Do | II | III | IV | V | VI | Sa |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
PER ANNUM, hebd. XXXII
S. Alberti Magni, episcopi et Ecclesiæ doctoris, memoria ad libitum
Pro O.P.: S. Alberti Magni, episcopi et Ecclesiæ doctoris, festum
Communia non applicare
horas componere
ordinarium
officum defunctorum
dedicationis ecclesiæ
BREVIARIUM ROMANUM
Episcopus Ratisbonensis consecratus anno 1260, muneri post duos annos abrenuntiavit se indignum existimans. Studio denuo deditus peregrinavit Wursburgum, Strasburgum, Coloniam. Sanctorum sapientiam cum humana scientia mirifice coniunxit, scriptis et magisterio eminenter clarus, morum vero integritate ac pastorali caritate clarior. Eximia quoque pietate in Eucharistiæ sacramentum et in Deiparam Virginem, quæ illum, ut traditur, ad perseverandum confortavit in sacro proposito, enituit. Insignia sacræ doctrinæ aliarumque scientiarum documenta reliquit, dignus qui « magnus » diceretur ac « doctor universalis ». Obiit die 15 novembris anno 1280 Coloniæ Agrippinæ [Köln]. Pius II anno 1459 inter sanctissimos doctores Ecclesiæ Albertum annumeravit. Pius XI die 16 decembris 1931 sanctum declaravit ac Pius XII patronum scientiarum naturalium cultoribus dedit.
V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.
HYMNUS
Noctis tenébras díssipans
auróra, solis núntia,
hortátur, ut post cánticum
sequámur Albérti vias.
Qui factus est apóstolus,
iter salútis prǽdicans,
ut dormiéntes súrgerent,
Christi fruéntes lúmine.
Greges miníster sédulus
deféndit a raptóribus,
salvans, redúcens, álligans,
vitǽque fontes índicans.
Pacis sequéster ímpiger,
Albérte, cunctis géntibus
pacis supérnæ múnera
indesinénter ímpetra.
Deo Patri sit glória,
eiúsque soli Fílio,
cum Spíritu Paráclito,
et nunc et in perpétuum. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1 Oratióne et devotióne magis quam stúdio hæc sacra sciéntia comparátur.
Ad Deum vigilat, qui opera noctis reicit.
2 Deus, Deus meus es tu, *
ad te de luce vígilo.
Sitívit in te ánima mea, *
te desiderávit caro mea.
In terra desérta et árida et inaquósa, †
3 sic in sancto appárui tibi, *
ut vidérem virtútem tuam et glóriam tuam.
4 Quóniam mélior est misericórdia tua super vitas, *
lábia mea laudábunt te. –
5 Sic benedícam te in vita mea *
et in nómine tuo levábo manus meas.
6 Sicut ádipe et pinguédine repleátur ánima mea, *
et lábiis exsultatiónis laudábit os meum.
7 Cum memor ero tui super stratum meum, *
in matutínis meditábor de te,
8 quia fuísti adiútor meus, *
et in velaménto alárum tuárum exsultábo. –
9 Adhǽsit ánima mea post te, *
me suscépit déxtera tua.
10 [Ipsi vero in ruinam quæsierunt animam meam,*
introibunt in inferiora terrae,
11 tradentur in potestatem gladii,*
partes vulpium erunt.
12 Rex vero lætabitur in Deo; †
gloriabuntur omnes, qui iurant in eo,*
quia obstructum est os loquentium iniqua.]
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 1 Oratióne et devotióne magis quam stúdio hæc sacra sciéntia comparátur.
Ant. 2 Doce me, Dómine, radíces árboris meæ cælo et non terræ infígere: ne in fóliis verbórum, sed pótius in frúctibus bonórum óperum, fidélis cognóscar.
57 Benedícite, ómnia ópera Dómini, Dómino, *
laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.
58 Benedícite, cæli, Dómino,*
59 benedícite, ángeli Dómini, Dómino. –
60 Benedícite, aquæ omnes, quæ super cælos sunt, Dómino, *
61 benedícat omnis virtus Dómino.
62 Benedícite, sol et luna, Dómino,*
63 benedícite, stellæ cæli, Dómino. –
64 Benedícite, omnis imber et ros, Dómino *
65 benedícite, omnes venti, Dómino.
66 Benedícite, ignis et æstus, Dómino, *
67 benedícite, frigus et æstus, Dómino. –
68 Benedícite, rores et pruína, Dómino, *
69 benedícite, gelu et frigus, Dómino.
70 Benedícite, glácies et nives, Dómino, *
71 benedícite, noctes et dies, Dómino. –
72 Benedícite, lux et ténebræ, Dómino, *
73 benedícite, fúlgura et nubes, Dómino.
74 Benedícat terra Dóminum, *
laudet et superexáltet eum in sǽcula. –
75 Benedícite, montes et colles, Dómino, *
76 benedícite, univérsa germinántia in terra, Dómino.
77 Benedícite, mária et flúmina, Dómino, *
78 benedícite, fontes, Dómino. –
79 Benedícite, cete et ómnia quæ movéntur in aquis, Dómino,*
80 benedícite, omnes vólucres cæli, Dómino.
81 Benedícite, omnes béstiæ et pécora, Dómino, *
82 benedícite, fílii hóminum, Dómino. –
83 Bénedic, Israel, Dómino, *
laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.
84 Benedícite, sacerdótes Dómini, Dómino, *
85 benedícite, servi Dómini, Dómino. –
86 Benedícite, spíritus et ánimæ iustórum, Dómino, *
87 benedícite, sancti et húmiles corde, Dómino.
