lat

BREVIARIUM ROMANUM

15 november 2010
Pro O.P.: S. Alberti Magni, episcopi et Ecclesiæ doctoris


Albertus Lavingiæ in Svevia natus est exeunte sæculo XII, vel ineunte XIII. Patavii studia complevit (1223), ibique a B. Iordano de Saxonia habitum Ordinis accepit. Ab anno 1242 usque ad annum 1248 Parisiis docuit et inter omnes discipulum diligentissimum habuit Thomam de Aquino. Discipulis ab alienis terris Parisios congregatis, frater Albertus spiritu universali novam scientiam edocuit, physicam scilicet aristotelicam secundum Iudæorum Arabumque interpretationem. Anno 1248 Studium generale Coloniæ nuper erectum rexit et Thomas illuc secutus est eum. Deinde officiis variis functus, Provincialis Teutoniæ electus (1254- 1257), una cum franciscano Bonaventura strenue defendit ius Ordinum Mendicantium docendi in Universitatibus.

Episcopus Ratisbonensis consecratus anno 1260, muneri post duos annos abrenuntiavit se indignum existimans. Studio denuo deditus peregrinavit Wursburgum, Strasburgum, Coloniam. Sanctorum sapientiam cum humana scientia mirifice coniunxit, scriptis et magisterio eminenter clarus, morum vero integritate ac pastorali caritate clarior. Eximia quoque pietate in Eucharistiæ sacramentum et in Deiparam Virginem, quæ illum, ut traditur, ad perseverandum confortavit in sacro proposito, enituit. Insignia sacræ doctrinæ aliarumque scientiarum documenta reliquit, dignus qui « magnus » diceretur ac « doctor universalis ». Obiit die 15 novembris anno 1280 Coloniæ Agrippinæ [Köln]. Pius II anno 1459 inter sanctissimos doctores Ecclesiæ Albertum annumeravit. Pius XI die 16 decembris 1931 sanctum declaravit ac Pius XII patronum scientiarum naturalium cultoribus dedit.

AD NONAM

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.   Allelúia.

HYMNUS

Ternis horárum términis
volútis, dante Dómino,
trinum perfécte et únicum
ipsum devóti psállimus.

Sacrum Dei mystérium
puro tenéntes péctore,
Petri magístri régula
signo salútis pródita,

Et nos psallámus spíritu,
hæréntes sic apóstolis,
ut plantas adhuc débiles
Christi virtúte dírigant.

Deo Patri sit glória
eiúsque soli Fílio
cum Spíritu Paráclito,
in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Lex Dómini lætíficat corda et illúminat óculos.

Psalmus 18 (19), 8-15
Laus Deo, legis Domino

Estote vos perfécti, sicut et Pater vester cælestis perfectus est. (Mt 5, 48)

8  Lex Dómini immaculáta, refíciens ánimam, *
      testimónium Dómini fidéle, sapiéntiam præstans párvulis.

9  Iustítiæ Dómini rectæ, lætificántes corda, *
      præcéptum Dómini lúcidum, illúminans óculos.

10 Timor Dómini mundus, pérmanens in sǽculum sǽculi, *
      iudícia Dómini vera, iusta ómnia simul,

11 desiderabília super aurum et lápidem pretiósum multum *
      et dulcióra super mel et favum stillántem. –

12 Etenim servus tuus erudítur in eis; *
      in custodiéndis illis retribútio multa.

13 Erróres quis intéllegit? †
      Ab occúltis munda me, *

14   et a supérbia custódi servum tuum, ne dominétur mei.
    Tunc immaculátus ero *
      et emundábor a delícto máximo. –

15 Sint ut compláceant elóquia oris mei *
      et meditátio cordis mei in conspéctu tuo.
    Dómine, adiútor meus *
      et redémptor meus.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Lex Dómini lætíficat corda et illúminat óculos.

Ant. 2 Exsúrget Dóminus iudicáre pópulos in iustítia.

Psalmus 7
Oratio iusti calumniam patientis

Ecce iudex ante ianuam assistit (Iac 5, 9)

I

2 Dómine Deus meus, in te sperávi; *
      salvum me fac ex ómnibus persequéntibus me et líbera me,

3 ne quando rápiat ut leo ánimam meam *
      discérpens, dum non est qui salvum fáciat. –

4 Dómine Deus meus, si feci istud, *
      si est iníquitas in mánibus meis

5 si réddidi retribuénti mihi mala *
      et exspoliávi inimícum meum dimíttens inánem,

6 persequátur inimícus ánimam meam et comprehéndat †
      et concúlcet in terra vitam meam *
      et glóriam meam in púlverem dedúcat. –

7 Exsúrge, Dómine, in ira tua *
      et exaltáre contra indignatiónem inimicórum meórum

   et exsúrge, Deus meus, *
      in iudício, quod mandásti.

8 Et synagóga populórum circúmdabit te, †
      et super hanc in altum regrédere: *

      Dóminus iúdicat pópulos.
9 Iúdica me, Dómine, secúndum iustítiam meam *
       et secúndum innocéntiam meam, quæ est in me.

10 Consumátur nequítia peccatórum; †
       et iustum confírma, *
       scrutans corda et renes Deus iustus.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Exsúrget Dóminus iudicáre pópulos in iustítia.

Ant. 3 Deus iudex iustus et fortis, qui salvos facit rectos corde.

II

11 Adiutórium meum apud Deum, *
       qui salvos facit rectos corde.

12 Deus iudex iustus, *
       fortis, iráscens per síngulos dies.

13 Nonne íterum gládium suum exácuit, *
       arcum suum teténdit et parávit illum?

14 Et parávit sibi vasa mortis, *
       sagíttas suas ardéntes effécit. –

15 Ecce partúriit iniustítiam, *
       concépit dolórem et péperit iniquitátem;

16 lacum apéruit et effódit eum *
       et íncidit in fóveam, quam fecit.

17 Convertétur dolor eius in caput eius, *
       et in vérticem ipsíus iníquitas eius descéndet.

18 Confitébor Dómino secúndum iustítiam eius *
       et psallam nómini Dómini Altíssimi.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Deus iudex iustus et fortis, qui salvos facit rectos corde.

LECTIO BREVIS

Sir 43, 10-13
Spécies cæli glória stellárum, mundum illúminans in excélsis Dómini. In verbis Sancti stabunt iuxta præcéptum et non defícient in vigíliis suis. Vide arcum, et bénedic eum qui fecit illum: valde speciósus est in splendóre suo; gyrávit cælum in circúitu glóriæ suæ, manus Excélsi tetendérunt illum.


V. Honestávit eum Dóminus in labóribus.
R. Et complévit labóres illius.

ORATIO

Orémus:

Deus, qui beátum Albértum epíscopum in humána sapiéntia cum divína fide componénda magnum efecísti, da nobis, quǽsumus, ita eius magistérii inhærére doctrínis, ut per scientiárum progréssus ad profundiórem tui cognitiónem et amórem perveniámus. Per Christum Dóminum nostrum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)