☼ lat ☰

BREVIARIUM ROMANUM

28 ianuarius 2010
Pro O.P.: S. Thomæ de Aquino, presbyteri et Ecclesiæ doctoris


In castello Roccasecca [Italia] natus est a. 1225. A prima iuventute Ordinem Prædicatorum elegit Neapoli (a. 1244) contra suorum voluntatem. Ad principaliora studiorum centra illius temporis accedens (Coloniam, Parisios, Romam, Neapolim), vitæ innocentia et præclara in regularibus observantiis fidelitate summopere enituit. Munus Ordini proprium, idest verbi Dei ministerium in voluntaria paupertate, in eo formam induit diuturni laboris theologici: veritatis studiose investigandæ, peramanter contemplandæ aliisque tradendæ. Proprias itaque vires totaliter in servitium veritatis impendit, ipsam assequendi cupidus, undique provenientem amplectens, illamque aliis participandi desiderio flagrans. Humilitate ac humanissima conversatione prænitens, magister extitit sacræ doctrinæ excelsus atque evangelicæ veritatis gratiosus prædicator. Plura, divina et humana sapientia referta, tradidit quæ arctissimam cohærentiam inter divinam revelationem et humanæ rationis inventa pulchre commonstrant.

Christo Salvatori devotissimus, signanter in Crucis passione et in Eucharistiæ mysterio — quod liturgicis compositionibus extulit — filiali quoque erga Deiparam Virginem Mariam pietate flagravit. Obiit Fossæ Novæ [Fossanova], die 7 martii 1274, cum ad Lugdunense Concilium iter faceret. A Ioanne XXII, die 18 iulii 1323 in sanctorum numerum relatus fuit. A S. Pio V, die 11 aprilis 1567 quintus Latinæ Ecclesiæ Doctor declaratus est. A Leone XIII, die 4 augusti 1880, omnium Universitatum et Scholarum catholicarum Patronus proclamatus fuit. Eius festum, attentis liturgiæ instauratæ rationibus, hodierna celebratur die in qua translatio ipsius corporis Tolosam recolitur.

AD SEXTAM

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.   Allelúia.

HYMNUS

Dicámus laudes Dómino
fervénte prompti spíritu;
hora volúta séxies
nos ad orándum próvocat.

In hac enim fidélibus
veræ salútis glória,
beáti Agni hóstia,
crucis virtúte rédditur.

Cuius luce claríssima
tenébricat merídies;
sumámus toto péctore
tanti splendóris grátiam.

Deo Patri sit glória
eiúsque soli Fílio
cum Spíritu Paráclito,
in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Súscipe me, Dómine, secúndum elóquium tuum, et vivam.

Psalmus 118 (119), 113-120
XV (Samech)

113 Dúplices corde ódio hábui *
         et legem tuam diléxi.
114 Tegmen et scutum meum es tu, *
         et in verbum tuum supersperávi. –

115 Declináte a me, malígni, *
         et servábo præcépta Dei mei.
116 Súscipe me secúndum elóquium tuum, et vivam; *
         et non confúndas me ab exspectatióne mea. –

117 Susténta me, et salvus ero *
         et delectábor in iustificatiónibus tuis semper.
118 Sprevísti omnes discedéntes a iustificatiónibus tuis, *
         quia mendácium cogitátio eórum. –

119 Quasi scóriam delésti omnes peccatóres terræ; *
         ídeo diléxi testimónia tua.
120 Hórruit a timóre tuo caro mea; *
         a iudíciis enim tuis tímui.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Súscipe me, Dómine, secúndum elóquium tuum, et vivam.

Ant. 2 Adiuva nos, Deus salutáris nostri, et propítius esto peccátis nostris.

Psalmus 78 (79), 1-5. 8-11. 13
Super Ierusalem lamentatio

Si cognovisses et tu ... quæ ad pacem tibi! (Lc 19, 42)

1 Deus, venérunt gentes in hereditátem tuam, †
      polluérunt templum sanctum tuum, *
      posuérunt Ierúsalem in ruínas.
2 Dedérunt morticína servórum tuórum escas volatílibus cæli, *
      carnes sanctórum tuórum béstiis terræ.
3 Effudérunt sánguinem eórum tamquam aquam in circúitu Ierúsalem, *
      et non erat qui sepelíret.
4 Facti sumus oppróbrium vicínis nostris, *
      subsannátio et illúsio his, qui in circúitu nostro sunt. –

5 Usquequo, Dómine? †
      Irascéris in finem? *
      Accendétur velut ignis zelus tuus? –

   6     [Effunde iram tuam in gentes, quae te non noverunt, *
         et in regna, quae nomen tuum non invocaverunt,
   7     quia comederunt Iacob *
         et sedem eius desolaverunt.]

