☼ lat ☰

BREVIARIUM ROMANUM

8 augustus 2016
Pro O.P.: S. P. Dominici, presbyteri


Calarogæ [Caleruega] in Hispania anno circiter 1172-73 natus, Palenciæ theologicis disciplinis incubuit ac misericordia in pauperes enituit. Canonicus Oxomensis [Osma], orationis studio ac regiminis prudentia ut Supprior (1201) profecit. In partibus Tolosanis hæresi Albigensi perturbatis, prædicationis sedulus minister effectus (1206), evangelicæ paupertatis exemplo ac fraterno in doctrina dialogo novam, approbante Innocentio III, fidei proponendæ rationem attulit. Mulierum quoque partem plurimi faciens in evangelizationis labore, monasterium pro illis Prouille fundavit (1206), quod ipsis proficiendi locum præbere et prædicatoribus auxilium vel, pro adiunctis, refugium præstare posset. Quorundam in « prædicatione Iesu Christi » sociorum oblationem in suis excipiens manibus, primam fraternitatem conventualem Tolosæ con- stituit (1215), novi Ordinis ita fundamenta iaciens.

Canonicalem vitam in apostolicam augens sub Augustini Regula (1216), officium verbi, quod tunc episcoporum tantum munus erat, sibi et Ordini suscepit, quem Honorius III approbavit die 22 decembris 1216. Tunc de universali eiusdem Ordi- nis missione Romæ certior factus (18 ianuarii 1217), in Dei gratia confidens et beátæ Mariæ Virginis patrocinio innixus, fratres in universam Europam dispersit (15 augusti 1217), Parisiis et Bononiæ præsertim, præcipuis tunc studiorum centris, onerosam sibi reservans missionem in partibus Italiæ septentrionalibus hæresi cathara infestis.

«Cum Deo semper loquebatur» ut inde «et de Deo» efficaciter loqui posset. Dum fervida prædicatione Deum hominibus tradebat, vi orationis homines ad Deum trahebat. « Ubicumque virum evangelicum verbo se exhibebat et opere. Cum fratribus sociisve nemo communior, nemo iucundior, optimus et summus consolator ». Bononiæ obiit die 6 augusti 1221. Gregorius IX, qui, cardinalis Ostiæ Tiberinæ, familiarissime illo usus fuerat, ipsum sanctorum albo adscripsit die 3 iulii 1234.

AD TERTIAM

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.   Allelúia.

HYMNUS

Certum tenéntes órdinem,
pio poscámus péctore
hora diéi tértia
trinæ virtútis glóriam,

Ut simus habitáculum
illi Sancto Spirítui,
qui quondam in apóstolis
hac hora distribútus est.

Hoc gradiénte órdine,
ornávit cuncta spléndide
regni cæléstis cónditor
ad nostra ætérna prǽmia.

Deo Patri sit glória
eiúsque soli Fílio
cum Spíritu Paráclito,
in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. Caritátem habéte, humilitátem serváte, paupertátem voluntáriam possidéte.

Vel, praesertim in cantu:
Adest dies lætítiæ, quo beátus Domínicus aulam cæléstis cúriæ civis intrat magníficus.

Psalmus 33 (34)
Spes viri in Domino

Gustastis quóniam dulcis Dominus (1 Petr 2, 3).

I

2 Benedícam Dóminum in omni témpore, *
      semper laus eius in ore meo.
3 In Dómino gloriábitur ánima mea, *
      áudiant mansuéti et læténtur.
4 Magnificáte Dóminum mecum, *
      et exaltémus nomen eius in idípsum. –

5 Exquisívi Dóminum, et exaudívit me *
      et ex ómnibus terróribus meis erípuit me.
6 Respícite ad eum, et illuminámini *
      et fácies vestræ non confundéntur.

7 Iste pauper clamávit, †
      et Dóminus exaudívit eum *
      et de ómnibus tribulatiónibus eius salvávit eum.
8 Vallábit ángelus Dómini in circúitu timéntes eum *
      et erípiet eos. –

9 Gustáte et vidéte quóniam suávis est Dóminus; *
      beátus vir, qui sperat in eo.
10 Timéte Dóminum, sancti eius, *
       quóniam non est inópia timéntibus eum.
11 Dívites eguérunt et esuriérunt, *
       inquiréntes autem Dóminum non defícient omni bono.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

II

12 Veníte, fílii, audíte me: *
       timórem Dómini docébo vos.
13 Quis est homo, qui vult vitam, *
       díligit dies, ut vídeat bonum? –

14 Próhibe linguam tuam a malo, *
       et lábia tua ne loquántur dolum.
15 Divérte a malo et fac bonum, *
       inquíre pacem et perséquere eam. –

16 Oculi Dómini super iustos, *
       et aures eius in clamórem eórum.
17 Vultus autem Dómini super faciéntes mala, *
       ut perdat de terra memóriam eórum. –

18 Clamavérunt, et Dóminus exaudívit *
       et ex ómnibus tribulatiónibus eórum liberávit eos.
19 Iuxta est Dóminus iis, qui contríto sunt corde, *
       et confráctos spíritu salvábit. –

20 Multæ tribulatiónes iustórum, *
       et de ómnibus his liberábit eos Dóminus.
21 Custódit ómnia ossa eórum, *
       unum ex his non conterétur. –

22 Interfíciet peccatórem malítia, *
       et, qui odérunt iustum, puniéntur.
23 Rédimet Dóminus ánimas servórum suórum, *
       et non puniéntur omnes, qui sperant in eo.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Psalmus 18 (19), 8-15
Laus Deo, legis Domino

Estote vos perfécti, sicut et Pater vester cælestis perfectus est. (Mt 5, 48)

8  Lex Dómini immaculáta, refíciens ánimam, *
      testimónium Dómini fidéle, sapiéntiam præstans párvulis.
9  Iustítiæ Dómini rectæ, lætificántes corda, *
      præcéptum Dómini lúcidum, illúminans óculos.
10 Timor Dómini mundus, pérmanens in sǽculum sǽculi, *
      iudícia Dómini vera, iusta ómnia simul,
11 desiderabília super aurum et lápidem pretiósum multum *
      et dulcióra super mel et favum stillántem. –

12 Etenim servus tuus erudítur in eis; *
      in custodiéndis illis retribútio multa.
13 Erróres quis intéllegit? †
      Ab occúltis munda me, *
14   et a supérbia custódi servum tuum, ne dominétur mei.
    Tunc immaculátus ero *
      et emundábor a delícto máximo. –

15 Sint ut compláceant elóquia oris mei *
      et meditátio cordis mei in conspéctu tuo.
    Dómine, adiútor meus *
      et redémptor meus.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Caritátem habéte, humilitátem serváte, paupertátem voluntáriam possidéte.

Vel, praesertim in cantu:
Adest dies lætítiæ, quo beátus Domínicus aulam cæléstis cúriæ civis intrat magníficus.

LECTIO BREVIS

1 Cor 2, 4-5
Sermo meus et prædicátio mea non in persuasibílibus humánæ sapiéntiæ verbis, sed in ostensióne Spíritus et virtútis, ut fides vestra non sit in sapiéntia hóminum sed in virtúte Dei.


V.Beátus homo, quem tu erudíeris, Dómine.
R.Et de lege tua docúeris eum.

ORATIO

Orémus:

Adiuvet Ecclésiam tuam, Dómine, beátus Pater Domínicus méritis et doctrínis, atque pro nobis efficiátur piíssimus intervéntor, qui tuæ veritátis éxstitit prædicátor exímius. Per Christum Dóminum nostrum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)