Do | II | III | IV | V | VI | Sa |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 |
TEMPUS PASCHALE, hebd. II
S. Anselmi, episcopi et Ecclesiæ doctoris, memoria ad libitum
Communia non applicare
horas componere
ordinarium
officum defunctorum
dedicationis ecclesiæ
BREVIARIUM ROMANUM
V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.
HYMNUS
Ad cenam Agni próvidi,
stolis salútis cándidi,
post tránsitum maris Rubri
Christo canámus príncipi.
Cuius corpus sanctíssimum
in ara crucis tórridum,
sed et cruórem róseum
gustándo, Deo vívimus.
Protécti paschæ véspero
a devastánte ángelo,
de Pharaónis áspero
sumus erépti império.
Iam pascha nostrum Christus est,
agnus occísus ínnocens;
sinceritátis ázyma
qui carnem suam óbtulit.
O vera, digna hóstia,
per quam frangúntur tártara,
captíva plebs redímitur,
reddúntur vitæ prǽmia!
Consúrgit Christus túmulo,
victor redit de bárathro,
tyránnum trudens vínculo
et paradísum réserans.
Esto perénne méntibus
paschále, Iesu, gáudium
et nos renátos grátiæ
tuis triúmphis ággrega.
Iesu, tibi sit glória,
qui morte victa prǽnites,
cum Patre et almo Spíritu,
in sempitérna sǽcula. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1 De angústiis inférni Dóminus erípuit ánimam meam, allelúia.
Per multas tribulationes oportet nos intrare in regnum Dei. (Act 14, 22)
1 Diléxi, quóniam exáudit Dóminus *
vocem deprecatiónis meæ.
2 Quia inclinávit aurem suam mihi, *
cum in diébus meis invocábam. –
3 Circumdedérunt me funes mortis, *
et angústiæ inférni invenérunt me.
Tribulatiónem et dolórem invéni †
4 et nomen Dómini invocábam: *
„O Dómine, líbera ánimam meam.“ –
5 Miséricors Dóminus et iustus, *
et Deus noster miserétur.
6 Custódiens párvulos Dóminus; *
humiliátus sum, et salvum me fáciet. –
7 Convértere, ánima mea, in réquiem tuam, *
quia Dóminus benefécit tibi;
8 quia erípuit ánimam meam de morte, †
óculos meos a lácrimis, *
pedes meos a lapsu.
9 Ambulábo coram Dómino *
in regióne vivórum.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 1 De angústiis inférni Dóminus erípuit ánimam meam, allelúia.
Ant. 2 Quasi pupíllam óculi sui custodívit Dóminus pópulum suum, allelúia.
Non esurient amplius, neque sitient amplius, neque cadet super illos sol neque ullus æstus. (Ap 7, 16)
1 Levábo óculos meos in montes: *
unde véniet auxílium mihi?
2 Auxílium meum a Dómino, *
qui fecit cælum et terram. –
3 Non dabit in commotiónem pedem tuum, *
neque dormitábit, qui custódit te.
4 Ecce non dormitábit neque dórmiet, *
qui custódit Israel. –
5 Dóminus custódit te, †
Dóminus umbráculum tuum, *
ad manum déxteram tuam.
6 Per diem sol non percútiet te, *
neque luna per noctem. –
7 Dóminus custódiet te ab omni malo; *
custódiet ánimam tuam Dóminus.
8 Dóminus custódiet intróitum tuum et éxitum tuum *
ex hoc nunc et usque in sǽculum.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 2 Quasi pupíllam óculi sui custodívit Dóminus pópulum suum, allelúia.
Ant. 3 Fortitúdo mea et salus mea Dóminus, et factus est mihi in salútem, allelúia.
3 Magna et mirabília ópera tua, *
Dómine Deus omnípotens;
iustæ et veræ viæ tuæ, *
Rex géntium! –
4 Quis non timébit, Dómine, *
et glorificábit nomen tuum?
Quia solus Sanctus, †
quóniam omnes gentes vénient et adorábunt in conspéctu tuo, *
quóniam iudícia tua manifestáta sunt.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. 3 Fortitúdo mea et salus mea Dóminus, et factus est mihi in salútem, allelúia.
LECTIO BREVIS
RESPONSORIUM BREVE
V. Gavísi sunt discípuli, * allelúia, allelúia.
R. Gavísi sunt discípuli, * allelúia, allelúia.
V. Viso Dómino.
R. Allelúia, allelúia.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Gavísi sunt discípuli, * allelúia, allelúia.
MAGNIFICAT
Ad Magnificat, ant. Crucem sanctam súbiit, qui inférnum confrégit; accínctus est poténtia, surréxit die tértia, allelúia.
46 Magníficat *
ánima mea Dóminum,
47 et exsultávit spíritus meus *
in Deo salvatóre meo,
48 quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ. *
Ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes,
49 quia fecit mihi magna, qui potens est, *
et sanctum nomen eius,
50 et misericórdia eius in progénies et progénies *
timéntibus eum.
51 Fecit poténtiam in bráchio suo, *
dispérsit supérbos mente cordis sui;
52 depósuit poténtes de sede *
et exaltávit húmiles;
53 esuriéntes implévit bonis *
et dívites dimísit inánes.
54 Suscépit Israel púerum suum, *
recordátus misericórdiæ,
55 sicut locútus est ad patres nostros, *
Abraham et sémini eius in sǽcula.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ad Magnificat, ant. Crucem sanctam súbiit, qui inférnum confrégit; accínctus est poténtia, surréxit die tértia, allelúia.
PRECES
Christum, fontem omnis vitæ et princípium omnis virtútis, celebrémus, orántes:
Instáura in mundo regnum tuum, Dómine.
Iesu salvátor, qui mortificátus es quidem carne, vivificátus autem Spíritu,
— da nobis, peccáto mórtuis, Spíritu vívere.
Tu, qui discípulos misísti in mundum univérsum, ut prædicárent Evangélium omni creatúræ,
— præsta de Spíritu tuo vívere eos, qui Evangélium annúntiant.
Tu, cui data est omnis potéstas in cælo et in terra, ut testimónium perhíbeas veritáti,
— corda eórum, qui nos regunt, serva in spíritu veritátis.
Qui nova facis ómnia, nobísque regnum tuum vigilánter prǽcipis exspectáre,
— concéde, ut, quo fervéntius cælos novos et terram novam exspectámus, eo sollicítius mundum præséntem excolámus.
Tu, qui ad ínferos descendísti, ut ipsis mórtuis gáudium Evangélii nuntiarétur,
— ipse lætítia esto et spes ínclita defunctórum.
Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.
Pater noster.....
ORATIO
Deus, qui pro nobis Fílium tuum crucis patíbulum subíre voluísti, ut inimíci a nobis expélleres potestátem,
concéde nobis fámulis tuis, ut resurrectiónis grátiam consequámur. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:
Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.
Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:
Ite in pace. Allelúia, allelúia.
R. Deo grátias. Allelúia, allelúia.
Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:
Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.
Breviarium Romanum
textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)