lat

BREVIARIUM ROMANUM

19 augustus 2025
Pro O.P.: B. Iordani de Rivalto, presbyteri, pro commemoratione

AD VESPERAS


Anno c. 1260 ortus est in pago Rivalto et Pisis in conventu S. Catharinæ habitum religiosum induit ac fratrem se prǽbuit doctrina et facundia prænitentem. Pisis Florentiseque Iordanus memoriam reliquit prædicatoris claræ famæ et multos convertit, sermone utens quo abundantiam et altitudinem doctrinæ una cum simplicitate maxima iungebat. More temporum, latinum in prædicatione reliquit ac lingua vulgari prædicavit. Tempore ipso quo Dantes Aligherius vivebat, Iordanus operam dedit ad linguam vulgarem efformandam. Parisios petens morbo captus, Placentiæ obiit die 19 augusti anno 1311. Gregorius XVI die 23 augusti 1833 eius cultum adprobavit. Eius corpus Pisis requiescit.

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.  Allelúia.

HYMNUS

Vir celse, forma fúlgida
virtútis, hymnum súscipe,
qui iure dum te prǽdicat,
Dei canit magnália.

Qui sempitérnus Póntifex
stirpem Deo mortálium
revínxit, atque réddidit
paci novo nos fœdere,

Te fecit ipse próvidus
sui minístrum múneris,
Patri datúrum glóriam
eiúsque vitam plébibus.

Regális huius cúlminis
adéptus altitúdinem,
verbo fuísti et móribus
doctor, sacérdos, hóstia.

Locátus in cæléstibus,
sanctæ meménto Ecclésiæ,
oves ut omnes páscua
Christi petant felícia.

Sit Trinitáti glória,
quæ sancti honóris múnia
tibi minístro sédulo
dignis corónat gáudiis. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Si oblítus fúero tui, Ierúsalem, oblivióni detur déxtera mea.

Psalmus 136 (137), 1-6
Super flumina Babylonis

Hanc corporalem populi captivitatem referre in exemplum spiritalis captivitatis oportet. (S. Hilarius)

1 Super flúmina Babylónis, illic sédimus et flévimus, *
      cum recordarémur Sion.
2 In salícibus in médio eius *
      suspéndimus cítharas nostras. –

3 Quia illic rogavérunt nos, qui captívos duxérunt nos, *
      verba cantiónum
   et, qui affligébant nos, lætítiam: *
      „Cantáte nobis de cánticis Sion.“ –

4 Quómodo cantábimus cánticum Dómini *
      in terra aliéna?
5 Si oblítus fúero tui, Ierúsalem, *
      oblivióni detur déxtera mea;
6 adhǽreat lingua mea fáucibus meis, *
      si non memínero tui,
   si non præposúero Ierúsalem *
      in cápite lætítiæ meæ.

     7  [Memor esto, Domine, adversus filios Edom *
         diei Ierusalem;
         qui dicebant: "Exinanite, exinanite *
         usque ad fundamentum in ea."
     8  Filia Babylonis devastans, †
         beatus, qui retribuet tibi retributionem tuam, *
         quam retribuisti nobis;
     9  beatus, qui tenebit *
         et allidet parvulos tuos ad petram.]

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Si oblítus fúero tui, Ierúsalem, oblivióni detur déxtera mea.

Ant. 2 In conspéctu angelórum psallam tibi, Deus meus.

Psalmus 137 (138)
Gratiarum actio

Reges terrae afferent gloriam suam et honorem in civitatem sanctam. (Cf. Ap 21, 24)

1 Confitébor tibi, Dómine, in toto corde meo, *
      quóniam audísti verba oris mei.
   In conspéctu angelórum psallam tibi, *
2     adorábo ad templum sanctum tuum;
   et confitébor nómini tuo †
      propter misericórdiam tuam et veritátem tuam, *
      quóniam magnificásti super omne nomen elóquium tuum. –

3 In quacúmque die invocávero te, exáudi me; *
      multiplicábis in ánima mea virtútem.
4 Confitebúntur tibi, Dómine, omnes reges terræ, *
      quia audiérunt elóquia oris tui.
5 Et cantábunt vias Dómini, *
      quóniam magna est glória Dómini;
6 quóniam excélsus Dóminus, †
      et húmilem réspicit, *
      et supérbum a longe cognóscit. –

7 Si ambulávero in médio tribulatiónis, vivificábis me; †
      et contra iram inimicórum meórum exténdes manum tuam, *
      et salvum me fáciet déxtera tua.
8 Dóminus perfíciet pro me; †
      Dómine, misericórdia tua in sǽculum: *
      ópera mánuum tuárum ne despícias.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 In conspéctu angelórum psallam tibi, Deus meus.

Ant. 3 Dignus est Agnus qui occísus est accípere glóriam et honórem.

