Do | II | III | IV | V | VI | Sa |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
PER ANNUM, hebd. XXXII
S. Alberti Magni, episcopi et Ecclesiæ doctoris, memoria ad libitum
Pro O.P.: S. Alberti Magni, episcopi et Ecclesiæ doctoris, festum
Communia non applicare
horas componere
ordinarium
officum defunctorum
dedicationis ecclesiæ
BREVIARIUM ROMANUM
Episcopus Ratisbonensis consecratus anno 1260, muneri post duos annos abrenuntiavit se indignum existimans. Studio denuo deditus peregrinavit Wursburgum, Strasburgum, Coloniam. Sanctorum sapientiam cum humana scientia mirifice coniunxit, scriptis et magisterio eminenter clarus, morum vero integritate ac pastorali caritate clarior. Eximia quoque pietate in Eucharistiæ sacramentum et in Deiparam Virginem, quæ illum, ut traditur, ad perseverandum confortavit in sacro proposito, enituit. Insignia sacræ doctrinæ aliarumque scientiarum documenta reliquit, dignus qui « magnus » diceretur ac « doctor universalis ». Obiit die 15 novembris anno 1280 Coloniæ Agrippinæ [Köln]. Pius II anno 1459 inter sanctissimos doctores Ecclesiæ Albertum annumeravit. Pius XI die 16 decembris 1931 sanctum declaravit ac Pius XII patronum scientiarum naturalium cultoribus dedit.
V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.
HYMNUS
Eia festívis celebrétur hymnis
nomen Albérti résonans ubíque,
sanctus ac doctor mérito vocátur
magnus in orbe.
Digna Guzmáni sóboles refúlsit,
ásperam vixit sine labe vitam,
ac Dei verbum dócuit poténtis
arte loquélæ.
Rite, doctrínæ rádiis supérnæ,
méntium densas ténebras fugávit,
et gregem pastor pius ad salútis
páscua duxit.
Panis et vini spécie laténtem
éxtulit Christum rédamans, adórans,
Vírginem fervens cóluit Maríam
pacis amátor.
Christe, Rex regum, tibi sit potéstas,
sit décus, virtus, honor atque Patri,
et Parácleto páriter resúltet
glória in ævum. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1 Albértus Dei præco ac miníster assíduus, Christi pacem ubíque firmávit.
Accessistis ad Sion montem et civitatem Dei viventis (Hebr 12, 22)
1 Dómine, quis habitábit in tabernáculo tuo? *
Quis requiéscet in monte sancto tuo?
2 Qui ingréditur sine mácula et operátur iustítiam, *
qui lóquitur veritátem in corde suo,
3 qui non egit dolum in lingua sua, †
nec fecit próximo suo malum *
et oppróbrium non íntulit próximo suo. –
4 Ad níhilum reputátus est in conspéctu eius malígnus, *
timéntes autem Dóminum gloríficat.
5 Qui iurávit in detriméntum suum et non mutat, †
qui pecúniam suam non dedit ad usúram *
et múnera super innocéntem non accépit.
Qui facit hæc, *
non movébitur in ætérnum.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 1 Albértus Dei præco ac miníster assíduus, Christi pacem ubíque firmávit.
Ant. 2 Pro denário vitæ ætérnæ ad laborándum in vínea tua me, Dómine, primo mane conduxísti.
Ut filii lucis ambulate; fructus lucis est in omni bonitate et iustitia et veritate. (Eph 5, 8-9)
1 Beátus vir, qui timet Dóminum, *
in mandátis eius cupit nimis.
2 Potens in terra erit semen eius, *
generátio rectórum benedicétur.
3 Glória et divítiæ in domo eius, *
et iustítia eius manet in sǽculum sǽculi. –
4 Exórtum est in ténebris lumen rectis, *
miséricors et miserátor et iustus.
5 Iucúndus homo, qui miserétur et cómmodat, †
dispónet res suas in iudício, *
6 quia in ætérnum non commovébitur. –
In memória ætérna erit iustus, *
7 ab auditióne mala non timébit.
Parátum cor eius, sperans in Dómino, †
8 confirmátum est cor eius, non timébit, *
donec despíciat inimícos suos.
9 Distríbuit, dedit paupéribus; †
iustítia eius manet in sǽculum sǽculi, *
cornu eius exaltábitur in glória. –
10 Peccátor vidébit et irascétur, †
déntibus suis fremet et tabéscet. *
Desidérium peccatórum períbit.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 2 Pro denário vitæ ætérnæ ad laborándum in vínea tua me, Dómine, primo mane conduxísti.
