lat

BREVIARIUM ROMANUM

18 september 2012
Pro O.P.: S. Ioannis Macias, religiosi, memoria

AD VESPERAS


In Ribera oppido Estremaduræ [Ribera del Fresno] in Hispania anno 1585 ortum habuit et ad Americam meridionalem nave mercatoria profectus est. Limæ in conventu Mariæ Magdalenæ viam evangelicæ paupertatis in Ordine elegit, humilitate et caritate præclarus. Munus ianitoris conventus fere per 22 annos exercens, misericordiæ operibus summopere deditus, animas defunctorum Rosarii prece sublevare contendit atque multos a via iustitiæ aberrantes ad Dei amorem reduxit. Sicut Martinus de Porres iniurias et calumnias toleravit et pauperes atque ægrotos sedulo curavit. Obiit die 16 septembris anno 1645. Paulus VI in sanctorum numerum eum rettulit die 28 septembris 1975.

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.  Allelúia.

HYMNUS

Læti coléntes fámulum
qui te perfécte cóluit,
tibi gratánter, Dómine,
amóris hymnum prómimus.

Christi fidélis ássecla,
ultro relíquit gáudia
cuncta quæ mundus éxhibet
fugáces atque cópias.

Tibi se vovit súbditum
humilitáte obœdiens,
Christi, carnis mundítie,
sponsi æmulátor vírginum.

Tibi placére géstiit
tibíque adhǽsit únice,
mentem, verba vel ópera
amóris fovens ígnibus.

His caritátis vínculis
in terris tibi déditus,
liber ad astra iúgiter
triumphatúrus pródiit.

Eius exémplis éxcitos
da gradi nos alácriter,
ut te cum Nato et Spíritu
laudémus hymnis cǽlicis. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Cum facis eleemósynam, nésciat sinístra tua quid fáciat déxtera tua.

Psalmus 136 (137), 1-6
Super flumina Babylonis

Hanc corporalem populi captivitatem referre in exemplum spiritalis captivitatis oportet. (S. Hilarius)

1 Super flúmina Babylónis, illic sédimus et flévimus, *
      cum recordarémur Sion.
2 In salícibus in médio eius *
      suspéndimus cítharas nostras. –

3 Quia illic rogavérunt nos, qui captívos duxérunt nos, *
      verba cantiónum
   et, qui affligébant nos, lætítiam: *
      „Cantáte nobis de cánticis Sion.“ –

4 Quómodo cantábimus cánticum Dómini *
      in terra aliéna?
5 Si oblítus fúero tui, Ierúsalem, *
      oblivióni detur déxtera mea;
6 adhǽreat lingua mea fáucibus meis, *
      si non memínero tui,
   si non præposúero Ierúsalem *
      in cápite lætítiæ meæ.

     7  [Memor esto, Domine, adversus filios Edom *
         diei Ierusalem;
         qui dicebant: "Exinanite, exinanite *
         usque ad fundamentum in ea."
     8  Filia Babylonis devastans, †
         beatus, qui retribuet tibi retributionem tuam, *
         quam retribuisti nobis;
     9  beatus, qui tenebit *
         et allidet parvulos tuos ad petram.]

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Cum facis eleemósynam, nésciat sinístra tua quid fáciat déxtera tua.

Ant. 2 Veníte benedécti Patris mei, percípite regnum quod vobis parátum est ab orígine mundi.

Psalmus 137 (138)
Gratiarum actio

Reges terrae afferent gloriam suam et honorem in civitatem sanctam. (Cf. Ap 21, 24)

1 Confitébor tibi, Dómine, in toto corde meo, *
      quóniam audísti verba oris mei.
   In conspéctu angelórum psallam tibi, *
2     adorábo ad templum sanctum tuum;
   et confitébor nómini tuo †
      propter misericórdiam tuam et veritátem tuam, *
      quóniam magnificásti super omne nomen elóquium tuum. –

3 In quacúmque die invocávero te, exáudi me; *
      multiplicábis in ánima mea virtútem.
4 Confitebúntur tibi, Dómine, omnes reges terræ, *
      quia audiérunt elóquia oris tui.
5 Et cantábunt vias Dómini, *
      quóniam magna est glória Dómini;
6 quóniam excélsus Dóminus, †
      et húmilem réspicit, *
      et supérbum a longe cognóscit. –

7 Si ambulávero in médio tribulatiónis, vivificábis me; †
      et contra iram inimicórum meórum exténdes manum tuam, *
      et salvum me fáciet déxtera tua.
8 Dóminus perfíciet pro me; †
      Dómine, misericórdia tua in sǽculum: *
      ópera mánuum tuárum ne despícias.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Veníte benedécti Patris mei, percípite regnum quod vobis parátum est ab orígine mundi.

