lat

BREVIARIUM ROMANUM

23 ianuarius 2026
Pro O.P.: B. Henrici Seuze, presbyteri, pro commemoratione


Celeberrima et suavis figura huius beati cum magistro Eckhart et Ioanne Tauler eminet inter præcellentes magistros scholæ dominicanæ spiritualitatis «a mysticis rhenanis» nuncupatæ. Henricus, divinæ Sapientiæ cultor ac dominicæ Passionis amantissimus, ortum habuit prope Constantiam in Germania, exeunte probabiliter XIV sæculo, a patre nobili et irreligioso atque a piissima matre e familia Seuze, cuius nomen accepit. Adulescens 13 annorum ingressus est Ordinem S. Dominici in conventu Constantiensi. Natura tenerus et amans, quinquennium in religione remissius vixit, sed divinæ gratiæ lumine perfusus ac mysticis muneribus cumulatus, austera vivendi ratione enituit, adversitatibus et calumniis patienter ac tacite toleratis.

Libros scripsit, quam plurimum a fidelibus dilectos, claræ famæ in historia spiritualium litterarum, qui adhuc vitam spiritualem afficiunt. Mystica eius opera — quorum quædam vulgari sermone conscripta — continuo diligi ac typis edi compertum est, illud in primis quod inscribitur Horologium Sapientiæ in quo ipse exspoliationem a sensibilibus et unionem cum Deo per contemplationem perfectionum et passionum Christi prædicat. Humilitate et caritate refulgens, cælestibus donis illustratus, amore Iesu, cuius nomen in pectore sibi insculpsit, flagrans, Ulmæ piissime obiit die 25 ianuarii 1366. A Gregorio XVI eius cultus confirmatus fuit die 22 aprilis 1831. Cuius sepulcrum sæculo XVI, dissidiis religionis sævientibus, dirutum fuit.

AD OFFICIUM LECTIONIS

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Christe, pastórum caput atque princeps,
géstiens huius celebráre festum,
débitas sacro pia turba psallit
  cármine laudes,

Hunc tibi eléctum fáciens minístrum
ac sacerdótem sócians, dedísti
dux ut astáret pópulo fidélis
  ac bonus altor.

Hic gregis ductor fuit atque forma,
lux erat cæco, mísero levámen,
próvidus cunctis pater omnibúsque
  ómnia factus.

Christe, qui sanctis méritam corónam
reddis in cælis, dócili magístrum
fac sequi vita, similíque tandem
  fine potíri.

Æqua laus summum célebret Paréntem
teque, Salvátor, pie rex, per ævum;
Spíritus Sancti résonet per omnem
  glória mundum. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Ne in ira tua corrípias me, Dómine.

Psalmus 37 (38)
Obsecratio peccatoris in extremo periculo constituti

Stabant omnes noti eius a longe. (Lc 23, 49)

I (2-5)

2 Dómine, ne in furóre tuo árguas me, *
      neque in ira tua corrípias me,

3 quóniam sagíttæ tuæ infíxæ sunt mihi, *
      et descéndit super me manus tua. –

4 Non est sánitas in carne mea a fácie indignatiónis tuæ, *
      non est pax óssibus meis a fácie peccatórum meórum.

5 Quóniam iniquitátes meæ supergréssæ sunt caput meum *
      et sicut onus grave gravant me nimis.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Ne in ira tua corrípias me, Dómine.

Ant. 2 Dómine, ante te omne desidérium meum.

II (6-13)

6 Putruérunt et corrúpti sunt livóres mei *
      a fácie insipiéntiæ meæ.

7 Inclinátus sum et incurvátus nimis; *
      tota die contristátus ingrediébar. –

8 Quóniam lumbi mei impléti sunt ardóribus, *
      et non est sánitas in carne mea.

9 Afflíctus sum et humiliátus sum nimis, *
      rugiébam a gémitu cordis mei. –

10 Dómine, ante te omne desidérium meum, *
       et gémitus meus a te non est abscónditus.

11 Palpitávit cor meum, derelíquit me virtus mea, *
       et lumen oculórum meórum, et ipsum non est mecum. –

12 Amíci mei et próximi mei procul a plaga mea stetérunt, *
       et propínqui mei de longe stetérunt.

13 Et láqueos posuérunt, qui quærébant ánimam meam, †
       et, qui requirébant mala mihi, locúti sunt insídias *
       et dolos tota die meditabántur.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Dómine, ante te omne desidérium meum.

Ant. 3 Iniquitátem meam annuntiábo tibi; ne derelínquas me, Dómine, salus mea.

