lat

BREVIARIUM ROMANUM

23 ianuarius 2013
Pro O.P.: B. Henrici Seuze, presbyteri


Celeberrima et suavis figura huius beati cum magistro Eckhart et Ioanne Tauler eminet inter præcellentes magistros scholæ dominicanæ spiritualitatis «a mysticis rhenanis» nuncupatæ. Henricus, divinæ Sapientiæ cultor ac dominicæ Passionis amantissimus, ortum habuit prope Constantiam in Germania, exeunte probabiliter XIV sæculo, a patre nobili et irreligioso atque a piissima matre e familia Seuze, cuius nomen accepit. Adulescens 13 annorum ingressus est Ordinem S. Dominici in conventu Constantiensi. Natura tenerus et amans, quinquennium in religione remissius vixit, sed divinæ gratiæ lumine perfusus ac mysticis muneribus cumulatus, austera vivendi ratione enituit, adversitatibus et calumniis patienter ac tacite toleratis.

Libros scripsit, quam plurimum a fidelibus dilectos, claræ famæ in historia spiritualium litterarum, qui adhuc vitam spiritualem afficiunt. Mystica eius opera — quorum quædam vulgari sermone conscripta — continuo diligi ac typis edi compertum est, illud in primis quod inscribitur Horologium Sapientiæ in quo ipse exspoliationem a sensibilibus et unionem cum Deo per contemplationem perfectionum et passionum Christi prædicat. Humilitate et caritate refulgens, cælestibus donis illustratus, amore Iesu, cuius nomen in pectore sibi insculpsit, flagrans, Ulmæ piissime obiit die 25 ianuarii 1366. A Gregorio XVI eius cultus confirmatus fuit die 22 aprilis 1831. Cuius sepulcrum sæculo XVI, dissidiis religionis sævientibus, dirutum fuit.

AD TERTIAM

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.   Allelúia.

HYMNUS

Nunc, Sancte, nobis, Spíritus
unum Patri cum Fílio,
dignáre promptus íngeri
nostro refúsus péctori.

Os, lingua, mens, sensus, vigor
confessiónem pérsonent,
flamméscat igne cáritas,
accéndat ardor próximos.

Per te sciámus da Patrem
noscámus atque Fílium,
te utriúsque Spíritum
credámus omni témpore. Amen.


PSALMODIA

Ant. 1 Cogitávi vias meas et convérti pedes meos in testimónia tua.

Psalmus 118 (119), 57-64
VIII (Heth)

57 Pórtio mea Dóminus: *
      dixi custodíre verba tua.

58 Deprecátus sum fáciem tuam in toto corde meo; *
      miserére mei secúndum elóquium tuum. –

59 Cogitávi vias meas *
      et convérti pedes meos in testimónia tua.

60 Festinávi et non sum morátus, *
      ut custódiam præcépta tua. –

61 Funes peccatórum circumpléxi sunt me, *
      et legem tuam non sum oblítus.

62 Média nocte surgébam ad confiténdum tibi *
      super iudícia iustítiæ tuæ.

63 Párticeps ego sum ómnium timéntium te *
      et custodiéntium mandáta tua.

64 Misericórdia tua, Dómine, plena est terra; *
      iustificatiónes tuas doce me.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Cogitávi vias meas et convérti pedes meos in testimónia tua.

Ant. 2 Timor et tremor venérunt super me; inténde mihi et exáudi me, Dómine.

Psalmus 54 (55), 2-15. 17-24
Contra perfidum amicum

Cœpit Iesus pavere et tædere. (Mc 14, 33)

I

2 Auribus pércipe, Deus, oratiónem meam †
      et ne abscondáris a deprecatióne mea; *

3     inténde mihi et exáudi me.
  Excússus sum in meditatióne mea et conturbátus sum *

4     a voce inimíci et a tribulatióne peccatóris. –

  Quóniam devolvérunt in me iniquitátem *
      et in ira molésti erant mihi.

5 Cor meum torquétur intra me, *
      et formído mortis cécidit super me.

6 Timor et tremor venérunt super me, *
      et contéxit me pavor. –

7 Et dixi: "Quis dabit mihi pennas sicut colúmbæ, *
      et volábo et requiéscam?

8 Ecce elongábo fúgiens *
      et manébo in solitúdine.

9 Exspectábo eum, qui salvum me fáciat *
      a spíritu procéllæ et tempestáte." –

10 Díssipa, Dómine, dívide linguas eórum, *
       quóniam vidi violéntiam et contentiónem in civitáte.
11 Die ac nocte circúmeunt eam super muros eius, †
12    iníquitas et labor et insídiæ in médio eius; *
       et non defécit de platéis eius frauduléntia et dolus. –

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Timor et tremor venérunt super me; inténde mihi et exáudi me, Dómine.

Ant. 3 Ad Deum clamábo, et Dóminus salvábit me.

II

13 Quóniam si inimícus meus maledixísset mihi, *
       sustinuíssem útique;
    et si is, qui óderat me, super me magnificátus fuísset, *
       abscondíssem me fórsitan ab eo.

14 Tu vero, homo coæquális meus, *
       familiáris meus et notus meus,

15 qui simul habúimus dulce consórtium: *
       in domo Dei ambulávimus in concúrsu. –

17 Ego autem ad Deum clamábo, *
       et Dóminus salvábit me.

18 Véspere et mane et merídie meditábor et ingemíscam, *
       et exáudiet vocem meam.

19 Rédimet in pace ánimam meam ab his, qui impúgnant me, *
       quóniam in multis sunt advérsum me.

20 Exáudiet Deus et humiliábit illos, *
       qui est ante sǽcula. –

    Non enim est illis commutátio, *
       et non timuérunt Deum.

21 Exténdit manum suam in sócios; *
       contaminávit fœdus suum.

22 Lene super butýrum est os eius, *
       pugna autem cor illíus:
    mollíti sunt sermónes eius super óleum, *
       et ipsi sunt gládii destrícti. –

23 Iacta super Dóminum curam tuam, †
       et ipse te enútriet; *
       non dabit in ætérnum fluctuatiónem iusto. –

24 Tu vero, Deus, dedúces eos *
       in púteum intéritus.
    Viri sánguinum et dolósi non dimidiábunt dies suos; *
       ego autem sperábo in te, Dómine.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Ad Deum clamábo, et Dóminus salvábit me.

LECTIO BREVIS

Deut 1, 16-17a
Iudícibus vestris præcépi in témpore illo: Audíte causam fratrum vestrórum et, quod iustum est, iudicáte, sive civis sit ille sive peregrínus. Non accipiétis persónam in iudício; ita parvum audiétis ut magnum, nec timébitis cuiúsquam persónam, quia Dei iudícium est.


V. Iustus Dóminus et iustítias diléxit.
R. Recti vidébunt vultum eius.

ORATIO

Orémus:

Dómine, Pater sancte, Deus fidélis, qui promíssum Spíritum misísti, ut hómines per peccátum dispérsos congregáres, fac nos in mundo unitátis pacísque múnera confovére. Per Christum Dóminum nostrum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)