☼ lat ☰

BREVIARIUM ROMANUM

15 november 2011
Pro O.P.: S. Alberti Magni, episcopi et Ecclesiæ doctoris


Albertus Lavingiæ in Svevia natus est exeunte sæculo XII, vel ineunte XIII. Patavii studia complevit (1223), ibique a B. Iordano de Saxonia habitum Ordinis accepit. Ab anno 1242 usque ad annum 1248 Parisiis docuit et inter omnes discipulum diligentissimum habuit Thomam de Aquino. Discipulis ab alienis terris Parisios congregatis, frater Albertus spiritu universali novam scientiam edocuit, physicam scilicet aristotelicam secundum Iudæorum Arabumque interpretationem. Anno 1248 Studium generale Coloniæ nuper erectum rexit et Thomas illuc secutus est eum. Deinde officiis variis functus, Provincialis Teutoniæ electus (1254- 1257), una cum franciscano Bonaventura strenue defendit ius Ordinum Mendicantium docendi in Universitatibus.

Episcopus Ratisbonensis consecratus anno 1260, muneri post duos annos abrenuntiavit se indignum existimans. Studio denuo deditus peregrinavit Wursburgum, Strasburgum, Coloniam. Sanctorum sapientiam cum humana scientia mirifice coniunxit, scriptis et magisterio eminenter clarus, morum vero integritate ac pastorali caritate clarior. Eximia quoque pietate in Eucharistiæ sacramentum et in Deiparam Virginem, quæ illum, ut traditur, ad perseverandum confortavit in sacro proposito, enituit. Insignia sacræ doctrinæ aliarumque scientiarum documenta reliquit, dignus qui « magnus » diceretur ac « doctor universalis ». Obiit die 15 novembris anno 1280 Coloniæ Agrippinæ [Köln]. Pius II anno 1459 inter sanctissimos doctores Ecclesiæ Albertum annumeravit. Pius XI die 16 decembris 1931 sanctum declaravit ac Pius XII patronum scientiarum naturalium cultoribus dedit.

AD SEXTAM

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.   Allelúia.

HYMNUS

Dicámus laudes Dómino
fervénte prompti spíritu;
hora volúta séxies
nos ad orándum próvocat.

In hac enim fidélibus
veræ salútis glória,
beáti Agni hóstia,
crucis virtúte rédditur.

Cuius luce claríssima
tenébricat merídies;
sumámus toto péctore
tanti splendóris grátiam.

Deo Patri sit glória
eiúsque soli Fílio
cum Spíritu Paráclito,
in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Beáti qui ámbulant in lege Dómini.

Psalmus 118 (119), 1-8
I (Aleph)
Meditatio verbi Domini in lege

Hæc est caritas Dei, ut mandata eius servemus. (1 Io 5, 3)

1 Beáti immaculáti in via, *
      qui ámbulant in lege Dómini.
2 Beáti, qui servant testimónia eius, *
      in toto corde exquírunt eum. –

3 Non enim operáti sunt iniquitátem, *
      in viis eius ambulavérunt.
4 Tu mandásti *
      mandáta tua custodíri nimis. –

5 Utinam dirigántur viæ meæ *
      ad custodiéndas iustificatiónes tuas!
6 Tunc non confúndar, *
      cum perspéxero in ómnibus præcéptis tuis. –

7 Confitébor tibi in directióne cordis, *
      in eo quod dídici iudícia iustítiæ tuæ.
8 Iustificatiónes tuas custódiam, *
      non me derelínquas usquequáque.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Beáti qui ámbulant in lege Dómini.

Ant. 2 Exsultábit cor meum in salutári tuo.

Psalmus 12 (13)
Lamentatio iusti Domino fidentis

Deus spei repleat vos omni gaudio. (Rom 15, 13)

2 Usquequo, Dómine, obliviscéris me in finem? *
      Usquequo avértes fáciem tuam a me?
3 Usquequo ponam consília in ánima mea, †
      dolórem in corde meo per diem? *
      Usquequo exaltábitur inimícus meus super me? –

4 Réspice et exáudi me, Dómine Deus meus. *
      Illúmina óculos meos, ne quando obdórmiam in morte,
5 ne quando dicat inimícus meus: †
      "Præválui advérsus eum!"; *
      neque exsúltent, qui tríbulant me, si motus fúero. –

6 Ego autem in misericórdia tua sperávi. †
      Exsultábit cor meum in salutári tuo, *
      cantábo Dómino, qui bona tríbuit mihi.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Exsultábit cor meum in salutári tuo.

Ant. 3 Conclúsit Deus ómnia sub peccáto, ut ómnium misereátur.

Psalmus 13 (14)
Impiorum stultitia

Ubi abundavit peccatum, superabundavit gratia. (Rom 5, 20)

1 Dixit insípiens in corde suo: "Non est Deus." †
      Corrúpti sunt et abominatiónes operáti sunt; *
      non est qui fáciat bonum.
2 Dóminus de cælo prospéxit super fílios hóminum, *
      ut vidéret si est intéllegens aut requírens Deum. –

3 Omnes declinavérunt, simul corrúpti sunt; *
      non est qui fáciat bonum, non est usque ad unum.
4 Nonne scient omnes, qui operántur iniquitátem, *
      qui dévorant plebem meam sicut escam panis? –

5 Dóminum non invocavérunt, †
      illic trepidavérunt timóre, *
      quóniam Deus cum generatióne iusta est.
6 Vos consílium ínopis confundétis, *
      Dóminus autem spes eius est.
7 Quis dabit ex Sion salutáre Israel? †
      Cum convérterit Dóminus captivitátem plebis suæ, *
      exsultábit Iacob et lætábitur Israel.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Conclúsit Deus ómnia sub peccáto, ut ómnium misereátur.

LECTIO BREVIS

Sap 13, 1
Vani sunt omnes hómines in quibus non subest sciéntia Dei; et de his quæ vidéntur bonis non potuérunt intellégere eum, qui est, neque opéribus attendéntes agnovérunt artíficem.


V. Díriget Dóminus mansuétos in iudício.
R. Docébit mites vias suas.

ORATIO

Orémus:

Deus, qui beátum Albértum epíscopum in humána sapiéntia cum divína fide componénda magnum efecísti, da nobis, quǽsumus, ita eius magistérii inhærére doctrínis, ut per scientiárum progréssus ad profundiórem tui cognitiónem et amórem perveniámus. Per Christum Dóminum nostrum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)