☼ lat ☰

BREVIARIUM ROMANUM

18 iulius 2014
Pro OP: B. Bartholomæi de Martyribus, episcopi


Bartholomǽus Fernandes (1514-1590) natus est Olisipone (Lisboa) die 3 maii 1514. Agnomen de Martyribus Ecclésiam memorat ubi ipse baptizatus est. Habitu Ordinis indutus est die 11 novembris 1528 et novitiatu in conventu Olisiponensi peracto, cursum studiorum philosophiæ atque theologiæ anno 1538 perfecit. Lector fuit in conventu Olisiponensi et postea in eo qui vulgo appellabatur “da Batalha” necnon in eo qui erat in civitate Evorensi (Évora) constitutus (1538-1557); deinde prior factus est conventus Olisiponensis qui nuncupatur ‘de Benfica’ (1557-1558).
Anno 1551 Magister in Theologia factus, archiepiscopus Bracarensis est creatus, qua in magna dioecesi munus apostolicum iniit die 4 octobris 1559: visitationes scilicet pastorales et evangelizationem populi, pro quo Catechismum sive Doctrinam christianam et spirituales observationes scripsit, necnon presbyterorum instructionem atque opera theologica confecit. Inter eius scripta nobiliora sunt opus quod inscribitur Stimulus pastorum, quo usi sunt étiam Patres Concilii Vaticani I et II, necnon Compendium spiritualis doctrinæ.
Ab anno 1561 usque ad 1563 Concilio Tridentino affuit, ubi 268 petitiones proposuit, multas quæstiones pro reformatione Ecclesiæ colligens; ad deliberationes Concilii obtemperandas Synodum Dioecesanam anno 1564 et Synodum Provincialem anno 1566 indixit. Anno 1571 vel 1572 Seminarium Conciliare in Campo Vinha ædificari iussit.
Die 23 februarii 1582 officium archiepiscopale abrenuntiavit et in conventu dominicano Sanctæ Crucis in Viana do Castelo se recepit, quod anno 1561 ad ecclesiastica studia et prædicationem fovenda condiderat. Hic deinde die 16 iulii 1590 obiit, populo eum celebrante veluti Archiepiscopum sanctum, patrem pauperum atque infirmorum. Eius sepulcrum in Ecclésia Sanctæ Crucis servatur. Ioannes Paulus II eum inter Beatos rettulit die 4 novembris 2001, in memoria liturgica sancti Caroli Borromeo, cum quo Bartholomǽus de Martyribus pro deliberationibus Concilii Tridentini ad effectum adducendis sedulo laboravit.

AD TERTIAM

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.   Allelúia.

HYMNUS

Certum tenéntes órdinem,
pio poscámus péctore
hora diéi tértia
trinæ virtútis glóriam,

Ut simus habitáculum
illi Sancto Spirítui,
qui quondam in apóstolis
hac hora distribútus est.

Hoc gradiénte órdine,
ornávit cuncta spléndide
regni cæléstis cónditor
ad nostra ætérna prǽmia.

Deo Patri sit glória
eiúsque soli Fílio
cum Spíritu Paráclito,
in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Vídimus eum despéctum, virum dolórum, et sciéntem infirmitátem.

Psalmus 21 (22)
Afflictio iusti et exauditio

Clamavit Iesus voce magna: „Eli, Eli, lema sabacthani?“ (Mt 27, 46)

I

2 Deus, Deus meus, quare me dereliquísti? *
      Longe a salúte mea verba rugítus mei.
3 Deus meus, clamo per diem, et non exáudis, *
      et nocte, et non est réquies mihi. –

4 Tu autem sanctus es, *
      qui hábitas in láudibus Israel.
5 In te speravérunt patres nostri, *
      speravérunt et liberásti eos;
6 ad te clamavérunt et salvi facti sunt, *
      in te speravérunt et non sunt confúsi. –

7 Ego autem sum vermis et non homo, *
      oppróbrium hóminum et abiéctio plebis.
8 Omnes vidéntes me derisérunt me; *
      torquéntes lábia movérunt caput:
9 "Sperávit in Dómino: erípiat eum, *
      salvum fáciat eum, quóniam vult eum." –

10 Quóniam tu es qui extraxísti me de ventre, *
      spes mea ad úbera matris meæ.
11 In te proiéctus sum ex útero, *
      de ventre matris meæ Deus meus es tu.
12 Ne longe fias a me, †
      quóniam tribulátio próxima est, *
      quóniam non est qui ádiuvet.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Vídimus eum despéctum, virum dolórum, et sciéntem infirmitátem.

