lat

BREVIARIUM ROMANUM

4 october 2013
Pro O.P.: S. Francisci Assisiensis, diaconi


Hodierna festivitas in liturgia Ordinis nostri singulare exprimit fraternitatis vinculum inter Fratres Minores et Prædicatores, ob utriusque Ordinis Fundatorum affinitatem in eorum historica missione pro Ecclesiæ ædificatione. Ipsi, ut pulchre meminit sancta Catharina Senensis, «vere fuerunt duæ columnæ in Ecclésia sancta: Franciscus cum paupertate, quæ sibi principaliter fuit propria, Dominicus vero cum scientia» (Dialogo, 158). Eandem sequentes viam, fideles docemur «discipulos fieri tam humilium Magistrorum» (Celano, Vita 2a, 149).
Franciscus, sancti Patris Dominici coævus (1182-1226), Christum pauperem admirabili simplicitate et crucifixum singulari caritate prosequens, ipsi conformis fieri studuit. Secundum Evangelii formam vivens multos ad se fratres et sorores attraxit, quos ad amorem paupertatis, Creatoris laudem et ad Ecclesiæ obœdientiam lætanter est hortatus. Vividis passionis Domini stigmatibus insignitus (1224) ad «sororem mortem» laetus adivit die 3 octobris 1226. Gregorius IX ipsum inter sanctos retulit anno 1228.

AD NONAM

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.   Allelúia.

HYMNUS

Rerum, Deus, tenax vigor,
immótus in te pérmanens,
lucis diúrnæ témpora
succéssibus detérminans,

Largíre clarum véspere,
quo vita numquam décidat,
sed prǽmium mortis sacræ
perénnis instet glória.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Unice,
cum Spíritu Paráclito
regnans per omne sǽculum. Amen.

PSALMODIA

Ant. Comprehénsus sum a Christo Iesu, ad cognoscéndum illum, et societátem passiónum illíus, configurátus morti eius.

Psalmus 118 (119), 73-80
X (Iod)

73 Manus tuæ fecérunt me et plasmavérunt me; *
      da mihi intelléctum, et discam præcépta tua.

74 Qui timent te, vidébunt me et lætabúntur, *
      quia in verba tua supersperávi. –

75 Cognóvi, Dómine, quia ǽquitas iudícia tua, *
      et in veritáte humiliásti me.

76 Fiat misericórdia tua, ut consolétur me, *
      secúndum elóquium tuum servo tuo. –

77 Véniant mihi miseratiónes tuæ, et vivam, *
      quia lex tua delectátio mea est.

78 Confundántur supérbi, quóniam dolóse incurvavérunt me, *
      ego autem exercébor in mandátis tuis. –

79 Convertántur mihi timéntes te *
      et qui novérunt testimónia tua.

80 Fiat cor meum immaculátum in iustificatiónibus tuis, *
      ut non confúndar.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Psalmus 58 (59), 2-5. 10-11. 17-18
Adversus insurgentes oratio

Hæ voces Salvatoris pietatem erga Patrem suum omnes edoceant. (Eusebius Cæsariensis)

2 Eripe me de inimícis meis, Deus meus, *
    et ab insurgéntibus in me prótege me.

3 Eripe me de operántibus iniquitátem *
    et de viris sánguinum salva me. –

4 Quia ecce insidiáti sunt ánimæ meæ, *
      irruérunt in me fortes.

5 Neque delíctum, neque peccátum in me est, Dómine; *
      sine iniquitáte mea currunt et præparántur. –

     6   [Et tu, Domine, Deus virtutum, Deus Israel, †
          evigila ad visitandas omnes gentes; *
          non miserearis omnibus, qui infideliter operantur.
     7   Revertentur ad vesperam et latrabunt ut canes *
          et circuibunt civitatem.
     8   Ecce eructabunt ore suo, *
          et gladius in labiis eorum: "Quis enim audit?".
     9   Et tu, Domine, deridebis eos, *
          subsannabis omnes gentes.]

