BREVIARIUM ROMANUM

9 ianuarius 2010
Tempus nativitatis, hebd. II

V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper
et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Quicúmque Christum quǽritis,
óculos in altum tóllite:
illic licébit vísere
signum perénnis glóriæ.

Hæc stella, quæ solis rotam
vincit decóre ac lúmine,
venísse terris núntiat
cum carne terréstri Deum.

En, Pérsici ex orbis sinu,
sol unde sumit iánuam,
cernunt períti intérpretes
regále vexíllum magi.

«Quis iste tantus — ínquiunt —
regnátor astris ímperans,
quem sic tremunt cæléstia,
cui lux et æthra insérviunt?

Illústre quiddam cérnimus
quod nésciat finem pati,
sublíme, celsum, intérminum,
antíquius cælo et chao.

Hic ille rex est géntium
populíque rex Iudáici,
promíssus Abrahæ patri
eiúsque in ævum sémini».

Iesu, tibi sit glória,
qui te revélas géntibus,
cum Patre et almo Spíritu,
in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Dóminus facit mirabília magna solus, in ætérnum misericórdia eius.

Hæc scripta sunt ad correptionem nostram, in quos fines sǽculorum devenerunt. (1 Cor 10, 11)

¹ Confitémini Dómino, quóniam bonus, *
      quóniam in sǽculum misericórdia eius. –

² Quis loquétur poténtias Dómini, *
      audítas fáciet omnes laudes eius?
³ Beáti, qui custódiunt iudícium *
      et fáciunt iustítiam in omni témpore. –

⁴ Meménto nostri, Dómine, in beneplácito pópuli tui, *
      vísita nos in salutári tuo,
⁵ ut videámus bona electórum tuórum, †
      ut lætémur in lætítia gentis tuæ, *
      ut gloriémur cum hereditáte tua. –

⁶ Peccávimus cum pátribus nostris, *
      iniúste égimus, iniquitátem fécimus.
⁷ Patres nostri in Ægýpto non intellexérunt mirabília tua, †
      non fuérunt mémores multitúdinis misericordiárum tuárum *
      et irritavérunt ascendéntes in mare, mare Rubrum.
⁸ Et salvávit eos propter nomen suum, *
      ut notam fáceret poténtiam suam. –

⁹ Et incrépuit mare Rubrum et exsiccátum est, *
      et dedúxit eos in abýssis sicut in desérto.
¹⁰ Et salvávit eos de manu odiéntis *
      et redémit eos de manu inimíci.
¹¹ Et opéruit aqua tribulántes eos: *
      unus ex eis non remánsit.
¹² Et credidérunt verbis eius *
      et cantavérunt laudem eius. –

¹³ Cito oblíti sunt óperum eius *
      et non sustinuérunt consílium eius;
¹⁴ et concupiérunt concupiscéntiam in desérto *
      et tentavérunt Deum in inaquóso.
¹⁵ Et dedit eis petitiónem ipsórum *
      et misit saturitátem in ánimas eórum. –

¹⁶ Et zeláti sunt Móysen in castris, *
      Aaron sanctum Dómini.
¹⁷ Apérta est terra et deglutívit Dathan *
      et opéruit super congregatiónem Abíram.
¹⁸ Et exársit ignis in synagóga eórum, *
      flamma combússit peccatóres. –

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Dóminus facit mirabília magna solus, in ætérnum misericórdia eius.

Ant. 2 Edúxit Israel de médio Ægýpti, in manu poténti et brácchio exténto.

¹⁹ Et fecérunt vítulum in Horeb *
      et adoravérunt scúlptile;
²⁰ et mutavérunt glóriam suam *
      in similitúdinem tauri comedéntis fenum.
²¹ Oblíti sunt Deum, qui salvávit eos, *
      qui fecit magnália in Ægýpto,
²² mirabília in terra Cham, *
      terribília in mari Rubro.
²³ Et dixit quia dispérderet eos, *
      nisi affuísset Móyses eléctus eius:
   stetit in confractióne in conspéctu eius, *
      ut avérteret iram eius, ne destrúeret eos. –

