Do | II | III | IV | V | VI | Sa |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 |
Feria Quinta post Cineres
Pro O.P.: B. Ioannis de Fiesole seu B. Angelici, presbyteri, pro commemoratione
Communia non applicare
horas componere
ordinarium
officum defunctorum
dedicationis ecclesiæ
BREVIARIUM ROMANUM
Sacro presbyteratu insignitus, eiusdem conventus vicarium bis et priorem posterius egit. Arcta nixus fidelitate erga religionis officia, divina mysteria oratione et studio in tabulis altarium Fæsulis pinxit (c. 1425-1438); Florentiæ vero, apud S. Marcum, rogatu magni patris Antonini tunc prioris, claustrum et aulam capituli, cellas et andrones, udo illito opere, exornavit (1439-1445). Romam ab Eugenio IV accitus, duo sacella depinxit in basilica S. Petri et in ædibus Vaticanis; ex mandato autem papæ Nicolai V, qui eum venerabatur ob vitæ integritatem et morum excellentiam, privatum ipsius sacellum et zotheculam exornavit (1445-1449). Cortonæ quoque, in conventu S. Dominici (1438) et Urbeveteri, in Ecclésia cathedrali (1447) adlaboravit. Florentinum archiepiscopatum, sibimet ab Eugenio IV oblatum, demisse recusavit, suadens ut dignitas illa Antonino tribueretur.
Romæ, apud S. Mariam supra Minervam, die 18 februarii 1455 beato transitu requievit in pace; ibique eius marmoreum sepulcrum super terram, cum illius imagine, adhuc exstat. Fuit Frater Ioannes vir simplex et rectus, pauper et humilis; in picturis vero devotus et suavis, ornatus et facilis. Quapropter, mirabili quodam virtutum et artis compendio, Beatus Angelicus reverenter est appellatus. Cuius sanctitatis et ingenii fama late ubique celebratur.
In eius igitur honorem et artis sacræ augmentum Ioannes Paulus II, die 3 octobris 1982, cultum liturgicum universo Prædicatorum Ordini concessit.
V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.
HYMNUS
Qua Christus hora sítiit
crucem vel in qua súbiit,
quos præstat in hac psállere
ditet siti iustítiæ.
Simul sit his esúries,
quam ipse de se sátiet,
crimen sit ut fastídium
virtúsque desidérium.
Charísma Sancti Spíritus
sic ínfluat psalléntibus,
ut carnis æstus frígeat
et mentis algor férveat.
Christum rogámus et Patrem,
Christi Patrísque Spíritum;
unum potens per ómnia,
fove precántes, Trínitas. Amen.
PSALMODIA
Ant. Vivo ego, dicit Dóminus; nolo mortem peccatóris, sed ut magis convertátur et vivat.
153 Vide humiliatiónem meam et éripe me, *
quia legem tuam non sum oblítus.
154 Iúdica causam meam et rédime me; *
propter elóquium tuum vivífica me. –
155 Longe a peccatóribus salus, *
quia iustificatiónes tuas non exquisiérunt.
156 Misericórdiæ tuæ multæ, Dómine; *
secúndum iudícia tua vivífica me. –
157 Multi, qui persequúntur me et tríbulant me; *
a testimóniis tuis non declinávi.
158 Vidi prævaricántes, et tǽduit me, *
quia elóquia tua non custodiérunt. –
159 Vide quóniam mandáta tua diléxi, Dómine; *
secúndum misericórdiam tuam vivífica me.
160 Princípium verbórum tuórum véritas, *
in ætérnum ómnia iudícia iustítiæ tuæ.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
„Benedicat te Dominus ex Sion“, id est: ex Ecclésia sua. (Arnobius)
1 Beátus omnis, qui timet Dóminum, *
qui ámbulat in viis eius. –
2 Labóres mánuum tuárum manducábis, *
beátus es, et bene tibi erit.
3 Uxor tua sicut vitis fructífera *
in latéribus domus tuæ;
fílii tui sicut novéllæ olivárum *
in circúitu mensæ tuæ. –
4 Ecce sic benedicétur homo, *
qui timet Dóminum.
5 Benedícat tibi Dóminus ex Sion, *
et vídeas bona Ierúsalem ómnibus diébus vitæ tuæ;
6 et vídeas fílios filiórum tuórum. *
Pax super Israel!
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ecclésia loquitur de iis quæ tolerat. (S. Augustinus)
1 Sæpe expugnavérunt me a iuventúte mea, *
dicat nunc Israel,
2 sæpe expugnavérunt me a iuventúte mea, *
étenim non potuérunt advérsum me.
3 Supra dorsum meum aravérunt aratóres, *
prolongavérunt sulcos suos.
4 Dóminus autem iustus *
concídit cervíces peccatórum. –
5 Confundántur et convertántur retrórsum *
omnes, qui odérunt Sion.
6 Fiant sicut fenum tectórum *
quod, priúsquam evellátur, exáruit;
7 de quo non implévit manum suam, qui metit, *
et sinum suum, qui manípulos cólligit.
8 Et non dixérunt, qui præteríbant: †
„Benedíctio Dómini super vos, *
benedícimus vobis in nómine Dómini.“
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Vivo ego, dicit Dóminus; nolo mortem peccatóris, sed ut magis convertátur et vivat.
LECTIO BREVIS
ORATIO
Orémus:
Actiónes nostras, quǽsumus, Dómine, aspirándo prǽveni et adiuvándo proséquere, ut cuncta nostra operátio a te semper incípiat,
et per te cœpta finiátur. Per Christum Dóminum nostrum.
Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:
Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.
Breviarium Romanum
textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)