemoratione

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Christe, pastórum caput atque princeps,
géstiens huius celebráre festum,
débitas sacro pia turba psallit
  cármine laudes,

Æqua laus summum célebret Paréntem
teque, Salvátor, pie rex, per ævum;
Spíritus Sancti résonet per omnem
  glória mundum. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Bráchium eórum non salvábit eos, sed déxtera tua et illuminátio vultus tui. Allelúia.

In his omnibus superamus propter eum, qui dilexit nos. (Řím 8, 37)

² Deus, áuribus nostris audívimus; †
      patres nostri annuntiavérunt nobis *
      opus, quod operátus es in diébus eórum, in diébus antíquis.
³ Tu manu tua gentes depulísti et plantásti illos *
      afflixísti pópulos et dilatásti eos. –

⁴ Nec enim in gládio suo possedérunt terram, *
      et bráchium eórum non salvávit eos;
   sed déxtera tua et bráchium tuum et illuminátio vultus tui, *
      quóniam complacuísti in eis. –

⁵ Tu es rex meus et Deus meus, *
      qui mandas salútes Iacob.
⁶ In te inimícos nostros proiécimus, *
      et in nómine tuo conculcávimus insurgéntes in nos. –

⁷ Non enim in arcu meo sperábo, *
      et gládius meus non salvábit me.
⁸ Tu autem salvásti nos de affligéntibus nos *
      et odiéntes nos confudísti.
⁹ In Deo gloriábimur tota die *
      et in nómine tuo confitébimur in sǽculum.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Bráchium eórum non salvábit eos, sed déxtera tua et illuminátio vultus tui. Allelúia.

Ant. 2 Non avértet Dóminus fáciem suam a vobis, si revérsi fuéritis ad eum. Allelúia.

¹⁰ Nunc autem reppulísti et confudísti nos *
       et non egrediéris, Deus, cum virtútibus nostris.
¹¹ Convertísti nos retrórsum coram inimícis nostris, *
       et, qui odérunt nos, diripuérunt sibi.
¹² Dedísti nos tamquam oves ad vescéndum *
       et in géntibus dispersísti nos. –

¹³ Vendidísti pópulum tuum sine lucro, *
       nec dítior factus es in commutatióne eórum.
¹⁴ Posuísti nos oppróbrium vicínis nostris, *
       subsannatiónem et derísum his, qui sunt in circúitu nostro.
¹⁵ Posuísti nos similitúdinem in géntibus, *
       commotiónem cápitis in pópulis. –

¹⁶ Tota die verecúndia mea contra me est, *
       et confúsio faciéi meæ coopéruit me
¹⁷ a voce exprobrántis et obloquéntis, *
       a fácie inimíci et ultóris.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Non avértet Dóminus fáciem suam a vobis, si revérsi fuéritis ad eum. Allelúia.

Ant. 3 Exsúrge, Dómine, et ne repéllas in finem. Allelúia.

¹⁸ Hæc ómnia venérunt super nos, nec oblíti sumus te; *
       et iníque non égimus in testaméntum tuum.
¹⁹ Et non recéssit retro cor nostrum, *
       nec declinavérunt gressus nostri a via tua;
²⁰ sed humiliásti nos in loco vúlpium *
       et operuísti nos umbra mortis. –

²¹ Si oblíti fuérimus nomen Dei nostri *
       et si expandérimus manus nostras ad deum aliénum,
²² nonne Deus requíret ista? *
       Ipse enim novit abscóndita cordis.
²³ Quóniam propter te mortificámur tota die, *
       æstimáti sumus sicut oves occisiónis. –

²⁴ Evígila, quare obdórmis, Dómine? *
       Exsúrge et ne repéllas in finem.
²⁵ Quare fáciem tuam avértis, *
       oblivísceris inópiæ nostræ et tribulatiónis nostræ?

²⁶ Quóniam humiliáta est in púlvere ánima nostra, *
       conglutinátus est in terra venter noster.
²⁷ Exsúrge, Dómine, ádiuva nos *
       et rédime nos propter misericórdiam tuam.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Exsúrge, Dómine, et ne repéllas in finem. Allelúia.

