☼ lat ☰

BREVIARIUM ROMANUM

6 september 2025
Pro O.P.: Bb. Michaelis (Jan Franciszek) Czartoryski, presbyteri, et Iuliæ (Stanislavæ) Rodzińska, virginis, sororis regularis, martyrum in Polonia, pro commemoratione


Frater Michael (1897-1944), e nobili familia Poloniæ, licentiam in architektura adeptus habitu Ordinis indutus est anno 1927 atque presbyter anno 1931 fuit ordinatus. Cui munus formationis potissimum fuit in Ordine commissum, utpote magister novitiorum et studentium Cracoviæ et Varsaviæ. Altero mundiali bello sæviente, cum ‘tumultus Polonicus’ exarsit (die 1 augusti 1944), in via interceptus est a rebellibus ac eorum cappellanus factus est ut spem in eos infunderet. Cum autem milites Germanici territorium ceperunt ubi ipse erat (die 1 septembris), mansit ut cappellanus pro sauciis qui in valetudinario subitario collecti erant, nec voluit eos relinquere. Dimidia tantum hora post eorum adventum transacta, Germanici omnes saucios necnon et cappellanum necaverunt (die 6 septembris 1944). Eorum corpora protracta sunt et combusta, ac postea in communem fossam sunt collecta.
Soror Iulia (1899-1945), prima ætate orbata parentibus, in orphanotrophio Dominicanarum recepta est ibique anno 1918 in novitiatum ingressa statim in quoddam orphanotrophium missa est; anno 1922 magistra erat et postea pædagogii rectrix in urbe Vilnius. Anno 1934 laudem étiam civitatis consecuta est pro sua cura et sollicitudine erga pauperes et derelictos. Vitæ spirituali religiosarum diligenter consuluit et fuit étiam adsistens cuiusdam fraternitatis laicalis Tertii Ordinis. Omnia officia sua semper servavit, gravis et sapiens fuit necnon et liberalis ac prudens administratrix. Anno 1939 Vilnius occupata est ab exercitu Sovietico et insequenti anno Lituania imperio Unionis Republicarum Socialistarum Sovieticarum est addita. Anno autem 1941, Lituania a Germanicis militibus occupata et multis presbyteris ac religiosis in vincula conditis, soror Iulia cum capta non esset captivos succurrere potuit. A militibus illius manus quæ Gestapo appellabatur capta est anno 1943 in urbe Vilnius, ubi segregata est per annum unum, ut aliæ religiosæ, sævitias patiens corporis et animi. Mense iulio 1944 translata est in castra quæ Stutthort appellabantur, ubi custodiebantur mulieres Iudææ ad excidium damnatæ; hic ipsa eminebat ob animum et spem et caritatem, atque cum illis sociis orabat, custodibus mirantibus. Mense novembris 1944 se obtulit ut maneret in sectione ubi servabantur mulieres morbo typhico affectæ, in quas spem et caritatem infudit. Cum liberatores pervenerunt in castra (die 30 ianuarii 1945) 6922 mulieres moribundas invenerunt, inter quas soror Iulia, quæ die 20 februarii mortua est.
Frater Michael et soror Iulia simul inter Beatos adscripti sunt a Ioanne Paulo II Varsaviæ die 13 iunii 1999 una cum aliis 106 martyribus Polonicis (3 episcopis, 52 presbyteri dioecesani, 26 presbyteri religiosi, 3 clericis, 7 fratribus, 8 sororibus, 9 fidelibus laicis, omnibus e 18 dioecesibus et 22 familiis religiosis, in 4 coetibus distributis).

AD OFFICIUM LECTIONIS

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Rex glorióse mártyrum,
coróna confiténtium,
qui respuéntes térrea
perdúcis ad cæléstia,

Aurem benígnam prótinus
appóne nostris vócibus;
tropǽa sacra pángimus,
ignósce quod delíquimus.

Tu vincis in martýribus
parcéndo confessóribus;
tu vince nostra crímina
donándo indulgéntiam.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Unice,
cum Spíritu Paráclito
regnans per omne sǽculum. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Dóminus facit mirabília magna solus, in ætérnum misericórdia eius.

Psalmus 135 (136)
Hymnus paschalis

Domini res gestas narrare laudare est. (Cassiodorus)

I

1 Confitémini Dómino, quóniam bonus, *
      quóniam in ætérnum misericórdia eius.
2 Confitémini Deo deórum, *
      quóniam in ætérnum misericórdia eius.
3 Confitémini Dómino dominórum, *
      quóniam in ætérnum misericórdia eius. –

4 Qui facit mirabília magna solus, *
      quóniam in ætérnum misericórdia eius.
5 Qui fecit cælos in intelléctu, *
      quóniam in ætérnum misericórdia eius.
6 Qui expándit terram super aquas, *
      quóniam in ætérnum misericórdia eius.
7 Qui fecit luminária magna, *
      quóniam in ætérnum misericórdia eius;
8 solem, ut præésset diéi, *
      quóniam in ætérnum misericórdia eius;
9 lunam et stellas, ut præéssent nocti, *
      quóniam in ætérnum misericórdia eius. –

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Dóminus facit mirabília magna solus, in ætérnum misericórdia eius.

