lat

BREVIARIUM ROMANUM

10 iunius 2016
Pro O.P.: B. Ioannis Dominici, episcopi


Anno circiter 1355 Florentiae natus, adulescens 17 annorum Ordinem amplexus est in conventu Sanctæ Mariæ Novellae. Reformationi a Raimundo de Capua post pestem nigram anni 1348 inceptae quam maxime favit et in plurimis cœnobiis illam statuit ita ut « primus suscitator observantiae regularis in Italia existeret ». ‘Anno 1395, Venetiis cum aliquibus discipulis sanctae Catharinæ Senensis, quam magna veneratione prosequebatur, monasterium Corporis Christi pro monialibus dominicanis condidit. Eius apostolatus repente interruptus fuit anno 1399 iussu magistratuum quorum interdictum neglexerat.
Per quinque annos expulsus, Florentiam profectus est ubi praedicationi totum se dedit facundia et animarum zelo praeclarus. Sollicitudine affectus quaestionibus fidei ac moralis ab humanismo sui temporis positis, librum composuit qui inscribitur Lucula noctis fundamentum exponens educa tionis christianæ. Romam a Florentinis delegatus anno 1406, ut de schismate tractaret, fiduciam sibi acquisivit Gregorii XII nuper electi qui Ioannem consiliarium suum fecit et anno 1408 archiepiscopum Ragusinum et cardinalem a titulo Sancti Xisti nominavit.
Prudentem ac fidelem se praebuit temporibus étiam aerumnosis Concilii Constantiensis. A novo papa Martino V pariter fiducia donatus, missus est legatus in Bohemiam et in Hungariam ad laborandum contra haeresim a Ioanne Hus nuncupatam. His in negotiationibus mortuus est Budæ, die 10 iunii anno 1419. Gregorius XVI cultum illi tributum confirmavit, die 9 aprilis 1832.

AD SEXTAM

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.   Allelúia.

HYMNUS

Rector potens, verax Deus,
qui témperas rerum vices,
splendóre mane ínstruis
et ígnibus merídiem,

Exstíngue flammas lítium,
aufer calórem nóxium,
confer salútem córporum
verámque pacem córdium.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Unice,
cum Spíritu Paráclito
regnans per omne sǽculum. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Fiat misericórdia tua ut consolétur me, secúndum elóquium tuum.

Psalmus 118 (119), 73-80
X (Iod)

73 Manus tuæ fecérunt me et plasmavérunt me; *
      da mihi intelléctum, et discam præcépta tua.

74 Qui timent te, vidébunt me et lætabúntur, *
      quia in verba tua supersperávi. –

75 Cognóvi, Dómine, quia ǽquitas iudícia tua, *
      et in veritáte humiliásti me.

76 Fiat misericórdia tua, ut consolétur me, *
      secúndum elóquium tuum servo tuo. –

77 Véniant mihi miseratiónes tuæ, et vivam, *
      quia lex tua delectátio mea est.

78 Confundántur supérbi, quóniam dolóse incurvavérunt me, *
      ego autem exercébor in mandátis tuis. –

79 Convertántur mihi timéntes te *
      et qui novérunt testimónia tua.

80 Fiat cor meum immaculátum in iustificatiónibus tuis, *
      ut non confúndar.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Fiat misericórdia tua ut consolétur me, secúndum elóquium tuum.

Ant. 2 Ab insurgéntibus in me prótege me, Deus meus.

Psalmus 58 (59), 2-5. 10-11. 17-18
Adversus insurgentes oratio

Hæ voces Salvatoris pietatem erga Patrem suum omnes edoceant. (Eusebius Cæsariensis)

2 Eripe me de inimícis meis, Deus meus, *
    et ab insurgéntibus in me prótege me.

3 Eripe me de operántibus iniquitátem *
    et de viris sánguinum salva me. –

4 Quia ecce insidiáti sunt ánimæ meæ, *
      irruérunt in me fortes.

5 Neque delíctum, neque peccátum in me est, Dómine; *
      sine iniquitáte mea currunt et præparántur. –

     6   [Et tu, Domine, Deus virtutum, Deus Israel, †
          evigila ad visitandas omnes gentes; *
          non miserearis omnibus, qui infideliter operantur.
     7   Revertentur ad vesperam et latrabunt ut canes *
          et circuibunt civitatem.
     8   Ecce eructabunt ore suo, *
          et gladius in labiis eorum: "Quis enim audit?".
     9   Et tu, Domine, deridebis eos, *
          subsannabis omnes gentes.]

