lat

BREVIARIUM ROMANUM

15 november 2013
Pro O.P.: S. Alberti Magni, episcopi et Ecclesiæ doctoris


Albertus Lavingiæ in Svevia natus est exeunte sæculo XII, vel ineunte XIII. Patavii studia complevit (1223), ibique a B. Iordano de Saxonia habitum Ordinis accepit. Ab anno 1242 usque ad annum 1248 Parisiis docuit et inter omnes discipulum diligentissimum habuit Thomam de Aquino. Discipulis ab alienis terris Parisios congregatis, frater Albertus spiritu universali novam scientiam edocuit, physicam scilicet aristotelicam secundum Iudæorum Arabumque interpretationem. Anno 1248 Studium generale Coloniæ nuper erectum rexit et Thomas illuc secutus est eum. Deinde officiis variis functus, Provincialis Teutoniæ electus (1254- 1257), una cum franciscano Bonaventura strenue defendit ius Ordinum Mendicantium docendi in Universitatibus.

Episcopus Ratisbonensis consecratus anno 1260, muneri post duos annos abrenuntiavit se indignum existimans. Studio denuo deditus peregrinavit Wursburgum, Strasburgum, Coloniam. Sanctorum sapientiam cum humana scientia mirifice coniunxit, scriptis et magisterio eminenter clarus, morum vero integritate ac pastorali caritate clarior. Eximia quoque pietate in Eucharistiæ sacramentum et in Deiparam Virginem, quæ illum, ut traditur, ad perseverandum confortavit in sacro proposito, enituit. Insignia sacræ doctrinæ aliarumque scientiarum documenta reliquit, dignus qui « magnus » diceretur ac « doctor universalis ». Obiit die 15 novembris anno 1280 Coloniæ Agrippinæ [Köln]. Pius II anno 1459 inter sanctissimos doctores Ecclesiæ Albertum annumeravit. Pius XI die 16 decembris 1931 sanctum declaravit ac Pius XII patronum scientiarum naturalium cultoribus dedit.

AD NONAM

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.   Allelúia.

HYMNUS

Rerum, Deus, tenax vigor,
immótus in te pérmanens,
lucis diúrnæ témpora
succéssibus detérminans,

Largíre clarum véspere,
quo vita numquam décidat,
sed prǽmium mortis sacræ
perénnis instet glória.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Unice,
cum Spíritu Paráclito
regnans per omne sǽculum. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Pax multa diligéntibus legem tuam, Dómine.

Psalmus 118 (119), 161-168
XXI (Sin)

161 Príncipes persecúti sunt me gratis, *
         et a verbis tuis formidávit cor meum.

162 Lætábor ego super elóquia tua, *
         sicut qui invénit spólia multa. –

163 Mendácium ódio hábui et abominátus sum; *
         legem autem tuam diléxi.

164 Sépties in die laudem dixi tibi *
         super iudícia iustítiæ tuæ. –

165 Pax multa diligéntibus legem tuam, *
         et non est illis scándalum.

166 Exspectábam salutáre tuum, Dómine, *
         et præcépta tua feci. –

167 Custodívit ánima mea testimónia tua *
         et diléxi ea veheménter.

168 Servávi mandáta tua et testimónia tua, *
         quia omnes viæ meæ in conspéctu tuo.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Pax multa diligéntibus legem tuam, Dómine.

Ant. 2 Multitúdinis credéntium erat cor unum et ánima una.

Psalmus 132 (133)
Fraternæ concordiæ iucunditas

Diligamus nos invicem, quia caritas ex Deo est. (1 Io 4, 7)

1 Ecce quam bonum et quam iucúndum *
      habitáre fratres in unum:

2 sicut unguéntum óptimum in cápite, †
      quod descéndit in barbam, barbam Aaron, *
      quod descéndit in oram vestiménti eius;

3 sicut ros Hermon, *
      qui descéndit in montes Sion,
   quóniam illic mandávit Dóminus benedictiónem, *
      vitam usque in sǽculum.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Multitúdinis credéntium erat cor unum et ánima una.

Ant. 3 Custódi me de manu peccatóris, Dómine, virtus salútis meæ.

Psalmus 139 (140), 2-9. 13-14
Tu es refugium meum

Filius hominis traditur in manus peccatorum. (Mt 26, 45)

2 Eripe me, Dómine, ab hómine malo, *
      a viro violéntiæ serva me.

3 Qui cogitavérunt mala in corde, *
      tota die constituébant prœlia.

4 Acuérunt linguas suas sicut serpéntis, *
      venénum áspidum sub lábiis eórum. –

5 Custódi me, Dómine, de manu peccatóris †
      et a viro violéntiæ serva me, *
      qui cogitavérunt supplantáre gressus meos.

6 Abscondérunt supérbi láqueum mihi †
      et funes extendérunt in rete, *
      iuxta iter offendícula posuérunt mihi. –

7 Dixi Dómino: "Deus meus es tu; *
      áuribus pércipe, Dómine, vocem deprecatiónis meæ."

8 Dómine, Dómine, virtus salútis meæ, *
      obumbrásti caput meum in die belli.

9 Ne concédas, Dómine, desidéria ímpii; *
      consília eius ne perfícias. –

13 Cognóvi quia fáciet Dóminus iudícium ínopis *
      et vindíctam páuperum.

14 Verúmtamen iusti confitebúntur nómini tuo, *
      et habitábunt recti in conspéctu tuo.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Custódi me de manu peccatóris, Dómine, virtus salútis meæ.

LECTIO BREVIS

Sir 43, 10-13
Spécies cæli glória stellárum, mundum illúminans in excélsis Dómini. In verbis Sancti stabunt iuxta præcéptum et non defícient in vigíliis suis. Vide arcum, et bénedic eum qui fecit illum: valde speciósus est in splendóre suo; gyrávit cælum in circúitu glóriæ suæ, manus Excélsi tetendérunt illum.


V. Honestávit eum Dóminus in labóribus.
R. Et complévit labóres illius.

ORATIO

Orémus:

Deus, qui beátum Albértum epíscopum in humána sapiéntia cum divína fide componénda magnum efecísti, da nobis, quǽsumus, ita eius magistérii inhærére doctrínis, ut per scientiárum progréssus ad profundiórem tui cognitiónem et amórem perveniámus. Per Christum Dóminum nostrum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)