²⁴ Et pro níhilo habuérunt terram desiderábilem, *
      non credidérunt verbo eius.
²⁵ Et murmuravérunt in tabernáculis suis, *
      non exaudiérunt vocem Dómini.
²⁶ Et elevávit manum suam super eos, *
      ut prostérneret eos in desérto
²⁷ et ut deíceret semen eórum in natiónibus *
      et dispérgeret eos in regiónibus.
²⁸ Et adhæsérunt Beélphegor *
      et comedérunt sacrifícia mortuórum;
²⁹ et irritavérunt eum in adinventiónibus suis, *
      et irrúpit in eos ruína.
³⁰ Et stetit Phínees et fecit iudícium, *
      et cessávit quassátio,
³¹ et reputátum est ei in iustítiam, *
      in generatiónem et generatiónem usque in sempitérnum. –

³² Et irritavérunt eum ad aquas Meríba, *
      et vexátus est Móyses propter eos,
³³ quia exacerbavérunt spíritum eius, *
      et témere locútus est in lábiis suis. –

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Edúxit Israel de médio Ægýpti, in manu poténti et brácchio exténto.

Ant. 3 Confitémini Deo cæli; ipse redémit nos ab inimícis nostris.

³⁴ Non disperdidérunt gentes, *
      quas dixit Dóminus illis.
³⁵ Et commíxti sunt inter gentes *
      et didicérunt ópera eórum.
³⁶ Et serviérunt sculptílibus eórum, *
      et factum est illis in scándalum. –

³⁷ Et immolavérunt fílios suos *
      et fílias suas dæmóniis.
³⁸ Et effudérunt sánguinem innocéntem, †
      sánguinem filiórum suórum et filiárum suárum, *
      quas sacrificavérunt sculptílibus Chánaan.
   Et infécta est terra in sanguínibus, †
³⁹   et contamináti sunt in opéribus suis *
      et fornicáti sunt in adinventiónibus suis. –

⁴⁰ Et exársit ira Dóminus in pópulum suum *
      et abominátus est hereditátem suam
⁴¹ et trádidit eos in manus géntium, *
      et domináti sunt eórum, qui odérunt eos.
⁴² Et tribulavérunt eos inimíci eórum, *
      et humiliáti sunt sub mánibus eórum. –

⁴³ Sæpe liberávit eos; †
      ipsi autem exacerbavérunt eum in consílio suo *
      et corruérunt in iniquitátibus suis.
⁴⁴ Et vidit tribulatiónem eórum, *
      cum audívit clamórem eórum. –

⁴⁵ Et memor fuit testaménti sui *
      et pænítuit eum secúndum multitúdinem misericórdiæ suæ.
⁴⁶ Et dedit eos in miseratiónes *
      in conspéctu ómnium, qui captívos dúxerant eos.
⁴⁷ Salvos nos fac, Dómine Deus noster, *
      et cóngrega nos de natiónibus,
   ut confiteámur nómini sancto tuo *
      et gloriémur in laude tua. –

⁴⁸ Benedíctus Dóminus Deus Israel †
      a sǽculo et usque in sǽculum. *
      Et dicet omnis pópulus: "Fiat, fiat".

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Confitémini Deo cæli; ipse redémit nos ab inimícis nostris.

