lat

BREVIARIUM ROMANUM

4 ianuarius 2011
Pro O.P.: S. Zdislavæ de Lemberk, matrisfamilias, sodalis laicæ, memoria

AD VESPERAS


Orta est Křižanov in Moravia occidentali (hodie Česká Republika) anno circiter 1220, a parentibus nobilitate ac liberalitate præditis. Viginti annos natam eam uxorem duxit Gallus (Havel) Iablonensis, dominus castri Lemberkensis, qui regis sui fidelis Bohemiam septentrionalem (hodie Česká Republika) regebat. In novam familiam ac patriam Zdislava caritatem et mores suæ gentis effudit, totam se impendens in pauperum servitio, nihil de domesticis curis negligens et coniugem ac quattuor liberos sollicita colens dilectione. Evangelizationem Bohemiæ fovens, Ordinis Prædicatorum, cuius habitum et missionem suscepit, propagationem promovit, atque apud Iablonam (Jablonné) atque Turnov conventuum ædificationem a viro suo impetravit. Iablonæ obiit anno 1252 atque in Ecclésia dominicana Sancti Laurentii sepulta est.

Eius cultum, quæ “domina sanctæ vitæ” ab immemorabili in Bohemia appellata est, s. Pius X die 28 augusti 1907 approbavit ipsamque Ioannes Paulus II die 21 maii 1995 apud Olomouc in Moravia in fastos Sanctorum inscripsit.

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen.  Allelúia.

HYMNUS

Adhibetur textus congruus vel sequens:

Canámus læti glóriam
Zdíslavæ, nostræ dóminæ,
quæ suo numquam pátriam
destítuit munímine.

Hæc fília Moráviæ
marítum, virum exímium
secúta, mox Bohémiæ
cólitur mater ómnium.

Post vitam plenam méritis,
annórum pæne Dómini,
recépta hymnis plácitis
est beatórum ágmini.

Zdíslava, nostra dómina,
adésto nostris dómibus,
ex quibus omne elímina
quod obstat bonis móribus.

Ardóre vique grátiæ
réfove corda frígida,
confiniórum pátriæ
vúlnera sanans vívida.

Amáre Christum nos doce
salútem solam sǽculi:
hic nunc te voce súpplici
tui precámur fámuli.

Sit Christe, rex piíssime,
tibi Patríque glória,
simul cum Sancto Flámine
per ævi sǽcula ómnia. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Non potéstis Deo servíre et mammónæ.

Psalmus 48 (49)
Vanitas divitiarum

Dives difficile intrabit in regnum cælorum. (Mt 19, 23)

I

2 Audíte hæc, omnes gentes, *
      áuribus percípite, omnes, qui habitátis orbem:
3 quique húmiles et viri nóbiles, *
      simul in unum dives et pauper! –

4 Os meum loquétur sapiéntiam *
      et meditátio cordis mei prudéntiam.
5 Inclinábo in parábolam aurem meam, *
      apériam in psaltério ænígma meum. –

6 Cur timébo in diébus malis, *
      cum iníquitas supplantántium circúmdabit me?
7 Qui confídunt in virtúte sua *
      et in multitúdine divitiárum suárum gloriántur. –

8 Etenim seípsum non rédimet homo; *
      non dabit Deo propitiatiónem suam.
9 Nímium est prétium redemptiónis ánimæ eius: †
       ad últimum defíciet, *
10    ut vivat usque in finem, nec vídeat intéritum.
11 Et vidébit sapiéntes moriéntes; †
       simul insípiens et stultus períbunt *
       et relínquent aliénis divítias suas. –

12 Sepúlcra eórum domus illórum in ætérnum; †
       tabernácula eórum in progéniem et progéniem, *
       etsi vocavérunt nomínibus suis terras suas.
13 Et homo, cum sit in honóre, non permanébit; †
       comparátus est iuméntis, quæ péreunt, *
       et símilis factus est illis.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Non potéstis Deo servíre et mammónæ.

Ant. 2 Thesaurizáte vobis thesáuros in cælo, dicit Dóminus.

II

14 Hæc via illórum, quorum fidúcia in semetípsis, *
       et finis eórum, qui cómplacent in ore suo.
15 Sicut oves in inférno pósiti sunt, *
       mors depáscet eos;
    descéndent præcípites ad sepúlcrum, †
       et figúra eórum erit in consumptiónem: *
       inférnus habitáculum eórum. –

16 Verúmtamen Deus rédimet ánimam meam, *
       de manu ínferi vere suscípiet me.
17 Ne timúeris, cum dives factus fúerit homo *
       et cum multiplicáta fúerit glória domus eius,
18 quóniam, cum interíerit, non sumet ómnia, *
       neque descéndet cum eo glória eius. –

19 Cum ánimæ suæ in vita ipsíus benedíxerit: *
       „Laudábunt te quod benefecísti tibi“,
20 tamen introíbit ad progéniem patrum suórum, *
       qui in ætérnum non vidébunt lumen. –

21 Homo, cum in honóre esset, non intelléxit; †
       comparátus est iuméntis, quæ péreunt, *
       et símilis factus est illis.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Thesaurizáte vobis thesáuros in cælo, dicit Dóminus.