Ant. 2 Dividéntes vestiménta Iesu, misérunt sortem.

II

13 Circumdedérunt me vítuli multi, *
      tauri Basan obsedérunt me.
14 Aperuérunt super me os suum *
      sicut leo rápiens et rúgiens.
15 Sicut aqua effúsus sum, *
      et dissolúta sunt ómnia ossa mea.
    Factum est cor meum tamquam cera *
      liquéscens in médio ventris mei.
16 Aruit tamquam testa palátum meum, †
      et lingua mea adhǽsit fáucibus meis, *
      et in púlverem mortis deduxísti me. –

17 Quóniam circumdedérunt me canes multi, *
      concílium malignántium obsédit me.
18 Fodérunt manus meas et pedes meos, *
      et dinumerávi ómnia ossa mea.
19 Ipsi vero consideravérunt et inspexérunt me; †
      divisérunt sibi vestiménta mea *
      et super vestem meam misérunt sortem. –

20 Tu autem, Dómine, ne elongáveris, *
      fortitúdo mea, ad adiuvándum me festína.
21 Erue a frámea ánimam meam *
      et de manu canis únicam meam.
22 Salva me ex ore leónis *
      et a córnibus unicórnium humilitátem meam.
23 Narrábo nomen tuum frátribus meis, *
      in médio ecclésiæ laudábo te.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Dividéntes vestiménta Iesu, misérunt sortem.

Ant. 3 Adorábunt in conspéctu Dómini univérsæ famíliæ géntium.

III

24 Qui timétis Dóminum, laudáte eum, *
      univérsum semen Iacob, glorificáte eum.
25 Métuat eum omne semen Israel, *
      quóniam non sprevit neque despéxit afflictiónem páuperis,
    nec avértit fáciem suam ab eo *
      et, cum clamáret ad eum, exaudívit. –

26 Apud te laus mea in ecclésia magna; *
      vota mea reddam in conspéctu timéntium eum.
27 Edent páuperes et saturabúntur, †
      et laudábunt Dóminum, qui requírunt eum: *
      "Vivant corda eórum in sǽculum sǽculi!"
28 Reminiscéntur et converténtur ad Dóminum univérsi fines terræ, *
      et adorábunt in conspéctu eius univérsæ famíliæ géntium. –

29 Quóniam Dómini est regnum, *
      et ipse dominábitur géntium.
30 Ipsum solum adorábunt omnes, qui dórmiunt in terra; *
      in conspéctu eius prócident omnes, qui descéndunt in púlverem. –

31 ánima autem mea illi vivet, *
      et semen meum sérviet ipsi.
32 Narrábitur de Dómino generatióni ventúræ, †
      et annuntiábunt iustítiam eius pópulo, qui nascétur: *
      "Hæc fecit Dóminus!"

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Adorábunt in conspéctu Dómini univérsæ famíliæ géntium.

LECTIO BREVIS

Rom 1, 16b-17
Virtus Dei est in salútem omni credénti. Iustítia enim Dei in eo revelátur ex fide in fidem, sicut scriptum est: Iustus autem ex fide vivet.


V. In Dómino lætábitur cor nostrum.
R. Et in nómine sancto eius sperávimus.

ORATIO

Orémus:

Dómine Iesu Christe, qui hora tértia ad crucis pœnam ductus es pro mundi salúte, te súpplices exorámus, ut et de prætéritis malis semper apud te véniam impetrémus, et de futúris iúgiter habeámus custódiam. Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)