V. Dóminus vias suas docébit nos.
R. Et ambulábimus in sémitis eius.

LECTIO PRIOR

De libro Isaíæ prophétæ

     Miseratiónum Dómini recordábor, laudum Dómini super ómnibus, quæ réddidit nobis Dóminus, et super multitúdinem bonórum dómui Israel, quæ largítus est eis secúndum misericórdias suas et secúndum multitúdinem miseratiónum suárum.
     Et dixit: «Verúmtamen pópulus meus est, fílii, qui non delúdent»; et factus est eis salvátor. In omni tribulatióne eórum non legátus neque ángelus, sed ipse salvávit eos. In dilectióne sua et in indulgéntia sua ipse redémit eos et sústulit eos et portávit eos cunctis diébus sǽculi. Ipsi autem ad iracúndiam provocavérunt et afflixérunt spíritum sanctitátis eius; et convérsus est eis in inimícum et ipse debellávit eos.
     Et recordátus est diérum antiquórum, Móysi et pópuli sui. Ubi est qui edúxit eos de mari cum pastóre gregis sui? Ubi est qui pósuit in médio eius spíritum sanctitátis suæ? Qui addúxit ad déxteram Móysi bráchium maiestátis suæ, qui scidit aquas ante eos, ut fáceret sibi nomen sempitérnum, qui dedúxit eos per abýssos quasi equum per desértum, et non impingébant?
     Sicut arméntum, quod descéndit per vallem, spíritus Dómini fecit eos quiéscere; sic conduxísti pópulum tuum, ut fáceres tibi nomen glóriæ. Atténde de cælo et vide de habitáculo sancto tuo et glóriæ tuæ; ubi est zelus tuus et fortitúdo tua? Commótio víscerum tuórum et misericórdiæ tuæ super me continuérunt se. Tu enim pater noster. Abraham enim nescit nos, tu, Dómine, pater noster, redémptor noster: a sǽculo nomen tuum.
     Quare erráre nos fecísti, Dómine, de viis tuis, indurásti cor nostrum, ne timerémus te? Convértere propter servos tuos, tribus hereditátis tuæ. Brevi témpore hereditavérunt pópulum sanctum tuum, hostes nostri conculcavérunt sanctuárium tuum. Facti sumus a sǽculo, cum non dominaréris nostri, neque invocarétur nomen tuum super nos. Utinam dirúmperes cælos et descénderes! A fácie tua montes deflúerent.

RESPONSORIUM

LECTIO ALTERA

Ex Oratiónibus sancti Procli Constantinopolitáni epíscopi

     Christus mundo appáruit, mundúmque incompósitum ornans, præclárum lætúmque réddidit. Mundi peccátum suscépit, ac mundi hostem deiécit. Aquárum fontes sanctificávit, hominúmque ánimas illuminávit. Mirácula miráculis intéxuit maióribus.
     Hódie namque terra et mare Salvatóris grátiam inter se partíta sunt, mundúsque univérsus lætítia perfúsus est; ac hodiérnus dies maióra præcedénti sollemnitáte miraculórum increménta osténdit.
     Nam in superióri nataliciórum Salvatóris sollémni die aggaudébat terra, quod Dóminum portáret in præsépio; at in præsénti hoc Theophaniórum die mare summo gáudio éxsilit ac gestit; gestit autem, eo quod sanctificatiónis benedictiónem médio Iordáne recéperit.
     In antecedénti sollemnitáte imperféctus infans exhibebátur, nostram attéstans imperfectiónem: at in præsénti die festo perféctus conspícitur, eum subobscúre desígnans, qui perféctus ex perfécto procédit. Illic Rex córporis púrpuram índuit; hic fons flumen circúmdat ac velut ámicit.
     Agite ígitur, nóvaque ac stupénda vidéte mirácula: nempe iustítiæ solem in Iordáne lavántem, ignem aqua mersum, Deúmque minístro hómine sanctificátum.
     Hódie omnis creatúra hymnis pérsonans clamat: Benedíctus qui venit in nómine Dómini. Benedíctus qui omni témpore venit: non enim nunc primum ádvenit.
     Ecquísnam iste est? dic clárius, oro te, beáte David: Deus Dóminus, et illúxit nobis. Nec David solum id prophéta dicit, verum étiam Paulus apóstolus, suo ei astípulans testimónio, in hæc verba ait: Appáruit grátia Dei, salutáris ómnibus homínibus, erúdiens nos. Non alíquibus, sed ómnibus: ómnibus namque, Iudǽis páriter ac Græcis, salútem per baptísmum elargítur, commúne univérsis benefícium baptísma propónens.
     Agite, spectáte mirum novúmque dilúvium, maius præstantiúsque dilúvio, quod Noe tempóribus fuit. Illic enim dilúvii aqua humánum interémit genus; at hic baptísmi aqua, eius poténtia qui est baptizátus, mórtuos revocávit ad vitam. Colúmba illic, olívæ ramum ore ferens, Christi Dómini odóris designávit fragrántiam; hic autem Spíritus Sanctus, in colúmbæ spécie advéniens, Dóminum misericórdem osténdit.