Ant. 3 Dignus est Agnus, qui occísus est, accípere glóriam et honórem.

Canticum
Hymnus redemptorum
Ap 4, 11; 5, 9.10.12
4,11 Dignus es, Dómine et Deus noster, *
         accípere glóriam et honórem et virtútem,
      quia tu creásti ómnia, *
         et propter voluntátem tuam erant et creáta sunt. –

5,9 Dignus es, Dómine, accípere librum *
         et aperíre signácula eius,
     quóniam occísus es †
         et redemísti Deo in sánguine tuo *
         ex omni tribu et lingua et pópulo et natióne
10 et fecísti eos Deo nostro regnum et sacerdótes, *
         et regnábunt super terram. –

12 Dignus est Agnus, qui occísus est, †
         accípere virtútem et divítias et sapiéntiam *
         et fortitúdinem et honórem et glóriam et benedictiónem.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Dignus est Agnus, qui occísus est, accípere glóriam et honórem.

LECTIO BREVIS

Rom 8, 28-30
Scimus quóniam diligéntibus Deum ómnia cooperántur in bonum, his, qui secúndum propósitum vocáti sunt. Nam, quos præscívit, et prædestinávit confórmes fíeri imáginis Fílii eius, ut sit ipse primogénitus in multis frátribus; quos autem prædestinávit, hos et vocávit; et quos vocávit, hos et iustificávit; quos autem iustificávit, illos et glorificávit.

RESPONSORIUM BREVE
V. Elégit eam Deus, * et præelégit eam.
R. Elégit eam Deus, * et præelégit eam.
V. In tabernáculo suo habitáre facit eam.
R. Et præelégit eam.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Elégit eam Deus, * et præelégit eam.

MAGNIFICAT

Ad Magnificat, ant. Quámdiu fecístis uni de his frátribus meis mínimis, mihi fecístis. Veníte benedícti Patris mei; possidéte parátum vobis regnum a constitutióne mundi.

Exsultatio animæ in Domino

Lc 1, 46-55

46 Magníficat *
     ánima mea Dóminum,

47 et exsultávit spíritus meus *
      in Deo salvatóre meo,

48 quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ. *
      Ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes,

49 quia fecit mihi magna, qui potens est, *
      et sanctum nomen eius,

50 et misericórdia eius in progénies et progénies *
      timéntibus eum.

51 Fecit poténtiam in bráchio suo, *
      dispérsit supérbos mente cordis sui;

52 depósuit poténtes de sede *
      et exaltávit húmiles;

53 esuriéntes implévit bonis *
      et dívites dimísit inánes.

54 Suscépit Israel púerum suum, *
      recordátus misericórdiæ,

55 sicut locútus est ad patres nostros, *
      Abraham et sémini eius in sǽcula.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ad Magnificat, ant. Quámdiu fecístis uni de his frátribus meis mínimis, mihi fecístis. Veníte benedícti Patris mei; possidéte parátum vobis regnum a constitutióne mundi.

PRECES
Dóminum, per sanctas mulíeres, pro Ecclésia deprecémur, dicéntes:
     Recordáre Ecclésiæ tuæ, Dómine.

Per mártyres omnes, quæ róbore mentis mortem carnis devicérunt,
da Ecclésiæ tuæ in tentatiónibus fortitúdinem.
Per nuptas, quæ matrimónio sancto in grátia processérunt,
da Ecclésiæ tuæ apostólicam fecunditátem.
Per víduas, quæ oratióne et hospitalitáte solitúdinem suam levavérunt ac sanctificavérunt,
da Ecclésiæ tuæ sacraméntum caritátis tuæ mundo exhibére.
Per matres, quæ prolem ad regnum Dei et ad consórtium humánum genuérunt,
da Ecclésiæ tuæ, ut hómines univérsos ad vitam géneret atque salútem.
Per omnes sanctas mulíeres, quæ lumen vultus tui contemplári meruérunt,
concéde defúnctis Ecclésiæ tuæ eádem visióne in ætérnum gaudére.

Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.

Pater noster.....


ORATIO
Deus, qui beátam Zdíslavam per offícia coniugális vitæ et ópera caritátis viam perfectiónis percúrrere docuísti, eius intercessióne concéde, ut cunctæ famíliæ iúgiter renovéntur et christianárum virtútum flóreant testimónio. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:

Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, et Spíritus Sanctus.
R. Amen.

    Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
    Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:

Ite in pace. 
R. Deo grátias. 

    Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:

Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)