☼ lat ☰

BREVIARIUM ROMANUM

30 aprilis 2029
Pro O.P.: S. Pii V, papæ


Boschi [prope Alexandriam] in Italia natus anno 1504, Antonius Ghislieri habitum Fratrum Prædicatorum cum nomine Michaële adulescens accepit (1520). Presbyter factus (1528) et titulum lectoris adeptus, sacram theologiam docuit et prior conventualis pluries fuit, morum honestate et austeritate vitæ conspicuus. Commissarius generalis Romanæ Inquisitionis (1551), mox episcopus Nepesinus [Nepi] et Sutrinus [Sutri] a Paulo IV renuntiatus (1556) indeque cardinalis (1557), demum diœcesim Montis Regalis [Mondovi] in Pedemontio a Pio IV regendam accepit (1560).

Ad supremum pastorale munus, Pii nomine, evectus (7 ianuarii 1566), favente S. Carolo Borromeo, animarum saluti et Ecclesiæ reformationi se totum dedit. Fidem catholicam contra novatores strenue defendit ac propagandam curavit et Tridentinæ Synodi decreta in praxim reduxit: Curiam Romanam gradatim funditus reformavit; Cathechismum Romanum publicavit (1566); solidæ cleri institutioni consuluit introductione præ aliis in Seminariis Summæ Theologicæ S. Thomæ de Aquino quem, restrictum tunc tituli usum extendens, quintum «Angelici» nomine Latinæ Ecclesiæ doctorem declaravit (1567); Liturgiæ unitatem et instaurationem efficaciter promovit et editione Breviarii (1568) ac Missalis Romani (1570) stabiliter sanxit; dogmaticæ traditionis unitatem inter Orientalem et Latinam Ecclésiam extollit, iisdem liturgicis titulis quattuor maiores doctores utriusque honorans.

Fidem adversantibus totis viribus atque opibus obstitit, quarum memoranda manet in Turearum classem navalis ab eo parata expeditio; cuius victoria a Christianis principibus Lepanti obtenta (7 octobris 1571) permotus, quam Deiparæ Virginis a Rosario intercessioni ipse tribuit, festivitatem eius instituit (1572). Romæ piissime obiit die 1 maii 1572 et die 1 maii 1672 a Clemente X inter beatos relatus est. Demum a Clemente XI die 22 maii 1712 sanctorum canoni ascriptus est.

Eius corpus Romæ, in basilica S. Mariæ Maioris, honorifice colitur.

AD TERTIAM

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.   Allelúia.

HYMNUS

Iam surgit hora tértia,
qua Christus ascéndit crucem;
nil ínsolens mens cógitet,
inténdat afféctum precis.

Qui corde Christum súscipit,
innóxium sensum gerit
votísque præstat sédulis
Sanctum meréri Spíritum.

Hæc hora, quæ finem dedit
diri vetérno críminis;
hinc iam beáta témpora
cœpére Christi grátia.

Iesu, tibi sit glória,
qui morte victa prǽnites,
cum Patre et almo Spíritu,
in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. Allelúia, allelúia, allelúia.

Psalmus 18 (19), 8-15
Laus Deo, legis Domino

Estote vos perfécti, sicut et Pater vester cælestis perfectus est. (Mt 5, 48)

8  Lex Dómini immaculáta, refíciens ánimam, *
      testimónium Dómini fidéle, sapiéntiam præstans párvulis.
9  Iustítiæ Dómini rectæ, lætificántes corda, *
      præcéptum Dómini lúcidum, illúminans óculos.
10 Timor Dómini mundus, pérmanens in sǽculum sǽculi, *
      iudícia Dómini vera, iusta ómnia simul,
11 desiderabília super aurum et lápidem pretiósum multum *
      et dulcióra super mel et favum stillántem. –

12 Etenim servus tuus erudítur in eis; *
      in custodiéndis illis retribútio multa.
13 Erróres quis intéllegit? †
      Ab occúltis munda me, *
14   et a supérbia custódi servum tuum, ne dominétur mei.
    Tunc immaculátus ero *
      et emundábor a delícto máximo. –

15 Sint ut compláceant elóquia oris mei *
      et meditátio cordis mei in conspéctu tuo.
    Dómine, adiútor meus *
      et redémptor meus.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Psalmus 7
Oratio iusti calumniam patientis

Ecce iudex ante ianuam assistit (Iac 5, 9)

I

2 Dómine Deus meus, in te sperávi; *
      salvum me fac ex ómnibus persequéntibus me et líbera me,
3 ne quando rápiat ut leo ánimam meam *
      discérpens, dum non est qui salvum fáciat. –

4 Dómine Deus meus, si feci istud, *
      si est iníquitas in mánibus meis
5 si réddidi retribuénti mihi mala *
      et exspoliávi inimícum meum dimíttens inánem,
6 persequátur inimícus ánimam meam et comprehéndat †
      et concúlcet in terra vitam meam *
      et glóriam meam in púlverem dedúcat. –

7 Exsúrge, Dómine, in ira tua *
      et exaltáre contra indignatiónem inimicórum meórum
   et exsúrge, Deus meus, *
      in iudício, quod mandásti.
8 Et synagóga populórum circúmdabit te, †
      et super hanc in altum regrédere: *
      Dóminus iúdicat pópulos.
9 Iúdica me, Dómine, secúndum iustítiam meam *
       et secúndum innocéntiam meam, quæ est in me.
10 Consumátur nequítia peccatórum; †
       et iustum confírma, *
       scrutans corda et renes Deus iustus.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

II

11 Adiutórium meum apud Deum, *
       qui salvos facit rectos corde.
12 Deus iudex iustus, *
       fortis, iráscens per síngulos dies.
13 Nonne íterum gládium suum exácuit, *
       arcum suum teténdit et parávit illum?
14 Et parávit sibi vasa mortis, *
       sagíttas suas ardéntes effécit. –

15 Ecce partúriit iniustítiam, *
       concépit dolórem et péperit iniquitátem;
16 lacum apéruit et effódit eum *
       et íncidit in fóveam, quam fecit.
17 Convertétur dolor eius in caput eius, *
       et in vérticem ipsíus iníquitas eius descéndet.
18 Confitébor Dómino secúndum iustítiam eius *
       et psallam nómini Dómini Altíssimi.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Allelúia, allelúia, allelúia.

LECTIO BREVIS

Cf. Ap 1, 17c-18
Vidi Fílium hóminis, qui dixit mihi: Noli timére! Ego sum primus et novíssimus, et vivens et fui mórtuus et ecce sum vivens in sǽcula sæculórum et hábeo claves mortis et inférni.


V. Surréxit Dóminus vere, allelúia.
R. Et appáruit Simóni, allelúia.

ORATIO

Orémus:

Deus, qui fidélium mentes uníus éfficis voluntátis, da pópulis tuis id amáre quod prǽcipis, id desideráre quod promíttis, ut, inter mundánas varietátes, ibi nostra fixa sint corda, ubi vera sunt gáudia. Per Christum Dóminum nostrum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)