☼ lat ☰

BREVIARIUM ROMANUM

18 iulius 2012
Pro OP: B. Bartholomæi de Martyribus, episcopi


Bartholomǽus Fernandes (1514-1590) natus est Olisipone (Lisboa) die 3 maii 1514. Agnomen de Martyribus Ecclésiam memorat ubi ipse baptizatus est. Habitu Ordinis indutus est die 11 novembris 1528 et novitiatu in conventu Olisiponensi peracto, cursum studiorum philosophiæ atque theologiæ anno 1538 perfecit. Lector fuit in conventu Olisiponensi et postea in eo qui vulgo appellabatur “da Batalha” necnon in eo qui erat in civitate Evorensi (Évora) constitutus (1538-1557); deinde prior factus est conventus Olisiponensis qui nuncupatur ‘de Benfica’ (1557-1558).
Anno 1551 Magister in Theologia factus, archiepiscopus Bracarensis est creatus, qua in magna dioecesi munus apostolicum iniit die 4 octobris 1559: visitationes scilicet pastorales et evangelizationem populi, pro quo Catechismum sive Doctrinam christianam et spirituales observationes scripsit, necnon presbyterorum instructionem atque opera theologica confecit. Inter eius scripta nobiliora sunt opus quod inscribitur Stimulus pastorum, quo usi sunt étiam Patres Concilii Vaticani I et II, necnon Compendium spiritualis doctrinæ.
Ab anno 1561 usque ad 1563 Concilio Tridentino affuit, ubi 268 petitiones proposuit, multas quæstiones pro reformatione Ecclesiæ colligens; ad deliberationes Concilii obtemperandas Synodum Dioecesanam anno 1564 et Synodum Provincialem anno 1566 indixit. Anno 1571 vel 1572 Seminarium Conciliare in Campo Vinha ædificari iussit.
Die 23 februarii 1582 officium archiepiscopale abrenuntiavit et in conventu dominicano Sanctæ Crucis in Viana do Castelo se recepit, quod anno 1561 ad ecclesiastica studia et prædicationem fovenda condiderat. Hic deinde die 16 iulii 1590 obiit, populo eum celebrante veluti Archiepiscopum sanctum, patrem pauperum atque infirmorum. Eius sepulcrum in Ecclésia Sanctæ Crucis servatur. Ioannes Paulus II eum inter Beatos rettulit die 4 novembris 2001, in memoria liturgica sancti Caroli Borromeo, cum quo Bartholomǽus de Martyribus pro deliberationibus Concilii Tridentini ad effectum adducendis sedulo laboravit.

AD SEXTAM

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.   Allelúia.

HYMNUS

Dicámus laudes Dómino
fervénte prompti spíritu;
hora volúta séxies
nos ad orándum próvocat.

In hac enim fidélibus
veræ salútis glória,
beáti Agni hóstia,
crucis virtúte rédditur.

Cuius luce claríssima
tenébricat merídies;
sumámus toto péctore
tanti splendóris grátiam.

Deo Patri sit glória
eiúsque soli Fílio
cum Spíritu Paráclito,
in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Qui séquitur me non ámbulat in ténebris, sed habébit lumen vitæ, dicit Dóminus.

Psalmus 118 (119), 105-112
XIV (Nun)
Meditatio verbi Domini in lege

Hoc est præceptum meum, ut diligatis invicem. (Io 15, 12)

105 Lucérna pédibus meis verbum tuum *
         et lumen sémitis meis.
106 Iurávi et státui *
         custodíre iudícia iustítiæ tuæ. –

107 Humiliátus sum usquequáque, Dómine; *
         vivífica me secúndum verbum tuum.
108 Voluntária oris mei beneplácita sint, Dómine, *
         et iudícia tua doce me. –

109 ánima mea in mánibus meis semper, *
         et legem tuam non sum oblítus.
110 Posuérunt peccatóres láqueum mihi, *
         et mandátis tuis non errávi. –

111 Heréditas mea testimónia tua in ætérnum, *
         quia exsultátio cordis mei sunt.
112 Inclinávi cor meum ad faciéndas iustificatiónes tuas *
         in ætérnum, in finem.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Qui séquitur me non ámbulat in ténebris, sed habébit lumen vitæ, dicit Dóminus.

Ant. 2 Ego egénus et pauper sum: Deus, ádiuva me.

Psalmus 69 (70)
Deus, in adiutorium meum intende

Domine, salva nos, perimus. (Mt 8, 25)

2 Deus, in adiutórium meum inténde; *
      Dómine, ad adiuvándum me festína. –

3 Confundántur et revereántur, *
      qui quærunt ánimam meam.
   Avertántur retrórsum et erubéscant, *
      qui volunt mihi mala. –

4 Convertántur propter confusiónem suam, *
      qui dicunt mihi: "Euge, euge."
5 Exsúltent et læténtur in te omnes, qui quærunt te, *
      et dicant semper: "Magnificétur Deus", qui díligunt salutáre tuum. –

6 Ego vero egénus et pauper sum; *
      Deus, ad me festína.
    Adiútor meus et liberátor meus es tu; *
      Dómine, ne moréris.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Ego egénus et pauper sum: Deus, ádiuva me.

Ant. 3 Non secúndum visiónem oculórum iudicábit Deus, sed in iustítia et æquitáte.

Psalmus 74 (75)
Dominus summus iudex

Deposuit potentes de sede et exaltavit humiles. (Lc 1, 52)

2 Confitébimur tibi, Deus; †
      confitébimur et invocábimus nomen tuum: *
      narrábimus mirabília tua. –

3 Cum statúero tempus, *
      ego iustítias iudicábo.
4 Si liquefácta est terra et omnes, qui hábitant in ea, *
      ego confirmávi colúmnas eius. –

5 Dixi gloriántibus: "Nolíte gloriári!" *
      et delinquéntibus: «Nolíte exaltáre cornu!
6 Nolíte exaltáre in altum cornu vestrum; *
      nolíte loqui advérsus Deum protérva." –

7 Quia neque ab oriénte neque ab occidénte *
      neque a desértis exaltátio.
8 Quóniam Deus iudex est: *
      hunc humíliat et hunc exáltat. –

9 Quia calix in manu Dómini *
       vini meri plenus misto.
    Et inclinávit ex hoc in hoc; †
       verúmtamen usque ad fæces epotábunt, *
       bibent omnes peccatóres terræ. –

10 Ego autem annuntiábo in sǽculum, *
       cantábo Deo Iacob.
11 Et ómnia córnua peccatórum confríngam, *
       et exaltabúntur córnua iusti.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Non secúndum visiónem oculórum iudicábit Deus, sed in iustítia et æquitáte.

LECTIO BREVIS

1 Cor 13, 8-9. 13
Cáritas numquam éxcidit. Sive prophetíæ, evacuabúntur; sive linguæ, cessábunt; sive sciéntia, destruétur. Ex parte enim cognóscimus et ex parte prophetámus. Nunc autem manet fides, spes, cáritas, tria hæc; maior autem ex his est cáritas.


V. Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos.
R. Quemádmodum sperávimus in te.

ORATIO

Orémus:

Omnípotens et miséricors Deus, qui nos die média respiráre concédis, quos cœpimus propítius intuére labóres, et, sanans quæ delíquimus, fac eos ad finem tibi plácitum perveníre. Per Christum, Dóminum nostrum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)