10 Exsúrge in occúrsum meum et vide; †
       fortitúdo mea, tibi atténdam; *
       quia, Deus, præsídium meum es.

11 Deus meus, misericórdia eius prævéniet me. *
       Deus fáciet ut despíciam inimícos meos.

      12 [Ne occidas eos, ne quando obliviscatur populus meus; †
          disperge illos in virtute tua *
          et prosterne eos, protector meus, Domine.
      13 Peccatum oris eorum, sermo labiorum ipsorum, †
          et comprehendantur in superbia sua. *
          Propter exsecrationem et mendacium, quod loquuntur,
      14 consume eos in furore, †
          consume, et non erunt; *
          et scient quia Deus dominabitur Iacob et finium terrae.
      15 Revertentur ad vesperam et latrabunt ut canes *
          et circuibunt civitatem.
      16 Ipsi errabunt ad manducandum; *
          si vero non fuerint saturati, murmurabunt.]

17 Ego autem cantábo fortitúdinem tuam *
       et exsultábo mane misericórdiam tuam,
    quia factus es præsídium meum *
       et refúgium meum in die tribulatiónis meæ.

18 Fortitúdo mea, tibi psallam, †
       quia, Deus, præsídium meum es: *
       Deus meus misericórdia mea.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Psalmus 59 (60)
Post calamitatem oratio

In mundo pressuram habetis, sed confidite, ego vici mundum. (Io 16, 33)

3 Deus, reppulísti nos, destruxísti nos. *
      Irátus es. Convértere ad nos! –

4 Concussísti terram, confregísti eam; *
      sana contritiónes eius, quia commóta est.

5 Ostendísti pópulo tuo dura, *
      potásti nos vino vertíginis. –

6 Dedísti metuéntibus te signum, *
      ut fúgiant a fácie arcus.

7 Ut liberéntur dilécti tui, *
      salvos fac déxtera tua et exáudi nos. –

8 Deus locútus est in sancto suo: †
      „Lætábor et partíbor Síchimam *
      et convállem Succoth metíbor.

9 Meus est Gálaad et meus est Manásses *
       et Ephraim fortitúdo cápitis mei.
    Iuda sceptrum meum, *

10    Moab olla lavácri mei.
    Super Idumǽam exténdam calceaméntum meum, *
       super Philistǽam vociferábor.“ –

11 Quis addúcet me in civitátem munítam? *
       Quis dedúcet me usque in Idumǽam?

12 Nonne tu, Deus, qui reppulísti nos, *
       et non egrediéris, Deus, in virtútibus nostris? –

13 Da nobis auxílium de tribulatióne, *
       quia vana salus hóminis.

14 In Deo faciémus virtútem, *
       et ipse conculcábit tribulántes nos.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Comprehénsus sum a Christo Iesu, ad cognoscéndum illum, et societátem passiónum illíus, configurátus morti eius.

LECTIO BREVIS

Gal 2, 19b-20
Christo confíxus sum cruci: vivo autem iam non ego, vivit vero in me Christus; quod autem nunc vivo in carne, in fide vivo Fílii Dei, qui diléxit me et trádidit seípsum pro me.


V. Complantáti similitúdini mortis Christi.
R. Simul et resurrectiónis érimus.

ORATIO

Orémus:

Ecclésiam tuam, quǽsumus, Dómine, grátia cæléstis amplíficet, quam beáti Patris nostri Francísci illumináre voluísti gloriósis méritis et exémplis. Per Christum Dóminum nostrum.
Vel:
Deus, qui seráphico Patri Francísco, paupertáte et humilitáte Christo configurári tribuísti, concéde ut, per illíus sémitas gradiéntes, Fílium tuum sequi, et tibi coniúngi læta valeámus caritáte. Per Christum Dóminum nostrum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)