Do | II | III | IV | V | VI | Sa |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 |
PER ANNUM, hebd. VI
Pro O.P.: B. Ioannis de Fiesole seu B. Angelici, presbyteri, memoria ad libitum
Communia non applicare
horas componere
ordinarium
officum defunctorum
dedicationis ecclesiæ
BREVIARIUM ROMANUM
Sacro presbyteratu insignitus, eiusdem conventus vicarium bis et priorem posterius egit. Arcta nixus fidelitate erga religionis officia, divina mysteria oratione et studio in tabulis altarium Fæsulis pinxit (c. 1425-1438); Florentiæ vero, apud S. Marcum, rogatu magni patris Antonini tunc prioris, claustrum et aulam capituli, cellas et andrones, udo illito opere, exornavit (1439-1445). Romam ab Eugenio IV accitus, duo sacella depinxit in basilica S. Petri et in ædibus Vaticanis; ex mandato autem papæ Nicolai V, qui eum venerabatur ob vitæ integritatem et morum excellentiam, privatum ipsius sacellum et zotheculam exornavit (1445-1449). Cortonæ quoque, in conventu S. Dominici (1438) et Urbeveteri, in Ecclésia cathedrali (1447) adlaboravit. Florentinum archiepiscopatum, sibimet ab Eugenio IV oblatum, demisse recusavit, suadens ut dignitas illa Antonino tribueretur.
Romæ, apud S. Mariam supra Minervam, die 18 februarii 1455 beato transitu requievit in pace; ibique eius marmoreum sepulcrum super terram, cum illius imagine, adhuc exstat. Fuit Frater Ioannes vir simplex et rectus, pauper et humilis; in picturis vero devotus et suavis, ornatus et facilis. Quapropter, mirabili quodam virtutum et artis compendio, Beatus Angelicus reverenter est appellatus. Cuius sanctitatis et ingenii fama late ubique celebratur.
In eius igitur honorem et artis sacræ augmentum Ioannes Paulus II, die 3 octobris 1982, cultum liturgicum universo Prædicatorum Ordini concessit.
V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.
HYMNUS
Rector potens, verax Deus,
qui témperas rerum vices,
splendóre mane ínstruis
et ígnibus merídiem,
Exstíngue flammas lítium,
aufer calórem nóxium,
confer salútem córporum
verámque pacem córdium.
Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Unice,
cum Spíritu Paráclito
regnans per omne sǽculum. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1 Fiat misericórdia tua ut consolétur me, secúndum elóquium tuum.
73 Manus tuæ fecérunt me et plasmavérunt me; *
da mihi intelléctum, et discam præcépta tua.
74 Qui timent te, vidébunt me et lætabúntur, *
quia in verba tua supersperávi. –
75 Cognóvi, Dómine, quia ǽquitas iudícia tua, *
et in veritáte humiliásti me.
76 Fiat misericórdia tua, ut consolétur me, *
secúndum elóquium tuum servo tuo. –
77 Véniant mihi miseratiónes tuæ, et vivam, *
quia lex tua delectátio mea est.
78 Confundántur supérbi, quóniam dolóse incurvavérunt me, *
ego autem exercébor in mandátis tuis. –
79 Convertántur mihi timéntes te *
et qui novérunt testimónia tua.
80 Fiat cor meum immaculátum in iustificatiónibus tuis, *
ut non confúndar.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 1 Fiat misericórdia tua ut consolétur me, secúndum elóquium tuum.
Ant. 2 Ab insurgéntibus in me prótege me, Deus meus.
Hæ voces Salvatoris pietatem erga Patrem suum omnes edoceant. (Eusebius Cæsariensis)
2 Eripe me de inimícis meis, Deus meus, *
et ab insurgéntibus in me prótege me.
3 Eripe me de operántibus iniquitátem *
et de viris sánguinum salva me. –
4 Quia ecce insidiáti sunt ánimæ meæ, *
irruérunt in me fortes.
5 Neque delíctum, neque peccátum in me est, Dómine; *
sine iniquitáte mea currunt et præparántur. –
6 [Et tu, Domine, Deus virtutum, Deus Israel, †
evigila ad visitandas omnes gentes; *
non miserearis omnibus, qui infideliter operantur.
7 Revertentur ad vesperam et latrabunt ut canes *
et circuibunt civitatem.
8 Ecce eructabunt ore suo, *
et gladius in labiis eorum: "Quis enim audit?".
9 Et tu, Domine, deridebis eos, *
subsannabis omnes gentes.]
10 Exsúrge in occúrsum meum et vide; †
fortitúdo mea, tibi atténdam; *
quia, Deus, præsídium meum es.
11 Deus meus, misericórdia eius prævéniet me. *
Deus fáciet ut despíciam inimícos meos.
12 [Ne occidas eos, ne quando obliviscatur populus meus; †
disperge illos in virtute tua *
et prosterne eos, protector meus, Domine.
13 Peccatum oris eorum, sermo labiorum ipsorum, †
et comprehendantur in superbia sua. *
Propter exsecrationem et mendacium, quod loquuntur,
14 consume eos in furore, †
consume, et non erunt; *
et scient quia Deus dominabitur Iacob et finium terrae.
15 Revertentur ad vesperam et latrabunt ut canes *
et circuibunt civitatem.
16 Ipsi errabunt ad manducandum; *
si vero non fuerint saturati, murmurabunt.]
17 Ego autem cantábo fortitúdinem tuam *
et exsultábo mane misericórdiam tuam,
quia factus es præsídium meum *
et refúgium meum in die tribulatiónis meæ.
18 Fortitúdo mea, tibi psallam, †
quia, Deus, præsídium meum es: *
Deus meus misericórdia mea.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 2 Ab insurgéntibus in me prótege me, Deus meus.
Ant. 3 Beátus homo, qui corrípitur a Deo: ipse vúlnerat et medétur.
In mundo pressuram habetis, sed confidite, ego vici mundum. (Io 16, 33)
3 Deus, reppulísti nos, destruxísti nos. *
Irátus es. Convértere ad nos! –
4 Concussísti terram, confregísti eam; *
sana contritiónes eius, quia commóta est.
5 Ostendísti pópulo tuo dura, *
potásti nos vino vertíginis. –
6 Dedísti metuéntibus te signum, *
ut fúgiant a fácie arcus.
7 Ut liberéntur dilécti tui, *
salvos fac déxtera tua et exáudi nos. –
8 Deus locútus est in sancto suo: †
„Lætábor et partíbor Síchimam *
et convállem Succoth metíbor.
9 Meus est Gálaad et meus est Manásses *
et Ephraim fortitúdo cápitis mei.
Iuda sceptrum meum, *
10 Moab olla lavácri mei.
Super Idumǽam exténdam calceaméntum meum, *
super Philistǽam vociferábor.“ –
11 Quis addúcet me in civitátem munítam? *
Quis dedúcet me usque in Idumǽam?
12 Nonne tu, Deus, qui reppulísti nos, *
et non egrediéris, Deus, in virtútibus nostris? –
13 Da nobis auxílium de tribulatióne, *
quia vana salus hóminis.
14 In Deo faciémus virtútem, *
et ipse conculcábit tribulántes nos.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 3 Beátus homo, qui corrípitur a Deo: ipse vúlnerat et medétur.
LECTIO BREVIS
ORATIO
Orémus:
Dómine Iesu Christe, qui hora sexta, univérso mundo in ténebris constitúto, pro redemptióne nostra crucis
lignum ínnocens ascendísti, illam nobis lucem semper concéde, per quam ad ætérnam vitam perveníre mereámur. Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.
Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:
Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.
Breviarium Romanum
textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)