Ant. 3 Quod uni ex mínimis meis fecístis, mihi fecístis, dicit Dóminus.

Canticum
Hymnus redemptorum
Ap 4, 11; 5, 9.10.12
4,11 Dignus es, Dómine et Deus noster, *
         accípere glóriam et honórem et virtútem,
      quia tu creásti ómnia, *
         et propter voluntátem tuam erant et creáta sunt. –

5,9 Dignus es, Dómine, accípere librum *
         et aperíre signácula eius,
     quóniam occísus es †
         et redemísti Deo in sánguine tuo *
         ex omni tribu et lingua et pópulo et natióne
10 et fecísti eos Deo nostro regnum et sacerdótes, *
         et regnábunt super terram. –

12 Dignus est Agnus, qui occísus est, †
         accípere virtútem et divítias et sapiéntiam *
         et fortitúdinem et honórem et glóriam et benedictiónem.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Quod uni ex mínimis meis fecístis, mihi fecístis, dicit Dóminus.

LECTIO BREVIS

1 Io 3, 16-18
In hoc nóvimus caritátem, quóniam ille pro nobis ánimam suam pósuit; et nos debémus pro frátribus ánimas pónere. Qui habúerit substántiam mundi et víderit fratrem suum necésse habére et cláuserit víscera sua ab eo, quómodo cáritas Dei manet in eo? Filíoli, non diligámus verbo nec lingua sed in ópera et veritáte.

RESPONSORIUM BREVE
V. Qui díligit fratrem suum, * in lúmine manet.
R. Qui díligit fratrem suum, * in lúmine manet.
V. Qui ámbulat in dilectióne servat mandáta.
R. In lúmine manet.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Qui díligit fratrem suum, * in lúmine manet.

MAGNIFICAT

Ad Magnificat, ant. Qui miserétur páuperi, beátus erit; qui credit in Dómino, misericórdiam díligit.

Vel, praesertim in cantu: Qui verbum Dei rétinent corde perfécto et óptimo, fructum áfferunt in patiéntia.

Exsultatio animæ in Domino

Lc 1, 46-55

46 Magníficat *
     ánima mea Dóminum,

47 et exsultávit spíritus meus *
      in Deo salvatóre meo,

48 quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ. *
      Ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes,

49 quia fecit mihi magna, qui potens est, *
      et sanctum nomen eius,

50 et misericórdia eius in progénies et progénies *
      timéntibus eum.

51 Fecit poténtiam in bráchio suo, *
      dispérsit supérbos mente cordis sui;

52 depósuit poténtes de sede *
      et exaltávit húmiles;

53 esuriéntes implévit bonis *
      et dívites dimísit inánes.

54 Suscépit Israel púerum suum, *
      recordátus misericórdiæ,

55 sicut locútus est ad patres nostros, *
      Abraham et sémini eius in sǽcula.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ad Magnificat, ant. Qui miserétur páuperi, beátus erit; qui credit in Dómino, misericórdiam díligit.

Vel, praesertim in cantu: Qui verbum Dei rétinent corde perfécto et óptimo, fructum áfferunt in patiéntia.

PRECES
Implorémus Patrem, fontem omnis sanctitátis, ut, per sanctórum exémpla et intercessiónem, ad vitam sanctam nos perdúcat, et dicámus:
     Sancti simus, quia tu sanctus es.

Pater sancte, qui voluísti ut fílii tui nominémur et simus,
fac ut te per orbem terrárum sancta confiteátur Ecclésia.
Pater sancte, qui voluísti ut ambulémus digne tibi per ómnia placéntes,
da, ut in ópere bono fructificémus.
Pater sancte, qui nos tibi reconciliásti per Christum,
serva nos in nómine tuo, ut omnes unum simus.
Pater sancte, qui nos ad cæléste vocásti convívium,
per panem, qui de cælo descéndit, præsta nobis, ut caritátem pleniórem cónsequi valeámus.
Pater sancte, ómnibus peccatóribus dimítte delícta,
et súscipe defúnctos ad lumen vultus tui.

Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.

Pater noster.....


ORATIO
Cotidiáni labóris pondus fac nos, Dómine, strénua æmulatióne portáre, imitatióne et exémplo beáti Ioánnis, cui tribuísti morum candórem et perféctam caritátem. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

Vel ut ad Laudes matutinas:
Deus humánæ salútis amátor et restitútor, cuius caritáte impúlsus beátus Ioánnes ómnibus se subiécit; ipso intercedénte, da bonitátis tuæ mystério nos iúgiter inhærére et bona nostra vitámque pro frátribus libénter impéndere. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:

Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, et Spíritus Sanctus.
R. Amen.

    Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
    Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:

Ite in pace. 
R. Deo grátias. 

    Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:

Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)