☼ lat ☰

BREVIARIUM ROMANUM

6 september 2028
Pro O.P.: Bb. Michaelis (Jan Franciszek) Czartoryski, presbyteri, et Iuliæ (Stanislavæ) Rodzińska, virginis, sororis regularis, martyrum in Polonia, pro commemoratione


Frater Michael (1897-1944), e nobili familia Poloniæ, licentiam in architektura adeptus habitu Ordinis indutus est anno 1927 atque presbyter anno 1931 fuit ordinatus. Cui munus formationis potissimum fuit in Ordine commissum, utpote magister novitiorum et studentium Cracoviæ et Varsaviæ. Altero mundiali bello sæviente, cum ‘tumultus Polonicus’ exarsit (die 1 augusti 1944), in via interceptus est a rebellibus ac eorum cappellanus factus est ut spem in eos infunderet. Cum autem milites Germanici territorium ceperunt ubi ipse erat (die 1 septembris), mansit ut cappellanus pro sauciis qui in valetudinario subitario collecti erant, nec voluit eos relinquere. Dimidia tantum hora post eorum adventum transacta, Germanici omnes saucios necnon et cappellanum necaverunt (die 6 septembris 1944). Eorum corpora protracta sunt et combusta, ac postea in communem fossam sunt collecta.
Soror Iulia (1899-1945), prima ætate orbata parentibus, in orphanotrophio Dominicanarum recepta est ibique anno 1918 in novitiatum ingressa statim in quoddam orphanotrophium missa est; anno 1922 magistra erat et postea pædagogii rectrix in urbe Vilnius. Anno 1934 laudem étiam civitatis consecuta est pro sua cura et sollicitudine erga pauperes et derelictos. Vitæ spirituali religiosarum diligenter consuluit et fuit étiam adsistens cuiusdam fraternitatis laicalis Tertii Ordinis. Omnia officia sua semper servavit, gravis et sapiens fuit necnon et liberalis ac prudens administratrix. Anno 1939 Vilnius occupata est ab exercitu Sovietico et insequenti anno Lituania imperio Unionis Republicarum Socialistarum Sovieticarum est addita. Anno autem 1941, Lituania a Germanicis militibus occupata et multis presbyteris ac religiosis in vincula conditis, soror Iulia cum capta non esset captivos succurrere potuit. A militibus illius manus quæ Gestapo appellabatur capta est anno 1943 in urbe Vilnius, ubi segregata est per annum unum, ut aliæ religiosæ, sævitias patiens corporis et animi. Mense iulio 1944 translata est in castra quæ Stutthort appellabantur, ubi custodiebantur mulieres Iudææ ad excidium damnatæ; hic ipsa eminebat ob animum et spem et caritatem, atque cum illis sociis orabat, custodibus mirantibus. Mense novembris 1944 se obtulit ut maneret in sectione ubi servabantur mulieres morbo typhico affectæ, in quas spem et caritatem infudit. Cum liberatores pervenerunt in castra (die 30 ianuarii 1945) 6922 mulieres moribundas invenerunt, inter quas soror Iulia, quæ die 20 februarii mortua est.
Frater Michael et soror Iulia simul inter Beatos adscripti sunt a Ioanne Paulo II Varsaviæ die 13 iunii 1999 una cum aliis 106 martyribus Polonicis (3 episcopis, 52 presbyteri dioecesani, 26 presbyteri religiosi, 3 clericis, 7 fratribus, 8 sororibus, 9 fidelibus laicis, omnibus e 18 dioecesibus et 22 familiis religiosis, in 4 coetibus distributis).

AD OFFICIUM LECTIONIS

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Rex glorióse mártyrum,
coróna confiténtium,
qui respuéntes térrea
perdúcis ad cæléstia,

Aurem benígnam prótinus
appóne nostris vócibus;
tropǽa sacra pángimus,
ignósce quod delíquimus.

Tu vincis in martýribus
parcéndo confessóribus;
tu vince nostra crímina
donándo indulgéntiam.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Unice,
cum Spíritu Paráclito
regnans per omne sǽculum. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Ipsi intra nos gémimus, exspectántes redemptiónem córporis nostri.

Psalmus 38 (39)
Ægrotantis deprecatio

Vanitati creatura subiecta est ... propter eum qui subiecit eam in spe. (Rom 8, 20)

I

2 Dixi: "Custódiam vias meas, *
      ut non delínquam in lingua mea;
   ponam ori meo custódiam, *
      donec consístit peccátor advérsum me." –

3 Tacens obmútui et sílui absque ullo bono, *
      et dolor meus renovátus est.
4 Concáluit cor meum intra me, *
      et in meditatióne mea exársit ignis.
5 Locútus sum in lingua mea: *
      "Notum fac mihi, Dómine, finem meum;
   et númerum diérum meórum quis est, *
      ut sciam quam brevis sit vita mea." –

6 Ecce paucórum palmórum fecísti dies meos, *
      et spátium vitæ meæ tamquam níhilum ante te.
   Etenim univérsa vánitas omnis homo constitútus est. *
      Etenim ut imágo pertránsit homo.
7 Etenim vánitas est et concitátur; *
      thesaurízat et ignórat quis congregábit ea.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Ipsi intra nos gémimus, exspectántes redemptiónem córporis nostri.

