BREVIARIUM ROMANUM

23 martius 2018
S. Turibii de Mogroveio, episcopi, pro commemoratione

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.  

HYMNUS

Iesu, quadragenáriæ
dicátor abstinéntiæ,
qui ob salútem méntium
præcéperas ieiúnium,

Adésto nunc Ecclésiæ,
adésto pæniténtiæ,
qua supplicámus cérnui
peccáta nostra dílui.

Tu retroácta crímina
tua remítte grátia
et a futúris ádhibe
custódiam mitíssime,

Ut, expiáti ánnuis
compunctiónis áctibus,
tendámus ad paschália
digne colénda gáudia.

Te rerum univérsitas,
clemens, adóret, Trínitas,
et nos novi per véniam
novum canámus cánticum. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Sana, Dómine, ánimam meam, quia peccávi tibi.

Unus ex vobis me tradet, qui manducat mecum (Mc 14, 18).

² Beátus, qui intéllegit de egéno, *
      in die mala liberábit eum Dóminus.
³ Dóminus servábit eum et vivificábit eum †
      et beátum fáciet eum in terra *
      et non tradet eum in ánimam inimicórum eius.
⁴ Dóminus opem feret illi super lectum dolóris eius; *
      univérsum stratum eius versábis in infirmitáte eius. –

⁵ Ego dixi: «Dómine, miserére mei; *
      sana ánimam meam, quia peccávi tibi».
⁶ Inimíci mei dixérunt mala mihi: *
      «Quando moriétur, et períbit nomen eius?».
⁷ Et si ingrediebátur, ut visitáret, vana loquebátur; †
      cor eius congregábat iniquitátem sibi, *
      egrediebátur foras et detrahébat. –

⁸ Simul advérsum me susurrábant omnes inimíci mei; *
      advérsum me cogitábant mala mihi:
⁹ «Malefícium effúsum est in eo; *
      et, qui decúmbit, non adíciet ut resúrgat».
¹⁰ Sed et homo pacis meæ, in quo sperávi, *
       qui edébat panem meum, levávit contra me calcáneum. –

¹¹ Tu autem, Dómine, miserére mei *
       et resúscita me, et retríbuam eis.
¹² In hoc cognóvi quóniam voluísti me, *
       quia non gaudébit inimícus meus super me;
¹³ me autem propter innocéntiam suscepísti *
       et statuísti me in conspéctu tuo in ætérnum. –

¹⁴ Benedíctus Dóminus Deus Israel *
       a sǽculo et usque in sǽculum. Fiat, fiat.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Sana, Dómine, ánimam meam, quia peccávi tibi.

Ant. 2 Dóminus virtútum nobíscum, refúgium nobis Deus Iacob.

Vocabunt nomen eius Emmanuel, quod est interpretatum Nobiscum Deus. (Mt 1, 23).

² Deus est nobis refúgium et virtus, *
      adiutórium in tribulatiónibus invéntus est nimis.
³ Proptérea non timébimus, dum turbábitur terra, *
      et transferéntur montes in cor maris.
⁴ Fremant et intuméscant aquæ eius, *
      conturbéntur montes in elatióne eius.

⁵ Flúminis rivi lætíficant civitátem Dei, *
      sancta tabernácula Altíssimi.
⁶ Deus in médio eius, non commovébitur; *
      adiuvábit eam Deus mane dilúculo.
⁷ Fremuérunt gentes, commóta sunt regna; *
      dedit vocem suam, liquefácta est terra. –

⁸ Dóminus virtútum nobíscum, *
      refúgium nobis Deus Iacob.
⁹ Veníte et vidéte ópera Dómini, *
      quæ pósuit prodígia super terram.
¹⁰ Auferet bella usque ad finem terræ, †
       arcum cónteret et confrínget arma *
       et scuta combúret igne.
¹¹ Vacáte et vidéte quóniam ego sum Deus: *
       exaltábor in géntibus et exaltábor in terra. –

¹² Dóminus virtútum nobíscum, *
       refúgium nobis Deus Iacob.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Dóminus virtútum nobíscum, refúgium nobis Deus Iacob.

