☼ lat ☰

BREVIARIUM ROMANUM

23 iunius 2021
Pro O.P.: B. Innocentii V, papæ


Petrus de Tarantaise, a patrio loco in Francia ubi ortum habuit anno circiter 1224, antea dictus, adulescens conventum Lugdunensem Ordinis Prædicatorum ingressus est. Anno 1255 ad Studium Parisinum cænobii Sancti Iacobi missus, magister sacræ theologiae est effectus. Anno 1259 cum Alberto Magno, Thoma de Aquino, Florentio de Hesdin et Bonhomine Bretone, a Capitulo generali Valentiennensi designatus est ut commissionem extracapitularem «ad promotionem studii» constitueret, ac simul confecta sunt Statuta, charta perennis institutionis scholarum Ordinis.
Ab anno 1259 usque ad annum 1264 et ab anno 1267 usque ad annum 1269 theologicas disciplinas in Academia Parisiensi docuit. Bis docendi munus intermisit, ad regimen Provinciæ Ordinis semel et iterum vocatus (1264-1267; 1269-1272). Anno 1272, invitus, archiepiscopus Lugdunensis est creatus ac postea, nondum episcopus ordinatus, mense maii 1273 factus est cardinalis ordinis episcopalis Ostiæ Tiberinae. Una cum sancto Bonaventura moderatus est negotia maioris momenti in Concilio Lugdunensi, anno 1274, quo Graecorum coniunctio cum latinis probata est.
Magisterio clarus sed honestate vitae morumque suavitate clarior, ad Petri cathedram evectus, mense ianuario anni 1276, nomen sibi imposuit Innocentium. Ecclesiale servitium in æcumenicam unitatem redintegrandam praesertim versum, raptim explevit: « Ecclesiae ostensus, potius quam datus». Obiit enim eodem anno die 22 iunii. Eius cultus confirmatus fuit die 14 martii 1898 a Leone XIII. Sepulcrum vero eius saeculo XVIII terrae motu disparuit.

AD TERTIAM

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.   Allelúia.

HYMNUS

Nunc, Sancte, nobis, Spíritus
unum Patri cum Fílio,
dignáre promptus íngeri
nostro refúsus péctori.

Os, lingua, mens, sensus, vigor
confessiónem pérsonent,
flamméscat igne cáritas,
accéndat ardor próximos.

Per te sciámus da Patrem
noscámus atque Fílium,
te utriúsque Spíritum
credámus omni témpore. Amen.


PSALMODIA

Ant. 1 Clamávi ad te, Dómine; in verba tua supersperávi.

Psalmus 118 (119), 145-152
XIX (Coph)

145 Clamávi in toto corde, exáudi me, Dómine; *
         iustificatiónes tuas servábo.
146 Clamávi ad te, salvum me fac, *
         ut custódiam testimónia tua. –

147 Prævéni dilúculo et clamávi, *
         in verba tua supersperávi.
148 Prævenérunt óculi mei vigílias, *
         ut meditárer elóquia tua. –

149 Vocem meam audi secúndum misericórdiam tuam, Dómine, *
         secúndum iudícium tuum vivífica me.
150 Appropinquavérunt persequéntes me in malítia, *
         a lege autem tua longe facti sunt. –

151 Prope es tu, Dómine, *
         et ómnia præcépta tua véritas.
152 Ab inítio cognóvi de testimóniis tuis, *
         quia in ætérnum fundásti ea.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Clamávi ad te, Dómine; in verba tua supersperávi.

Ant. 2 Dóminus scit cogitatiónes hóminum quóniam vanæ sunt.

Psalmus 93 (94)
Dominus iustorum ultor

Vindex est Dominus de his omnibus: ... non enim vocavit nos Deus in immundítia, sed in sanctificatione. (Cf. 1 Th 4, 6. 7)

I

1 Deus ultiónum, Dómine, *
      Deus ultiónum, effúlge.
2 Exaltáre, qui iúdicas terram, *
      redde retributiónem supérbis. –

3 Usquequo peccatóres, Dómine, *
      úsquequo peccatóres exsultábunt?
4 Effabúntur et loquéntur protérva, *
      gloriabúntur omnes, qui operántur iniquitátem. –

5 Pópulum tuum, Dómine, humíliant *
      et hereditátem tuam vexant.
6 Víduam et ádvenam interfíciunt *
      et pupíllos occídunt.
7 Et dixérunt: "Non vidébit Dóminus, *
      nec intélleget Deus Iacob." –

8 Intellégite, insipiéntes in pópulo, *
      et, stulti, quando sapiétis?
9 Qui plantávit aurem, non áudiet, *
      aut qui finxit óculum, non respíciet?
10 Qui córripit gentes, non árguet, *
      qui docet hóminem sciéntiam?
11 Dóminus scit cogitatiónes hóminum *
      quóniam vanæ sunt.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Dóminus scit cogitatiónes hóminum quóniam vanæ sunt.

Ant. 3 Factus est mihi Dóminus in præsídium et in adiutórium spei meæ.

II

12 Beátus homo, quem tu erudíeris, Dómine, *
       et de lege tua docúeris eum,
13 ut mítiges ei a diébus malis, *
       donec fodiátur peccatóri fóvea.
14 Quia non repéllet Dóminus plebem suam *
       et hereditátem suam non derelínquet.
15 Quia ad iustítiam revertétur iudícium, *
       et sequéntur illam omnes, qui recto sunt corde. –

16 Quis consúrget mihi advérsus malignántes, *
       aut quis stabit mecum advérsus operántes iniquitátem?
17 Nisi quia Dóminus adiúvit me, *
       paulo minus habitásset in loco siléntii ánima mea.
18 Si dicébam: "Motus est pes meus", *
       misericórdia tua, Dómine, sustentábat me.
19 In multitúdine sollicitúdinum meárum in corde meo, *
       consolatiónes tuæ lætificavérunt ánimam meam. –

20 Numquid sociábitur tibi sedes iniquitátis, *
       quæ fingit moléstiam contra præcéptum?
21 Irruunt in ánimam iusti *
       et sánguinem innocéntem condémnant.
22 Et factus est mihi Dóminus in præsídium *
       et Deus meus in rupem refúgii mei;
23 et reddet illis iniquitátem ipsórum, †
       et in malítia eórum dispérdet eos, *
       dispérdet illos Dóminus Deus noster.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Factus est mihi Dóminus in præsídium et in adiutórium spei meæ.

LECTIO BREVIS

1 Cor 10, 24. 31
Nemo, quod suum est, quærat, sed quod alteríus. Sive ergo manducátis sive bíbitis sive áliud quid fácitis, ómnia in glóriam Dei fácite.


V. Bonum est confitéri Dómino.
R. Et psállere nómini tuo, Altíssime.

ORATIO

Orémus:

Dómine, Pater sancte, Deus fidélis, qui promíssum Spíritum misísti, ut hómines per peccátum dispérsos congregáres, fac nos in mundo unitátis pacísque múnera confovére. Per Christum, Dóminum nostrum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)