☼ lat ☰

BREVIARIUM ROMANUM

10 maius 2027
Pro O.P.: S. Antonii de Firenze, episcopi


Antoninus Pierozzi, Florentiæ anno 1389 natus, a B. Ioanne Dominici, qui tunc reformationi conventuum iussu B. Raimundi de Capua intendebat, in Ordine receptus est «pro conventu futuro Fæsulano» anno 1405. Cortonæ novitiatu expleto, Fæsulis ubi novum reformationis centrum erigebatur (1406), propriæ formationi attendit, primus illius conventus filius. Sacerdos factus (1413), vitæ austeritate, prudentia et doctrina prænitens, continuo inde ab anno 1418 Fratres ut prior rexit et ad plenitudinem vitæ promovit Cortonæ, Fæsulis, Neapoli, Romæ ubi auditor Rotæ effectus est clarusque luris canonici magister.

Sumptibus nobilis viri Cosmatis de Medicis anno 1435 præclaro S. Marci conventu Florentiæ ædificato, eidem præfuit ut prior (1436-44) eo ipso tempore quo B. Angelicus in eo divina pingebat et quo, studiis humanitatis pulchre in ipso florentibus, prima in Europa bibliotheca omnibus reserata est (1443). Vicarius generalis Observantiæ in Italia ab anno 1437 effectus, Concilio Florentino interfuit (1438) ac demum archiepiscopus florentinus renuntiatus est (1446) ab Eugenio IV, cognita illius sapientia qui communi elogio « Antoninus consiliorum » vocabatur.

Boni pastoris charismate insignitus, archiepiscopus fuit optimus: vigilanti cura præsens, in pauperes sollicitus, absconditos præsertim pro quibus societatem «Bonorum virorum S. Martini » instituit, hodiernæ rationem socialis adsistentiæ ac servitii præcurrens, beneficus ipse adeo ut omnibus se privaret, reformator cleri severus sed moderatus, pastor, catechista, prædicator præcipue. Multa scripsit doctrina et caritate plena: opus eius princeps, Summa moralis, testatur illum maximum fuisse illius scientiæ magistrum. Obiit die 2 maii 1459. Hadrianus VI die 31 maii 1523 ipsum sanctorum catalogo adscripsit.

AD TERTIAM

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.   Allelúia.

HYMNUS

Iam surgit hora tértia,
qua Christus ascéndit crucem;
nil ínsolens mens cógitet,
inténdat afféctum precis.

Qui corde Christum súscipit,
innóxium sensum gerit
votísque præstat sédulis
Sanctum meréri Spíritum.

Hæc hora, quæ finem dedit
diri vetérno críminis;
hinc iam beáta témpora
cœpére Christi grátia.

Iesu, tibi sit glória,
qui morte victa prǽnites,
cum Patre et almo Spíritu,
in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. Allelúia. Allelúia. Allelúia.

Psalmus 118 (119), 89-96
XII (Lamed)
Meditatio verbi Domini in lege

Mandatum novum do vobis, ut diligatis invicem sicut dilexi vos. (Cf. Io 13, 34)

89 In ætérnum, Dómine, *
      verbum tuum constitútum est in cælo.
90 In generatiónem et generatiónem véritas tua; *
      firmásti terram, et pérmanet. –

91 Secúndum iudícia tua pérmanent hódie, *
      quóniam ómnia sérviunt tibi.
92 Nisi quod lex tua delectátio mea est, *
      tunc forte periíssem in humiliatióne mea. –

93 In ætérnum non oblivíscar mandáta tua, *
      quia in ipsis vivificásti me.
94 Tuus sum ego: salvum me fac, *
      quóniam mandáta tua exquisívi. –

95 Me exspectavérunt peccatóres, ut pérderent me; *
      testimónia tua intelléxi.
96 Omni consummatióni vidi finem, *
      latum præcéptum tuum nimis.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Psalmus 70 (71)
Domine, spes mea a iuventute mea

Spe gaudentes, in tributatione patientes. (Rom 12, 12)

I

1 In te, Dómine, sperávi, *
      non confúndar in ætérnum.
2 In iustítia tua líbera me et éripe me; *
      inclína ad me aurem tuam et salva me. –

3 Esto mihi in rupem præsídii et in domum munítam, *
      ut salvum me fácias,
   quóniam fortitúdo mea *
      et refúgium meum es tu.
4 Deus meus, éripe me de manu peccatóris *
      et de manu contra legem agéntis et iníqui. –

5 Quóniam tu es exspectátio mea, Dómine; *
      Dómine, spes mea a iuventúte mea.
6 Super te inníxus sum ex útero, †
      de ventre matris meæ tu es suscéptor meus; *
      in te laus mea semper.
7 Tamquam prodígium factus sum multis, *
      et tu adiútor fortis. –

8 Repleátur os meum laude tua, *
      tota die magnitúdine tua.
9 Ne proícias me in témpore senectútis; *
       cum defécerit virtus mea, ne derelínquas me. –

10 Quia dixérunt inimíci mei mihi, †
       et, qui observábant ánimam meam, *
       consílium fecérunt in unum
11 dicéntes: "Deus derelíquit eum! †
       Persequímini et comprehéndite eum, *
       quia non est qui erípiat." –

12 Deus, ne elongéris a me; *
       Deus meus, in auxílium meum festína.
13 Confundántur et defíciant adversántes ánimæ meæ; *
       operiántur confusióne et pudóre, qui quærunt mala mihi.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

II

14 Ego autem semper sperábo *
       et adíciam super omnem laudem tuam.
15 Os meum annuntiábit iustítiam tuam, †
       tota die salutáre tuum: *
       quæ dinumeráre nescívi. –

16 Véniam ad poténtias Dómini; *
       Dómine, memorábor iustítiæ tuæ solíus.
17 Deus, docuísti me a iuventúte mea; *
       et usque nunc annuntiábo mirabília tua.
18 Et usque in senéctam et sénium, *
       Deus, ne derelínquas me,
    donec annúntiem bráchium tuum *
       generatióni omni, quæ ventúra est. –

19 Poténtia tua et iustítia tua, Deus, †
       usque in altíssima, qui fecísti magnália: *
       Deus, quis símilis tibi?
20 Quantas ostendísti mihi tribulatiónes multas et malas; †
       íterum vivificásti me *
       et de abýssis terræ íterum reduxísti me.
21 Multiplicábis magnitúdinem meam *
       et convérsus consoláberis me. –

22 Nam et ego confitébor tibi, †
       in psaltério veritátem tuam, Deus meus; *
       psallam tibi in cíthara, Sanctus Israel.
23 Exsultábunt lábia mea, cum cantávero tibi, *
       et ánima mea, quam redemísti;
24 sed et lingua mea tota die meditábitur iustítiam tuam, *
       cum confúsi et revériti fúerint, qui quærunt mala mihi.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Allelúia. Allelúia. Allelúia.

LECTIO BREVIS

Cf. Ap 1, 17c-18
Vidi Fílium hóminis, qui dixit mihi: Noli timére! Ego sum primus et novíssimus, et vivens et fui mórtuus et ecce sum vivens in sǽcula sæculórum et hábeo claves mortis et inférni.


V. Surréxit Dóminus vere, allelúia.
R. Et appáruit Simóni, allelúia.

ORATIO

Orémus:

Advéniat nobis, quǽsumus, Dómine, virtus Spíritus Sancti, qua voluntátem tuam fidéli mente retinére et pia conversatióne deprómere valeámus. Per Christum Dóminum nostrum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)