BREVIARIUM ROMANUM

30 martius 2010
Feria Tertia Hebd. Sanctæ

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.  

HYMNUS

Vexílla regis pródeunt,
fulget crucis mystérium,
quo carne carnis cónditor
suspénsus est patíbulo;

Quo, vulnerátus ínsuper
mucróne diro lánceæ,
ut nos laváret crímine,
manávit unda et sánguine.

Arbor decóra et fúlgida,
ornáta regis púrpura,
elécta digno stípite
tam sancta membra tángere!

Beáta, cuius brácchiis
sæcli pepéndit prétium;
statéra facta est córporis
prædam tulítque tártari.

Salve, ara, salve, víctima,
de passiónis glória,
qua Vita mortem pértulit
et morte vitam réddidit!

O crux, ave, spes única!
hoc passiónis témpore
piis adáuge grátiam
reísque dele crímina.

Te, fons salútis, Trínitas,
colláudet omnis spíritus;
quos per crucis mystérium
salvas, fove per sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Contumélias et terróres passus sum ab eis, et Dóminus mecum est tamquam bellátor fortis.

Dives difficile intrabit in regnum cælorum. (Mt 19, 23)

² Audíte hæc, omnes gentes, *
      áuribus percípite, omnes, qui habitátis orbem:
³ quique húmiles et viri nóbiles, *
      simul in unum dives et pauper! –

⁴ Os meum loquétur sapiéntiam *
      et meditátio cordis mei prudéntiam.
⁵ Inclinábo in parábolam aurem meam, *
      apériam in psaltério ænígma meum. –

⁶ Cur timébo in diébus malis, *
      cum iníquitas supplantántium circúmdabit me?
⁷ Qui confídunt in virtúte sua *
      et in multitúdine divitiárum suárum gloriántur. –

⁸ Etenim seípsum non rédimet homo; *
      non dabit Deo propitiatiónem suam.
⁹ Nímium est prétium redemptiónis ánimæ eius: †
       ad últimum defíciet, *
¹⁰    ut vivat usque in finem, nec vídeat intéritum.
¹¹ Et vidébit sapiéntes moriéntes; †
       simul insípiens et stultus períbunt *
       et relínquent aliénis divítias suas. –

¹² Sepúlcra eórum domus illórum in ætérnum; †
       tabernácula eórum in progéniem et progéniem, *
       etsi vocavérunt nomínibus suis terras suas.
¹³ Et homo, cum sit in honóre, non permanébit; †
       comparátus est iuméntis, quæ péreunt, *
       et símilis factus est illis.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Contumélias et terróres passus sum ab eis, et Dóminus mecum est tamquam bellátor fortis.

Ant. 2 Libera me, Dómine, et pone me iuxta te, et cuiúsvis manus pugnet contra me.

¹⁴ Hæc via illórum, quorum fidúcia in semetípsis, *
       et finis eórum, qui cómplacent in ore suo.
¹⁵ Sicut oves in inférno pósiti sunt, *
       mors depáscet eos;
    descéndent præcípites ad sepúlcrum, †
       et figúra eórum erit in consumptiónem: *
       inférnus habitáculum eórum. –

¹⁶ Verúmtamen Deus rédimet ánimam meam, *
       de manu ínferi vere suscípiet me.
¹⁷ Ne timúeris, cum dives factus fúerit homo *
       et cum multiplicáta fúerit glória domus eius,
¹⁸ quóniam, cum interíerit, non sumet ómnia, *
       neque descéndet cum eo glória eius. –

¹⁹ Cum ánimæ suæ in vita ipsíus benedíxerit: *
       „Laudábunt te quod benefecísti tibi“,
²⁰ tamen introíbit ad progéniem patrum suórum, *
       qui in ætérnum non vidébunt lumen. –

²¹ Homo, cum in honóre esset, non intelléxit; †
       comparátus est iuméntis, quæ péreunt, *
       et símilis factus est illis.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Libera me, Dómine, et pone me iuxta te, et cuiúsvis manus pugnet contra me.

Ant. 3 Occísus es, Dómine, et redemísti nos Deo in sánguine tuo.

^5,9 Dignus es, Dómine, accípere librum *
         et aperíre signácula eius,
     quóniam occísus es †
         et redemísti Deo in sánguine tuo *
         ex omni tribu et lingua et pópulo et natióne
¹⁰ et fecísti eos Deo nostro regnum et sacerdótes, *
         et regnábunt super terram. –

¹² Dignus est Agnus, qui occísus est, †
         accípere virtútem et divítias et sapiéntiam *
         et fortitúdinem et honórem et glóriam et benedictiónem.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Occísus es, Dómine, et redemísti nos Deo in sánguine tuo.

LECTIO BREVIS

RESPONSORIUM BREVE
V. Adorámus te, Christe, * et benedícimus tibi.
R. Adorámus te, Christe, * et benedícimus tibi.
V. Quia per crucem tuam redemísti mundum.
R. Et benedícimus tibi.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Adorámus te, Christe, * et benedícimus tibi.

MAGNIFICAT

Ad Magnificat, ant. Potestátem hábeo ponéndi ánimam meam, et íterum suméndi eam.

⁴⁶ Magníficat *
     ánima mea Dóminum,
⁴⁷ et exsultávit spíritus meus *
      in Deo salvatóre meo,
⁴⁸ quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ. *
      Ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes,
⁴⁹ quia fecit mihi magna, qui potens est, *
      et sanctum nomen eius,
⁵⁰ et misericórdia eius in progénies et progénies *
      timéntibus eum.

⁵¹ Fecit poténtiam in bráchio suo, *
      dispérsit supérbos mente cordis sui;
⁵² depósuit poténtes de sede *
      et exaltávit húmiles;
⁵³ esuriéntes implévit bonis *
      et dívites dimísit inánes.

⁵⁴ Suscépit Israel púerum suum, *
      recordátus misericórdiæ,
⁵⁵ sicut locútus est ad patres nostros, *
      Abraham et sémini eius in sǽcula.

Ad Magnificat, ant. Potestátem hábeo ponéndi ánimam meam, et íterum suméndi eam.

PRECES
Salvatórem humáni géneris adorémus, qui mortem nostram moriéndo destrúxit et vitam resurgéndo reparávit. Humíliter postulémus:
     Sanctífica pópulum, quem sánguine tuo redemísti.

Redémptor noster, da nos passióni tuæ per pæniténtiam plénius adhærére,
— ut resurrectiónis glóriam consequámur.
Præsta, ut Matris tuæ, solatrícis afflictórum, protectiónem assequámur,
— mærentésque confortémus ea consolatióne, qua et ipsi a te recreámur.
Fidélibus concéde passiónis tuæ in ærúmnis suis esse partícipes,
— ut salutáre tuum in seípsis maniféstent.
Qui humiliásti teípsum, factus obœdiens usque ad mortem, mortem autem crucis,
— da servis tuis obœdiéntiam et patiéntiam.
Córpori claritátis tuæ defúnctos configuráre dignéris,
— nosque aliquándo eórum redde consórtes.

Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.

Pater noster.....

ORATIO
Omnípotens sempitérne Deus, da nobis ita domínicæ passiónis sacraménta perágere, ut indulgéntiam percípere mereámur. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:

Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.

    Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
    Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:

Ite in pace. 
R. Deo grátias. 

    Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:

Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)