Conversi estis ad Deum a simulacris servire Deo vivo et vero. (1 Th 1, 9)

¹ Non nobis, Dómine, non nobis, †
      sed nómini tuo da glóriam *
      super misericórdia tua et veritáte tua.
² Quare dicent gentes: *
      „Ubi est Deus eórum?“
³ Deus autem noster in cælo, *
      ómnia, quæcúmque vóluit, fecit. –

⁴ Simulácra géntium argéntum et aurum, *
      ópera mánuum hóminum.
⁵ Os habent et non loquéntur, *
      óculos habent et non vidébunt.
⁶ Aures habent et non áudient, *
      nares habent et non odorábunt.
⁷ Manus habent et non palpábunt, †
      pedes habent et non ambulábunt; *
      non clamábunt in gútture suo.
⁸ Símiles illis erunt, qui fáciunt ea, *
      et omnes, qui confídunt in eis. –

⁹ Domus Israel sperávit in Dómino: *
      adiutórium eórum et scutum eórum est.
¹⁰ Domus Aaron sperávit in Dómino: *
      adiutórium eórum et scutum eórum est.
¹¹ Qui timent Dóminum, speravérunt in Dómino: *
      adiutórium eórum et scutum eórum est. –

¹² Dóminus memor fuit nostri *
      et benedícet nobis:
    benedícet dómui Israel, *
      benedícet dómui Aaron,
¹³ benedícet ómnibus, qui timent Dóminum, *
      pusíllis cum maióribus. –

¹⁴ Adíciat Dóminus super vos, *
      super vos et super fílios vestros.
¹⁵ Benedícti vos a Dómino, *
      qui fecit cælum et terram. –

¹⁶ Cæli, cæli sunt Dómino, *
      terram autem dedit fíliis hóminum.
¹⁷ Non mórtui laudábunt te, Dómine, *
      neque omnes, qui descéndunt in siléntium,
¹⁸ sed nos, qui vívimus, benedícimus Dómino *
      ex hoc nunc et usque in sǽculum.