10 Exsúrge in occúrsum meum et vide; †
       fortitúdo mea, tibi atténdam; *
       quia, Deus, præsídium meum es.

11 Deus meus, misericórdia eius prævéniet me. *
       Deus fáciet ut despíciam inimícos meos.

      12 [Ne occidas eos, ne quando obliviscatur populus meus; †
          disperge illos in virtute tua *
          et prosterne eos, protector meus, Domine.
      13 Peccatum oris eorum, sermo labiorum ipsorum, †
          et comprehendantur in superbia sua. *
          Propter exsecrationem et mendacium, quod loquuntur,
      14 consume eos in furore, †
          consume, et non erunt; *
          et scient quia Deus dominabitur Iacob et finium terrae.
      15 Revertentur ad vesperam et latrabunt ut canes *
          et circuibunt civitatem.
      16 Ipsi errabunt ad manducandum; *
          si vero non fuerint saturati, murmurabunt.]

17 Ego autem cantábo fortitúdinem tuam *
       et exsultábo mane misericórdiam tuam,
    quia factus es præsídium meum *
       et refúgium meum in die tribulatiónis meæ.

18 Fortitúdo mea, tibi psallam, †
       quia, Deus, præsídium meum es: *
       Deus meus misericórdia mea.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Ab insurgéntibus in me prótege me, Deus meus.

Ant. 3 Beátus homo, qui corrípitur a Deo: ipse vúlnerat et medétur.

Psalmus 59 (60)
Post calamitatem oratio

In mundo pressuram habetis, sed confidite, ego vici mundum. (Io 16, 33)

3 Deus, reppulísti nos, destruxísti nos. *
      Irátus es. Convértere ad nos! –

4 Concussísti terram, confregísti eam; *
      sana contritiónes eius, quia commóta est.

5 Ostendísti pópulo tuo dura, *
      potásti nos vino vertíginis. –

6 Dedísti metuéntibus te signum, *
      ut fúgiant a fácie arcus.

7 Ut liberéntur dilécti tui, *
      salvos fac déxtera tua et exáudi nos. –

8 Deus locútus est in sancto suo: †
      „Lætábor et partíbor Síchimam *
      et convállem Succoth metíbor.

9 Meus est Gálaad et meus est Manásses *
       et Ephraim fortitúdo cápitis mei.
    Iuda sceptrum meum, *

10    Moab olla lavácri mei.
    Super Idumǽam exténdam calceaméntum meum, *
       super Philistǽam vociferábor.“ –

11 Quis addúcet me in civitátem munítam? *
       Quis dedúcet me usque in Idumǽam?

12 Nonne tu, Deus, qui reppulísti nos, *
       et non egrediéris, Deus, in virtútibus nostris? –

13 Da nobis auxílium de tribulatióne, *
       quia vana salus hóminis.

14 In Deo faciémus virtútem, *
       et ipse conculcábit tribulántes nos.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Beátus homo, qui corrípitur a Deo: ipse vúlnerat et medétur.

LECTIO BREVIS

Bar 4, 28-29
Sicut fuit mens vestra, ut errarétis a Deo, convérsi decupláte stúdium quæréndi eum; qui enim indúxit in vos mala, indúcet in vos ætérnam iucunditátem cum salúte vestra.


V. Apud Dóminum misericórdia.
R. Et copiósa apud eum redémptio.

ORATIO

Orémus:

Dómine Iesu Christe, qui hora sexta, univérso mundo in ténebris constitúto, pro redemptióne nostra crucis lignum ínnocens ascendísti, illam nobis lucem semper concéde, per quam ad ætérnam vitam perveníre mereámur. Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)