lat

BREVIARIUM ROMANUM

9 october 2013
Pro O.P.: S. Ludovici Bertrán, presbyteri


Nobilibus ac piis parentibus Valentiæ in Hispania Tarraconensi die 1 ianuarii 1526 ortus, adulescens 16 annorum patre nolente domum reliquit ad S. Iacobum contendere volens. Domum reductus, prædicatorum Ordinis aditu denegato, clam ad Capitulum accedens admonitiones audiebat. Tandem die 26 augusti anni 1544 habitum induere potuit, adhuc obstantibus parentibus. Toto animi nisu ad perfectam Fratris Prædicatoris imaginem contendens, vere «idea» Ordinis factus est et exemplar novitiis sibi traditis instruendis. Vitæ austeritatem cum apostolico zelo pro fidei dilatatione coniungens, ad extremam usque Americæ regionem, nunc Columbiam nuncupatam, mitti impetravit anno 1562.

Ibi degens 7 annos strenue pro indigenis insudavit, quorum multos — ipsum propriam linguam loquentem mirifice intellegentes — ad Evangelii lumen perduxit. Ad humanam culturam illos initiavit atque ad oppressoribus defendit, contra «conquistadores-encomenderos» fortiter agens, adhortante Bartholomæo Las Casas. In patriam reversus anno 1569, apostolicis ministeriis vitæ christianæ ac religiosæ renovationi se totum devovens, studio sanctitatis impensius intendit, cuius timor Domini propria nota fuit. Obiit Valentiæ die 9 octobris anno 1581. Clemens X die 12 aprilis 1671 inter sanctos illum rettulit. Eius corpus anno 1936, sæviente bello civili, combustum est.

AD SEXTAM

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.   Allelúia.

HYMNUS

Dicámus laudes Dómino
fervénte prompti spíritu;
hora volúta séxies
nos ad orándum próvocat.

In hac enim fidélibus
veræ salútis glória,
beáti Agni hóstia,
crucis virtúte rédditur.

Cuius luce claríssima
tenébricat merídies;
sumámus toto péctore
tanti splendóris grátiam.

Deo Patri sit glória
eiúsque soli Fílio
cum Spíritu Paráclito,
in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Qui séquitur me non ámbulat in ténebris, sed habébit lumen vitæ, dicit Dóminus.

Psalmus 118 (119), 105-112
XIV (Nun)
Meditatio verbi Domini in lege

Hoc est præceptum meum, ut diligatis invicem. (Io 15, 12)

105 Lucérna pédibus meis verbum tuum *
         et lumen sémitis meis.
106 Iurávi et státui *
         custodíre iudícia iustítiæ tuæ. –

107 Humiliátus sum usquequáque, Dómine; *
         vivífica me secúndum verbum tuum.
108 Voluntária oris mei beneplácita sint, Dómine, *
         et iudícia tua doce me. –

109 ánima mea in mánibus meis semper, *
         et legem tuam non sum oblítus.
110 Posuérunt peccatóres láqueum mihi, *
         et mandátis tuis non errávi. –

111 Heréditas mea testimónia tua in ætérnum, *
         quia exsultátio cordis mei sunt.
112 Inclinávi cor meum ad faciéndas iustificatiónes tuas *
         in ætérnum, in finem.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Qui séquitur me non ámbulat in ténebris, sed habébit lumen vitæ, dicit Dóminus.

Ant. 2 Ego egénus et pauper sum: Deus, ádiuva me.

Psalmus 69 (70)
Deus, in adiutorium meum intende

Domine, salva nos, perimus. (Mt 8, 25)

2 Deus, in adiutórium meum inténde; *
      Dómine, ad adiuvándum me festína. –

3 Confundántur et revereántur, *
      qui quærunt ánimam meam.
   Avertántur retrórsum et erubéscant, *
      qui volunt mihi mala. –

4 Convertántur propter confusiónem suam, *
      qui dicunt mihi: "Euge, euge."

5 Exsúltent et læténtur in te omnes, qui quærunt te, *
      et dicant semper: "Magnificétur Deus", qui díligunt salutáre tuum. –

6 Ego vero egénus et pauper sum; *
      Deus, ad me festína.
    Adiútor meus et liberátor meus es tu; *
      Dómine, ne moréris.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Ego egénus et pauper sum: Deus, ádiuva me.

Ant. 3 Non secúndum visiónem oculórum iudicábit Deus, sed in iustítia et æquitáte.

Psalmus 74 (75)
Dominus summus iudex

Deposuit potentes de sede et exaltavit humiles. (Lc 1, 52)

2 Confitébimur tibi, Deus; †
      confitébimur et invocábimus nomen tuum: *
      narrábimus mirabília tua. –

3 Cum statúero tempus, *
      ego iustítias iudicábo.

4 Si liquefácta est terra et omnes, qui hábitant in ea, *
      ego confirmávi colúmnas eius. –

5 Dixi gloriántibus: "Nolíte gloriári!" *
      et delinquéntibus: «Nolíte exaltáre cornu!

6 Nolíte exaltáre in altum cornu vestrum; *
      nolíte loqui advérsus Deum protérva." –

7 Quia neque ab oriénte neque ab occidénte *
      neque a desértis exaltátio.

8 Quóniam Deus iudex est: *
      hunc humíliat et hunc exáltat. –

9 Quia calix in manu Dómini *
       vini meri plenus misto.
    Et inclinávit ex hoc in hoc; †
       verúmtamen usque ad fæces epotábunt, *
       bibent omnes peccatóres terræ. –

10 Ego autem annuntiábo in sǽculum, *
       cantábo Deo Iacob.

11 Et ómnia córnua peccatórum confríngam, *
       et exaltabúntur córnua iusti.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Non secúndum visiónem oculórum iudicábit Deus, sed in iustítia et æquitáte.

LECTIO BREVIS

1 Cor 13, 8-9. 13
Cáritas numquam éxcidit. Sive prophetíæ, evacuabúntur; sive linguæ, cessábunt; sive sciéntia, destruétur. Ex parte enim cognóscimus et ex parte prophetámus. Nunc autem manet fides, spes, cáritas, tria hæc; maior autem ex his est cáritas.


V. Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos.
R. Quemádmodum sperávimus in te.

ORATIO

Orémus:

Omnípotens et miséricors Deus, qui nos die média respiráre concédis, quos cœpimus propítius intuére labóres, et, sanans quæ delíquimus, fac eos ad finem tibi plácitum perveníre. Per Christum, Dóminum nostrum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)