Ant. 2 Exáudi oratiónem meam, Dómine; pércipe lácrimas meas.

II

8 Et nunc quæ est exspectátio mea, Dómine? *
      Spes mea apud te est.
9 Ab ómnibus iniquitátibus meis érue me, *
      oppróbrium insipiénti ne ponas me.
10 Obmútui et non apériam os meum, *
       quóniam tu fecísti. –

11 Amove a me plagas tuas: *
       ab ictu manus tuæ ego deféci.
12 In increpatiónibus, propter iniquitátem, corripuísti hóminem, †
       et tabéscere fecísti sicut tínea desiderabília eius. *
       Etenim vánitas omnis homo. –

13 Exáudi oratiónem meam, Dómine, *
       et clamórem meum áuribus pércipe.
    Ad lácrimas meas ne obsurdéscas, †
       quóniam ádvena ego sum apud te, *
       peregrínus sicut omnes patres mei.
14 Avértere a me, ut refrígerer, *
       priúsquam ábeam et non sim ámplius.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Exáudi oratiónem meam, Dómine; pércipe lácrimas meas.

Ant. 3 Ego autem sperávi in misericórdia Dei in ætérnum.

Psalmus 51 (52)
Contra calumniatorem

Qui gloriatur, in Domino glorietur. (1 Cor 1, 31)

3 Quid gloriáris in malítia, *
      qui potens es iniquitáte?
4 Tota die insídias cogitásti; *
      lingua tua sicut novácula acúta, qui facis dolum.
5 Dilexísti malítiam super benignitátem, †
      mendácium magis quam loqui æquitátem. *
6    Dilexísti ómnia verba perditiónis, lingua dolósa. –

7 Proptérea Deus déstruet te in finem; †
      evéllet te et emigrábit te de tabernáculo *
      et radícem tuam de terra vivéntium.
8 Vidébunt iusti et timébunt *
      et super eum ridébunt:
9 „Ecce homo, qui non pósuit Deum refúgium suum, †
      sed sperávit in multitúdine divitiárum suárum *
      et præváluit in insídiis suis.“ –

10 Ego autem sicut virens olíva in domo Dei. †
       Sperávi in misericórdia Dei *
       in ætérnum et in sǽculum sǽculi.
11 Confitébor tibi in sǽculum, quia fecísti; †
       et exspectábo nomen tuum, quóniam bonum est, *
       in conspéctu sanctórum tuórum.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Ego autem sperávi in misericórdia Dei in ætérnum.

V. Sustínuit ánima mea in verbo eius.
R. Sperávit ánima mea in Dómino.

LECTIO PRIOR

De libro Ieremíæ prophétæ

26, 1-15
Ieremias in periculo mortis versatur propter oraculum de ruina templi

     In princípio regni Ióachim fílii Iosíæ regis Iudæ factum est verbum istud a Dómino dicens: «Hæc dicit Dóminus: Sta in átrio domus Dómini et loquéris ad omnes civitátes Iudæ, de quibus véniunt, ut adórent in domo Dómini, univérsos sermónes, quos ego mandávi tibi ut loquáris ad eos: noli subtráhere verbum, si forte áudiant et convertántur unusquísque a via sua mala, et pæníteat me mali, quod cógito fácere eis propter malítiam óperum eórum. Et dices ad eos: Hæc dicit Dóminus: Si non audiéritis me, ut ambulétis in lege mea, quam dedi vobis, ut audiátis sermónes servórum meórum prophetárum, quos ego misi ad vos de nocte consúrgens et dírigens, et non audístis, dabo domum istam sicut Silo et urbem hanc dabo in maledictiónem cunctis géntibus terræ».
     Et audiérunt sacerdótes et prophétæ et omnis pópulus Ieremíam loquéntem verba hæc in domo Dómini. Cumque complésset Ieremías loquens ómnia, quæ præcéperat ei Dóminus, ut loquerétur ad univérsum pópulum, apprehendérunt eum sacerdótes et prophétæ et omnis pópulus dicens: «Morte moriáris! Quare prophetásti in nómine Dómini dicens: “Sicut Silo erit domus hæc, et urbs ista desolábitur, eo quod non sit habitátor”?».
     Et congregátus est omnis pópulus advérsus Ieremíam in domo Dómini. Et audiérunt príncipes verba hæc et ascendérunt de domo regis in domum Dómini et sedérunt in intróitu portæ domus Dómini Novæ. Et locúti sunt sacerdótes et prophétæ ad príncipes et ad omnem pópulum dicéntes: «Iudícium mortis est viro huic, quia prophetávit advérsus civitátem istam, sicut audístis áuribus vestris». Et ait Ieremías ad omnes príncipes et ad univérsum pópulum dicens: «Dóminus misit me ut prophetárem ad domum istam et ad civitátem hanc ómnia verba, quæ audístis. Nunc ergo bonas fácite vias vestras et ópera vestra et audíte vocem Dómini Dei vestri, et pænitébit Dóminus mali, quod locútus est advérsum vos. Ego autem ecce in mánibus vestris sum, fácite mihi, quod bonum et rectum est in óculis vestris; verúmtamen scitóte et cognóscite quod si occidéritis me, sánguinem innocéntem tradétis contra vosmetípsos et contra civitátem istam et habitatóres eius; in veritáte enim misit me Dóminus ad vos, ut lóquerer in áuribus vestris ómnia verba hæc».