III (14-23)

14 Ego autem tamquam surdus non audiébam *
       et sicut mutus non apériens os suum;

15 et factus sum sicut homo non áudiens *
       et non habens in ore suo redargutiónes. –

16 Quóniam in te, Dómine, sperávi, *
       tu exáudies, Dómine Deus meus.

17 Quia dixi: "Nequándo supergáudeant mihi; *
       dum commovéntur pedes mei, magnificántur super me." –

18 Quóniam ego in lapsum parátus sum, *
       et dolor meus in conspéctu meo semper.

19 Quóniam iniquitátem meam annuntiábo *
       et sollícitus sum de peccáto meo. –

20 Inimíci autem mei vivunt et confirmáti sunt, *
       et multiplicáti sunt, qui odérunt me iníque.

21 Retribuéntes mala pro bonis detrahébant mihi *
       pro eo quod sequébar bonitátem. –

22 Ne derelínquas me, Dómine; *
       Deus meus, ne discésseris a me.
    Festína in adiutórium meum, *
       Dómine, salus mea.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Iniquitátem meam annuntiábo tibi; ne derelínquas me, Dómine, salus mea.

V. Oculi mei defecérunt in desidério salutáris tui.
R. Et elóquii iustítiæ tuæ.

LECTIO PRIOR

De libro Deuteronómii

10, 12 – 11, 9. 26-28
Deus solus eligendus

     In diébus illis: Locútus est Móyses pópulo dicens:
     «Et nunc, Israel, quid Dóminus Deus tuus petit a te, nisi ut tímeas Dóminum Deum tuum et ámbules in viis eius et díligas eum ac sérvias Dómino Deo tuo in toto corde tuo et in tota ánima tua custodiásque mandáta Dómini et præcépta eius, quæ ego hódie præcípio, ut bene sit tibi? En Dómini Dei tui cælum est et cælum cæli, terra et ómnia, quæ in ea sunt; et tamen pátribus tuis conglutinátus est Dóminus et amávit eos elegítque semen eórum post eos, id est vos, de cunctis géntibus, sicut hódie comprobátur.
     Circumcídite ígitur præpútium cordis vestri et cervícem vestram, ne indurétis ámplius, quia Dóminus Deus vester ipse est Deus deórum et Dóminus dominántium, Deus magnus, potens et terríbilis, qui persónam non áccipit, nec múnera, facit iudícium pupíllo et víduæ, amat peregrínum et dat ei victum atque vestítum. Et vos ergo amáte peregrínos, quia et ipsi fuístis ádvenæ in terra Ægýpti. Dóminum Deum tuum timébis et ei sérvies, ipsi adhærébis iurabísque in nómine illíus. Ipse est laus tua et Deus tuus, qui fecit tibi hæc magnália et terribília, quæ vidérunt óculi tui. In septuagínta animábus descendérunt patres tui in Ægýptum; et ecce nunc multiplicávit te Dóminus Deus tuus sicut astra cæli.
     Ama ítaque Dóminum Deum tuum et custódi observatiónem eius et præcépta, iudícia atque mandáta omni témpore.
     Cognóscite hódie, quæ ignórant fílii vestri, qui non vidérunt disciplínam Dómini Dei vestri, magnália eius et robústam manum extentúmque bráchium, signa et ópera, quæ fecit in médio Ægýpti pharaóni regi et univérsæ terræ eius omníque exercítui Ægyptiórum et equis ac cúrribus; quómodo operúerint eos aquæ maris Rubri, cum vos persequeréntur, et deléverit eos Dóminus usque in præséntem diem; vobísque, quæ fécerit in solitúdine, donec venirétis ad hunc locum; et Dathan atque Abíron fíliis Eliab, qui fuit fílius Ruben, quos apérto ore suo terra absórbuit cum dómibus et tabernáculis et univérsa substántia eórum, quam habébant in médio Israel.
     Oculi vestri vidérunt ómnia ópera Dómini magna, quæ fecit, ut custodiátis univérsa mandáta, quæ ego hódie præcípio vobis, ut roborémini et possítis introíre et possidére terram, ad quam ingredímini, multóque in ea vivátis témpore, quam sub iuraménto pollícitus est Dóminus pátribus vestris et sémini eórum, lacte et melle manántem.
     En propóno in conspéctu vestro hódie benedictiónem et maledictiónem: benedictiónem, si obœdiéritis mandátis Dómini Dei vestri, quæ ego hódie præcípio vobis; maledictiónem, si non obœdiéritis mandátis Dómini Dei vestri, sed recesséritis de via, quam ego nunc osténdo vobis, et ambulavéritis post deos aliénos, quos ignorátis».

