☼ lat ☰

BREVIARIUM ROMANUM

13 maius 2011
Pro O.P.: B. Imeldæ Lambertini, virginis


Imelda, « alias in sǽculo dicta Maria Magdalena de Lambertinis», nobilibus parentibus, orta est Bononiæ ineunte sǽculo XIV. Inde a primæva iuventute ut « soror monialis » Ordinis sancti Dominici recepta est in monasterio Vallis Petræ, prope Bononiam, ubi adhuc « iuvencula » die 12 maii anno 1333 obiit, in pervigilio dominicæ Ascensionis, post mirandam — ut tradunt antiquæ « memoriæ » — Eucharistiæ receptionem. In Martyrologio monasterii inscriptum fuit: « Quarto Idus maii... obiit soror Imelda de Lambertinis, cui in vita hostia de cælo sibi demissa, a sacerdote accepta, communicata fuit coram multis »; cui alia hinc deprompta « memoria » addit: « et subito emisit spiritum ». Eius corpus e pristino sepulcro monasterii Vallis Petræ, ubi honorifice conditum fuerat, anno 1582 translatum fuit in novum monasterium sanctæ Mariæ Magdalenæ, intra mænia civitatis Bononiæ, quo moniales inde ab anno 1566 migrare debuerant iussu Pii V papæ, ibique permansit usque ad suppressionem Napoleonicam, cum in Ecclésiam sancti Sigismundi translatum fuit, et adhuc hodie exstat, fidelium venerationi expositum. Cultus publicus, eidem beátæ praestitus, approbatus est a Leone XII, die 20 decembris 1826.

AD SEXTAM

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.   Allelúia.

HYMNUS

Veníte, servi, súpplices,
et mente et ore extóllite
dignis beátum láudibus
nomen Dei cum cántico.

Hoc namque tempus illud est,
quo sæculórum iúdicem
iniústa morti trádidit
mortálium senténtia.

Et nos amóre débito,
timóre iusto súbditi,
advérsus omnes ímpetus
quos sævus hostis íncutit,

Unum rogémus et Patrem
Deum regémque Fílium
simúlque Sanctum Spíritum,
in Trinitáte Dóminum. Amen.

PSALMODIA

Ant. Allelúia, allelúia, allelúia.

Psalmus 21 (22)
Afflictio iusti et exauditio

Clamavit Iesus voce magna: „Eli, Eli, lema sabacthani?“ (Mt 27, 46)

I

2 Deus, Deus meus, quare me dereliquísti? *
      Longe a salúte mea verba rugítus mei.
3 Deus meus, clamo per diem, et non exáudis, *
      et nocte, et non est réquies mihi. –

4 Tu autem sanctus es, *
      qui hábitas in láudibus Israel.
5 In te speravérunt patres nostri, *
      speravérunt et liberásti eos;
6 ad te clamavérunt et salvi facti sunt, *
      in te speravérunt et non sunt confúsi. –

7 Ego autem sum vermis et non homo, *
      oppróbrium hóminum et abiéctio plebis.
8 Omnes vidéntes me derisérunt me; *
      torquéntes lábia movérunt caput:
9 "Sperávit in Dómino: erípiat eum, *
      salvum fáciat eum, quóniam vult eum." –

10 Quóniam tu es qui extraxísti me de ventre, *
      spes mea ad úbera matris meæ.
11 In te proiéctus sum ex útero, *
      de ventre matris meæ Deus meus es tu.
12 Ne longe fias a me, †
      quóniam tribulátio próxima est, *
      quóniam non est qui ádiuvet.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

II

13 Circumdedérunt me vítuli multi, *
      tauri Basan obsedérunt me.
14 Aperuérunt super me os suum *
      sicut leo rápiens et rúgiens.
15 Sicut aqua effúsus sum, *
      et dissolúta sunt ómnia ossa mea.
    Factum est cor meum tamquam cera *
      liquéscens in médio ventris mei.
16 Aruit tamquam testa palátum meum, †
      et lingua mea adhǽsit fáucibus meis, *
      et in púlverem mortis deduxísti me. –

17 Quóniam circumdedérunt me canes multi, *
      concílium malignántium obsédit me.
18 Fodérunt manus meas et pedes meos, *
      et dinumerávi ómnia ossa mea.
19 Ipsi vero consideravérunt et inspexérunt me; †
      divisérunt sibi vestiménta mea *
      et super vestem meam misérunt sortem. –

20 Tu autem, Dómine, ne elongáveris, *
      fortitúdo mea, ad adiuvándum me festína.
21 Erue a frámea ánimam meam *
      et de manu canis únicam meam.
22 Salva me ex ore leónis *
      et a córnibus unicórnium humilitátem meam.
23 Narrábo nomen tuum frátribus meis, *
      in médio ecclésiæ laudábo te.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

III

24 Qui timétis Dóminum, laudáte eum, *
      univérsum semen Iacob, glorificáte eum.
25 Métuat eum omne semen Israel, *
      quóniam non sprevit neque despéxit afflictiónem páuperis,
    nec avértit fáciem suam ab eo *
      et, cum clamáret ad eum, exaudívit. –

26 Apud te laus mea in ecclésia magna; *
      vota mea reddam in conspéctu timéntium eum.
27 Edent páuperes et saturabúntur, †
      et laudábunt Dóminum, qui requírunt eum: *
      "Vivant corda eórum in sǽculum sǽculi!"
28 Reminiscéntur et converténtur ad Dóminum univérsi fines terræ, *
      et adorábunt in conspéctu eius univérsæ famíliæ géntium. –

29 Quóniam Dómini est regnum, *
      et ipse dominábitur géntium.
30 Ipsum solum adorábunt omnes, qui dórmiunt in terra; *
      in conspéctu eius prócident omnes, qui descéndunt in púlverem. –

31 ánima autem mea illi vivet, *
      et semen meum sérviet ipsi.
32 Narrábitur de Dómino generatióni ventúræ, †
      et annuntiábunt iustítiam eius pópulo, qui nascétur: *
      "Hæc fecit Dóminus!"

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Allelúia, allelúia, allelúia.

LECTIO BREVIS

Gal 3, 27-28
Quicúmque in Christo baptizáti estis, Christum induístis; non est Iudǽus neque Græcus, non est servus neque liber, non est másculus et fémina: omnes enim vos unus estis in Christo Iesu.


V. Gavísi sunt discípuli, allelúia.
R. Viso Dómino, allelúia.

ORATIO

Orémus:

Præsta, quǽsumus, omnípotens Deus, ut, qui grátiam domínicæ resurrectiónis cognóvimus, ipsi per amórem Spíritus in novitátem vitæ resurgámus. Per Christum Dóminum nostrum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)