lat

BREVIARIUM ROMANUM

13 maius 2026
Pro O.P.: B. Imeldæ Lambertini, virginis


Imelda, « alias in sǽculo dicta Maria Magdalena de Lambertinis», nobilibus parentibus, orta est Bononiæ ineunte sǽculo XIV. Inde a primæva iuventute ut « soror monialis » Ordinis sancti Dominici recepta est in monasterio Vallis Petræ, prope Bononiam, ubi adhuc « iuvencula » die 12 maii anno 1333 obiit, in pervigilio dominicæ Ascensionis, post mirandam — ut tradunt antiquæ « memoriæ » — Eucharistiæ receptionem. In Martyrologio monasterii inscriptum fuit: « Quarto Idus maii... obiit soror Imelda de Lambertinis, cui in vita hostia de cælo sibi demissa, a sacerdote accepta, communicata fuit coram multis »; cui alia hinc deprompta « memoria » addit: « et subito emisit spiritum ». Eius corpus e pristino sepulcro monasterii Vallis Petræ, ubi honorifice conditum fuerat, anno 1582 translatum fuit in novum monasterium sanctæ Mariæ Magdalenæ, intra mænia civitatis Bononiæ, quo moniales inde ab anno 1566 migrare debuerant iussu Pii V papæ, ibique permansit usque ad suppressionem Napoleonicam, cum in Ecclésiam sancti Sigismundi translatum fuit, et adhuc hodie exstat, fidelium venerationi expositum. Cultus publicus, eidem beátæ praestitus, approbatus est a Leone XII, die 20 decembris 1826.

AD TERTIAM

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.   Allelúia.

HYMNUS

Iam surgit hora tértia,
qua Christus ascéndit crucem;
nil ínsolens mens cógitet,
inténdat afféctum precis.

Qui corde Christum súscipit,
innóxium sensum gerit
votísque præstat sédulis
Sanctum meréri Spíritum.

Hæc hora, quæ finem dedit
diri vetérno críminis;
hinc iam beáta témpora
cœpére Christi grátia.

Iesu, tibi sit glória,
qui morte victa prǽnites,
cum Patre et almo Spíritu,
in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. Allelúia, allelúia, allelúia.

Psalmus 118 (119), 57-64
VIII (Heth)

57 Pórtio mea Dóminus: *
      dixi custodíre verba tua.

58 Deprecátus sum fáciem tuam in toto corde meo; *
      miserére mei secúndum elóquium tuum. –

59 Cogitávi vias meas *
      et convérti pedes meos in testimónia tua.

60 Festinávi et non sum morátus, *
      ut custódiam præcépta tua. –

61 Funes peccatórum circumpléxi sunt me, *
      et legem tuam non sum oblítus.

62 Média nocte surgébam ad confiténdum tibi *
      super iudícia iustítiæ tuæ.

63 Párticeps ego sum ómnium timéntium te *
      et custodiéntium mandáta tua.

64 Misericórdia tua, Dómine, plena est terra; *
      iustificatiónes tuas doce me.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Psalmus 54 (55), 2-15. 17-24
Contra perfidum amicum

Cœpit Iesus pavere et tædere. (Mc 14, 33)

I

2 Auribus pércipe, Deus, oratiónem meam †
      et ne abscondáris a deprecatióne mea; *

3     inténde mihi et exáudi me.
  Excússus sum in meditatióne mea et conturbátus sum *

4     a voce inimíci et a tribulatióne peccatóris. –

  Quóniam devolvérunt in me iniquitátem *
      et in ira molésti erant mihi.

5 Cor meum torquétur intra me, *
      et formído mortis cécidit super me.

6 Timor et tremor venérunt super me, *
      et contéxit me pavor. –

7 Et dixi: "Quis dabit mihi pennas sicut colúmbæ, *
      et volábo et requiéscam?

8 Ecce elongábo fúgiens *
      et manébo in solitúdine.

9 Exspectábo eum, qui salvum me fáciat *
      a spíritu procéllæ et tempestáte." –

10 Díssipa, Dómine, dívide linguas eórum, *
       quóniam vidi violéntiam et contentiónem in civitáte.
11 Die ac nocte circúmeunt eam super muros eius, †
12    iníquitas et labor et insídiæ in médio eius; *
       et non defécit de platéis eius frauduléntia et dolus. –

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

II

13 Quóniam si inimícus meus maledixísset mihi, *
       sustinuíssem útique;
    et si is, qui óderat me, super me magnificátus fuísset, *
       abscondíssem me fórsitan ab eo.

14 Tu vero, homo coæquális meus, *
       familiáris meus et notus meus,

15 qui simul habúimus dulce consórtium: *
       in domo Dei ambulávimus in concúrsu. –

17 Ego autem ad Deum clamábo, *
       et Dóminus salvábit me.

18 Véspere et mane et merídie meditábor et ingemíscam, *
       et exáudiet vocem meam.

19 Rédimet in pace ánimam meam ab his, qui impúgnant me, *
       quóniam in multis sunt advérsum me.

20 Exáudiet Deus et humiliábit illos, *
       qui est ante sǽcula. –

    Non enim est illis commutátio, *
       et non timuérunt Deum.

21 Exténdit manum suam in sócios; *
       contaminávit fœdus suum.

22 Lene super butýrum est os eius, *
       pugna autem cor illíus:
    mollíti sunt sermónes eius super óleum, *
       et ipsi sunt gládii destrícti. –

23 Iacta super Dóminum curam tuam, †
       et ipse te enútriet; *
       non dabit in ætérnum fluctuatiónem iusto. –

24 Tu vero, Deus, dedúces eos *
       in púteum intéritus.
    Viri sánguinum et dolósi non dimidiábunt dies suos; *
       ego autem sperábo in te, Dómine.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Allelúia, allelúia, allelúia.

LECTIO BREVIS

Cf. Rom 4, 24-25
Crédimus in eum, qui suscitávit Iesum Dóminum nostrum a mórtuis, qui tráditus est propter delícta nostra et suscitátus est propter iustificatiónem nostram.


V. Surréxit Dóminus vere, allelúia.
R. Et appáruit Simóni, allelúia.

ORATIO

Orémus:

Annue nobis, quǽsumus, Dómine, ut, quemádmodum mystério resurrectiónis Fílii tui sollémnia cólimus, ita et in advéntu eius gaudére cum sanctis ómnibus mereámur. Per Christum Dóminum nostrum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)