RESPONSORIUM

1 Io 4, 19; 5, 3; 2, 5a

R. Nos dilígimus Deum, quóniam Deus prior diléxit nos. Hæc est enim cáritas Dei, ut mandáta eius servémus; * Et mandáta eius grávia non sunt.
V. Qui servat verbum eius, vere in hoc cáritas Dei consummáta est.* Et mandáta eius grávia non sunt.

LECTIO ALTERA

Ex Epístulis beáti Henríci Seuze presbýteri

(Ep. 28: ed. K. Bihlmeyer, Heinrich Seuse, Deutsche Schriften, Stuttgart 1907, pp. 486-488.494)

Testamentum caritatis sive Regula caritatis

     Sanctificétur nomen Dei in vobis, ut aquam hauriátis in gáudio de vulnéribus Christi! Divína cáritas, pax vera, profúnda humílitas quæ de corde fidéli Iesu prófluit, gaudiósa oblívio sui in societáte digníssimi Fílii Dei et Vírginis! Hæc est mihi orátio domínica ad vos in Christo Iesu valefáciendos.
     Bene sciátis, filióli, talem in bonis opéribus ánimum, tale ante Deum opus. Habeátis igitur óperum varietátem, animórum autem unitátem. Grátia vero in témpore et glória in æternitáte magis pro ánimo in manus Dei commísso dantur quam in ópere extrínsecus perfécto, quamvis magnum et sanctum videátur.
     Virtútes omnes quas potéstis cólite, nolíte tamen in illis fidúciam pónere vestram, sed in Christo solo.
     Corda vestra ad eum in cæléstem pátriam convertátis, hanc autem quasi dulce exílium, non per sensum sed per ardéntem desidérium, habeátis, voluntátem Dei exspectántes, eius honórem zelántes. Gáudium, labórem, ærúmnas, prosperitátem, honórem, iucunditátem, ignomíniam, calúmniam, ómnia de manu eius suscípite. Sub pédibus eius primo prosternámini, vosmetípsos humum tam totáliter et perfécte proiciéntes ut nemo vos magis abícere iam possit. De honóre Dómini nostri gaudéte, ad eum anheláte, eum dilígite, nullam delectatiónem vobismetípsis quæréntes. In eo confídite, caritátem autem ipsi ne desinátis profitéri.
     Hoc vobis, dilectíssimi, a Deo suscípite et a me misero peccatóre, qui totus amícus sum vestri. Quid autem? Peccáta vestra nonne confitéri vultis? « Ita, libénter, frater dilécte ». Ne peccáta aliórum confiteámini. Quem imitári non vultis, ne iudicáre quidem, sed per intelléctum humilitátis in vobismetípsis iudícium ómnium hóminum inveníre debétis.
     Deúmne sentíre vultis? Cum vobismetípsis díscite intimitátem. Novúmne lumen novámque Dei grátiam accípere vultis? Dona eius agnóscere díscite, et propter omne bonum grátias ágere, quod ab eo accípitis.
     Vultísne in Deo vívere et Deum in vobis, in témpore et in æternitáte, vívere? Vobismetípsis mori díscite, quia excélsa vita ánimæ in moriénte morte naturális voluntátis est abscóndita. Quæ mors in gáudio et in dolóre, et in omni re a nobis elécta, ubi gáudium et dolórem cárpere valeámus, facit ut Chri¬stum nudum et spoliátum nudi et spoliáti sequámur.
     Régula brevis hæc est, quod a temporálibus diligénter vobis separándum est. Imágines creaturárum sapiénter castificáte. Ad cælum cum Christo sine ambiguitáte elevámini. Natúram vestram fórtiter cum discretióne moderámini. Dulces in humilitáte estóte, et omnem veritátem agnóscere valébitis. Nihil ámplius in præséntia. Valéte!

RESPONSORIUM

Cant 8, 7

R. Aquæ multæ non potuérunt exstínguere caritátem, * Neque flúmina óbruent eam.
V. Si déderit homo omnem substántiam domus suæ pro dilectióne, quasi nihil despíciet eam. * Neque flúmina óbruent eam.

ORATIO

Orémus:
Deus, qui Beátum Henrícum in Filii tui sequélam vocásti et córporis mortificatióne mirábilem effecísti, concéde ut Christum crucifíxum sectántes, perpétua eius consolatióne fruámur. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

    Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio Benedicámus Dómino., atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Glória Patri.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)