Canticum
Hymnus redemptorum
Ap 4, 11; 5, 9.10.12
4,11 Dignus es, Dómine et Deus noster, *
         accípere glóriam et honórem et virtútem,
      quia tu creásti ómnia, *
         et propter voluntátem tuam erant et creáta sunt. –

5,9 Dignus es, Dómine, accípere librum *
         et aperíre signácula eius,
     quóniam occísus es †
         et redemísti Deo in sánguine tuo *
         ex omni tribu et lingua et pópulo et natióne
10 et fecísti eos Deo nostro regnum et sacerdótes, *
         et regnábunt super terram. –

12 Dignus est Agnus, qui occísus est, †
         accípere virtútem et divítias et sapiéntiam *
         et fortitúdinem et honórem et glóriam et benedictiónem.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Dignus est Agnus qui occísus est accípere glóriam et honórem.

LECTIO BREVIS

1 Petr 5, 1-4
Senióres, qui in vobis sunt, óbsecro, consénior et testis Christi passiónum, qui et eius, quæ in futúro revelánda est, glóriæ communicátor: Páscite, qui est in vobis, gregem Dei, providéntes non coácto sed spontánee secúndum Deum, neque turpis lucri grátia sed voluntárie, neque ut dominántes in cleris sed formæ facti gregis. Et cum apparúerit Princeps pastórum, percipiétis immarcescíbilem glóriæ corónam.

RESPONSORIUM BREVE
V. Hic est fratrum amátor, * qui multum orat pro pópulo.
R. Hic est fratrum amátor, * qui multum orat pro pópulo.
V. Et ánimam suam trádidit pro frátribus suis.
R. Qui multum orat pro pópulo.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Hic est fratrum amátor, * qui multum orat pro pópulo.

MAGNIFICAT

Ad Magnificat, ant. Iste est fidélis et prudens dispensátor, quem constítuit Dóminus super famíliam suam, ut daret illis in témpore trítici mensúram.

Vel:
Grátias tibi ago, Christe, pastor bone, qui me ad hanc glóriam perdúcere dignátus es; peto ergo ut oves, quas tradidísti mihi, participéntur mecum de grátia tua in sempitérnum.

Exsultatio animæ in Domino

Lc 1, 46-55

46 Magníficat *
     ánima mea Dóminum,

47 et exsultávit spíritus meus *
      in Deo salvatóre meo,

48 quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ. *
      Ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes,

49 quia fecit mihi magna, qui potens est, *
      et sanctum nomen eius,

50 et misericórdia eius in progénies et progénies *
      timéntibus eum.

51 Fecit poténtiam in bráchio suo, *
      dispérsit supérbos mente cordis sui;

52 depósuit poténtes de sede *
      et exaltávit húmiles;

53 esuriéntes implévit bonis *
      et dívites dimísit inánes.

54 Suscépit Israel púerum suum, *
      recordátus misericórdiæ,

55 sicut locútus est ad patres nostros, *
      Abraham et sémini eius in sǽcula.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ad Magnificat, ant. Iste est fidélis et prudens dispensátor, quem constítuit Dóminus super famíliam suam, ut daret illis in témpore trítici mensúram.

Vel:
Grátias tibi ago, Christe, pastor bone, qui me ad hanc glóriam perdúcere dignátus es; peto ergo ut oves, quas tradidísti mihi, participéntur mecum de grátia tua in sempitérnum.

PRECES
Christum, pro homínibus pontíficem constitútum in iis quæ sunt ad Deum, dignis láudibus celebrémus, humíliter deprecántes:
     Salvum fac pópulum tuum, Dómine.

Qui Ecclésiam tuam per sanctos et exímios rectóres mirabíliter illustrásti,
fac ut christiáni eódem semper lætificéntur splendóre.
Qui, cum sancti te pastóres sicut Móyses orárent pópuli peccáta dimisísti,
per intercessiónem eórum Ecclésiam tuam contínua purificatióne sanctífica.
Qui sanctos tuos unxísti in médio fratrum et Spíritum tuum in illos direxísti,
reple Spíritu Sancto omnes pópuli tui rectóres.
Qui pastórum sanctórum ipse posséssio exstitísti,
tríbue nullum ex iis, quos sánguine acquisísti, sine te manére.
Qui, per Ecclésiæ pastóres, vitam ætérnam óvibus tuis præstas, ne rápiat eas quisquam de manu tua,
salva defúnctos, pro quibus ánimam tuam posuísti.

Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.

Pater noster.....


ORATIO
Deus, qui Beátum Iordánum, vitæ honestáte morúmque suavitáte, dignum Evangélicæ prædicatiónis minístrum effecísti, eius nobis imitatióne, concéde tui verbi servítio hominúmque salúti generóse inténdere, ut ætérnæ mercédis fructum cónsequi valeámus. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:

Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, et Spíritus Sanctus.
R. Amen.

    Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
    Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:

Ite in pace. 
R. Deo grátias. 

    Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:

Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)