Ant. 3 Omnes gentes vénient et adorábunt coram te, Dómine.

³ Magna et mirabília ópera tua, *
      Dómine Deus omnípotens;
   iustæ et veræ viæ tuæ, *
      Rex géntium! –

⁴ Quis non timébit, Dómine, *
      et glorificábit nomen tuum?
   Quia solus Sanctus, †
      quóniam omnes gentes vénient et adorábunt in conspéctu tuo, *
      quóniam iudícia tua manifestáta sunt.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Omnes gentes vénient et adorábunt coram te, Dómine.

LECTIO BREVIS

RESPONSORIUM BREVE
V. Ego dixi: Dómine, * miserére mei.
R. Ego dixi: Dómine, * miserére mei.
V. Sana ánimam meam, quia peccávi tibi.
R. Miserére mei.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Ego dixi: Dómine, * miserére mei.

MAGNIFICAT

Ad Magnificat, ant. Si mihi non créditis, opéribus crédite, quæ ego fácio in nómine Dei.

⁴⁶ Magníficat *
     ánima mea Dóminum,
⁴⁷ et exsultávit spíritus meus *
      in Deo salvatóre meo,
⁴⁸ quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ. *
      Ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes,
⁴⁹ quia fecit mihi magna, qui potens est, *
      et sanctum nomen eius,
⁵⁰ et misericórdia eius in progénies et progénies *
      timéntibus eum.

⁵¹ Fecit poténtiam in bráchio suo, *
      dispérsit supérbos mente cordis sui;
⁵² depósuit poténtes de sede *
      et exaltávit húmiles;
⁵³ esuriéntes implévit bonis *
      et dívites dimísit inánes.

⁵⁴ Suscépit Israel púerum suum, *
      recordátus misericórdiæ,
⁵⁵ sicut locútus est ad patres nostros, *
      Abraham et sémini eius in sǽcula.

Ad Magnificat, ant. Si mihi non créditis, opéribus crédite, quæ ego fácio in nómine Dei.

PRECES
Dóminum Iesum, qui per próprium sánguinem pópulum sanctificávit, deprecémur:
     Miserére, Dómine, pópulo tuo.

Redémptor noster, per passiónem tuam tríbue fidélibus membra sua mortificáre, in certamínibus contra mala et advérsa sústine eos, spe róbora firmióre,
— quo expeditióres ad resurrectiónem tuam celebrándam occúrrant.
Fac ut christiáni, ob prophéticum munus, notítiam tui ubíque diffúndant,
— atque ardéntis fídei, spei et caritátis testimónio eam confírment.
Confórta virtúte tua omnes afflíctos,
— eísque consolándis fratérnas fac nos curas impéndere.
Doce fidéles passiónem tuam in ærúmnis suis participáre,
— ut salutáre tuum in seípsis maniféstent.
Auctor vitæ, meménto eórum, qui de hac vita transiérunt,
— eísque resurrectiónis glóriam largíre.

Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.

Pater noster.....

ORATIO
Absólve, quǽsumus, Dómine, tuórum delícta populórum, ut a peccatórum néxibus, quæ pro nostra fragilitáte contráximus, tua benignitáte liberémur.

Iste est fidélis et prudens dispensátor, quem constítuit Dóminus super famíliam suam, ut daret illis in témpore trítici mensúram.
Deus, qui Ecclésiam tuam beáti Turíbii epíscopi apostólicis curis zelóque veritátis auxísti, concéde, ut pópulus tibi sacrátus fídei et sanctitátis nova semper increménta suscípiat. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:

Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.

    Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
    Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:

Ite in pace. 
R. Deo grátias. 

    Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:

Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)