88 Benedícite, Ananía, Azaría, Mísael, Dómino, *
laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.
Benedicámus Patrem et Fílium cum Sancto Spíritu; *
laudémus et superexaltémus eum in sǽcula.
56 Benedíctus es in firmaménto cæli *
et laudábilis et gloriósus in sǽcula.
(In fine huius cantici non dicitur «Glória Patri».)
Ant. 2 Doce me, Dómine, radíces árboris meæ cælo et non terræ infígere: ne in fóliis verbórum, sed pótius in frúctibus bonórum óperum, fidélis cognóscar.
Ant. 3 Qui nos Fílii tui vivificásti morte, carne enútris ac sánguine, Deus a nobis benedicáris in sǽcula.
Filii Ecclesiæ, filii novi populi exsultent in rege suo: in Christo. (Hesychius)
1 Cantáte Dómino cánticum novum; *
laus eius in ecclésia sanctórum.
2 Lætétur Israel in eo, qui fecit eum, *
et fílii Sion exsúltent in rege suo.
3 Laudent nomen eius in choro, *
in týmpano et cíthara psallant ei,
4 quia beneplácitum est Dómino in pópulo suo, *
et honorábit mansuétos in salúte. –
5 Iúbilent sancti in glória, *
læténtur in cubílibus suis.
6 Exaltatiónes Dei in gútture eórum *
et gládii ancípites in mánibus eórum,
7 ad faciéndam vindíctam in natiónibus, *
castigatiónes in pópulis,
8 ad alligándos reges eórum in compédibus *
et nóbiles eórum in mánicis férreis,
9 ad faciéndum in eis iudícium conscríptum: *
glória hæc est ómnibus sanctis eius.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 3 Qui nos Fílii tui vivificásti morte, carne enútris ac sánguine, Deus a nobis benedicáris in sǽcula.
LECTIO BREVIS
RESPONSORIUM BREVE
V. Iustum dedúxit Dóminus *per vias rectas.
R. Iustum dedúxit Dóminus *per vias rectas.
V. Et osténdit illi regnum Dei.
R. Per vias rectas.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Iustum dedúxit Dóminus *per vias rectas.
BENEDICTUS
Ad Benedictus, ant. Atténde, fili mi, sapiéntiam, et ad elóquia oris
mei inclína aurem tuam, quia in sapiéntia fundávit Dóminus terram, et stabilívit cælos prudéntia.
Vel, præsertim in cantu:
Austeritáte vitæ, oratiónis devotióne, amóre fraternitátis, doctrínæ effusióne, Albértus glorificávit
Dóminum.
68 Benedíctus Dóminus Deus Israel, *
quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ
69 et eréxit cornu salútis nobis *
in domo David púeri sui,
70 sicut locútus est per os sanctórum, *
qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,
71 salútem ex inimícis nostris *
et de manu ómnium, qui odérunt nos;
72 ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *
et memorári testaménti sui sancti,
73 iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *
datúrum se nobis,
74 ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *
serviámus illi
75 in sanctitáte et iustítia coram ipso *
ómnibus diébus nostris.
76 Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *
præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,
77 ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *
in remissiónem peccatórum eórum,
78 per víscera misericórdiæ Dei nostri, *
in quibus visitábit nos óriens ex alto,
79 illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *
ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ad Benedictus, ant. Atténde, fili mi, sapiéntiam, et ad elóquia oris
mei inclína aurem tuam, quia in sapiéntia fundávit Dóminus terram, et stabilívit cælos prudéntia.
Vel, præsertim in cantu:
Austeritáte vitæ, oratiónis devotióne, amóre fraternitátis, doctrínæ effusióne, Albértus glorificávit
Dóminum.
PRECES
Glóriam Christo canámus qui, ad Ecclésiæ ædificatiónem Ordinísque decórem, sanctum Albértum sapiéntiæ suæ donis ac méritis magnum effécit, ideóque fervénter implorémus:
Adáuge nobis, Dómine, sapiéntiam tuam.
Adésto, Dómine, Ecclésiæ tuæ pastóribus tuíque amóris vicáriis,
— fidem indeficiéntem, spem vivam, atténtam illis tríbue caritátem.
Qui beátum Albértum pro denário vitæ ætérnæ operári in vínea tua primo mane conduxísti,
— serva nos, ut fidéles inveniámur in tuo servítio et eándem recipiámus mercédem.
Qui, in tuæ veritátis addiscéndæ sémitis nobis tantum magístrum próvide donásti,
— fervóris eius fac nos particípes et tuæ veritáti confórmes.
Qui voluísti ut hómines ingénio suo ad mundum regéndum secréta naturália investigárent,
— da ut sciéntiæ et artes ad glóriam tuam et ómnium felicitátem dirigántur.
Iúvenes nostri fervéntes semper spíritu tibi sátagant inveníri,
— tibíque vocánti, beáti Alberti imitatióne, magnanímiter obsecúndent.
Qui nos Evangélii salútis vocásti præcónes,
— præsta ut discámus quod oratióne et devotióne magis quam stúdio hæc sacra sciéntia comparátur.
[Iterum Deum laudémus et deprecémur verbis ipsíus Christi:]
Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.
Pater noster.....
ORATIO
Deus, qui beátum Albértum epíscopum in humána sapiéntia cum divína fide componénda magnum efecísti, da nobis, quǽsumus,
ita eius magistérii inhærére doctrínis, ut per scientiárum progréssus ad profundiórem tui cognitiónem et amórem perveniámus. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:
Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.
Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:
Ite in pace.
R. Deo grátias.
Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:
Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.
Breviarium Romanum
textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)