8 Ne memíneris iniquitátum patrum nostrórum, †
      cito antícipent nos misericórdiæ tuæ, *
      quia páuperes facti sumus nimis.
9 Adiuva nos, Deus salutáris nostri, *
      propter glóriam nóminis tui et líbera nos;
   et propítius esto peccátis nostris *
       propter nomen tuum. –

10 Quare dicent in géntibus: "Ubi est Deus eórum?" †
       Innotéscat in natiónibus coram óculis nostris *
       últio sánguinis servórum tuórum, qui effúsus est.
11 Intróeat in conspéctu tuo gémitus compeditórum; †
       secúndum magnitúdinem bráchii tui *
       supérstites relínque fílios mortis. –

   12     [Et redde vicinis nostris septuplum in sinu eorum, *
         improperium ipsorum, quod exprobraverunt tibi, Domine.]

13 Nos autem, pópulus tuus et oves páscuæ tuæ, *
       confitébimur tibi in sǽculum:
     in generatiónem et generatiónem *
       annuntiábimus laudem tuam.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Adiuva nos, Deus salutáris nostri, et propítius esto peccátis nostris.

Ant. 3 Deus virtútum, réspice de cælo, et vísita víneam istam.

Psalmus 79 (80)
Visita, Domine, vineam tuam

Veni, Domine Iesu. (Ap 22, 20)

2 Qui pascis Israel, inténde, *
      qui dedúcis velut ovem Ioseph.
   Qui sedes super chérubim, effúlge *
3     coram Ephraim, Béniamin et Manásse.
   Excita poténtiam tuam et veni, *
      ut salvos fácias nos. –

4 Deus, convérte nos, *
      illústra fáciem tuam, et salvi érimus. –

5 Dómine Deus virtútum, *
      quoúsque irascéris super oratiónem pópuli tui?
6 Cibásti nos pane lacrimárum *
      et potum dedísti nobis in lácrimis copióse.
7 Posuísti nos in contradictiónem vicínis nostris, *
      et inimíci nostri subsannavérunt nos. –

8 Deus virtútum, convérte nos, *
      illústra fáciem tuam, et salvi érimus. –

9 Víneam de Ægýpto transtulísti, *
       eiecísti gentes et plantásti eam.
10 Purgásti locum in conspéctu eius, *
       plantásti radíces eius, et implévit terram.
11 Opérti sunt montes umbra eius *
       et ramis eius cedri Dei;
12 exténdit pálmites suos usque ad mare *
       et usque ad Flumen propágines suas. –

13 Ut quid destruxísti macériam eius, *
       et vindémiant eam omnes, qui prætergrediúntur viam?
14 Exterminávit eam aper de silva, *
       et singuláris ferus depástus est eam. –

15 Deus virtútum, convértere, *
       réspice de cælo et vide et vísita víneam istam. -

16 Et prótege eam, quam plantávit déxtera tua, *
       et super fílium hóminis, quem confirmásti tibi.
17 Incénsa est igni et suffóssa; *
       ab increpatióne vultus tui períbunt.
18 Fiat manus tua super virum déxteræ tuæ, *
       super fílium hóminis, quem confirmásti tibi.
19 Et non discedémus a te, vivificábis nos, *
       et nomen tuum invocábimus. –

20 Dómine Deus virtútum, convérte nos *
       et illústra fáciem tuam, et salvi érimus. –

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Deus virtútum, réspice de cælo, et vísita víneam istam.

LECTIO BREVIS

Iac 1, 5-6
Si quis vestrum índiget sapiéntia, póstulet a Deo, qui dat ómnibus affluénter et non impróperat, et dábitur ei. Póstulet autem in fide, nihil hǽsitans; qui enim hǽsitat, símilis est flúctui maris, qui a vento movétur et circumfértur.


V. In corde eius requiévit sapiéntia.
R. Et prudéntia in sermóne oris illíus.

ORATIO

Orémus:

Deus, qui beátum Thomam sapiéntiæ tuæ præcónem, ac sanctitátis vitæ exémplar Ecclésiæ tuæ próvide tribuísti, illíus méritis et exémplo, te nobis iúgiter concéde et veráciter quǽrere, et super ómnia dilígere. Per Christum Dóminum nostrum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)