☼ lat ☰

BREVIARIUM ROMANUM

10 maius 2010
Pro O.P.: S. Antonii de Firenze, episcopi


Antoninus Pierozzi, Florentiæ anno 1389 natus, a B. Ioanne Dominici, qui tunc reformationi conventuum iussu B. Raimundi de Capua intendebat, in Ordine receptus est «pro conventu futuro Fæsulano» anno 1405. Cortonæ novitiatu expleto, Fæsulis ubi novum reformationis centrum erigebatur (1406), propriæ formationi attendit, primus illius conventus filius. Sacerdos factus (1413), vitæ austeritate, prudentia et doctrina prænitens, continuo inde ab anno 1418 Fratres ut prior rexit et ad plenitudinem vitæ promovit Cortonæ, Fæsulis, Neapoli, Romæ ubi auditor Rotæ effectus est clarusque luris canonici magister.

Sumptibus nobilis viri Cosmatis de Medicis anno 1435 præclaro S. Marci conventu Florentiæ ædificato, eidem præfuit ut prior (1436-44) eo ipso tempore quo B. Angelicus in eo divina pingebat et quo, studiis humanitatis pulchre in ipso florentibus, prima in Europa bibliotheca omnibus reserata est (1443). Vicarius generalis Observantiæ in Italia ab anno 1437 effectus, Concilio Florentino interfuit (1438) ac demum archiepiscopus florentinus renuntiatus est (1446) ab Eugenio IV, cognita illius sapientia qui communi elogio « Antoninus consiliorum » vocabatur.

Boni pastoris charismate insignitus, archiepiscopus fuit optimus: vigilanti cura præsens, in pauperes sollicitus, absconditos præsertim pro quibus societatem «Bonorum virorum S. Martini » instituit, hodiernæ rationem socialis adsistentiæ ac servitii præcurrens, beneficus ipse adeo ut omnibus se privaret, reformator cleri severus sed moderatus, pastor, catechista, prædicator præcipue. Multa scripsit doctrina et caritate plena: opus eius princeps, Summa moralis, testatur illum maximum fuisse illius scientiæ magistrum. Obiit die 2 maii 1459. Hadrianus VI die 31 maii 1523 ipsum sanctorum catalogo adscripsit.

AD SEXTAM

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.   Allelúia.

HYMNUS

Veníte, servi, súpplices,
et mente et ore extóllite
dignis beátum láudibus
nomen Dei cum cántico.

Hoc namque tempus illud est,
quo sæculórum iúdicem
iniústa morti trádidit
mortálium senténtia.

Et nos amóre débito,
timóre iusto súbditi,
advérsus omnes ímpetus
quos sævus hostis íncutit,

Unum rogémus et Patrem
Deum regémque Fílium
simúlque Sanctum Spíritum,
in Trinitáte Dóminum. Amen.

PSALMODIA

Ant. Allelúia, allelúia, allelúia.

Psalmus 118 (119), 41-48
VI (Vau)

41 Et véniat super me misericórdia tua, Dómine, *
      salutáre tuum secúndum elóquium tuum.
42 Et respondébo exprobrántibus mihi verbum, *
      quia sperávi in sermónibus tuis. –

43 Et ne áuferas de ore meo verbum veritátis usquequáque, *
      quia in iudíciis tuis supersperávi.
44 Et custódiam legem tuam semper, *
      in sǽculum et in sǽculum sǽculi. –

45 Et ambulábo in latitúdine, *
      quia mandáta tua exquisívi.
46 Et loquar de testimóniis tuis in conspéctu regum *
      et non confúndar. –

47 Et delectábor in præcéptis tuis, *
      quæ diléxi.
48 Et levábo manus meas ad præcépta tua, quæ diléxi; *
      et exercébor in iustificatiónibus tuis.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Psalmus 39 (40), 2-14. 17-18
Gratiarum actio et auxilii petitio

hóstiam et oblationem noluisti, corpus autem aptasti mihi. (Hebr 10, 5)

I

2 Exspéctans exspectávi Dóminum, *
      et inténdit mihi.
3 Et exaudívit clamórem meum *
      et edúxit me de lacu misériæ et de luto fæcis;
   et státuit super petram pedes meos *
      et firmávit gressus meos.
4 Et immísit in os meum cánticum novum, *
      carmen Deo nostro. –

   Vidébunt multi et timébunt *
      et sperábunt in Dómino.
5 Beátus vir, qui pósuit Dóminum spem suam *
      et non respéxit supérbos et declinántes in mendácium.
6 Multa fecísti tu, Dómine Deus meus, mirabília tua, †
      et cogitatiónes tuas pro nobis: *
      non est qui símilis sit tibi.
   Si nuntiáre et éloqui volúero, *
      multiplicabúntur super númerum. –

7 Sacrifícium et oblatiónem noluísti, *
      aures autem fodísti mihi.
  Holocáustum et pro peccáto non postulásti, *
8    tunc dixi: "Ecce vénio.
  In volúmine libri scriptum est de me. *
9    Fácere voluntátem tuam,
  Deus meus, vólui; *
      et lex tua in præcórdiis meis."

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

II

10 Annuntiávi iustítiam tuam in ecclésia magna; *
       ecce lábia mea non prohibébo, Dómine, tu scisti.
11 Iustítiam tuam non abscóndi in corde meo, *
       veritátem tuam et salutáre tuum dixi.
    Non abscóndi misericórdiam tuam *
      et veritátem tuam ab ecclésia magna. –

12 Tu autem, Dómine, ne prohíbeas miseratiónes tuas a me; *
       misericórdia tua et véritas tua semper suscípiant me,
13 quóniam circumdedérunt me mala, quorum non est númerus; †
       comprehendérunt me iniquitátes meæ, *
       et non pótui vidére.
    Multiplicátæ sunt super capíllos cápitis mei, *
       et cor meum derelíquit me. –

14 Compláceat tibi, Dómine, ut éruas me; *
       Dómine, ad adiuvándum me festína.
17 Exsúltent et læténtur in te omnes quæréntes te *
       et dicant semper: "Magnificétur Dóminus", qui díligunt salutáre tuum.
 18 Ego autem egénus et pauper sum; *
       Dóminus sollícitus est mei.
    Adiútor meus et liberátor meus tu es; *
       Deus meus, ne tardáveris.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Allelúia, allelúia, allelúia.

LECTIO BREVIS

Rom 13, 8-10
Némini quidquam debeátis nisi ut ínvicem diligátis: qui enim díligit próximum, legem implévit. Nam: Non adulterábis, non occídes, non furáberis, non concupísces, et si quod est áliud mandátum, in hoc verbo instaurátur: Díliges próximum tuum tamquam teípsum. Diléctio próximo malum non operátur; plenitúdo ergo legis est diléctio.


V. Beati qui esúriunt et sítiunt iustítiam, allelúia.
R. Quóniam saturabúntur, allelúia.

ORATIO

Orémus:

Deus, qui beátum Antonínum epíscopum sapiéntiæ dono mirábilem effecísti, infúnde quǽsumus, fámulis tuis spíritum intellegéntiæ, veritátis et pacis, ut, quæ tibi plácita sunt, toto corde cognóscant et ágnita tota virtúte secténtur. Per Christum Dóminum nostrum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)