☼ lat ☰

BREVIARIUM ROMANUM

10 maius 2024
Pro O.P.: S. Antonii de Firenze, episcopi


Antoninus Pierozzi, Florentiæ anno 1389 natus, a B. Ioanne Dominici, qui tunc reformationi conventuum iussu B. Raimundi de Capua intendebat, in Ordine receptus est «pro conventu futuro Fæsulano» anno 1405. Cortonæ novitiatu expleto, Fæsulis ubi novum reformationis centrum erigebatur (1406), propriæ formationi attendit, primus illius conventus filius. Sacerdos factus (1413), vitæ austeritate, prudentia et doctrina prænitens, continuo inde ab anno 1418 Fratres ut prior rexit et ad plenitudinem vitæ promovit Cortonæ, Fæsulis, Neapoli, Romæ ubi auditor Rotæ effectus est clarusque luris canonici magister.

Sumptibus nobilis viri Cosmatis de Medicis anno 1435 præclaro S. Marci conventu Florentiæ ædificato, eidem præfuit ut prior (1436-44) eo ipso tempore quo B. Angelicus in eo divina pingebat et quo, studiis humanitatis pulchre in ipso florentibus, prima in Europa bibliotheca omnibus reserata est (1443). Vicarius generalis Observantiæ in Italia ab anno 1437 effectus, Concilio Florentino interfuit (1438) ac demum archiepiscopus florentinus renuntiatus est (1446) ab Eugenio IV, cognita illius sapientia qui communi elogio « Antoninus consiliorum » vocabatur.

Boni pastoris charismate insignitus, archiepiscopus fuit optimus: vigilanti cura præsens, in pauperes sollicitus, absconditos præsertim pro quibus societatem «Bonorum virorum S. Martini » instituit, hodiernæ rationem socialis adsistentiæ ac servitii præcurrens, beneficus ipse adeo ut omnibus se privaret, reformator cleri severus sed moderatus, pastor, catechista, prædicator præcipue. Multa scripsit doctrina et caritate plena: opus eius princeps, Summa moralis, testatur illum maximum fuisse illius scientiæ magistrum. Obiit die 2 maii 1459. Hadrianus VI die 31 maii 1523 ipsum sanctorum catalogo adscripsit.

AD SEXTAM

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.   Allelúia.

HYMNUS

Veníte, servi, súpplices,
et mente et ore extóllite
dignis beátum láudibus
nomen Dei cum cántico.

Hoc namque tempus illud est,
quo sæculórum iúdicem
iniústa morti trádidit
mortálium senténtia.

Et nos amóre débito,
timóre iusto súbditi,
advérsus omnes ímpetus
quos sævus hostis íncutit,

Unum rogémus et Patrem
Deum regémque Fílium
simúlque Sanctum Spíritum,
in Trinitáte Dóminum. Amen.

PSALMODIA

Ant. Allelúia. Allelúia. Allelúia.

Psalmus 118 (119), 73-80
X (Iod)

73 Manus tuæ fecérunt me et plasmavérunt me; *
      da mihi intelléctum, et discam præcépta tua.
74 Qui timent te, vidébunt me et lætabúntur, *
      quia in verba tua supersperávi. –

75 Cognóvi, Dómine, quia ǽquitas iudícia tua, *
      et in veritáte humiliásti me.
76 Fiat misericórdia tua, ut consolétur me, *
      secúndum elóquium tuum servo tuo. –

77 Véniant mihi miseratiónes tuæ, et vivam, *
      quia lex tua delectátio mea est.
78 Confundántur supérbi, quóniam dolóse incurvavérunt me, *
      ego autem exercébor in mandátis tuis. –

79 Convertántur mihi timéntes te *
      et qui novérunt testimónia tua.
80 Fiat cor meum immaculátum in iustificatiónibus tuis, *
      ut non confúndar.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Psalmus 58 (59), 2-5. 10-11. 17-18
Adversus insurgentes oratio

Hæ voces Salvatoris pietatem erga Patrem suum omnes edoceant. (Eusebius Cæsariensis)

2 Eripe me de inimícis meis, Deus meus, *
    et ab insurgéntibus in me prótege me.
3 Eripe me de operántibus iniquitátem *
    et de viris sánguinum salva me. –

4 Quia ecce insidiáti sunt ánimæ meæ, *
      irruérunt in me fortes.
5 Neque delíctum, neque peccátum in me est, Dómine; *
      sine iniquitáte mea currunt et præparántur. –

     6   [Et tu, Domine, Deus virtutum, Deus Israel, †
          evigila ad visitandas omnes gentes; *
          non miserearis omnibus, qui infideliter operantur.
     7   Revertentur ad vesperam et latrabunt ut canes *
          et circuibunt civitatem.
     8   Ecce eructabunt ore suo, *
          et gladius in labiis eorum: "Quis enim audit?".
     9   Et tu, Domine, deridebis eos, *
          subsannabis omnes gentes.]