Ant. 2 Edúxit Israel de médio Ægýpti, in manu poténti et brácchio exténto.

II

10 Qui percússit Ægýptum in primogénitis eórum, *
      quóniam in ætérnum misericórdia eius.
11 Qui edúxit Israel de médio eórum, *
      quóniam in ætérnum misericórdia eius;
12 in manu poténti et bráchio exténto, *
      quóniam in ætérnum misericórdia eius.
13 Qui divísit mare Rubrum in divisiónes, *
      quóniam in ætérnum misericórdia eius.
14 Et tradúxit Israel per médium eius, *
      quóniam in ætérnum misericórdia eius.
15 Et excússit pharaónem et virtútem eius in mari Rubro, *
      quóniam in ætérnum misericórdia eius. –

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Edúxit Israel de médio Ægýpti, in manu poténti et brácchio exténto.

Ant. 3 Confitémini Deo cæli; ipse redémit nos ab inimícis nostris.

III

16 Qui tradúxit pópulum suum per desértum, *
      quóniam in ætérnum misericórdia eius.
17 Qui percússit reges magnos, *
      quóniam in ætérnum misericórdia eius;
18 et occídit reges poténtes, *
      quóniam in ætérnum misericórdia eius.
19 Sehon regem Amorræórum, *
      quóniam in ætérnum misericórdia eius;
20 et Og regem Basan, *
      quóniam in ætérnum misericórdia eius.
21 Et dedit terram eórum hereditátem, *
      quóniam in ætérnum misericórdia eius;
22 hereditátem Israel servo suo, *
      quóniam in ætérnum misericórdia eius. –

23 Qui in humilitáte nostra memor fuit nostri, *
      quóniam in ætérnum misericórdia eius;
24 et redémit nos ab inimícis nostris, *
      quóniam in ætérnum misericórdia eius.
25 Qui dat escam omni carni, *
      quóniam in ætérnum misericórdia eius. –

26 Confitémini Deo cæli, *
      quóniam in ætérnum misericórdia eius.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Confitémini Deo cæli; ipse redémit nos ab inimícis nostris.

V. Vias tuas, Dómine, demónstra mihi.
R. Et sémitas tuas édoce me.

LECTIO PRIOR

De libro Ieremíæ prophétæ

31,15-22.27-34
Salus et fœdus novum prænuntiantur

     Hæc dicit Dóminus: «Vox in Rama audíta est lamentatiónis, luctus et fletus Rachel plorántis fílios suos et noléntis consolári super eis, quia non sunt». Hæc dicit Dóminus: «Quiéscat vox tua a plorátu, et óculi tui a lácrimis, quia est merces óperi tuo, ait Dóminus, et reverténtur de terra inimíci. Et est spes novíssimis tuis, ait Dóminus, et reverténtur fílii ad términos suos. Audiens audívi Ephraim transmigrántem: “Castigásti me et erudítus sum quasi iuvénculus indómitus; convérte me et convértar quia tu Dóminus Deus meus. Postquam enim convertísti me, egi pæniténtiam; et postquam ostendísti mihi, percússi femur meum; confúsus sum et erúbui, quóniam sustínui oppróbrium adulescéntiæ meæ”. Estne fílius honorábilis mihi Ephraim aut puer delectábilis, quia ex quo locútus sum de eo, adhuc recordábor eius? Idcírco conturbáta sunt víscera mea super eum: míserans miserébor eius», ait Dóminus. Státue tibi lápides, pone tibi signa, dírige cor tuum in iter, viam, in qua ambulásti; revértere, virgo Israel, revértere ad civitátes tuas istas. Usquequo vagáberis, fília rebéllis? Quia creávit Dóminus novum super terram: fémina circúmdabit virum.
     «Ecce dies véniunt, dicit Dóminus, et seminábo domum Israel et domum Iudæ sémine hóminum et sémine iumentórum. Et sicut vigilávi super eos, ut evéllerem et demolírer et dissipárem et dispérderem et afflígerem, sic vigilábo super eos, ut ædíficem et plantem, ait Dóminus.
     In diébus illis non dicent ultra: “Patres comedérunt uvam acérbam, et dentes filiórum obstupuérunt”, sed unusquísque in iniquitáte sua moriétur; omnis homo, qui coméderit uvam acérbam, obstupéscent dentes eius.
     Ecce dies véniunt, dicit Dóminus, et fériam dómui Israel et dómui Iudæ pactum novum; non secúndum pactum, quod pépigi cum pátribus eórum in die, qua apprehéndi manum eórum, ut edúcerem eos de terra Ægýpti, pactum, quod írritum fecérunt, et ego dominátus sum eórum, dicit Dóminus. Sed hoc erit pactum, quod fériam cum domo Israel post dies illos, dicit Dóminus: Dabo legem meam in viscéribus eórum et in corde eórum scribam eam; et ero eis in Deum, et ipsi erunt mihi in pópulum. Et non docébit ultra vir próximum suum, et vir fratrem suum dicens: “Cognósce Dóminum”; omnes enim cognóscent me, a mínimo eórum usque ad máximum, ait Dóminus, quia propitiábor iniquitáti eórum et peccáti eórum non memorábor ámplius».