Ant. 3 Fac Dómine, ut sim prædicatiónis templum, domus oratiónis et laudis tuæ in perpétuum.
3 Magna et mirabília ópera tua, *
Dómine Deus omnípotens;
iustæ et veræ viæ tuæ, *
Rex géntium! –
4 Quis non timébit, Dómine, *
et glorificábit nomen tuum?
Quia solus Sanctus, †
quóniam omnes gentes vénient et adorábunt in conspéctu tuo, *
quóniam iudícia tua manifestáta sunt.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 3 Fac Dómine, ut sim prædicatiónis templum, domus oratiónis et laudis tuæ in perpétuum.
LECTIO BREVIS
RESPONSORIUM BREVE
V. Sapiéntiam eius, * enarrábunt gentes.
R. Sapiéntiam eius, * enarrábunt gentes.
V. Et laudem eius enuntiábit Ecclésia.
R. Enarrábunt gentes.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Sapiéntiam eius, * enarrábunt gentes.
MAGNIFICAT
Ad Magnificat, ant. Dabo vobis pastóres iuxta cor meum, et pascent vos sciéntia et doctrína.
Vel, præsertim in cantu:
Deus, scientiárum Dómine, te toto corde et ore laudámus atque benedícimus, quia de pátribus nostris magnum suscitásti doctórem.
46 Magníficat *
ánima mea Dóminum,
47 et exsultávit spíritus meus *
in Deo salvatóre meo,
48 quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ. *
Ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes,
49 quia fecit mihi magna, qui potens est, *
et sanctum nomen eius,
50 et misericórdia eius in progénies et progénies *
timéntibus eum.
51 Fecit poténtiam in bráchio suo, *
dispérsit supérbos mente cordis sui;
52 depósuit poténtes de sede *
et exaltávit húmiles;
53 esuriéntes implévit bonis *
et dívites dimísit inánes.
54 Suscépit Israel púerum suum, *
recordátus misericórdiæ,
55 sicut locútus est ad patres nostros, *
Abraham et sémini eius in sǽcula.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ad Magnificat, ant. Dabo vobis pastóres iuxta cor meum, et pascent vos sciéntia et doctrína.
Vel, præsertim in cantu:
Deus, scientiárum Dómine, te toto corde et ore laudámus atque benedícimus, quia de pátribus nostris magnum suscitásti doctórem.
PRECES
Grátias agámus Deo Patri, qui in sancto Albérto sapiéntiæ suæ vias nobis osténdit, eúmque instánter orémus:
Pérfice nos, Dómine, in viis tuis.
Recordáre, Dómine, Ecclésiæ tuæ ut sancti Albérti Magni subsídiis et exémplis eam próspere áugeas,
— et in tua dilectióne iúgiter perfícias.
Bonitátem tuam, ómnibus creatúris diffúsam, nobis suáviter osténde,
— ut, duce tanto magístro, tuam ubíque glóriam contemplémur.
Scientiárum cultóres iuvenésque tirónes sancti Albérti inciténtur exémplis,
— ut supérnæ tuæ sapiéntiæ augeántur lúmine.
Qui sanctum Epíscopum in pastoráli regímine sapiéntia tua fidélem effecísti minístrum,
— reipúblicæ moderatóres illúmina, ut, háustis de tuo fonte consíliis, probáta æquitáte in ómnibus decérnant.
Ardórem satagéntem et progréssum Ordini nostro concéde propítius,
— nosque redde in verbi tui veritáte concórdes et tua semper caritáte fervéntes.
Vultus tui lucem largíre defúnctis, et eius contemplatióne nos quoque redde beátos
— cum beáta María Vírgine et ómnibus sanctis.
[Precem nostram ad Deum Patrem lúminum a quo omne donum perféctum descéndit concludámus verbis ipsíus Christi:]
Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.
Pater noster.....
ORATIO
Deus, qui beátum Albértum epíscopum in humána sapiéntia cum divína fide componénda magnum efecísti, da nobis, quǽsumus,
ita eius magistérii inhærére doctrínis, ut per scientiárum progréssus ad profundiórem tui cognitiónem et amórem perveniámus. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:
Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.
Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:
Ite in pace.
R. Deo grátias.
Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:
Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.
Breviarium Romanum
textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)