V. Deus et Dóminum suscitávit, allelúia.
R. Et nos suscitábit per virtútem suam, allelúia.

LECTIO PRIOR

De libro Apocalýpsis

     Ego Ioánnes vidi: et apértum est templum tabernáculi testimónii in cælo, et exiérunt septem ángeli habéntes septem plagas de templo, vestíti lino mundo cándido et præcíncti circa péctora zonis áureis. Et unus ex quáttuor animálibus dedit septem ángelis septem phíalas áureas plenas iracúndiæ Dei vivéntis in sǽcula sæculórum. Et implétum est templum fumo de glória Dei et de virtúte eius, et nemo póterat introíre in templum, donec consummaréntur septem plagæ septem angelórum.
     Et audívi vocem magnam de templo dicéntem septem ángelis: «Ite et effúndite septem phíalas iræ Dei in terram».
     Et ábiit primus et effúdit phíalam suam in terram; et factum est vulnus sævum ac péssimum in hómines, qui habébant charactérem béstiæ, et eos, qui adorábant imáginem eius.
     Et secúndus effúdit phíalam suam in mare; et factus est sanguis tamquam mórtui, et omnis ánima vivens mórtua est, quæ est in mari.
     Et tértius effúdit phíalam suam in flúmina et in fontes aquárum; et factus est sanguis. Et audívi ángelum aquárum dicéntem: «Iustus es, qui es et qui eras, Sanctus, quia hæc iudicásti, quia sánguinem sanctórum et prophetárum fudérunt, et sánguinem eis dedísti bíbere: digni sunt!». Et audívi altáre dicens: «étiam, Dómine Deus omnípotens, vera et iusta iudícia tua!».
     Et quartus effúdit phíalam suam in solem; et datum est illi æstu affícere hómines in igne. Et æstuavérunt hómines æstu magno et blasphemavérunt nomen Dei habéntis potestátem super has plagas, et non egérunt pæniténtiam, ut darent illi glóriam.
     Et quintus effúdit phíalam suam super thronum béstiæ; et factum est regnum eius tenebrósum, et commanducavérunt linguas suas præ dolóre et blasphemavérunt Deum cæli præ dolóribus suis et vulnéribus suis et non egérunt pæniténtiam ex opéribus suis.
     Et sextus effúdit phíalam suam super flumen illud magnum Euphráten; et exsiccáta est aqua eius, ut præpararétur via régibus, qui sunt ab ortu solis. Et vidi de ore dracónis et de ore béstiæ et de ore pseudoprophétæ spíritus tres immúndos velut ranas: sunt enim spíritus dæmoniórum faciéntes signa, qui procédunt ad reges univérsi orbis congregáre illos in prœlium diéi magni Dei omnipoténtis.
     Ecce vénio sicut fur. Beátus, qui vígilat et custódit vestiménta sua, ne nudus ámbulet, et vídeant turpitúdinem eius.
     Et congregávit illos in locum, qui vocátur Hebráice Harmágedon.
     Et séptimus effúdit phíalam suam in áerem; et exívit vox magna de templo a throno dicens: «Factum est!». Et facta sunt fúlgura et voces et tonítrua, et terræmótus factus est magnus, qualis numquam fuit, ex quo homo fuit super terram, talis terræmótus sic magnus. Et facta est cívitas magna in tres partes, et civitátes géntium cecidérunt. Et Bábylon magna venit in memóriam ante Deum dare ei cálicem vini indignatiónis iræ eius. Et omnis ínsula fugit, et montes non sunt invénti. Et grando magna sicut taléntum descéndit de cælo in hómines; et blasphemavérunt hómines Deum propter plagam grándinis, quóniam magna est plaga eius nimis.

RESPONSORIUM

LECTIO ALTERA

E Decréto Presbyterórum órdinis Concílii Vaticáni secúndi de presbyterórum ministério et vita

     Sacraménto órdinis presbýteri Christo sacerdóti configurántur, ut minístri Cápitis, ad totum eius Corpus, quod est Ecclésia, exstruéndum et ædificándum, tamquam órdinis episcopális cooperatóres. Iam quidem in baptísmi consecratióne, sicut omnes christifidéles, signum et donum accepérunt tantæ vocatiónis et grátiæ, ut, vel in infirmitáte humána, perfectiónem prósequi possint et débeant, iuxta verbum Dómini: Estóte ergo vos perfécti sicut et Pater vester cæléstis perféctus est.
     Ad illam vero perfectiónem acquiréndam peculiári ratióne tenéntur sacerdótes, quippe qui, Deo in órdinis receptióne novo modo consecráti, Christi ætérni sacerdótis viva instruménta efficiántur, ut mirábile opus eius, quod supérna efficacitáte univérsum hóminum convíctum redintegrávit, per témpora pérsequi váleant.
     Cum ergo omnis sacérdos, suo modo, ipsíus Christi persónam gerat, particulári quoque grátia ditátur, ut, inserviéndo plebi commíssæ et univérso pópulo Dei, eius perfectiónem áptius prósequi possit, cuius partes sústinet, utque humánæ infirmitáti carnis medeátur sánctitas illíus, qui nobis factus est póntifex sanctus, ínnocens, impolútus, segregátus a peccatóribus.
     Christus, quem Pater sanctificávit seu consecrávit et misit in mundum, dedit semetípsum pro nobis, ut nos redímeret ab omni iniquitáte, et mundáret sibi populum acceptábilem, sectatórem bonórum óperum, et sic per passiónem intrávit in glóriam suam; símili modo presbýteri, unctióne Spíritus Sancti consecráti et a Christo missi, in seípsis ópera carnis mortíficant et hóminum servítio totáliter se dévovent, et sic in sanctitáte, qua in Christo ditáti sunt, ad perféctum virum prógredi valent.
     Itaque, ministérium Spíritus et iustítiæ exercéntes, dúmmodo sint docíbiles Spirítui Christi, qui eos vivíficat et ducit, in vita spíritus firmántur. Per ipsas enim cotidiánas sacras actiónes, sicut et per íntegrum suum ministérium, quod cum epíscopo et presbýteris communicántes exércent, ipsi ad vitæ perfectiónem ordinántur.
     Ipsa autem sánctitas presbyterórum ad próprium ministérium fructuóse compléndum plúrimum confert: quamvis enim grátia Dei étiam per indígnos minístros opus salútis explére possit, tamen per illos ordinária lege præóptat Deus sua mirabília osténdere, qui, docilióres impúlsui et dúctui Spíritus Sancti facti, ob suam íntimam cum Christo uniónem et vitæ sanctimóniam, cum Apóstolo dícere váleant: Vivo autem, iam non ego, vivit vero in me Christus.

RESPONSORIUM

ORATIO

Orémus:
Deus, qui ad evangélium pacis prædicándum et regulárem vitam promovéndam, Beátum Andréam presbýterum elegísti, eius nobis intercessióne concéde ut, fídei præcónio insisténtes, Christi iugum tóllere fidéliter valeámus. Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

    Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio Benedicámus Dómino., atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Glória Patri.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)