lat

BREVIARIUM ROMANUM

15 ianuarius 2020
Pro O.P.: SS. Francisci Fernandez de Capillas, presbyteri, Petri Sans, episcopi, et sociorum, martyrum in Sina, memoria

AD VESPERAS


Ioannes Paulus II die 1 octobris 2000 sex Fratres Prædicatores, natione Hispanos, in fastos Sanctorum inscripsit inter centum et viginti martyres in Sina interfectos. Quorum “protomartyr” appellatus fuit Franciscus Fernández de Capillas, cum a s. Pio X in numerum Beatorum die 2 maii 1909 relatus est. Idemque ortus est die 15 augusti 1607 in oppido Bequerín de Campos (Palencia), in Hispania; conventui sancti Pauli in urbe Valladolid affiliatus atque mitem et humilem semper se præbens, presbyter ordinatus est Manilæ anno 1632; inde in Sinam propter caritatem apostolicam perrexit (1642), ubi sub Tartaris persecutoribus longa captivitate laboravit ac denique capite obtruncato interfectus est in oppido Fogan die 15 ianuarii 1648.

Ceteri martyres Ordinis Prædicatorum sodales in Beatorum numerum a Leone XIII omnes simul relati sunt die 14 maii 1893. E quibus Petrus Sans y Jordá ortus erat in oppido Ascó, apud Tarraconam, die 3 septembris 1680, et conventui Leridensi affiliatus, in Sinam anno 1715 pervenit. Humanitate, audacia et apostolica caritate fervens, episcopus factus est anno 1729; opere missionali anno 1738 resumpto, in carcerem inclusus est (1746). Capite obtruncato obiit die 26 maii 1747.

Franciscus Serrano Frías ortus est in oppido Huériya (Granada) die 4 decembris 1695. Conventui Granatensi “de Sancta Cruce Regia” affiliatus, in Philippinas insulas perrexit (1725) atque Sinam adiit (1738). Cum captus esset (1746) et in carcere detentus, nuntium accepit de sua nominatione ad episcopatum, sed consecrari non potuit. Suffocatus interiit die 25 octobris 1748, corpusque eius combustum est; reliquiæ tantum ex eo supersunt. Austeritas eius celebratur, una cum Rosarii devotione atque impigra alacritas missionaria.

Ex eodem conventu Granatensi ortus est Ioannes Alcober Figuera, qui presbyter factus (1694) ad Manilam perrexit annoque 1741 vicarius provincialis pro missione Sinensi creatus est. Zelo apostolico compulsus deprehensus est (1746) et suspensus interiit die 28 octobris 1748; corpus eius combustum est.

Ioachim Royo Pérez (1691-1748) natus est in oppido Hinojosa (Tenuel) et conventui “del Pilar” Valenciæ est affiliatus; adhuc in studiis positus Manilam profectus est (1712), et exinde in Sinam transiit (1715). Hic anno 1746 captus est atque die 28 octobris anni 1748 una cum aliis sociis per suffocationem est interfectus atque corpora eorum combusta sunt. Ex eo paucæ exstant reliquiæ. Singulari pietate magnoque apostolico zelo prǽditum se exhibuit.

Franciscus Díaz del Rincón (1713-1748), hispalensis, conventui Ecijensi affiliatus, presbyter factus est Avilæ atque in Sinam pervenit (1738), ubi captus est anno 1746. Longos post labores die 28 octobris anni 1748 suspensus interiit corpusque eius combustum est. Vir magnæ pietatis ac strenuæ pænitentiæ dictus est.

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.  Allelúia.

HYMNUS

Sanctórum méritis ínclita gáudia
pangámus, sócii, géstaque fórtia;
nam gliscit ánimus prómere cántibus
  victórum genus óptimum.

Hi () sunt quos rétinens mundus inhórruit,
ipsum nam stérili flore peráridum
sprevére pénitus teque secúti sunt,
  rex, Christe, bone cǽlitum.