RESPONSORIUM

Ier 26, 15a; Mt 27, 24b

R. Scitóte et cognóscite quod si occidéritis me, * Sánguinem innocéntem tradétis contra vosmetípsos et contra civitátem istam.
V. Pilátus lavit manus coram turba, dicens: Innocens ego sum a sánguine hoc. * Sánguinem innocéntem tradétis contra vosmetípsos et contra civitátem istam.

LECTIO ALTERA

E Lítteris Apostólicis sub plumbo datis « Incarnatiónis mystérium » Ioánnis Pauli II papæ

(n. 13, in: AAS 91, 1999, p. 142 s.)

Sanctorum martyrum memoria, signum perenne veritatis amoris

     Signum quoddam perénne, at hódie perquam signíficans, veritátis christiáni amóris est . Eórum testificátio ne oblivióne obruátur. Ii sunt qui, vitam ob amórem tradéntes, Evangélium nuntiavérunt. Martyr, nostra potíssimum ætáte, maióris illíus amóris est signum quod ómnia ália bona compléctitur. Eius vita suprémum illud verbum, quod Christus in cruce pronuntiávit, refert: “Pater dimítte illis, non enim sciunt quid fáciunt” (Lc 23, 34). Fidélis, qui sério ánimo suam christiánam vocatiónem putávit, secúndum quam martýrium possibílitas est quædam a Revelatióne iam enuntiáta, hanc exspectatiónem suæ in vitæ spátio exclúdere non potest. Duo mília annórum a Christo nato continuáta mártyrum testificatióne notántur.
     Hoc ínsuper sǽculum, quod ad finem vergit, innúmeros cognóvit mártyres præsértim propter nazísmum, communísmum, stírpium tribuúmve contentiónes. Omnium órdinum hómines suam ob fidem passi sunt, sánguine suam Christo Ecclesiǽque adhæsiónem luéndo sive interminátos cárceris annos omniúmque génerum angústias tolerándo, ne cuídam obsequeréntur ideológiæ quæ in immánis dictatúræ régimen immutáta est. Psychológica spectáta ratióne, martýrium est significantíssimum veritátis fídei documéntum, quæ humánum vultum tribúere vel violentíssimo mortis géneri valet suámque osténdit pulchritúdinem étiam inter crudelíssimas persecutiónes.
     Adveniéntis iubiláris anni perfúsi grátia, maióre ímpetu gratiárum actiónis Patri hymnum dícere potérimus et cánere: Te mártyrum candidátus laudat exércitus. Utique, hic est exércitus illórum qui “lavérunt stolas suas et dealbavérunt eas in sánguine agni” (Ap 7, 14). Hanc ob causam Ecclésiæ ubíque terrárum eórum testificatióni adhæréndum est itémque eórum studióse tuénda. Utinam Dei Pópulus, horum germanórum signiferórum cuiúsvis ætátum, linguárum et natiónum exémplis in fide roborátus, fidénter tértii millénnii limen transgrediátur. Eórum martýrii admirátio, in fidélium córdibus, cum voluntáte coniungátur illórum exémpla per Dei grátiam sectándi, si exstíterint condiciónes.

RESPONSORIUM

Mt 5, 11.12a.10

R. Beáti estis, cum maledíxerint vobis et persecúti vos fúerint et díxerint omne malum advérsum vos, mentiéntes, propter me; gaudéte et exultáte, * quóniam merces vestra copiósa est in cælis.
V. Beáti qui persecutiónem patiúntur propter iustítiam, quóniam ipsórum est regnum cælórum. * Quóniam merces vestra copiósa est in cælis.

Vel:

Lc 6, 27; Mt 5, 44-45.48

R. Dilígite inimícos vestros, benefácite his, qui odérunt vos, et oráte pro persequéntibus et calumniántibus vos, * ut sitis fílii Patris vestri, qui in cælis est.
V. Estóte ergo perfécti, sicut et Pater vester cæléstis perféctus est. * Ut sitis fílii Patris vestri, qui in cælis est.

ORATIO

Orémus:
Beatórum mártyrum Michaélis et Iúliæ, quǽsumus Dómine, tibi nos orátio grata comméndet, et in tuæ veritátis professióne confírmet. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

Vel: Dio onnipotente e misericordioso, guarda il tuo popolo, che fa gloriosa memoria dei beati martiri Michele e Giulia, e come frutto del loro sacrificio donaci l’invitta costanza nella fede. Per il nostro Signore Gesù Cristo, tuo Figlio, che è Dio, e vive e regna con te, nell’unità dello Spirito Santo, per tutti i secoli dei secoli.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

    Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio Benedicámus Dómino., atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Glória Patri.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)