10 Exsúrge in occúrsum meum et vide; †
       fortitúdo mea, tibi atténdam; *
       quia, Deus, præsídium meum es.
11 Deus meus, misericórdia eius prævéniet me. *
       Deus fáciet ut despíciam inimícos meos.

      12 [Ne occidas eos, ne quando obliviscatur populus meus; †
          disperge illos in virtute tua *
          et prosterne eos, protector meus, Domine.
      13 Peccatum oris eorum, sermo labiorum ipsorum, †
          et comprehendantur in superbia sua. *
          Propter exsecrationem et mendacium, quod loquuntur,
      14 consume eos in furore, †
          consume, et non erunt; *
          et scient quia Deus dominabitur Iacob et finium terrae.
      15 Revertentur ad vesperam et latrabunt ut canes *
          et circuibunt civitatem.
      16 Ipsi errabunt ad manducandum; *
          si vero non fuerint saturati, murmurabunt.]

17 Ego autem cantábo fortitúdinem tuam *
       et exsultábo mane misericórdiam tuam,
    quia factus es præsídium meum *
       et refúgium meum in die tribulatiónis meæ.
18 Fortitúdo mea, tibi psallam, †
       quia, Deus, præsídium meum es: *
       Deus meus misericórdia mea.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Psalmus 59 (60)
Post calamitatem oratio

In mundo pressuram habetis, sed confidite, ego vici mundum. (Io 16, 33)

3 Deus, reppulísti nos, destruxísti nos. *
      Irátus es. Convértere ad nos! –

4 Concussísti terram, confregísti eam; *
      sana contritiónes eius, quia commóta est.
5 Ostendísti pópulo tuo dura, *
      potásti nos vino vertíginis. –

6 Dedísti metuéntibus te signum, *
      ut fúgiant a fácie arcus.
7 Ut liberéntur dilécti tui, *
      salvos fac déxtera tua et exáudi nos. –

8 Deus locútus est in sancto suo: †
      „Lætábor et partíbor Síchimam *
      et convállem Succoth metíbor.
9 Meus est Gálaad et meus est Manásses *
       et Ephraim fortitúdo cápitis mei.
    Iuda sceptrum meum, *
10    Moab olla lavácri mei.
    Super Idumǽam exténdam calceaméntum meum, *
       super Philistǽam vociferábor.“ –

11 Quis addúcet me in civitátem munítam? *
       Quis dedúcet me usque in Idumǽam?
12 Nonne tu, Deus, qui reppulísti nos, *
       et non egrediéris, Deus, in virtútibus nostris? –

13 Da nobis auxílium de tribulatióne, *
       quia vana salus hóminis.
14 In Deo faciémus virtútem, *
       et ipse conculcábit tribulántes nos.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Allelúia. Allelúia. Allelúia.

LECTIO BREVIS

Rom 13, 8-10
Némini quidquam debeátis nisi ut ínvicem diligátis: qui enim díligit próximum, legem implévit. Nam: Non adulterábis, non occídes, non furáberis, non concupísces, et si quod est áliud mandátum, in hoc verbo instaurátur: Díliges próximum tuum tamquam teípsum. Diléctio próximo malum non operátur; plenitúdo ergo legis est diléctio.


V. Beati qui esúriunt et sítiunt iustítiam, allelúia.
R. Quóniam saturabúntur, allelúia.

ORATIO

Orémus:

Deus, qui beátum Antonínum epíscopum sapiéntiæ dono mirábilem effecísti, infúnde quǽsumus, fámulis tuis spíritum intellegéntiæ, veritátis et pacis, ut, quæ tibi plácita sunt, toto corde cognóscant et ágnita tota virtúte secténtur. Per Christum Dóminum nostrum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)