RESPONSORIUM

PSALMODIA

Ant. 1 Annuntiámus mane misericórdiam tuam, Dómine, et veritátem tuam per noctem.

Laudes enuntiantur pro gestis Unigeniti. (S. Athanasius)

² Bonum est confitéri Dómino *
      et psállere nómini tuo, Altíssime,
³ annuntiáre mane misericórdiam tuam *
      et veritátem tuam per noctem,
⁴ in decachórdo et psaltério, *
      cum cántico in cíthara. –

⁵ Quia delectásti me, Dómine, in factúra tua, *
      et in opéribus mánuum tuárum exsultábo. –

⁶ Quam magnificáta sunt ópera tua, Dómine: *
      nimis profúndæ factæ sunt cogitatiónes tuæ.
⁷ Vir insípiens non cognóscet, *
      et stultus non intélleget hæc.
⁸ Cum germináverint peccatóres sicut fenum, *
      et florúerint omnes, qui operántur iniquitátem,
   hoc tamen erit ad intéritum in sǽculum sǽculi; *
⁹      tu autem altíssimus in ætérnum, Dómine. –

¹⁰ Quóniam ecce inimíci tui, Dómine, †
       quóniam ecce inimíci tui períbunt, *
       et dispergéntur omnes, qui operántur iniquitátem.
¹¹ Exaltábis sicut unicórnis cornu meum, *
       perfúsus sum óleo úberi.
¹² Et despíciet óculus meus inimícos meos, *
       et in insurgéntibus in me malignántibus áudiet auris mea. –

¹³ Iustus ut palma florébit, *
       sicut cedrus Líbani succréscet.
¹⁴ Plantáti in domo Dómini, *
       in átriis Dei nostri florébunt.
¹⁵ Adhuc fructus dabunt in senécta, *
       úberes et bene viréntes erunt,
¹⁶ ut annúntient quóniam rectus Dóminus, refúgium meum, *
       et non est iníquitas in eo.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 1 Annuntiámus mane misericórdiam tuam, Dómine, et veritátem tuam per noctem.

Ant. 2 Date magnificéntiam Deo nostro.

¹ Audíte, cæli, quæ loquor, *
       áudiat terra verba oris mei!
² Stillet ut plúvia doctrína mea, *
      fluat ut ros elóquium meum
   quasi imber super herbam *
      et quasi stillæ super grámina. –

³ Quia nomen Dómini invocábo: *
      date magnificéntiam Deo nostro!
⁴ Petra, perfécta sunt ópera eius, *
      quia omnes viæ eius iustítia.
   Deus fidélis et absque ulla iniquitáte, *
      iustus et rectus. –

⁵ Peccavérunt ei, non fílii eius in sórdibus suis, *
      generátio prava atque pervérsa.
⁶ Hǽccine rédditis Dómino, *
      pópule stulte et insípiens?
   Numquid non ipse est pater tuus, *
      qui possédit te, ipse fecit et stabilívit te? –

⁷ Meménto diérum antiquórum, *
      cógita generatiónes síngulas;
   intérroga patrem tuum, et annuntiábit tibi, *
      maióres tuos, et dicent tibi. –

⁸ Quando dividébat Altíssimus gentes, *
      quando separábat fílios Adam,
   constítuit términos populórum *
      iuxta númerum filiórum Israel;
⁹ pars autem Dómini pópulus eius, *
       Iacob funículus hereditátis eius. –

¹⁰ Invénit eum in terra desérta, *
       in loco horróris et ululátu solitúdinis;
    circúmdedit eum et atténdit *
       et custodívit quasi pupíllam óculi sui.
¹¹ Sicut áquila próvocans ad volándum pullos suos *
       et super eos vólitans
    expándit alas suas et assúmpsit eum *
       atque portávit super pennas suas.
¹² Dóminus solus dux eius fuit, *
       et non erat cum eo deus aliénus.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 2 Date magnificéntiam Deo nostro.

Ant. 3 Quam admirábile est nomen tuum, Dómine, in univérsa terra.