Hi () pro te fúrias sǽvaque sústinent;
non murmur résonat, non querimónia,
sed corde tácito mens bene cónscia
  consérvat patiéntiam.

Quæ vox, quæ póterit lingua retéxere
quæ tu martýribus múnera prǽparas?
Rubri nam flúido sánguine láureis
  ditántur bene fúlgidis.

Te, trina Déitas únaque, póscimus,
ut culpas ábluas, nóxia súbtrahas,
des pacem fámulis, nos quoque glóriam
  per cuncta tibi sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Dóminus illuminátio mea et salus mea, quem timébo?

Psalmus 26 (27)
In periculis fiducia

I

Ecce tabernaculum Dei cum hominibus. (Ap 21, 3)

1 Dóminus illuminátio mea et salus mea, *
      quem timébo?
   Dóminus protéctor vitæ meæ, *
      a quo trepidábo?
2 Dum apprópiant super me nocéntes, *
      ut edant carnes meas;
   qui tríbulant me et inimíci mei, *
      ipsi infirmáti sunt et cecidérunt. –

3 Si consístant advérsum me castra, *
      non timébit cor meum;
   si exsúrgat advérsum me prœlium, *
      in hoc ego sperábo. –

4 Unum pétii a Dómino, hoc requíram: *
      ut inhábitem in domo Dómini ómnibus diébus vitæ meæ,
   ut vídeam voluptátem Dómini *
      et vísitem templum eius. –

5 Quóniam occultábit me in tentório suo, *
      in die malórum.
   Abscóndet me in abscóndito tabernáculi sui, *
      in petra exaltábit me.
6 Et nunc exaltátur caput meum *
      super inimícos meos in circúitu meo.
   Immolábo in tabernáculo eius hóstias vociferatiónis, *
      cantábo et psalmum dicam Dómino.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Dóminus illuminátio mea et salus mea, quem timébo?

Ant. 2 Vultum tuum, Dómine, requíram: ne avértas fáciem tuam a me.

II

Quidam surgentes falsum testimonium ferebant adversus Iesum. (Mc 14, 57)

7 Exáudi, Dómine, vocem meam, qua clamávi, *
      miserére mei et exáudi me.
8 De te dixit cor meum: †
      "Exquírite fáciem meam!". *
      Fáciem tuam, Dómine, exquíram. –

9 Ne avértas fáciem tuam a me, *
      ne declínes in ira a servo tuo.
   Adiútor meus es tu, ne me reícias *
      neque derelínquas me, Deus salútis meæ.
10 Quóniam pater meus et mater mea dereliquérunt me, *
       Dóminus autem assúmpsit me. –

11 Osténde mihi, Dómine, viam tuam *
       et dírige me in sémitam rectam propter inimícos meos. –

12 Ne tradíderis me in ánimam tribulántium me; †
       quóniam insurrexérunt in me testes iníqui *
       et qui violéntiam spirant. –

13 Credo vidére bona Dómini *
       in terra vivéntium.
14 Exspécta Dóminum, viríliter age, *
       et confortétur cor tuum, et sústine Dóminum.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Vultum tuum, Dómine, requíram: ne avértas fáciem tuam a me.

Ant. 3 Ipse primogénitus omnis creatúræ, in ómnibus primátum tenens.

Canticum
Christus primogenitus omnis creaturæ et primogenitus ex mórtuis
Cf. Col 1, 12-20

12 Grátias agámus Deo Patri, *
       qui idóneos nos fecit in partem sortis sanctórum in lúmine,
13 qui erípuit nos de potestáte tenebrárum*
       et tránstulit in regnum Fílii dilectiónis suæ,
14 in quo habémus redemptiónem, *
       remissiónem peccatórum; –

15 qui est imágo Dei invisíbilis, *
       primogénitus omnis creatúræ,
16 quia in ipso cóndita sunt univérsa †
       in cælis et in terra, *
       visibília et invisibília,
    sive throni sive dominatiónes *
       sive principátus sive potestátes. –

    Omnia per ipsum et in ipsum creáta sunt, †
17    et ipse est ante ómnia, *
       et ómnia in ipso constant. –

18 Et ipse est caput córporis ecclésiæ; †
       qui est princípium, primogénitus ex mórtuis, *
       ut sit in ómnibus ipse primátum tenens,
19 quia in ipso complácuit omnem plenitúdinem habitáre *
       et per eum reconciliáre ómnia in ipsum,
20 pacíficans per sánguinem crucis eius, *
       sive quæ in terris sive quæ in cælis sunt.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Ipse primogénitus omnis creatúræ, in ómnibus primátum tenens.

