lat

BREVIARIUM ROMANUM

22 iunius 2011
SS. Ioannis Fischer, episcopi, et Thomæ More, martyrum


Ioannes Fisher, anno 1469 natus, studiis theologicis Cantabrigiæ (Cambridge) in Anglia incubuit et sacerdotio initiatus est. Episcopus Roffensis (Rochester) creatus et vitam austeram agens, egregius factus est pastor, fideles suos sæpe visitando. Opera étiam composuit contra errores sui temporis.

Thomas More, anno 1477 natus, Oxonii (Oxford) studia perfecit; matrimonio iunctus unum filium et tres filias habuit. Munera cancellarii exercuit in aula regis. Opera conscripsit de re publica bene moderanda vel ad religionem defendendam.

Ambo iussu Henrici VIII regis, cui restiterant in quæstione de eius matrimonio dissolvendo, capite plexi sunt anno 1535, Ioannes Fisher die 22 iunii, Thomas More vero die 6 iulii. Dum episcopus Ioannes Fisher in carcere tenebatur, a Paulo III inter Sanctæ Romanæ Ecclesiæ cardinales annumeratus est.

AD NONAM

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.   Allelúia.

HYMNUS

Rerum, Deus, tenax vigor,
immótus in te pérmanens,
lucis diúrnæ témpora
succéssibus detérminans,

Largíre clarum véspere,
quo vita numquam décidat,
sed prǽmium mortis sacræ
perénnis instet glória.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Unice,
cum Spíritu Paráclito
regnans per omne sǽculum. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Clamávi ad te, Dómine; in verba tua supersperávi.

Psalmus 118 (119), 145-152
XIX (Coph)

145 Clamávi in toto corde, exáudi me, Dómine; *
         iustificatiónes tuas servábo.
146 Clamávi ad te, salvum me fac, *
         ut custódiam testimónia tua. –

147 Prævéni dilúculo et clamávi, *
         in verba tua supersperávi.
148 Prævenérunt óculi mei vigílias, *
         ut meditárer elóquia tua. –

149 Vocem meam audi secúndum misericórdiam tuam, Dómine, *
         secúndum iudícium tuum vivífica me.
150 Appropinquavérunt persequéntes me in malítia, *
         a lege autem tua longe facti sunt. –

151 Prope es tu, Dómine, *
         et ómnia præcépta tua véritas.
152 Ab inítio cognóvi de testimóniis tuis, *
         quia in ætérnum fundásti ea.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Clamávi ad te, Dómine; in verba tua supersperávi.

Ant. 2 Dóminus scit cogitatiónes hóminum quóniam vanæ sunt.

Psalmus 93 (94)
Dominus iustorum ultor

Vindex est Dominus de his omnibus: ... non enim vocavit nos Deus in immundítia, sed in sanctificatione. (Cf. 1 Th 4, 6. 7)

I

1 Deus ultiónum, Dómine, *
      Deus ultiónum, effúlge.

2 Exaltáre, qui iúdicas terram, *
      redde retributiónem supérbis. –

3 Usquequo peccatóres, Dómine, *
      úsquequo peccatóres exsultábunt?

4 Effabúntur et loquéntur protérva, *
      gloriabúntur omnes, qui operántur iniquitátem. –

5 Pópulum tuum, Dómine, humíliant *
      et hereditátem tuam vexant.

6 Víduam et ádvenam interfíciunt *
      et pupíllos occídunt.

7 Et dixérunt: "Non vidébit Dóminus, *
      nec intélleget Deus Iacob." –

8 Intellégite, insipiéntes in pópulo, *
      et, stulti, quando sapiétis?

9 Qui plantávit aurem, non áudiet, *
      aut qui finxit óculum, non respíciet?

10 Qui córripit gentes, non árguet, *
      qui docet hóminem sciéntiam?

11 Dóminus scit cogitatiónes hóminum *
      quóniam vanæ sunt.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Dóminus scit cogitatiónes hóminum quóniam vanæ sunt.

Ant. 3 Factus est mihi Dóminus in præsídium et in adiutórium spei meæ.

II

12 Beátus homo, quem tu erudíeris, Dómine, *
       et de lege tua docúeris eum,

13 ut mítiges ei a diébus malis, *
       donec fodiátur peccatóri fóvea.

14 Quia non repéllet Dóminus plebem suam *
       et hereditátem suam non derelínquet.

15 Quia ad iustítiam revertétur iudícium, *
       et sequéntur illam omnes, qui recto sunt corde. –

16 Quis consúrget mihi advérsus malignántes, *
       aut quis stabit mecum advérsus operántes iniquitátem?

17 Nisi quia Dóminus adiúvit me, *
       paulo minus habitásset in loco siléntii ánima mea.

18 Si dicébam: "Motus est pes meus", *
       misericórdia tua, Dómine, sustentábat me.

19 In multitúdine sollicitúdinum meárum in corde meo, *
       consolatiónes tuæ lætificavérunt ánimam meam. –

20 Numquid sociábitur tibi sedes iniquitátis, *
       quæ fingit moléstiam contra præcéptum?

21 Irruunt in ánimam iusti *
       et sánguinem innocéntem condémnant.

22 Et factus est mihi Dóminus in præsídium *
       et Deus meus in rupem refúgii mei;

23 et reddet illis iniquitátem ipsórum, †
       et in malítia eórum dispérdet eos, *
       dispérdet illos Dóminus Deus noster.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Factus est mihi Dóminus in præsídium et in adiutórium spei meæ.

LECTIO BREVIS

Col 3, 23-24
Quodcúmque fácitis, ex ánimo operámini sicut Dómino et non homínibus, sciéntes quod a Dómino accipiétis retributiónem hereditátis. Dómino Christo servíte.


V. Dóminus pars hereditátis meæ et cálicis mei.
R. Tu es qui détines sortem meam.

ORATIO

Orémus:

Dómine Iesu Christe, qui manus tuas in cruce ad salvándos hómines extendísti, concéde, ut actus nostri tibi reddántur accépti, et opus tuæ redemptiónis in mundo váleant declaráre. Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)