Do | II | III | IV | V | VI | Sa |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 |
PER ANNUM, hebd. I
Pro O.P.: SS. Francisci Fernandez de Capillas, presbyteri, Petri Sans, episcopi, et sociorum, martyrum in Sina, memoria
Communia non applicare
horas componere
ordinarium
officum defunctorum
dedicationis ecclesiæ
BREVIARIUM ROMANUM
Ceteri martyres Ordinis Prædicatorum sodales in Beatorum numerum a Leone XIII omnes simul relati sunt die 14 maii 1893. E quibus Petrus Sans y Jordá ortus erat in oppido Ascó, apud Tarraconam, die 3 septembris 1680, et conventui Leridensi affiliatus, in Sinam anno 1715 pervenit. Humanitate, audacia et apostolica caritate fervens, episcopus factus est anno 1729; opere missionali anno 1738 resumpto, in carcerem inclusus est (1746). Capite obtruncato obiit die 26 maii 1747.
Franciscus Serrano Frías ortus est in oppido Huériya (Granada) die 4 decembris 1695. Conventui Granatensi “de Sancta Cruce Regia” affiliatus, in Philippinas insulas perrexit (1725) atque Sinam adiit (1738). Cum captus esset (1746) et in carcere detentus, nuntium accepit de sua nominatione ad episcopatum, sed consecrari non potuit. Suffocatus interiit die 25 octobris 1748, corpusque eius combustum est; reliquiæ tantum ex eo supersunt. Austeritas eius celebratur, una cum Rosarii devotione atque impigra alacritas missionaria.
Ex eodem conventu Granatensi ortus est Ioannes Alcober Figuera, qui presbyter factus (1694) ad Manilam perrexit annoque 1741 vicarius provincialis pro missione Sinensi creatus est. Zelo apostolico compulsus deprehensus est (1746) et suspensus interiit die 28 octobris 1748; corpus eius combustum est.
Ioachim Royo Pérez (1691-1748) natus est in oppido Hinojosa (Tenuel) et conventui “del Pilar” Valenciæ est affiliatus; adhuc in studiis positus Manilam profectus est (1712), et exinde in Sinam transiit (1715). Hic anno 1746 captus est atque die 28 octobris anni 1748 una cum aliis sociis per suffocationem est interfectus atque corpora eorum combusta sunt. Ex eo paucæ exstant reliquiæ. Singulari pietate magnoque apostolico zelo prǽditum se exhibuit.
Franciscus Díaz del Rincón (1713-1748), hispalensis, conventui Ecijensi affiliatus, presbyter factus est Avilæ atque in Sinam pervenit (1738), ubi captus est anno 1746. Longos post labores die 28 octobris anni 1748 suspensus interiit corpusque eius combustum est. Vir magnæ pietatis ac strenuæ pænitentiæ dictus est.
V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.
HYMNUS
Dicámus laudes Dómino
fervénte prompti spíritu;
hora volúta séxies
nos ad orándum próvocat.
In hac enim fidélibus
veræ salútis glória,
beáti Agni hóstia,
crucis virtúte rédditur.
Cuius luce claríssima
tenébricat merídies;
sumámus toto péctore
tanti splendóris grátiam.
Deo Patri sit glória
eiúsque soli Fílio
cum Spíritu Paráclito,
in sempitérna sǽcula. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1 Viam mandatórum tuórum curram, quia dilatásti cor meum.
25 Adhǽsit púlveri ánima mea; *
vivífica me secúndum verbum tuum.
26 Vias meas enuntiávi, et exaudísti me; *
doce me iustificatiónes tuas. –
27 Viam mandatórum tuórum fac me intellégere, *
et exercébor in mirabílibus tuis.
28 Lacrimáta est ánima mea præ mæróre; *
érige me secúndum verbum tuum. –
29 Viam mendácii avérte a me *
et legem tuam da mihi benígne.
30 Viam veritátis elégi, *
iudícia tua propósui mihi. –
31 Adhǽsi testimóniis tuis, Dómine; *
noli me confúndere.
32 Viam mandatórum tuórum curram, *
quia dilatásti cor meum.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 1 Viam mandatórum tuórum curram, quia dilatásti cor meum.
Ant. 2 In Dómino sperans, non infirmábor.
Elegit nos Deus in Christo, ut essemus sancti et immaculati. (Eph 1, 4)
1 Iúdica me, Dómine, †
quóniam ego in innocéntia mea ingréssus sum *
et in Dómino sperans non infirmábor.
2 Proba me, Dómine, et tenta me; *
ure renes meos et cor meum. –
3 Quóniam misericórdia tua ante óculos meos est, *
et ambulávi in veritáte tua.
4 Non sedi cum viris vanitátis *
et cum occúlte agéntibus non introíbo.
5 Odívi ecclésiam malignántium *
et cum ímpiis non sedébo. –
6 Lavábo in innocéntia manus meas *
et circúmdabo altáre tuum, Dómine,
7 ut audítas fáciam voces laudis *
et enárrem univérsa mirabília tua.
8 Dómine, diléxi habitáculum domus tuæ *
et locum habitatiónis glóriæ tuæ. –
9 Ne cólligas cum ímpiis ánimam meam *
et cum viris sánguinum vitam meam,
10 in quorum mánibus iniquitátes sunt, *
déxtera eórum repléta est munéribus.
11 Ego autem in innocéntia mea ingréssus sum, *
rédime me et miserére mei. –
12 Pes meus stetit in dirécto, *
in ecclésiis benedícam Dómino.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 2 In Dómino sperans, non infirmábor.
Ant. 3 In Dómino sperávit cor meum, et adiútus sum.
Pater, gratias ago tibi quóniam audisti me. (Io 11, 41)
1 Ad te, Dómine, clamábo; *
Deus meus, ne síleas a me.
Nequándo táceas a me, *
et assimilábor descendéntibus in lacum. –
2 Exáudi vocem deprecatiónis meæ, dum clamo ad te, *
dum extóllo manus meas ad templum sanctum tuum.
3 Ne simul trahas me cum peccatóribus *
et cum operántibus iniquitátem.
Qui loquúntur pacem cum próximo suo, *
mala autem in córdibus eórum. –
6 Benedíctus Dóminus, †
quóniam exaudívit vocem deprecatiónis meæ; *
7 Dóminus adiútor meus et protéctor meus,
in ipso sperávit cor meum, et adiútus sum, †
et exsultávit cor meum, *
et in cántico meo confitébor ei.
8 Dóminus fortitúdo plebi suæ *
et refúgium salvatiónum christi sui est.
9 Salvum fac pópulum tuum et bénedic hereditáti tuæ *
et pasce eos et extólle illos usque in ætérnum.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 3 In Dómino sperávit cor meum, et adiútus sum.
LECTIO BREVIS
ORATIO
Orémus:
Dómine Iesu Christe, qui hora sexta, univérso mundo in ténebris constitúto, pro redemptióne nostra crucis lignum ínnocens ascendísti, illam
nobis lucem semper concéde, per quam ad ætérnam vitam perveníre mereámur. Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.
Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:
Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.
Breviarium Romanum
textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)