lat

BREVIARIUM ROMANUM

28 ianuarius 2014
Pro O.P.: S. Thomæ de Aquino, presbyteri et Ecclesiæ doctoris


In castello Roccasecca [Italia] natus est a. 1225. A prima iuventute Ordinem Prædicatorum elegit Neapoli (a. 1244) contra suorum voluntatem. Ad principaliora studiorum centra illius temporis accedens (Coloniam, Parisios, Romam, Neapolim), vitæ innocentia et præclara in regularibus observantiis fidelitate summopere enituit. Munus Ordini proprium, idest verbi Dei ministerium in voluntaria paupertate, in eo formam induit diuturni laboris theologici: veritatis studiose investigandæ, peramanter contemplandæ aliisque tradendæ. Proprias itaque vires totaliter in servitium veritatis impendit, ipsam assequendi cupidus, undique provenientem amplectens, illamque aliis participandi desiderio flagrans. Humilitate ac humanissima conversatione prænitens, magister extitit sacræ doctrinæ excelsus atque evangelicæ veritatis gratiosus prædicator. Plura, divina et humana sapientia referta, tradidit quæ arctissimam cohærentiam inter divinam revelationem et humanæ rationis inventa pulchre commonstrant.

Christo Salvatori devotissimus, signanter in Crucis passione et in Eucharistiæ mysterio — quod liturgicis compositionibus extulit — filiali quoque erga Deiparam Virginem Mariam pietate flagravit. Obiit Fossæ Novæ [Fossanova], die 7 martii 1274, cum ad Lugdunense Concilium iter faceret. A Ioanne XXII, die 18 iulii 1323 in sanctorum numerum relatus fuit. A S. Pio V, die 11 aprilis 1567 quintus Latinæ Ecclesiæ Doctor declaratus est. A Leone XIII, die 4 augusti 1880, omnium Universitatum et Scholarum catholicarum Patronus proclamatus fuit. Eius festum, attentis liturgiæ instauratæ rationibus, hodierna celebratur die in qua translatio ipsius corporis Tolosam recolitur.

AD NONAM

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.   Allelúia.

HYMNUS

Ternis horárum términis
volútis, dante Dómino,
trinum perfécte et únicum
ipsum devóti psállimus.

Sacrum Dei mystérium
puro tenéntes péctore,
Petri magístri régula
signo salútis pródita,

Et nos psallámus spíritu,
hæréntes sic apóstolis,
ut plantas adhuc débiles
Christi virtúte dírigant.

Deo Patri sit glória
eiúsque soli Fílio
cum Spíritu Paráclito,
in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Plenitúdo legis est diléctio.

Psalmus 118 (119), 97-104
XIII (Mem)

97 Quómodo diléxi legem tuam, Dómine; *
      tota die meditátio mea est.

98 Super inimícos meos sapiéntem me fecit præcéptum tuum, *
      quia in ætérnum mihi est. –

99 Super omnes docéntes me prudens factus sum, *
      quia testimónia tua meditátio mea est.

100 Super senes intelléxi, *
        quia mandáta tua servávi.

101 Ab omni via mala prohíbui pedes meos, *
         ut custódiam verba tua.

102 A iudíciis tuis non declinávi, *
         quia tu legem posuísti mihi. –

103 Quam dúlcia fáucibus meis elóquia tua, *
         super mel ori meo.

104 A mandátis tuis intelléxi; *
         proptérea odívi omnem viam mendácii.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Plenitúdo legis est diléctio.

Ant. 2 Memor esto congregatiónis tuæ, Dómine, quam possedísti ab inítio.

Psalmus 73 (74)
Lamentatio propter templum vastatum

Nolite timere eos, qui occidunt corpus. (Mt 10, 28)

I

1 Ut quid, Deus, reppulísti in finem, *
      irátus est furor tuus super oves páscuæ tuæ?

2 Memor esto congregatiónis tuæ, *
      quam possedísti ab inítio.
   Redemísti virgam hereditátis tuæ, *
      mons Sion, in quo habitásti.

3 Leva gressus tuos in ruínas sempitérnas: *
      ómnia vastávit inimícus in sancto. –

4 Rugiérunt, qui odérunt te, in médio congregatiónis tuæ; *
      posuérunt signa sua in signa.

5 Visi sunt quasi in altum secúrim vibrántes *
      in silva condénsa.

6 Excidérunt iánuas eius in idípsum; *
      in secúri et áscia deiecérunt. –

7 Incendérunt igni sanctuárium tuum, *
      in terram polluérunt tabernáculum nóminis tui;

8 dixérunt in corde suo: "Opprimámus eos simul." *
      Combussérunt omnes congregatiónes Dei in terra.

9 Signa nostra non vídimus, †
       iam non est prophéta, *
       et apud nos non est qui cognóscat ámplius. –

10 Usquequo, Deus, improperábit inimícus, *
       spernet adversárius nomen tuum in finem?

11 Ut quid avértis manum tuam *
       et tenes déxteram tuam in médio sinu tuo?

12 Deus autem rex noster ante sǽcula, *
       operátus est salútes in médio terræ.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Memor esto congregatiónis tuæ, Dómine, quam possedísti ab inítio.

Ant. 3 Exsúrge, Dómine, et iúdica causam tuam.

II

13 Tu conscidísti in virtúte tua mare, *
       contribulásti cápita dracónum in aquis.

14 Tu confregísti cápita Levíathan, *
       dedísti eum escam monstris maris.

15 Tu dirupísti fontes et torréntes; *
       tu siccásti flúvios perénnes.

16 Tuus est dies et tua est nox, *
       tu fabricátus es luminária et solem.

17 Tu statuísti omnes términos terræ, *
       æstátem et híemem, tu plasmásti ea. –

18 Memor esto huius: †
       inimícus improperávit Dómino, *
       et pópulus insípiens sprevit nomen tuum.

19 Ne tradas béstiis ánimas confiténtes tibi *
       et ánimas páuperum tuórum ne obliviscáris in finem.

20 Réspice in testaméntum, *
       quia repléta sunt latíbula terræ tentóriis violéntiæ. –

21 Ne revertátur húmilis factus confúsus; *
       pauper et inops laudábunt nomen tuum.

22 Exsúrge, Deus, iúdica causam tuam; †
       memor esto improperiórum tuórum, *
       quæ ab insipiénte fiunt tota die.

23 Ne obliviscáris voces inimicórum tuórum; *
       tumúltus adversariórum tuórum ascéndit semper.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Exsúrge, Dómine, et iúdica causam tuam.

LECTIO BREVIS

Iac 3, 17-18
Quæ desúrsum est sapiéntia primum quidem pudíca est, deínde pacífica, modésta, suadíbilis, plena misericórdia et frúctibus bonis, non iúdicans, sine simulatióne; fructus autem iustítiæ in pace seminátur faciéntibus pacem.


V. Cibávit illum Dóminus pane vitæ et intelléctus.
R. Et aqua sapiéntiæ salutáris potávit illum.

ORATIO

Orémus:

Deus, qui beátum Thomam sapiéntiæ tuæ præcónem, ac sanctitátis vitæ exémplar Ecclésiæ tuæ próvide tribuísti, illíus méritis et exémplo, te nobis iúgiter concéde et veráciter quǽrere, et super ómnia dilígere. Per Christum Dóminum nostrum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)