☼ lat ☰

BREVIARIUM ROMANUM

10 maius 2016
Pro O.P.: S. Antonii de Firenze, episcopi


Antoninus Pierozzi, Florentiæ anno 1389 natus, a B. Ioanne Dominici, qui tunc reformationi conventuum iussu B. Raimundi de Capua intendebat, in Ordine receptus est «pro conventu futuro Fæsulano» anno 1405. Cortonæ novitiatu expleto, Fæsulis ubi novum reformationis centrum erigebatur (1406), propriæ formationi attendit, primus illius conventus filius. Sacerdos factus (1413), vitæ austeritate, prudentia et doctrina prænitens, continuo inde ab anno 1418 Fratres ut prior rexit et ad plenitudinem vitæ promovit Cortonæ, Fæsulis, Neapoli, Romæ ubi auditor Rotæ effectus est clarusque luris canonici magister.

Sumptibus nobilis viri Cosmatis de Medicis anno 1435 præclaro S. Marci conventu Florentiæ ædificato, eidem præfuit ut prior (1436-44) eo ipso tempore quo B. Angelicus in eo divina pingebat et quo, studiis humanitatis pulchre in ipso florentibus, prima in Europa bibliotheca omnibus reserata est (1443). Vicarius generalis Observantiæ in Italia ab anno 1437 effectus, Concilio Florentino interfuit (1438) ac demum archiepiscopus florentinus renuntiatus est (1446) ab Eugenio IV, cognita illius sapientia qui communi elogio « Antoninus consiliorum » vocabatur.

Boni pastoris charismate insignitus, archiepiscopus fuit optimus: vigilanti cura præsens, in pauperes sollicitus, absconditos præsertim pro quibus societatem «Bonorum virorum S. Martini » instituit, hodiernæ rationem socialis adsistentiæ ac servitii præcurrens, beneficus ipse adeo ut omnibus se privaret, reformator cleri severus sed moderatus, pastor, catechista, prædicator præcipue. Multa scripsit doctrina et caritate plena: opus eius princeps, Summa moralis, testatur illum maximum fuisse illius scientiæ magistrum. Obiit die 2 maii 1459. Hadrianus VI die 31 maii 1523 ipsum sanctorum catalogo adscripsit.

AD NONAM

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.   Allelúia.

HYMNUS

Hæc hora, quæ resplénduit
crucísque solvit núbila,
mundum tenébris éxuens,
reddens seréna lúmina.

Hæc hora, qua resúscitans
Iesus sepúlcris córpora,
prodíre mortis líbera
iussit refúso spíritu.

Nováta sæcla crédimus
mortis solútis légibus,
vitæ beátæ múnera
cursum perénnem cúrrere.

Iesu, tibi sit glória,
qui morte victa prǽnites,
cum Patre et almo Spíritu,
in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. Allelúia. Allelúia. Allelúia.

Psalmus 118 (119), 97-104
XIII (Mem)

97 Quómodo diléxi legem tuam, Dómine; *
      tota die meditátio mea est.
98 Super inimícos meos sapiéntem me fecit præcéptum tuum, *
      quia in ætérnum mihi est. –

99 Super omnes docéntes me prudens factus sum, *
      quia testimónia tua meditátio mea est.
100 Super senes intelléxi, *
        quia mandáta tua servávi.

101 Ab omni via mala prohíbui pedes meos, *
         ut custódiam verba tua.
102 A iudíciis tuis non declinávi, *
         quia tu legem posuísti mihi. –

103 Quam dúlcia fáucibus meis elóquia tua, *
         super mel ori meo.
104 A mandátis tuis intelléxi; *
         proptérea odívi omnem viam mendácii.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Psalmus 73 (74)
Lamentatio propter templum vastatum

Nolite timere eos, qui occidunt corpus. (Mt 10, 28)

I

1 Ut quid, Deus, reppulísti in finem, *
      irátus est furor tuus super oves páscuæ tuæ?
2 Memor esto congregatiónis tuæ, *
      quam possedísti ab inítio.
   Redemísti virgam hereditátis tuæ, *
      mons Sion, in quo habitásti.
3 Leva gressus tuos in ruínas sempitérnas: *
      ómnia vastávit inimícus in sancto. –

4 Rugiérunt, qui odérunt te, in médio congregatiónis tuæ; *
      posuérunt signa sua in signa.
5 Visi sunt quasi in altum secúrim vibrántes *
      in silva condénsa.
6 Excidérunt iánuas eius in idípsum; *
      in secúri et áscia deiecérunt. –

7 Incendérunt igni sanctuárium tuum, *
      in terram polluérunt tabernáculum nóminis tui;
8 dixérunt in corde suo: "Opprimámus eos simul." *
      Combussérunt omnes congregatiónes Dei in terra.
9 Signa nostra non vídimus, †
       iam non est prophéta, *
       et apud nos non est qui cognóscat ámplius. –

10 Usquequo, Deus, improperábit inimícus, *
       spernet adversárius nomen tuum in finem?
11 Ut quid avértis manum tuam *
       et tenes déxteram tuam in médio sinu tuo?
12 Deus autem rex noster ante sǽcula, *
       operátus est salútes in médio terræ.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

II

13 Tu conscidísti in virtúte tua mare, *
       contribulásti cápita dracónum in aquis.
14 Tu confregísti cápita Levíathan, *
       dedísti eum escam monstris maris.
15 Tu dirupísti fontes et torréntes; *
       tu siccásti flúvios perénnes.
16 Tuus est dies et tua est nox, *
       tu fabricátus es luminária et solem.
17 Tu statuísti omnes términos terræ, *
       æstátem et híemem, tu plasmásti ea. –

18 Memor esto huius: †
       inimícus improperávit Dómino, *
       et pópulus insípiens sprevit nomen tuum.
19 Ne tradas béstiis ánimas confiténtes tibi *
       et ánimas páuperum tuórum ne obliviscáris in finem.
20 Réspice in testaméntum, *
       quia repléta sunt latíbula terræ tentóriis violéntiæ. –

21 Ne revertátur húmilis factus confúsus; *
       pauper et inops laudábunt nomen tuum.
22 Exsúrge, Deus, iúdica causam tuam; †
       memor esto improperiórum tuórum, *
       quæ ab insipiénte fiunt tota die.
23 Ne obliviscáris voces inimicórum tuórum; *
       tumúltus adversariórum tuórum ascéndit semper.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Allelúia. Allelúia. Allelúia.

LECTIO BREVIS

Cf. Is 58, 10-11
Cum effúderis esuriénti ánimam tuam et ánimam afflíctam satiáveris, oriétur in ténebris lux tua, et calígo tua erit sicut merídies. Et te ducet Dóminus semper, et satiábit in locis áridis ánimam tuam, et ossa tua firmábit; et eris quasi hortus irríguus et sicut fons aquárum, cuius non defícient aquæ.


V. Hic accípiet benedictiónem a Domino, allelúia.
R. Et misericórdiam a Deo salutári suo, allelúia.

ORATIO

Orémus:

Deus, qui beátum Antonínum epíscopum sapiéntiæ dono mirábilem effecísti, infúnde quǽsumus, fámulis tuis spíritum intellegéntiæ, veritátis et pacis, ut, quæ tibi plácita sunt, toto corde cognóscant et ágnita tota virtúte secténtur. Per Christum Dóminum nostrum.

    Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)