Do | II | III | IV | V | VI | Sa |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 |
TEMPUS PASCHALE, hebd. IV
Pro O.P.: S. Antonii de Firenze, episcopi, memoria
Pro O.P.: S. Antonii de Firenze, episcopi, festum
Communia non applicare
horas componere
ordinarium
officum defunctorum
dedicationis ecclesiæ
BREVIARIUM ROMANUM
Sumptibus nobilis viri Cosmatis de Medicis anno 1435 præclaro S. Marci conventu Florentiæ ædificato, eidem præfuit ut prior (1436-44) eo ipso tempore quo B. Angelicus in eo divina pingebat et quo, studiis humanitatis pulchre in ipso florentibus, prima in Europa bibliotheca omnibus reserata est (1443). Vicarius generalis Observantiæ in Italia ab anno 1437 effectus, Concilio Florentino interfuit (1438) ac demum archiepiscopus florentinus renuntiatus est (1446) ab Eugenio IV, cognita illius sapientia qui communi elogio « Antoninus consiliorum » vocabatur.
Boni pastoris charismate insignitus, archiepiscopus fuit optimus: vigilanti cura præsens, in pauperes sollicitus, absconditos præsertim pro quibus societatem «Bonorum virorum S. Martini » instituit, hodiernæ rationem socialis adsistentiæ ac servitii præcurrens, beneficus ipse adeo ut omnibus se privaret, reformator cleri severus sed moderatus, pastor, catechista, prædicator præcipue. Multa scripsit doctrina et caritate plena: opus eius princeps, Summa moralis, testatur illum maximum fuisse illius scientiæ magistrum. Obiit die 2 maii 1459. Hadrianus VI die 31 maii 1523 ipsum sanctorum catalogo adscripsit.
V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.
HYMNUS
Hæc hora, quæ resplénduit
crucísque solvit núbila,
mundum tenébris éxuens,
reddens seréna lúmina.
Hæc hora, qua resúscitans
Iesus sepúlcris córpora,
prodíre mortis líbera
iussit refúso spíritu.
Nováta sæcla crédimus
mortis solútis légibus,
vitæ beátæ múnera
cursum perénnem cúrrere.
Iesu, tibi sit glória,
qui morte victa prǽnites,
cum Patre et almo Spíritu,
in sempitérna sǽcula. Amen.
PSALMODIA
Ant. Allelúia, allelúia, allelúia.
137 Iustus es, Dómine, *
et rectum iudícium tuum.
138 Mandásti in iustítia testimónia tua *
et in veritáte nimis. –
139 Consúmpsit me zelus meus, *
quia oblíti sunt verba tua inimíci mei.
140 Ignítum elóquium tuum veheménter, *
et servus tuus diléxit illud. –
141 Adulescéntulus sum ego et contémptus; *
mandáta tua non sum oblítus.
142 Iustítia tua iustítia in ætérnum, *
et lex tua véritas. –
143 Tribulátio et angústia invenérunt me; *
præcépta tua delectátio mea est.
144 Iustítia testimónia tua in ætérnum; *
intelléctum da mihi, et vivam.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Hæc est hora vestra et potestas tenebrarum. (Lc 22, 53)
I
2 Dómine, Deus salútis meæ, *
in die clamávi et nocte coram te.
3 Intret in conspéctu tuo orátio mea; *
inclína aurem tuam ad precem meam. –
4 Quia repléta est malis ánima mea, *
et vita mea inférno appropinquávit.
5 Æstimátus sum cum descendéntibus in lacum, *
factus sum sicut homo sine adiutório.
6 Inter mórtuos liber, *
sicut vulneráti dormiéntes in sepúlcris;
quorum non es memor ámplius, *
et ipsi de manu tua abscíssi sunt. –
7 Posuísti me in lacu inferióri, *
in tenebrósis et in umbra mortis.
8 Super me gravátus est furor tuus, *
et omnes fluctus tuos induxísti super me.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
II
9 Longe fecísti notos meos a me, *
posuísti me abominatiónem eis;
conclúsus sum et non egrédiar. *
10 Oculi mei languérunt præ afflictióne.
Clamávi ad te, Dómine, tota die, *
expándi ad te manus meas.
11 Numquid mórtuis fácies mirabília, *
aut surgent umbræ et confitebúntur tibi?
12 Numquid narrábit áliquis in sepúlcro misericórdiam tuam *
et veritátem tuam in loco perditiónis?
13 Numquid cognoscéntur in ténebris mirabília tua *
et iustítia tua in terra obliviónis? –
14 Et ego ad te, Dómine, clamávi, *
et mane orátio mea prævéniet te.
15 Ut quid, Dómine, repéllis ánimam meam, *
abscóndis fáciem tuam a me?
16 Pauper sum ego et móriens a iuventúte mea; *
portávi pavóres tuos et conturbátus sum.
17 Super me transiérunt iræ tuæ, *
et terróres tui excidérunt me.
18 Circuiérunt me sicut aqua tota die, *
circumdedérunt me simul.
19 Elongásti a me amícum et próximum, *
et noti mei sunt ténebræ.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúia, allelúia, allelúia.
LECTIO BREVIS
ORATIO
Orémus:
Deus, qui beátum Antonínum epíscopum sapiéntiæ dono mirábilem effecísti, infúnde quǽsumus, fámulis tuis spíritum intellegéntiæ,
veritátis et pacis, ut, quæ tibi plácita sunt, toto corde cognóscant et ágnita tota virtúte secténtur. Per Christum Dóminum nostrum.
Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:
Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.
Breviarium Romanum
textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)