LECTIO BREVIS

1 Petr 4, 13-14
Caríssimi, quemádmodum communicátis Christi passiónibus, gaudéte, ut et in revelatióne glóriæ eius gaudeátis exsultántes. Si exprobrámini in nómine Christi, beáti, quóniam Spíritus glóriæ et Dei super vos requiéscit.

RESPONSORIUM BREVE
V. Lætámini in Dómino, * et exsultáte, iusti.
R. Lætámini in Dómino, * et exsultáte, iusti.
V. Et gloriámini, omnes recti corde.
R. Et exsultáte, iusti.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Lætámini in Dómino, * et exsultáte, iusti.

MAGNIFICAT

Ad Magnificat, ant. Aunque nuestro hombre exterior se vaya deshaciendo, nuestro interior se renueva de día en día.

Vel: Si uno se pone de mi parte ante los hombres, también yo me pondré de su parte ante mi Padre.

Exsultatio animæ in Domino

Lc 1, 46-55

46 Magníficat *
     ánima mea Dóminum,

47 et exsultávit spíritus meus *
      in Deo salvatóre meo,

48 quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ. *
      Ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes,

49 quia fecit mihi magna, qui potens est, *
      et sanctum nomen eius,

50 et misericórdia eius in progénies et progénies *
      timéntibus eum.

51 Fecit poténtiam in bráchio suo, *
      dispérsit supérbos mente cordis sui;

52 depósuit poténtes de sede *
      et exaltávit húmiles;

53 esuriéntes implévit bonis *
      et dívites dimísit inánes.

54 Suscépit Israel púerum suum, *
      recordátus misericórdiæ,

55 sicut locútus est ad patres nostros, *
      Abraham et sémini eius in sǽcula.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ad Magnificat, ant. Aunque nuestro hombre exterior se vaya deshaciendo, nuestro interior se renueva de día en día.

Vel: Si uno se pone de mi parte ante los hombres, también yo me pondré de su parte ante mi Padre.

PRECES
Hac hora, qua Rex mártyrum vitam suam in cena óbtulit et in cruce depósuit, grátias agámus illi, dicéntes:
     Te, Dómine, celebrámus.

Te, Dómine, celebrámus, quia in finem dilexísti nos, salvátor noster, omnis martýrii fons et exémplum:
     Te, Dómine, celebrámus.
Quia omnes peccatóres pæniténtes in prǽmium vitæ vocásti:
     Te, Dómine, celebrámus.
Quia sánguinem novi et ætérni testaménti, in remissiónem peccatórum effúsum, hódie obtúlimus:
     Te, Dómine, celebrámus.
Quia hac die per grátiam tuam in fide perseverávimus:
     Te, Dómine, celebrámus.
Quia tuæ morti multos fratres hódie sociásti:
     Te, Dómine, celebrámus.

Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.

Pater noster.....


ORATIO
Oh Dios, que has dado a los bienaventurados mártires Francisco y compañeros una vida llena de amor a tu nombre y gran fortaleza en la predicación de la fe; haz que, por su intercesión, tu nombre se extienda en las tierras que evangelizaron, y concédenos vivir constantes en la fe, que sellaron con su sangre. Por nuestro Señor Iesucristo, tu Hijo, que vive e reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, y es Dios por los siglos de los siglos.

    Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:

Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, et Spíritus Sanctus.
R. Amen.

    Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
    Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:

Ite in pace. 
R. Deo grátias. 

    Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:

Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)