RESPONSORIUM

Ps 50 (51), 12. 11

R. Cor mundum crea in me, Deus; * Et spíritum firmum ínnova in viscéribus meis.
V. Avérte fáciem tuam a peccátis meis, et omnes iniquitátes meas dele. * Et spíritum firmum ínnova in viscéribus meis.

LECTIO ALTERA

E Lítteris Apostólicis sub plumbo datis « Incarnatiónis mystérium » Ioánnis Pauli II papæ

(n. 13, in: AAS 91, 1999, p. 142 s.)

Sanctorum martyrum memoria, signum perenne veritatis amoris

     Signum quoddam perénne, at hódie perquam signíficans, veritátis christiáni amóris est . Eórum testificátio ne oblivióne obruátur. Ii sunt qui, vitam ob amórem tradéntes, Evangélium nuntiavérunt. Martyr, nostra potíssimum ætáte, maióris illíus amóris est signum quod ómnia ália bona compléctitur. Eius vita suprémum illud verbum, quod Christus in cruce pronuntiávit, refert: “Pater dimítte illis, non enim sciunt quid fáciunt” (Lc 23, 34). Fidélis, qui sério ánimo suam christiánam vocatiónem putávit, secúndum quam martýrium possibílitas est quædam a Revelatióne iam enuntiáta, hanc exspectatiónem suæ in vitæ spátio exclúdere non potest. Duo mília annórum a Christo nato continuáta mártyrum testificatióne notántur.
     Hoc ínsuper sǽculum, quod ad finem vergit, innúmeros cognóvit mártyres præsértim propter nazísmum, communísmum, stírpium tribuúmve contentiónes. Omnium órdinum hómines suam ob fidem passi sunt, sánguine suam Christo Ecclesiǽque adhæsiónem luéndo sive interminátos cárceris annos omniúmque génerum angústias tolerándo, ne cuídam obsequeréntur ideológiæ quæ in immánis dictatúræ régimen immutáta est. Psychológica spectáta ratióne, martýrium est significantíssimum veritátis fídei documéntum, quæ humánum vultum tribúere vel violentíssimo mortis géneri valet suámque osténdit pulchritúdinem étiam inter crudelíssimas persecutiónes.
     Adveniéntis iubiláris anni perfúsi grátia, maióre ímpetu gratiárum actiónis Patri hymnum dícere potérimus et cánere: Te mártyrum candidátus laudat exércitus. Utique, hic est exércitus illórum qui “lavérunt stolas suas et dealbavérunt eas in sánguine agni” (Ap 7, 14). Hanc ob causam Ecclésiæ ubíque terrárum eórum testificatióni adhæréndum est itémque eórum studióse tuénda. Utinam Dei Pópulus, horum germanórum signiferórum cuiúsvis ætátum, linguárum et natiónum exémplis in fide roborátus, fidénter tértii millénnii limen transgrediátur. Eórum martýrii admirátio, in fidélium córdibus, cum voluntáte coniungátur illórum exémpla per Dei grátiam sectándi, si exstíterint condiciónes.

RESPONSORIUM

Mt 5, 11.12a.10

R. Beáti estis, cum maledíxerint vobis et persecúti vos fúerint et díxerint omne malum advérsum vos, mentiéntes, propter me; gaudéte et exultáte, * quóniam merces vestra copiósa est in cælis.
V. Beáti qui persecutiónem patiúntur propter iustítiam, quóniam ipsórum est regnum cælórum. * Quóniam merces vestra copiósa est in cælis.

Vel:

Lc 6, 27; Mt 5, 44-45.48

R. Dilígite inimícos vestros, benefácite his, qui odérunt vos, et oráte pro persequéntibus et calumniántibus vos, * ut sitis fílii Patris vestri, qui in cælis est.
V. Estóte ergo perfécti, sicut et Pater vester cæléstis perféctus est. * Ut sitis fílii Patris vestri, qui in cælis est.

ORATIO

Orémus:
Beatórum mártyrum Michaélis et Iúliæ, quǽsumus Dómine, tibi nos orátio grata comméndet, et in tuæ veritátis professióne confírmet. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

Vel: Dio onnipotente e misericordioso, guarda il tuo popolo, che fa gloriosa memoria dei beati martiri Michele e Giulia, e come frutto del loro sacrificio donaci l’invitta costanza nella fede. Per il nostro Signore Gesù Cristo, tuo Figlio, che è Dio, e vive e regna con te, nell’unità dello Spirito Santo, per tutti i secoli dei secoli.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

    Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio Benedicámus Dómino., atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Glória Patri.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)