Omnia subiecit sub pedibus eius, et ipsum dedit caput supra omnia Ecclesiæ. (Eph 1, 22)

² Dómine, Dóminus noster, *
      quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra,
   quóniam eleváta est magnificéntia tua *
      super cælos. –

³ Ex ore infántium et lactántium †
      perfecísti laudem propter inimícos tuos, *
      ut déstruas inimícum et ultórem. –

⁴ Quando vídeo cælos tuos, ópera digitórum tuórum, *
      lunam et stellas, quæ tu fundásti,
⁵ quid est homo, quod memor es eius, *
      aut fílius hóminis, quóniam vísitas eum? –

⁶ Minuísti eum paulo minus ab ángelis, †
      glória et honóre coronásti eum *
      et constituísti eum super ópera mánuum tuárum.

⁷  Omnia subiecísti sub pédibus eius, †
      oves et boves univérsas *
⁸     ínsuper et pécora campi,
⁹  vólucres cæli et pisces maris, *
      quæcúmque perámbulant sémitas maris. –

¹⁰ Dómine, Dóminus noster, *
       quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. 3 Quam admirábile est nomen tuum, Dómine, in univérsa terra.

LECTIO BREVIS Dedi te in fœdus pópuli, ut suscitáres terram et distribúeres hereditátes dissipátas; ut díceres his, qui vincti sunt: «Exíte», et his, qui in ténebris: «Revelámini».

RESPONSORIUM BREVE
V. Adorábunt eum * omnes reges terræ.
R. Adorábunt eum * omnes reges terræ.
V. Omnes gentes sérvient ei.
R. Omnes reges terræ.
V. Glória Patri et Fílio * et Spirítui Sancto.
R. Adorábunt eum * omnes reges terræ.

BENEDICTUS

Ad Benedictus, ant. Vídimus stellam eius in Oriénte, et vénimus cum munéribus adoráre Dóminum.

⁶⁸ Benedíctus Dóminus Deus Israel, *
      quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ
⁶⁹ et eréxit cornu salútis nobis *
      in domo David púeri sui,

⁷⁰ sicut locútus est per os sanctórum, *
      qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,
⁷¹ salútem ex inimícis nostris *
      et de manu ómnium, qui odérunt nos;

⁷² ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *
      et memorári testaménti sui sancti,
⁷³ iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *
      datúrum se nobis,

⁷⁴ ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *
      serviámus illi
⁷⁵ in sanctitáte et iustítia coram ipso *
      ómnibus diébus nostris.

⁷⁶ Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *
      præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,
⁷⁷ ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *
      in remissiónem peccatórum eórum,

⁷⁸ per víscera misericórdiæ Dei nostri, *
      in quibus visitábit nos óriens ex alto,
⁷⁹ illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *
      ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.

Glória Patri et Fílio *
    et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
    et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ad Benedictus, ant. Vídimus stellam eius in Oriénte, et vénimus cum munéribus adoráre Dóminum.

PRECES
Verbum ætérnum, a Patre génitum, in plenitúdine témporis nobis ut párvulus natum est et ut fílius datum est. Ipsi sic lætánter acclamémus:
     Benedíctus esto, Dómine.

Fili Dei vivi, qui es priúsquam mundus fíeret et in terram venísti ad salvándos hómines,
— Evangélii tui nos éffice testes.
Sol iustítiæ, qui fulsísti de sinu Patris et univérsum illuminásti mundum,
— omnes illústra, qui in ténebris mortis sedent.
Qui párvulus factus es, et in præsépio pósitus,
— simplicitátem in nobis rénova parvulórum.
Qui pro nobis factus es panis vivus ad vitam ætérnam,
— per sacraméntum altáris tui corda nostra lætífica.

Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.

Pater noster.....

ORATIO
Deus, illuminátor ómnium géntium, da pópulis tuis perpétua pace gaudére, et illud córdibus nostris spléndidum lumen infúnde, quod patrum nostrórum méntibus aspersísti. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

    Deinde, si præest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:

Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, † et Spíritus Sanctus.
R. Amen.

    Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
    Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:

Ite in pace. 
R. Deo grátias. 

    Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:

Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat,
et ad vitam perdúcat ætérnam.
R. Amen.

Breviarium Romanum

textus in versione electronica © 2000-2023 Ing. Karel Mracek Dr.h.c. (fr. Pavel, diaconus, CZ)